Sathlar baqida tushuncha va anatomik nomlanish
A natom iyada a ’zolar va ulam ing qism larini bo 'sh liq dag i holatin i
aniqlashda o ‘zaro perpendikular joylashgan sagittal, frontal va gorizontal
sathlardan foydalaniladi. Sagittal sath (grekcha sagitta— o ‘q-yoy) deb
gavdani oldindan orqaga qarab teshib o ‘tayotgan o ‘q-yoy yo'nalishida kesganda
hosil bo ‘lgan yuzaga aytiladi. U gavdani o ‘ng va chap b o 'lak k a ajratadi.
Frontal sath (grekcha frons—peshona) esa gavdani peshonaga parallel qilib
kesganda hosil bo'ladigan yuza. U gavdani oldingi va orqa qismlaiga ajratadi.
G orizontal sath gavdani sagittal va frontal sathlarga to ‘g ‘ri burchak ostida
kesganda hosil b o ‘lgan yuza. U gavdani yuqori va pastki qismlarga ajratadi.
Bu uchta sathni odam gavdasini xohlagan nuqtasidan o'tkazish m um kin va
ulam ing soni ixtiyoriy bo'ladi.
Gavda qismlari va a’zolaming joylashishini aniqlashda anatom ik terminlar
tarkibiga kinivchi quyidagi nom lardan foydalaniladi: medialis— agar a ’zo
o ‘rta sathga yaqin joylashsa; lateralis— agar a ’zo o 'rta sath dan uzoqroq
joylashsa; intermedius—agar a ’zo ikkita hosilani orasida b o ‘lsa; internus—
tananing ichkarisida joylashsa; externus—tananing tashqarisida joylashsa;
h a r xil chuqurlikdagi a ’zolam ing holatini aniqlashda profundus—chuqur
va superficialis-yuza nomlari qo'llaniladi. Q o‘l va oyoqning qismlarini tanaga
nisbatan proximalis—tanaga yaqin va distalis—tanadan uzoq deyiladi. Ba’zi
a ’zo larn i (y urak , o ‘pka, plevra va b o sh q alarn in g ) ta n a yuzasidagi
proyeksiyasini aniqlash uchun tana bo'ylab vertikal y o 'n alg an shartli
chiziqlar o ‘tkaziladi. Bularga to ‘sh chizig‘i (linea sternalis) to ‘sh suyagi
chekkasi bo'y lab o ‘tadi; o 'rta o'm ro v chizig'i (linea medioclavicularis);
oldingi q o 'ltiq osti chizig'i (linea axillaris anterior); o 'r ta q o 'ltiq osti
chizig'i (linea axillaris media); orqa q o 'ltiq osti chizig'i (linea axillaris
posterior); kurak chizig'i (linea scapularis); u m u rtq a yon ch izig 'i (linea
paravertebralis) kiradi.
Odam organizmining tuzilishi
Odam organizm ining tuzilishi haqida bir necha xil fikrlar mavjud.
M exanistik m aterializm tarafdorlari organizmga a ’zolam ing (D .M oigani),
to'qim alam ing (K.Bisha) yoki hujayralam ing (R.Virxov) yig'indisi sifatida
qaraydi.
N em is olim i R.Virxov organizm ni hujayralam ing federativ davlatiga
o'xshatadi va bunda har bir hujayra fedaratsiyasi alohida yashashi mumkinligini
aytadi. Organizm ni ayrim qismlarini bunday ajratish m etafizika, alohida
hujayra qismlarini alohida yashay olish xususiyatini vitalizm
(vita
— hayot)
deyiladi.
Organizm bu o 'zini o'ragan tashqi m uhit bilan m odda alm ashinish,
o'sish va ko 'p ay ish xususiyatiga ega bo'lg an yuqori tabaqadagi oqsil
m oddalam ing m urakkab yig'indisidir. U tarixiy tuzilishga ega bir bu tu n,
doim o o ‘zgarib turuvchi, o‘ziga xos tuzilishga va taraqqiyotga ega tizimdir. U
tashqi m uhitning m a’lum bir sharoitlariga m oslashgan holda yashaydi.
Oiganizm — hujayralar, to‘qimalar, a’zolar, suyuq m oddalardan tuzilgan,
lining tarkibiy qismlarini bir tom ondan tomirlarda harakat qiluvclii suyuqlik
(hum or) bir-biriga bog'lab tursa, ikkinchi tom o n d an nerv tizim i bir-
biriga bog'laydi va ulaming faoliyatini tartibga solib idora etadi.
Hujayra — tirik oiganizmning elem entar zarrachasi, oiganizm hayot
faoliyatining asosi. Hayotning asosiy xususiyatlari: ko‘payish, m oddalar
almashinishi va boshqalar, shu hujayralar tarkibiga kiruvchi oqsillar ishtirokida
bo ‘ladi. Hujayralar orasida hujayralararo modda joylashgan bo'lib, ular suyuq,
liqildoq yoki zich holatdagi asosiy modda va turli tolalardan iborat. Hujayralar
murakkab mikroskopik tuzilishga ega bo‘lib, uning kattaligi bir necha mikrondan
200 mkmgacha. H ar bir hujayra sitoplazma qobig'i, sitoplazma va o‘zak (yadro)dan
tashkil topgan. Hujayra haqidagi to'liq ma’lumot gistologiya fanida beriladi.
T o'qim alar — kelib chiqishi, tuzilishi va faoliyati jihatidan bir xil
bo'lgan hujayra va hujayradan tashqari m oddalam ing tarixan tashkil topgan
yig'indisidan iborat. Organizm da 4 xil: epiteliy, biriktiruvchi, m ushak va
nerv to 'q im a tafovut qilinadi.
1. Epiteliy to 'q im a (textus epithelialis) bazal m em branada yotgan
hujayralar qatlamidan iborat bo'lib, uning ostida yumshoq tolali biriktiruvchi
to 'q im a joylashgan. Bu hujayralar tana yuzasi (teri) va shilliq pardalam i
qoplab oiganizmni tashqi muhitdan ajratib himoya vazifasini bajaradi. Epiteliy
ichki va tashqi sekretsiya bezlarini bez to'qim asini ham hosil qiladi. Epiteliy
bir qavatli va ko'p qavatli b o ‘ladi. Bir qavatli epiteliy shakl jihatidan silindrik,
kubsimon va yassi turlaiga bo'linadi.
2. Ichki muhit to'qimasi (tayanch-trofik va himoya to'qimalari, biriktiruvchi
to 'q im a ) m ezenxim adan hosil b o 'lib , uning tarkibiga q o n , lim fa va
biriktiruvchi to'qim a kiradi.
Biriktiruvchi to'qim a tuzilishi va faoliyati jihatidan turlicha. Ular hujayralar,
kollagen, elastik, retikular tolalardan iborat hujayralararo m odda va asosiy
moddadan tashkil topgan. Biriktiruvchi to'qimaga xususiy biriktiruvchi to'qima,
tog'ay va suyak to'qim alar kiradi.
Xususiy biriktiruvchi to'qim a yumshoq va zich tolali biriktiruvchi to'qimaga
bo'linadi. Biriktiruvchi to'qim a tayanch, him oya va trofik (oziqlantiruvchi)
vazifalami bajaradi.
Y um shoq biriktiruvchi to'qim a fibroblastlardan tashkil topgan, u boshqa
turdagi to 'q im alam i bir-biriga bog'laydi, a ’zolar tarkibidagi bo'shliqlam i
to'ldiradi. Bu to'q im a ko'proq qon tomirlar atrofida joylashadi.
Yog' to'qim a yumshoq tolali biriktiruvchi to'qim a hujayralari sitoplazmasida
yog' kiritmalari to'planishidan hosil bo'ladi. U teri ostida, ko'proq qorinparda
ostida, charvida va buyrak atrofida hosil bo'ladi. Z ich biriktiruvchi to'qim a
shakllanm agan: k o ‘p sonli zich chatishgan tolalar va ular o'rtasidagi oz
sonli hujayra elementlaridan tashkil topgan (terming to 'r qavati). Shakllangan
zich biriktiruvchi to'qim a tolalari dasta shaklida ma’lum bir tartibda va yo'nalishda
joylashishi bilan farq qiladi (boylamlar, paylar). Oiganizmda tayanch vazifasini
bajaradi.
Tog‘ay to 'q im a guruh bo'lib joylashgan 2—3 ta tog'ay hujayralari
(xondrositlar) va gel shaklida joylashgan asosiy m oddadan iborat. U gialin va
elastik tog'aylaiga bo'linadi. Gialin tog'ay xira shisha ko'rinishida bo'lib, tashqi
tom ondan to g 'ay usti pardasi bUan qoplangan. U lar suyaklam ing b o 'g 'im
tog'aylarini, qovurg'alam ing tog'ay qismini, nafas y llarining tog'ayini
hosil qiladi. Kollagen tolali tog'ay to'qim asining asosiy m oddasida kollagen
tolalar k o 'p bo'lib, tog'ayni mustahkam ligini ta ’minlaydi. U lar b o 'g 'im
ichi diski, menisklar va um urtqalararo diskning fibroz halqasini hosil qiladi.
Elastik tog'ay to'qim aning asosiy m oddasida k o 'p sonli chatishgan elastik
tolalar bo'lib, sariq rangga ega. U lar hiqildoq usti tog'ayi va quloq suprasi
tog'ayini hosil qiladi.
Suyak to'qim a o'zining mexanik xususiyatlari bilan farq qiladi. U ossein
tolalari va noorganik tuzlari bo'lgan ohaklangan hujayralararo m odda ichida
joylashgan suyak hujayralaridan tashkil topgan. Suyak to'qim a organizmdagi
eng qattiq va pishiq to'qim adir.
3.M ushak to 'q im a (textus mnscularis) odam organizm ida harakatni
vujudga keltiradi. U qisqaruvchi miofibrillardan tashkil topgan. Mushak to'qim a
silliq va ko'ndalang-targ'il mushaklarga bo'linadi. Silliq m ushak to 'q im a
duksim on shakldagi hujayralardan tashkil topgan bo'lib, qon tom irlar va
naysimon ichi b o 'sh a ’zolar (m e’da, ichaklar va boshqa) devorida uchraydi.
Silliq m ushaklam ing qisqarishi ixtiyordan tashqari bo'Ub, ulam i vegetativ
nerv tizim i innervatsiya qiladi. K o 'n d a la n g -ta rg 'il m ush aklar skelet
mushaklarini va b a’zi bir ichki a ’zolar (til, halqum , qizilo'ngachning yuqori
qismi) tarkibiga kiradi. U lar k o 'p o'zakli murakkab tuzilishga ega bo'lgan
ko'ndalang-taig'il mushak tolalaridan iborat. Ulaming qisqarishi odam ixtiyori
bilan boshqariladi.
4. Nerv to 'q im a (textus nevrosus) nerv hujayralaridan va neyrogliyadan
iborat. N erv hujayrasi tanasining (uzun neyrit yoki akson) va qisqa (dendrit)
shoxlari bor. Akson bo'ylab nerv impulslari ishchi a ’zolaiga yo'naladi.
Dendritlam ing uchlari ta ’simi qabul qilib, hujayra tanasiga o'tkazib beradi.
A’zo va a ’zolar tizimi
A’zolar (organon—qurol degani) organizm ning ajralm as bir qismi
bo'lib, ular m a ’lum bir shaklga ega va m a ’lum bir vazifani bajaradi,
shuningdek, gavdani tashqi m uhitga moslashtiradi. A’zolar organizm ning
evolutsion rivojlanish jarayonida mavjud muhitga moslashgan holda saqlanishga,
ko'payishga va hayot kechirishga moslashib rivojlanadi. A’zolar organizmdan
tashqarida hayot kechira olmaydi.
A’zolam ing
tu z ilis hi
va vazifalari bir-biriga uzviy bog'liq. Shuning uchun
a ’zolam ing tuzilishi va shaklining o'zgarishi ulam ing faoliyatiga va aksincha
ulam ing faoliyati o'zgarishi a’zolar hajmi va tuzilishiga ta ’sir etadi. B undan
tashqari, a ’zolam ing tuzilishi, shakli va vazni odam jinsi va yoshiga qarab
o'zgarib boradi.
Ba’zan a ’zolar o ‘sishi davrida o'zining odatdagi tuzilishi va shakliga ega
bo‘lmay qolsa, g‘ayritabiiy (anomaliya) holat vujudga keladi. A’zolar, odatda,
bir necha to ‘qimadan iborat bo'lib, ulardan bittasi ko'proq bo'ladi. U a ’zoning
tuzilishi va faoliyatini belgilaydi. Masalan: skelet mushagi faqat ko'ndalang-
targ'il mushak to'qim adan iborat bo'lmay, uning tarkibida turli xil biriktiruvchi
to 'q im a (fibroz va elastik tolalar), nerv to'qim asi, qon tom irlam i hosil
qiluvchi endoteliy va silliq m ushak tolalaridan iborat b o'lad i. A m m o
k o'ndalang-targ'il m ushak to'qim asi ko'p b o 'lib , m ushakning tuzilishi va
faoliyatini (qisqarish) ta ’minlaydi.
O dam organizm ida quyidagi a’zolar tafovut qilinadi:
1. O rganizm da m oddalar alm ashinuvini ta ’m inlovchi a ’zolar. Bular
vositasida organizm ga ozuqa m oddalar va kislorod qabul qilinadi, ishlanib
bo'lgan va organizmda moddalar almashinuvi natijasida hosil bo'lgan chiqindi
m oddalar tashqariga chiqarib yuboriladi.
2. K o'payish yoki jinsiy a ’zolar.
3. Q on aylanish va limfa tizimi a’zolari. Bu a’zolar qabul qilingan ozuqa
moddalami, kislorodni tananing barcha to'qimasiga yetkazib beradi va modda
almashinuvida hosil bo'lgan keraksiz moddalami ajratuv a’zolariga olib boradi.
4. Endokrin (ichki sekretsiya) a’zolar organizm dagi barcha kimyoviy
o'zgarishlam i tartibga solib turadi. Bu a ’zolar ishlab chiqargan gorm on qon
orqali organizmga tarqalib boshqa a ’zolar faoliyatini boshqarib turadi.
5. Organizm ni tashqi m uhitga harakat vositasida moslovchi a ’zolar:
suyaklar, b o 'g 'im lar va mushaklar.
6. Sezgi a ’zolari tashqi va ichki muhitdan keladigan ta’sirlami qabul qiladi.
7. N erv tizim i a ’zolari organizm da turli a’zolam i bir-biriga bog'lab,
ulam ing faoliyatini idora etadi.
Organizmda bir xil vazifani bajaruvchi a ’zolar o'zaro birlashib, a ’zolar
tizimini hosil qiladi. Odam organizmida quyidagi azolar tizimi tafovut qilinadi:
1. T ayanch-harakat a’zolar tizimi: a) nofaol (suyaklar va ulam ing
birlashm alari); b) faol qism lar (m ushaklar tizim i) dan iborat.
2. Ichki a ’zolar tizimi esa, o 'z navbatida: a) hazm a’zolari tizimi;
b) nafas a ’zolari tizim i; d) siydik ajratish a ’zolari tizimi; e) ko'payish
yoki jinsiy a ’zolar tizim idan iborat.
Siydik ajratish va jinsiy a’zolaming faoliyati turlicha bo'lgani bilan, ulaming
rivojlanishi o 'zaro bog'langanligi uchun ular bitta siydik-tanosil a ’zolari
tizimiga birlashtiriladi.
3. Ichki sekretsiya bezlari tizimi.
4. Y urak-qon tom irlar va limfa tom irlar tizimi.
5. N erv tizim i—bosh miya, orqa miya va ulardan chiquvchi nervlardan
iborat.
6. Sezgi a ’zolari tizim i tarkibiga ko'rish, eshitish, hid bilish, t a ’m bilish,
og'riq va harorat sezgisi a’zolari kiradi.
Homila taraqqiyoti haqida tushnncha
Embrionning rivojlanishini embriologiya fani o'iganadi. Hom ilada uchta
parda tafovut qilinadi:
1) H om ilaning tashqi pardasi — ektoderm adan term ing tashqi qavati
(epidermis) va uning hosilalari (tuklari, ter va sut bezlari, tirnoq), og‘iz
bo'shlig'i shilliq qavati epiteliysi va so‘lak bezlari, tish emali, to ‘g‘ri ichakning
pastki qismi va tashqi jinsiy a’zolar shilliq qavati epiteliysi, nerv tizim i va
sezgi a ’zolarining epiteliysi hosil bo'ladi. H om ilaning o ‘rta pardasi—
m ezoderm adan teri osti yog* to'qim asi, skelet suyaklari ko'ndalang-targ'il
m ushaklar, buyrak va siydik chiqaruv yo'llari taraqqiy etadi.
2) Homilaning ichki pardasi—entodermadan nafas a ’zolari, hazm a ’zolari
shilliq pardasi va uning bezlari, qalqonsimon, qalqonorqa, ayrisimon bezlar
taraqqiy etadi.
Odam qomatining tuzilishi. Odam bo'yining turiicha bo'lishi uning
nasliga, ijtimoiy sharoitiga, atrof-muhitga bevosita bog'liq bo'ladi. Qomatning
tuzilishi uch turga ajratiladi.
1. Dolixom orflar (asteniklar) — uzunbo'yli, to r ko'krakli, yelka oralig'i
qisqa, qo'l va oyoqlari uzun kishilar.
2. Braxiomorflar (gipersteniklar) — past bo'yli, ko'krakqafasi, yelkalari
keng, qo'l va oyoqlari nisbatan kalta, tiqm achoqdek bo'ladi.
3. M ezom orflar (norm osteniklar) — o 'rta bo'ylilar, yuqorida bayon
etilgan astenik va gipersteniklam ing o'rtasidagi odam lar.
XUSUSIY Q ISM
TAYANCH-HARAKAT A’ZOLARI T IZIM I
O dam organizm inm g asosiy vazifalaridan biri uning harak at qilish
qobiliyatidir. Bu harakat suyaklar va m ushaklar ishtirokida ro ‘y beradi.
Tayanch-harakat apparati faol harakatchan qism-mushaklar va nofaol qism—
suyaklar ham da ulam i birlashtirib turgan bog'lam lardan iborat. Tayanch-
harakat a ’zolar tizim i organizm ning asosiy qismi (gavdaning um um iy
og'irligini 72,5 %i) ni tashkil qiladi.
O ST E O LO G IY A - SUYAKLAR H A Q ID A G I B IL IM
U m um iy m a’lu m otlar
Osteologiya — suyaklaming tuzilishini o ‘rganadi. Organizm ning qattiq
asosini hosil qiluvchi suyaklar majmuyi skeletdir. Skelet (grekcha skeletos)
quritilgan degan so‘zdan ohngan. U 200 dan ortiq alohida suyakdan iborat.
Skeletning og‘irligi 5—6 kg bo'lib, erkaklarda gavda um um iy og‘irligining
10% ini, ayollarda 8,5 % ini tashkil qiladi. Skelet tayanch-harakat, himoya
va biologik vazifalami bajaradi.
1. Tayanch vazifasi yum shoq to 'qim a va a ’zolarining skeletning ayrim
qismlariga birikib turishi natijasida vujudga keladi.
2. H arakat vasifasi skeletni tashkil qilib turgan suyaklam ing h a r xil
richag hosil qilib, b o ‘g‘im orqali birlashishi va nerv sistemasi yordam ida
m ushaklar qisqarishi bilan nam oyon bo ‘ladi.
3. Himoya qilish vazifasi skeletning alohida qismlaridan vujudga kelgan
bo'shliqlar orqali bajariladi. Masalan, umurtqa kanali orqa miyani, kalla suyaklari
bosh miyani, ko‘krak qafasi o ‘pka va yurakni tashqi ta’sirlardan saqlab turadi.
4. Biologik vazifasi suyaldar tarkibida ko‘p m iqdorda m ineral m odda
almashinuvida ishtirok etuvchi kalsiy, fosfor, magniy va boshqa elem entlar
bor. Bundan tashqari, suyaklaming epifizlarida joylashgan qizil ilik oiganizmda
biologik himoya vazifasini bajaradigan qon elementlarini ishlab chiqaradi.
Skeletda bosh, tana, q o ‘1 va oyoq qismlari (1-rasm ) tafovut qilinadi.
S uyaklar ta sn ifi
O dam skeleti 200 dan ortiq alohida-alohida suyaklardan iborat. Skelet
quyidagi bo‘laklaiga ajratilgan tana suyaklari (umurtqalar, qovurg‘alar va to‘sh
suyagi), kalla suyagi (miya va yuz qismlaridan iborat), yelka kamari (kurak va
o'm rov suyaklari), q o 'l suyaklari (yelka, bilak va qo 1 panja suyaklari),
chanoq suyaklari (yonbosh, qov va o ‘tiig ‘ich suyaklar) va son, boldir
ham da oyoq panja suyaklaridan iborat.
Suyaldar tuzilishi, rivojlanishi va vazifalariga ko‘ra quyidagicha tasniflanadi.
1.
N aysim on suyaklar: uzun suyaklar — yelka, bilak, son va boldir
suyaklari q o ‘l va oyoq skeletini tashkil qilib, tayanch vazifasini bajaradi; 2)
l- r a s m . S k eletn in g old tomondan
ko‘rinishi. 1-bosh skeleti ; 2-um urtqa
pog'onasi; 3-o‘mrov; 4-qovurg‘a; 5 -to ‘sh
suyagi; 6-yeIka suyagi; 7-bilak suyagi;
8 -tirsa k suyagi; 9-kaft u sti suyaklari;
10-kaft suyaklari; 11-qo‘l kafti falangalari;
12-yonbosh suyagi; 13-dumg‘aza suyagi;
1 4-qov su y ag i; 1 5 -o ‘tir g ‘ic h suyagi;
16-son suyagi; 17-tizza qopqog'i; 18-katta
b oldir suyagi; 19-kichik boldir suyagi;
20-kaft oldi suyaklari; 21-oyoq kafti su
yaklari; 22-oyoq panjasi barmoq falangalari.
kalta suyaklar — q o ‘l-o y o q kafti va
barm oq falangalari. N aysim on suyak
lar richag harakatini bajarib, tayanch
va mudofaa vazifasini bajaradi Naysimon
suyaklaming o'rta qismi tanasi— diafizi
(diaphysis) silindr yoki uchburchak
shaklda.
N aysim on suyaklam ing tanasida
su y ak iligi k a n a li b o r. U la rn in g
kengaygan uchi — epifiz (epiphysis)
deb ataladi. U nda qo'shni suyak bilan
birlashuvchi b o 'g 'im yuzasi (facies
articularis) bo'lib, u b o 'g 'im tog'ayi
bilan qoplangan. Epifiz asosan g'ovak
moddadan tuzilgan, ustidan yupqa zich
m odda qoplab turadi. Suyakni g'ovak
m oddasi sohasida uni hosil qiluvchi
suyak to'sinlari orasida bolalarda va
kattalarda qizil ilik joylashgan. Diafizni
epifizga o'tish joyi metafiz (metaphisis)
deyiladi.
Bu sohada zich modda yupqalashib
k am ay ib b o ra d i; m e ta fiz g 'o v a k
tuzilishga ega.
G 'ovak suyaklar: a) uzu n g'ovak
suyaklar — to'sh suyagi va qovurg'alar;
b)kalta g'ovak suyaklaiga—umurtqalar,
q o 'l - o y o q , kaft u sti va k aft oldi
suyaklari kiradi, u la r k o 'p q irrali
sh ak lg a ega. U la r a so sa n g 'o v a k
m oddadan tuzilgan bo'lib, yupqa zich
m odda qatlami bilan qoplangan.
Yassi suyaklar him oya vazifasini
b ajarib , ta n a b o 's h liq la r in i h o sil
qiHshda ishtirok etadi (kalla qopqog'i,
chanoq va kurak suyaklari). Bu suyaklar
tashqi zich qavat (lamina externa) va
ichki zich qavat (lamina interna)
o‘rtasida joylashgan m ayda katakchali g'ovak m oddadan (diploe) tashkil
topgan.
Aralash suyaklar turli xil tuzilishga ega qismlardan iborat. U m urtqaning
tanasi tuzilishi jih atid a n g'ovak suyaklarga, ravog'i va o 'sim talari yassi
suyaklarga kiradi.
Havo saqlovchi suyaklar tanasida shilliq parda bilan qoplangan havo
bilan to 'la bo 'shliq bo'ladi. Ularga kallaning peshona, ponasim on, yuqori
jag‘ va g'alviisimon suyaklari kiradi.
H ar bir suyakning yuzasida mushaklar, ulaming paylari, fassiya, boylamlar
boshlanadigan va birikadigan hosilalar bo'ladi. U lam i apofizlar (apophysis)
deb ataladi. Bulaiga bo'rtiq (tuber), do'mboqcha (tuberculum), qirra (crista) va
o'sim ta (processus) kiradi. Suyakning yuzalari o'zaro chekkalar (margo) bilan
chega-ralanadi. Ba’zi bir suyakda nerv va qon tomirlar yotgan joylarda egatlar
(sulcus) yuzaga keladi. Suyakning ichki yuzasida uning ichiga kiruvchi
oziqlantiruvchi teshik (foramina nutricia) bo'ladi.
Suyaklaming tuzilishida suyak to'qimasi muhim ahamiyatga ega. U metalldek
qattiqlikka ega bo'lib, molekular massasi 1,93 (suvdan 2 barobar ko'p). Tirik
suyak to'qim ada yoki yangi ajratilgan suyakda 50% suv, 28,15% oiganik
moddalar, jum ladan, 15,75% yog' va 21,85% noorganik m oddalar bor.
Yog'sizlantirib quritilgan suyakni 1/3 qismini organik m oddalar (ossein,
xitin, muguz m odda), 2/3 qismi esa noorganik m oddalar (kalsiy tuzlari,
ayniqsa ohak orta fosfati—51,04%, kremniy va boshqa moddalar) tashkil qiladi.
Noorganik m oddalar yoki mineral tuzlar suyakni qattiq va pishiq qilsa,
organik m oddalar uning elastikligim ta ’minlaydi. Agar suyak kuchli kislotaga
solinsa, mineral tuzlar erib, ossein moddasi qoladi, bunda suyak qattiqligini
yo'qotib elastik bo'lib qoladi. Agar suyakni tem ir o 'q q a o'm atib yoqsak,
oiganik m oddalar yonib ketadi va suyakning elastikligi yo'qoladi, bunday
suyak tezda kulga aylanadi. Bulardan tashqari, suyaklar tarkibida vitam inlar
(A, D , C) ham bo'ladi. Agar D vitamini yetish-
masa, suyakning m ineral tarkibi buzilib, raxit
kasalligi kelib chiqadi. A vitamini yetishmasa,
suyaklar yo'g'onlashib, suyak bo'shliqlari va
kanalchalarikattalashib ketadi. Suyakning taikibiy
birligi osteonni (2-rasm) osteon plastinkalari
(qatlamlari) va kanalchalari hosil qiladi. Osteon
kanalchalaridan qon tom ir va nerv tolalari o'tadi.
Uning atrofmi zich suyak qatlami (kompakt)
modda o'ragan. Osteon qatlamlari orasini oraliq
m oddalar to'latib turadi, ular qattiq, ichida
kollagen tolalari b o r oqsil m oddalardan iborat.
Suyakning tashqi kom pakt qavati naysimon
suyaklaming diafizlarida qalin, epifizlari yassi va
g'ovak suyaklarda yupqa bo'ladi. Uning ostida esa
suyakning g'ovak m oddasi joylashadi.
Dostları ilə paylaş: |