İLYAS EFENDİYEV’İN ÇOCUK HİKÂYELERİ VE
TOPLUMSAL DEĞERLER
Doç. Dr. Sedat Adıgüzel
Atatürk Üniversitesi,
Türkiye
Azerbaycan edebiyatının hem Sovyetler Birliği döneminde hem de bağımsız
Azerbaycan Cumhuriyeti yıllarında en önemli yazarlarından biri İlyas Efendiyev’-
dir. Eser vermeye başladığı ilk yıllardan itibaren edebiyat sahasında yeniliklerin
öncüsü olmuş ve Sovyet hâkimiyeti yıllarının sanat anlayışı olan sosyalizm realiz-
minin katı kurallarının kısmen de olsa dışına çıkmayı başarabilmiştir.
TEZİSLƏR Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il
53
İlyas Efendiyev, sosyalizmin ekonomik ve ahlak anlayışının bozduğu toplum
yapısını düzeltmeyi kendine amaç edinmiş, millî ve manevî değerlere önem veren
bir yazardır. Bu bakımdan eserlerinin kahramanları genellikle gençler ve çocuklar-
dır.
İlyas Efendiyev, birçok yazar ve şairin hiçbir neden olmadan ortadan kaldırıl-
dıkları ve insanların düşüncelerini bile ifade etmekten korktukları bir dönemde eser
vermeye başlamıştır.
Yazdığı birçok hikâye, roman ve tiyatro eserinin yanında, toplumsal yaşam,
millî ve manevî değerler, yetişen nesillerin millî bilince ulaşmasına öncülük edecek
yüzlerce makale ve denemesi bulunmaktadır. O aynı zamanda iyi bir edebiyat
yorumcusu ve eleştirmenidir. Yaptığı eleştirilerle Azerbaycan edebiyatının gelişi-
mine önemli katkıları olmuştur.
İlyas Efendiyev, çocuklar için yazdığı kısa hikâyelerle de gelecek nesillerin ye-
tişmesinde oldukça önemli rol oynamıştır. Yazar, çocuklar için yazdığı kısa hikâye-
lerle gelecek nesillerin millî bir bilinçle, çevrelerine ve kendilerine yararlı bireyler
olarak yetişmelerini amaçlamıştır.
Şehirden Gelen Avcı, Tarlada Bir Turaç Ötüyordu, İz İle, Avcının Masalı,
Ceylan Avı, Yasemin Ağacı ve Koruklarda yazarın çocuklar için yazdığı hikâye-
lerdir. Bu hikâyeleri yazarın diğer eserlerinden ayıran en önemli özellik içerdikleri
mesajın hiçbir sembole yüklenmeden açıkça ifade edilmesidir.
BIBLIOTHERAPHY CAN BE A HEALING AND WELL
BEING TOOL IN SCHOOLS
Doç. Dr. Sefa Bulut
Abant İzzet Baysal Üniversitesi,
Türkiye
Bibliotheraphy has gradually became a well known methods utilized in schools
and mental health services. Utilization of bibliyoteraphy in schools and literature is
a relatively new concept and that deserves attention of all of the educators and
teachers.
The purpose of this presentation is to explore possible utilization of this
methods in schools with teaching materials and methods. This presentation will
introduce the idea of bibliotheraphy and the underlying assumptions of this
technique. This presentation will explore the usage of this method in counseling
and guidance classes as well as in reading, writing and literature classes. Since the
framework is mostly mental health problems, examples will be provided for
successful programs using this method. Some of the benefits and limitations will be
also discussed in light of the most current literature findings.
«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»
54
NÂBÎ'NİN HAYRİYYE'SİNDE BELLİ BAŞLI KAYNAKLARDAN
İSTİFADE YOLLARI
Səadət İmanova
Qafqaz Universiteti,
Azərbaycan
Toplumun en küçük bireyi olan çocuk çevresini, dünyayı, yaşadığı dönemin ve
ortamın değerlerini, birlikte yaşamanın getirdiği kuralları, ninni, tekerleme, masal,
bilmece, hikaye ve efsane gibi sözlü ürünlerden öğrendiği gibi okul öncesi ve okul
döneminde karşılaştığı edebi ürünlerden de öğrenmekte, öğrenirken eğlenmekte ve
karşılaştığı hayal dünyasıyla yaratıcılığını daha da pekiştirmektedir. Bu bakımdan
çocuğun zihinsel ve ruhsal gelişimi açısından edebî ürünler büyük önem taşımak-
tadır.
Klasik Türk Edebiyatında insanlara iyiyi, doğruyu göstermek, topluma ve dev-
lete yararlı insanlar yetiştirmek amacıyla yazılan nasihat-nâme veya pend-nâme
olarak bilinen manzum veya mensur eserler bulunmaktadır. Bu eserlerden biri
Nâbî'nin Hayriyye'sidir.
Nâbî (1642-1712) Divan edebiyatında "tefekkür şiiri" cığırını açan önemli bir
şairdir. Divan edebiyatının hemen her türünde eser vermiş olan Nâbî "Hayriyye"
adlı didaktik mesnevisiyle geniş bir şöhrete ulaşmıştır.
Çocuk-edebiyat ilişkisi ve bu ilişki çerçevesinde çocuğu konu edinen Hayriyye,
klasik dönemde yazılan güzel bir örnek ve Nâbî’nin, oğlu Ebu’l-hayr Mehmed
Çelebi için yazmış olduğu ahlâkî-didaktik bir mesnevidir.
Nasihat konusu pek çok şair ve yazar tarafından sözlü ve yazılı edebiyatımızın
başlangıcından itibaren en çok işlenen konular arasındadır.
Nasihat-nâmeler, insanlara doğruyu göstermek, onları yanlış davranışlardan
sakındırmak amacıyla yazılan eserlerdir. Temel nitelikleriyle "ahlâkî eserler"den
sayılan manzum nasihat-nâmelerin ana kaynağı İslam dinidir.
Nâbî'nin "Hayriyye" eserinin temel kaynağı incelendiğinde karşımıza birçok
ana kaynak çıkıyor. Bunları şu şekilde sıralayabiliriz: Kur'an, Hadis, Arap ve İran
edebiyatında Pend-nâme türündeki bazı eserler, atasözleri, tarihi olay ve hikayeler,
gelenek ve görenekler, 17. yüzyılın bazı bilim dalları.
TEZİSLƏR Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il
55
“MƏZƏLİ” JURNALINDA "UŞAQ" MÖVZUSUNUN TƏCƏSSÜMÜ
PhD. Seyran Qayıbov
Qafqaz Universiteti,
Azərbaycan
Tünzalə Əliyeva
AMEA Folklor İnstitutu,
Azərbaycan
1900–1920-ci illər dünya ölkələri, eləcə də Azərbaycan üçün olduqca qarışıq
bir dövr idi. Bir çox siyasi məsələnin həll olunduğu, başqa sözlə dünyanın yenidən
qurulduğu o dövrün öyrənilməsi olduqca aktual bir məsələdir. Məlumdur ki, o dövr
haqqında bir çox əsər qələmə alınıb, dövrün siyası, iktisadi, mədəni həyatı müxtəlif
istiqamətlərdən təhlil olunub. Digər tərəfdən dövrün ab-havasının en geniş şəkildə
o illərdə nəşr olunan qəzet və jurnallarda əks olunduğu məlumdur. Bu baxımdan
günümüzdə onların bir daha gözdən keçirilməsi yaşanmış hadisələrin yeni bir
aspektdən işıqlandırılmasına kömək edəcəkdir.
Azərbaycan mətbuat tarixinə baxdığımız zaman o illərdə bir çox qəzet və
jurnalın nəşr olunduğunu görürük. Bunlar arasında “Məzəli” jurnalının öz dəst-xətti
var. “Məzəli” jurnalı nəşr olunduğu dövr ərzində istər Bakıda, istərsə də bölgələrdə
yaşanan siyasi, sosial və mədəni həyatı öz səhifələrində əks etdirmiş, yaşanan
hadisələrə biganə qalmamış, eləcə də dünyada baş verən olaylara öz mövqeyini
bildirmişdir.
“Məzəli” jurnalında işlənən mövzulardan biri də "uşaq" mövzusudur. Bu
mövzu o dövr üçün olduqca aktual bir mövzu idi. “Məzəli” jurnalı da bu mövzunu
öz dəst-xəttinə, üslubuna uyğun olaraq dilə gətirmişdir. Jurnalı təhlil etdiyimiz za-
man aydın olur ki, "uşaq" mövzusu hər yönü ilə dövrün ziyalılarının diqqət mər-
kəzində olmuş, jurnalın tərzinə uyğun olaraq hadisələr satirik bir üslubda dilə gəti-
rilmiş, tənqid olunmuş və çıxış yolları göstərilmişdir. “Məzəli”də "uşaq" mövzusu-
nun istər şeirlərdə, istərsə də nəsr əsərlərində işləndiyi görülür. Jurnalda bu
istiqamətdə işlənən mövzuları "sosyal və mədəni hadisələr qarşısında uşaq", "uşaq
tərbiyyəsi", "uşaqların təhsili" başlıqları altında təhlil etmək mümkündür.
«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»
56
ŞEYHÎ’NİN HAR-NÂMESİ’NE ÇOCUK EDEBİYATI
AÇISINDAN BİR BAKIŞ
Setter Durmaz
Qafqaz Üniversitesi,
Azerbaycan
Asıl adı Yusuf Sinâneddîn olan Şeyhî, XV. yüzyılın ilk yarısında Anadolu'da
yaşamış ve kendi devrinde “sultânu’ş-şuarâ” unvanını almış şâirlerden biridir. Kla-
sik Türk edebiyatının kuruluş devri şâirlerinden olan Şeyhî, adını edebiyat tarihinin
unutulmayacak şahsiyetleri arasına yazdıran eserler kaleme almıştır. Şâirin, orta
hacimli bir Türkçe Divân’ı ile Hüsrev ü Şîrin ve Har-nâme mesnevîleri vardır.
Anadolu sahasının en güzel hiciv örneklerinden birisi olarak kabul edilen Har-
nâme, 126 beyitlik bir mesnevî olup, aynı zamanda hiciv ve mizah edebiyatımızın
bir şaheseridir. Bu küçük manzum hikâyede öküzlerin rahatına ve boynuzuna
imrenen zavallı eşeğin, sonunda kulaklarını kaybetmesi olayı anlatılır. Şâir, aslında
kendi başından geçen bir hâdiseyi, teşhîs yoluyla hayvanlarla temsil ederek, en
mükemmel bir tarzda aksettirmeyi başarmıştır. Hayvanların ağzından insanın
dünyasına ayna tutan şâir, hayal ile gerçeği yüzleştirmiş; mizah ile şiiri, övgü ile
yergiyi sembolik bir anlatımla karşı karşıya getirmiştir. Asrının sade, akıcı ve tabiî
Türkçe’sini en iyi yansıtan eserlerden biri olan Har-nâme’nin, aynı zamanda olduk-
ça canlı tasvirlere, etkili ve halk diline yakın bir üslûba sahip olduğunu söylemek
mümkündür.
Genel hatlarıyla çocuğun dünyasında güzellikler çağrıştıran, onun ruhunda
güzele ve iyiye karşı olumlu davranışlar geliştiren, hayal dünyasını zenginleştirerek
ana dilinin tadını hissettiren eserler, çocuk edebiyatı kapsamında değerlendirilir.
Bu bildirimizde Şeyhî’nin Har-nâme mesnevîsinin, çocuk edebiyatı açısından
bir değerlendirmesi yapılmıştır. Bu değerlendirme neticesinde, eserin gerek şekil,
gerekse dil ve üslûp açısından çocuklara hitap ettiği tespit edilmeye çalışılmıştır.
ÇOCUK ŞİİRİ Mİ DİDAKTİK MANZUME MI?
Yrd.Doç.Dr. Tacettin Şimşek
Atatürk Üniversitesi,
Türkiye
Şiirde mesaj iletimi, edebiyatın ilgi çekici konularından biridir. Mesajın doğru-
dan ya da dolaylı olarak iletilmesi, metnin edebîliğini tartışmaya açmaktadır. Me-
tinlerin işlevleri üzerine yapılacak bir değerlendirmede, mesajı doğrudan iletmenin
düzyazıya, örtük ve simgesel bir dille iletmenin de şiire özgü olduğu sonucuna va-
rılmaktadır. Şiir, dilin poetik işlevde kullanılmasından doğan bir edebi türdür.
TEZİSLƏR Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il
57
Şiirin dış yapı unsurlarını kullanarak oluşturulmuş mesaj öncelikli metinleri şiirden
ayırmak ve manzume olarak değerlendirmek gerekir.
Türkiye’de çocuk şiiri yazan ilk isimler, şiiri bilgi aktarma, düşünce kavratma,
öğüt verme ya da davranış kazandırma aracı olarak görmüş, bu nedenle didaktik bir
üslûp kullanmışlardır.
Cumhuriyet dönemi Türk çocuk şiirinde, “çocuk şiiri” teriminin genellikle di-
daktik manzume anlamında kullanıldığı, bunun da çocuk algısıyla doğrudan ilgili
olduğu söylenebilir. Ancak Fazıl Hüsnü Dağlarca, 1967 yılından itibaren dili poetik
işlevde kullanarak çocuk duyarlığını yansıtan şiirler yazmıştır. Mustafa Ruhi Şirin,
Cahit Zarifoğlu ve Gökhan Akçiçek, dili poetik işlevde kullanan şairlerden birka-
çıdır.
Bildiride Türkiye’de çocuklara yönelik şiir ve manzume örnekleri üzerine bir
değerlendirme yapılacak, olan ve olması gereken arasında bir karşılaştırmaya yer
verilecektir.
BALKANLARDA TÜRK ÇOCUK HİKAYESİNİN DİĞER
EDEBİ TÜRLER İÇİNDEKİ YERİ
Yrd.Doç.Dr.Tuba Işınsu İsen Durmuş
TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi,
Türkiye
Balkanlarda Türk çocuk edebiyatından söz etmenin neredeyse Türk edebiya-
tından söz etmek demek olduğu bir coğrafyada, çocukla ilgili üretimler ortaya koy-
maya yönelmenin sadece yazarın kişisel tercihi olmayabileceğini unutmamak gere-
kir. Yunanistan’da bulunanlar hariç, Balkanlarda yaşayan Türklerin tamamının sos-
yalist yönetimlerce idare edilen ülkelerde yaşamış olmaları, bu yörelerde üretimde
bulunan yazar/şairleri bu ortamın dışında olabilecekleri üretimlerde bulunmaya
itmiştir. Çocuğa hitap edebilecek konular da bu çerçevede tercih sebebi olmuştur.
Çocuk edebiyatına dair üretimleri ortaya koyan yazarların neredeyse tamamının
öğretmen oluşlarını da bu bağlamda değerlendirmek gerekir.
Bu çerçevede bu bildiride Balkanlarda ortaya konan Türk çocuk hikayeleri,
diğer edebi türler içinde değerlendirilecek, yazar/şairlerin çocuğu konu edinen üre-
timlere yer vermiş olmalarının sebepleri irdelenecektir.
«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»
58
FOLKLOR UŞAQ ŞEİRİNİN QAYNAQLARINDAN BİRİ KİMİ
F.e.d., Təyyar Salamoğlu
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti,
Azərbaycan
Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının tarixində XX əsrin əvvəlləri müstəsna mövqeyə
malikdir. Bu dövrdə M.Ə.Sabir, A.Səhhət, A.Şaiq, R.Əfəndizadə kimi məşhur
sənətkarlarla bərabər, adları geniş oxucu kütləsinə az məlum olan Arifə, Rəbiə,
Y.Əfəndizadə, Ə.Hüseynzadə, M.B.Muradzadə, Naseh və başqalarının “Dəbistan”,
“Rəhbər”, “Məktəb” jurnallarında, uşaq dərslikləri və qiraət kitablarında çap
olunan uşaq şeirləri bu sahənin xüsusi bir inkişaf yolu keçməsinə təkan vermişdir.
Bir qisim folklor nümunələrində ifadə olunan əxlaqi ideyalar dövrün uşaqları-
nın tərbiyəsi baxımından da tam məqbul görünmüş, bu tipli nümunələri sənətkarlar
ya heç bir dəyişiklik etmədən, ya da çox cüzi dəyişikliklə nəzmə çəkmişlər. Bəzi
uşaq şeirlərində hansısa folklor süjetinin nəzmə çəkilməsi yox, bu süjetlərin həmin
əsər üzərindəki təsiri qabarıq cəhət kimi üzə çıxır.
Digər bir qisim poetik nümunələrdə müəlliflərin istinad etdiyi folklor süjetləri
uşaqların maraq dairəsi, yaş səviyyələri, dərketmə qabiliyyəti baxımından, həmçi-
nin ideya-məzmun cəhətdən sərfəli olan bir çox əməliyyatlara məruz qalmış, belə-
liklə, estetik təsirin daha da qüvvətliliyi mənasında ilk mənbəni təkrar etməyən,
orijinal ideyalı və məzmunlu uşaq əsərləri yaranmışdır.
Uşaq poeziyasında folklordan istifadənin digər bir yolu özünü poetik forma
mükəmməlliyi və rəngarənliyi axtarışlarında biruzə verir.
Bu yolla yaranan əsərlərdə, birinci halda, ayrı-ayrı folklor nümunələrindən uşaq
əsərlərinin tərkib hissəsi kimi istifadə olunur, ikinci halda, xalq şeirinin müxtəlif
janrlarının – laylaların, bayatıların, tapmacaların poetik forması əsas götürülürdü.
Xalq nağıllarının da bədiilik imkanları şairlərin diqqətindən yayınmamış, onla-
rın ifadə vasitələrinə, xüsusi deyim tərzinə istinadən çoxlu mənzum nağıl yaradıl-
mışdır ki, bu da həmin janrın uşaq poeziyasının əsas janrlarından biri kimi təsdiq
olunmasına gətirib çıxarmışdır.
Azərbaycan uşaq şeirinin bəzi nümunələrinin xalq şeirinin bölgüsü, ritmi,
bəzən isə sadəcə olaraq melodiyası ilə kökləndiyini müşahidə edirik. Belə şeirləri
yaradan zaman əsasən xalq mahnılarının, bəzən də uşaq oyun nəğmələrinin bədii-
struktur elementlərinə, ritm və ahənginə istinad edilmişdir.
Xalq mahnılarının ritmik-melodik imkanlarından məzmunu məktəb uşaqlarının
təlim və tərbiyəsinə uyğun gələn və əsasən nəğmə dərslərində oxunmaq üçün ya-
zılan şərqi yaradıcılığı prosesində istifadə olunmuşdur.
TEZİSLƏR Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il
59
ƏDƏBİYYATIN UŞAQLARIN MƏNƏVİ İNKIŞAFINDA ROLUNA
DAİR ƏHMƏD BƏY AĞAOĞLUNUN FİKİRLƏRİ
Tural Mirzəliyev
Qafqaz Universiteti,
Azərbaycan
Əhməd bəy Ağaoğlunun, geniş təfəkkürə malik alim kimi, cəmiyyət həyatının
bir çox sahələri haqqında mülahizələri olmuşdur. O, hüquq, dövlət, mədəniyyət,
din və başqa bu kimi amillər barədə fikir yürüdərkən həmin təsisatların cəmiyyət
və cəmiyyətin əsasını təşkil edən fərdlərin həyatına təsirini ön plana çəkmiş, məhz
bu yöndən yararlılıq dərəcəsini müəyyənləşdirməyə çalışmışdır.
Ağaoğlunun ədəbiyyatşünas kimi fəaliyyəti də baxımdan aktualdır. O, bədii
əsərlərin fərdin, şəxsiyyətin formalaşmasında roluna bütün əsərlərində toxunmuş,
uşaqların hansı bədii əsərləri oxumasının onların vətəndaş və insan kimi yetişmə-
sində xüsusi əhəmiyyət daşıdığını vurğulamışdır. ... Ədəbiyyat və təfəkkür ma-
hiyyətcə sosial hadisələrdir. Bu üzdən mövzusu və hədəfi cəmiyyət olmayan bir
ədəbiyyat və təfəkkür mənşə və mahiyyətcə boş və əqidəsiz bir şeydir (1).
Avropa ənənəsinin gözəl bilicisi və tətbiqi tərəfdarı kimi, Ağaoğlu bu yöndə
nümunələr verərkən tez-tez qərb ədəbiyyatına müraciət edirdi. Onun Şiller və
Hötedən gətirdiyi misallarla alman cəmiyyətini, Russo, Hüqo kimi ədiblərlə fransız
cəmiyyətini, Şekspir və Bayronla ingilis fikrini uzlaşdırması, uyğunluq tapması və
ən əsası bu uyğunluğun qəfildən yaranmayıb, körpə şüurlara nüfuz etdikcə yetiş-
məsi haqqında fikirləri alimin dünyagörüşündə bədii ədəbiyyatın uşaq şüuruna tə-
siri barədə dolğun məlumat verir (2).
Bu tezisinin ən güclü şəkildə təzahürünü rus ədəbiyyatının timsalında görür,
bugünkü (XX əsrin əvvəlləri) inqilablar Rusiyasını birbaşa rus ədiblərinin müsbət
obrazlarının əyaniləşməsinə bağlayırdı (3) .
Ağaoğlu bu mənada Şərqi Qərbdən öyrənməyə çağırır və təəssüf ki, Şərq ədə-
biyyatındakı müsbət nümunələri görmürdü.
AZERBAYCAN “MEKTEB MECMUASI”NDAKİ (1911-1925)
ÇOCUK HİKÂYELERİNDE SOSYAL HAYATIN YANSIMALARI
Ümit Pektaş
Qafqaz Universiteti,
Azerbaycan
1911-1925 yılları arasında G.Reşad Mirzezade ve A.Efendizade idaresinde iki
haftada bir Bakü’de neşrolunan dergi Azerbaycan Çocuk Edebiyatında 20. yüzyıl
başlarında neşr olunan dergilerin en uzun soluklu olanıdır. Toplam doksan iki sayı
«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»
60
çıkmıştır. Çocuk dergisi olmasına rağmen içerik bakımından hayli hacimli bir
yapıya sahip olduğu gözlemlenir.
Dergi 1911 yılının 29 Noyabrda neşrolunan ilk sayısının ikinci sayfasında
ortaya çıkış amaçlarını “ idareden” başlığı altında Doktor Neriman Bey imzalı ya-
zıyla ortaya koyar. Bu yazıya göre dergiyi çıkaranların amaçları talebelerin ahla-
kına, bilgisine yardım eden, onların ahval ve hayatından bahs eden ilerlemelerine
sebep olan her tür menfaatli yazılara dergiyi açarak talebelerin bilgi dairesini
genişletmek ve onlara yeni ufuklar açmaktır.
Dergide bilhassa hikâyeler geniş yer tutar. Doksan iki sayı neşrolunmasına rağ-
men dergide iki yüz elli civarında hikâye mevcuttur. Hikâyelerin orijinal hikâyeler,
alıntı hikâyeler, gülmeli nağıllar, qorqulu nağıllar şeklinde karşımıza çıktığını
görürüz. Bu hikâyeler çocuklara millî, manevî, ananevî kıymetleri öğretmek bakı-
mından önem taşımaktadır. Bilhassa 20. asrın sosyal hayatının yansımalarını gör-
mek mümkündür. Mesela, 07 Oktyabr 1914 No.14 s. 273´te yer alan “İki Yetime
ve Şükûfe” adlı hikayede kızların gittiği mektepte eğitimin nasıl yapıldığına dair
bilgiler mevcuttur.Yine 1914 yılı No.5 s.66’da “Rəhmdil Elyas” adlı hikâyede de
Nevruz Bayramıyla alâkalı uygulamalara yer verildiği görülür.
Hikâyelere bakıldığında eğitimden bayramlara; ekonomik hayattan sosyal taba-
kalar arasındaki ilişkilere; tıp ilminden hayvan sevgisine kadar sosyal hayatın yan-
sımalarını görmek mümkündür. Bu yansımalar da bize o devrin sosyal hayatı hak-
kında bilgi vermekte, o devir ile bugün arasında bağ kurmaya ya da aradaki farkları
tespit ederek sosyal değişimin nedenlerini ortaya koymada bizlere yardımcı ola-
caktır.
GÖKHAN AKÇİÇEK’İN ŞİİRLERİNDE BİR İYİLİK ALANI
OLARAK DOĞA
Volkan Odabaş
Ordu Üniversitesi,
Türkiye
Çocuk Edebiyatı alanında farklı türlerde eserler veren Çağdaş Türk edebiyatı
yazarlarından Gökhan Akçiçek; şiirlerinde, çocuk duyarlılığı ve inceliğinin doğa
imgesi etrafında zenginleştiği bir dünya tasavvuru sunmaktadır. Çocuk gelişiminde
günümüz sözlü ve yazılı kültür ürünleri içerisinde şiir türündeki metinler vasıta-
sıyla; çocuğun her yönüyle yaşama hazırlanması, içinde yaşadığı doğaya saygı
duyması ve onun farkına varması, bütün canlılara ahlaki ve vicdani bir bakışla
yaklaşması amaçlanmaktadır. Buradan hareketle şairin şiirlerinde geçen doğaya ait
motifler, farklı bağlamlarda ele alınmış, yazınsal metnin iletişimsel ve estetik dili
çözümlenerek çocuğun fiziksel, ruhsal ve psikososyal gelişiminde etkin rol oyna-
yabileceği anlatılmaya çalışılmıştır.
TEZİSLƏR Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il
61
AZƏRBAYCAN UŞAQ ŞEİRİ ÜÇ DÖNƏMDƏ - XX ƏSRİN BİRİNCİ
İYİRMİ İLİNDƏ, SOVET DÖNƏMİ ƏRƏFƏSINDƏ VƏ HAZIRKI
MÜSTƏQİLLİK DÖVRÜNDƏ
Vaqif Aslanov
Azərbaycan Müəllimlər İnstitutu,
Azərbaycan
Ər olacaqlarını düşündükcə müdrikləşən oğlan babalarımız, gəlin olacaqlarını
yəqin etdikcə ciddiləşən qız nənələrimiz öz ürəklərində uşaqları üçün ən gözəl
adlar seçmiş, onların şərəfinə ən şirin, ən həzin və ən sevdalı nəğmələri oxumuşlar.
Bu ilahi istəkdə və bu ilahi ifada ata-ana, baba-nənə dünyasının bütün rəngləri öz
ifadəsini tapmışdır. Bir sözlə, uşaq adları və uşaq şeirləri bir çox hallarda uşaq-
lardan əvvəl dünyaya gəlmişdir. Çağalar qundaqdan, bəbələr bələkdən, körpələr
beşikdən çıxdıqca, iməklədikcə, yeridikcə onlara oxunan nəğmələr də məzmun və
mündəricə etibarilə yeniləşmişdir.
Uşaq ədəbiyyatı ömrün rəngləri, talenin naxışları kimi rəngarəngdir, yaşdan-
yaşa keçidin pillələri və astanaları kimi üzü gələcəyədir. Orada körpə qığıltısının
da, ata-ana qayğısı və fərəhinin də, baba-nənə qürurunun və xatircəmliyinin də
poetikası vardır. Artıq burada söhbət çox ciddi bir ədəbiyyatdan gedir. O ədəbiy-
yatdan ki, orada
Sözü sözdən alan var,
Zülfün üzə salan var.
Oğul balam, tez böyü,
Gözü yolda qalan var.
və ya
Xırdacasan, məzəsən,
Hər bir güldən təzəsən.
O günə qurban olum,
Ayaq tutub gəzəsən.
şəklində arzu və istəyin lakonik ifadəsi möhkəmcə yer tutur. Oxşamalar, laylalar,
tapmacalar, yanıltmaclar, cırnatmalar, daha nə bilim nələr və nələr də bir yandan...
Yazılı ədəbiyyata gəldikdə isə bünövrəsi qoyulan gündən Azərbaycan ədəbiy-
yatında uşaq mövzusuna müraciət etməyən şair, demək olar ki, olmamışdır. Bir tə-
rəfdən də Azərbaycan uşaq ədəbiyyatında lirik, pastoral, didaktik, dramatik olmaq-
la şeirin bütün növləri təmsil olunmuşdur.
Qələmlərini ərəbcədə, farscada sınamalarından asılı olmayaraq Azərbaycan
şairləri uşaqlar üçün də gərəkli olan ibrətamiz mövzulara müraciət etmişlər. X.
Şirvaninin Şirvana ünvanlanan şeirlərindəki vətən həsrəti, N.Gəncəvinin “Xəmsə”-
sindəki bir çox ibrətamiz hekayətlətr, M. Füzulinin “Söhbətul-əsmar”ındakı Mey-
vələrin söhbəti uşaqlarda duyğuların və müqayisə qabiliyyətinin inkişafına bu
günün özündə də təsir göstərməkdədir.
|