Yaziçilar býRLÝYÝ Çaõ ÖyrŠtim ÝþlŠtmŠlŠri qafqaz unýversýtetý Az TéHSÝl nazýRLÝYÝ Šrbaycan Respublikası


İLYAS EFENDİYEV’İN ÇOCUK HİKÂYELERİ VE



Yüklə 3,46 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/10
tarix03.02.2017
ölçüsü3,46 Mb.
#7319
növüYazi
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

İLYAS EFENDİYEV’İN ÇOCUK HİKÂYELERİ VE          

TOPLUMSAL DEĞERLER 

Doç. Dr. Sedat Adıgüzel  

Atatürk Üniversitesi,  

Türkiye 

Azerbaycan edebiyatının hem Sovyetler Birliği döneminde hem de bağımsız 

Azerbaycan Cumhuriyeti yıllarında en önemli yazarlarından biri İlyas Efendiyev’-

dir. Eser vermeye başladığı ilk yıllardan itibaren edebiyat sahasında yeniliklerin 

öncüsü olmuş ve Sovyet hâkimiyeti yıllarının sanat anlayışı olan sosyalizm realiz-

minin katı kurallarının kısmen de olsa dışına çıkmayı başarabilmiştir. 



TEZİSLƏR                                                                                                                       Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il

 

 



53 

İlyas Efendiyev, sosyalizmin ekonomik ve ahlak anlayışının bozduğu toplum 

yapısını düzeltmeyi kendine amaç edinmiş, millî ve manevî değerlere önem veren 

bir yazardır. Bu bakımdan eserlerinin kahramanları genellikle gençler ve çocuklar-

dır.  

İlyas Efendiyev, birçok yazar ve şairin hiçbir neden olmadan ortadan kaldırıl-



dıkları ve insanların düşüncelerini bile ifade etmekten korktukları bir dönemde eser 

vermeye başlamıştır.   

Yazdığı birçok hikâye, roman ve tiyatro eserinin yanında, toplumsal yaşam, 

millî ve manevî değerler, yetişen nesillerin millî bilince ulaşmasına öncülük edecek 

yüzlerce makale ve denemesi bulunmaktadır. O aynı zamanda iyi bir edebiyat 

yorumcusu ve eleştirmenidir. Yaptığı eleştirilerle Azerbaycan edebiyatının gelişi-

mine önemli katkıları olmuştur.  

İlyas Efendiyev, çocuklar için yazdığı kısa hikâyelerle de gelecek nesillerin ye-

tişmesinde oldukça önemli rol oynamıştır. Yazar, çocuklar için yazdığı kısa hikâye-

lerle gelecek nesillerin millî bir bilinçle, çevrelerine ve kendilerine yararlı bireyler 

olarak yetişmelerini amaçlamıştır. 

 Şehirden Gelen Avcı, Tarlada Bir Turaç Ötüyordu, İz  İle, Avcının Masalı, 

Ceylan Avı, Yasemin Ağacı ve Koruklarda  yazarın çocuklar için yazdığı hikâye-

lerdir. Bu hikâyeleri yazarın diğer eserlerinden ayıran en önemli özellik içerdikleri 

mesajın hiçbir sembole yüklenmeden açıkça ifade edilmesidir.  

 

 

BIBLIOTHERAPHY  CAN BE A HEALING AND WELL              

BEING TOOL IN SCHOOLS 

Doç. Dr. Sefa Bulut 

Abant İzzet Baysal Üniversitesi,  

Türkiye 

Bibliotheraphy has gradually became a well known methods utilized in schools 

and mental health services. Utilization of bibliyoteraphy in schools and literature is 

a relatively new concept and that deserves attention of all of the educators and 

teachers.   

The purpose of this presentation is to explore possible utilization of this 

methods in schools with teaching materials and methods. This presentation will 

introduce the idea of bibliotheraphy and the underlying assumptions of this 

technique. This presentation will explore the usage of this method in counseling 

and guidance classes as well as in reading, writing and literature classes. Since the 

framework is mostly mental health problems, examples will be provided for 

successful programs using this method. Some of the benefits and limitations will be 

also discussed in light of the most current literature findings.  


«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»    

 

 



54 

NÂBÎ'NİN HAYRİYYE'SİNDE BELLİ BAŞLI KAYNAKLARDAN 

İSTİFADE YOLLARI 

Səadət İmanova 

Qafqaz Universiteti,  

Azərbaycan 

Toplumun en küçük bireyi olan çocuk çevresini, dünyayı, yaşadığı dönemin ve 

ortamın değerlerini, birlikte yaşamanın getirdiği kuralları, ninni, tekerleme, masal, 

bilmece, hikaye ve efsane gibi sözlü ürünlerden öğrendiği gibi okul öncesi ve okul 

döneminde karşılaştığı edebi ürünlerden de öğrenmekte, öğrenirken eğlenmekte ve 

karşılaştığı hayal dünyasıyla yaratıcılığını daha da pekiştirmektedir. Bu bakımdan 

çocuğun zihinsel ve ruhsal gelişimi açısından edebî ürünler büyük önem taşımak-

tadır.  


Klasik Türk Edebiyatında insanlara iyiyi, doğruyu göstermek, topluma ve dev-

lete yararlı insanlar yetiştirmek amacıyla yazılan nasihat-nâme veya pend-nâme 

olarak bilinen manzum veya mensur eserler bulunmaktadır. Bu eserlerden biri 

Nâbî'nin Hayriyye'sidir. 

Nâbî (1642-1712) Divan edebiyatında "tefekkür şiiri" cığırını açan önemli bir 

şairdir. Divan edebiyatının hemen her türünde eser vermiş olan Nâbî "Hayriyye" 

adlı didaktik mesnevisiyle geniş bir şöhrete ulaşmıştır. 

 

Çocuk-edebiyat ilişkisi ve bu ilişki çerçevesinde çocuğu konu edinen Hayriyye, 



klasik dönemde yazılan güzel bir örnek ve Nâbî’nin, oğlu Ebu’l-hayr Mehmed 

Çelebi için yazmış olduğu ahlâkî-didaktik bir mesnevidir.  

Nasihat konusu pek çok şair ve yazar tarafından sözlü ve yazılı edebiyatımızın 

başlangıcından itibaren en çok işlenen konular arasındadır. 

Nasihat-nâmeler, insanlara doğruyu göstermek, onları yanlış davranışlardan 

sakındırmak amacıyla yazılan eserlerdir.  Temel nitelikleriyle "ahlâkî eserler"den 

sayılan manzum nasihat-nâmelerin ana kaynağı İslam dinidir.  

Nâbî'nin "Hayriyye" eserinin temel kaynağı incelendiğinde karşımıza birçok 

ana kaynak çıkıyor. Bunları şu şekilde sıralayabiliriz: Kur'an, Hadis, Arap ve İran 

edebiyatında Pend-nâme türündeki bazı eserler, atasözleri, tarihi olay ve hikayeler, 

gelenek ve görenekler, 17. yüzyılın bazı bilim dalları.  

 

 



TEZİSLƏR                                                                                                                       Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il

 

 



55 

“MƏZƏLİ” JURNALINDA "UŞAQ" MÖVZUSUNUN TƏCƏSSÜMÜ 

PhD. Seyran Qayıbov  

Qafqaz Universiteti,  

Azərbaycan 

Tünzalə Əliyeva  

AMEA Folklor İnstitutu,  

Azərbaycan 

1900–1920-ci illər dünya ölkələri, eləcə  də Azərbaycan üçün olduqca qarışıq 

bir dövr idi. Bir çox siyasi məsələnin həll olunduğu, başqa sözlə dünyanın yenidən 

qurulduğu o dövrün öyrənilməsi olduqca aktual bir məsələdir. Məlumdur ki, o dövr 

haqqında bir çox əsər qələmə alınıb, dövrün siyası, iktisadi, mədəni həyatı müxtəlif 

istiqamətlərdən təhlil olunub. Digər tərəfdən dövrün ab-havasının en geniş şəkildə 

o illərdə  nəşr olunan qəzet və jurnallarda əks olunduğu məlumdur. Bu baxımdan 

günümüzdə onların bir daha gözdən keçirilməsi yaşanmış hadisələrin yeni bir 

aspektdən işıqlandırılmasına kömək edəcəkdir. 

Azərbaycan mətbuat tarixinə baxdığımız zaman o illərdə bir çox qəzet və 

jurnalın nəşr olunduğunu görürük. Bunlar arasında “Məzəli” jurnalının öz dəst-xətti 

var. “Məzəli” jurnalı nəşr olunduğu dövr ərzində istər Bakıda, istərsə də bölgələrdə 

yaşanan siyasi, sosial və  mədəni həyatı öz səhifələrində  əks etdirmiş, yaşanan 

hadisələrə biganə qalmamış, eləcə  də dünyada baş verən olaylara öz mövqeyini 

bildirmişdir.  

“Məzəli” jurnalında işlənən mövzulardan biri də "uşaq" mövzusudur. Bu 

mövzu o dövr üçün olduqca aktual bir mövzu idi. “Məzəli” jurnalı da bu mövzunu 

öz dəst-xəttinə, üslubuna uyğun olaraq dilə gətirmişdir. Jurnalı təhlil etdiyimiz za-

man aydın olur ki, "uşaq" mövzusu hər yönü ilə dövrün ziyalılarının diqqət mər-

kəzində olmuş, jurnalın tərzinə uyğun olaraq hadisələr satirik bir üslubda dilə gəti-

rilmiş, tənqid olunmuş və çıxış yolları göstərilmişdir. “Məzəli”də "uşaq" mövzusu-

nun istər  şeirlərdə, istərsə  də  nəsr  əsərlərində  işləndiyi görülür. Jurnalda bu 

istiqamətdə işlənən mövzuları "sosyal və mədəni hadisələr qarşısında uşaq", "uşaq 

tərbiyyəsi", "uşaqların təhsili" başlıqları altında təhlil etmək mümkündür.  

 

 


«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»    

 

 



56 

ŞEYHÎ’NİN HAR-NÂMESİ’NE ÇOCUK EDEBİYATI            

AÇISINDAN BİR BAKIŞ 

Setter Durmaz 

Qafqaz Üniversitesi,  

Azerbaycan 

Asıl adı Yusuf Sinâneddîn olan Şeyhî, XV. yüzyılın ilk yarısında Anadolu'da 

yaşamış ve kendi devrinde “sultânu’ş-şuarâ” unvanını almış şâirlerden biridir. Kla-

sik Türk edebiyatının kuruluş devri şâirlerinden olan Şeyhî, adını edebiyat tarihinin 

unutulmayacak  şahsiyetleri arasına yazdıran eserler kaleme almıştır.  Şâirin, orta 

hacimli bir Türkçe Divân’ı ile Hüsrev ü Şîrin ve Har-nâme mesnevîleri vardır. 

Anadolu sahasının en güzel hiciv örneklerinden birisi olarak kabul edilen Har-

nâme, 126 beyitlik bir mesnevî olup, aynı zamanda hiciv ve mizah edebiyatımızın 

bir  şaheseridir. Bu küçük manzum hikâyede öküzlerin rahatına ve boynuzuna 

imrenen zavallı eşeğin, sonunda kulaklarını kaybetmesi olayı anlatılır. Şâir, aslında 

kendi başından geçen bir hâdiseyi, teşhîs yoluyla hayvanlarla temsil ederek, en 

mükemmel bir tarzda aksettirmeyi başarmıştır. Hayvanların ağzından insanın 

dünyasına ayna tutan şâir, hayal ile gerçeği yüzleştirmiş; mizah ile şiiri, övgü ile 

yergiyi sembolik bir anlatımla karşı karşıya getirmiştir. Asrının sade, akıcı ve tabiî 

Türkçe’sini en iyi yansıtan eserlerden biri olan Har-nâme’nin, aynı zamanda olduk-

ça canlı tasvirlere, etkili ve halk diline yakın bir üslûba sahip olduğunu söylemek 

mümkündür. 

Genel hatlarıyla çocuğun dünyasında güzellikler çağrıştıran, onun ruhunda 

güzele ve iyiye karşı olumlu davranışlar geliştiren, hayal dünyasını zenginleştirerek 

ana dilinin tadını hissettiren eserler, çocuk edebiyatı kapsamında değerlendirilir. 

Bu bildirimizde Şeyhî’nin Har-nâme mesnevîsinin, çocuk edebiyatı açısından 

bir değerlendirmesi yapılmıştır. Bu değerlendirme neticesinde, eserin gerek şekil, 

gerekse dil ve üslûp açısından çocuklara hitap ettiği tespit edilmeye çalışılmıştır.  

 

 



ÇOCUK ŞİİRİ Mİ DİDAKTİK MANZUME MI? 

Yrd.Doç.Dr. Tacettin Şimşek 

Atatürk Üniversitesi,  

Türkiye   

Şiirde mesaj iletimi, edebiyatın ilgi çekici konularından biridir. Mesajın doğru-

dan ya da dolaylı olarak iletilmesi, metnin edebîliğini tartışmaya açmaktadır. Me-

tinlerin işlevleri üzerine yapılacak bir değerlendirmede, mesajı doğrudan iletmenin 

düzyazıya, örtük ve simgesel bir dille iletmenin de şiire özgü olduğu sonucuna va-

rılmaktadır.  Şiir, dilin poetik işlevde kullanılmasından doğan bir edebi türdür. 



TEZİSLƏR                                                                                                                       Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il

 

 



57 

Şiirin dış yapı unsurlarını kullanarak oluşturulmuş mesaj öncelikli metinleri şiirden 

ayırmak ve manzume olarak değerlendirmek gerekir. 

Türkiye’de çocuk şiiri yazan ilk isimler, şiiri bilgi aktarma, düşünce kavratma, 

öğüt verme ya da davranış kazandırma aracı olarak görmüş, bu nedenle didaktik bir 

üslûp kullanmışlardır.  

Cumhuriyet dönemi Türk çocuk şiirinde, “çocuk şiiri” teriminin genellikle di-

daktik manzume anlamında kullanıldığı, bunun da çocuk algısıyla doğrudan ilgili 

olduğu söylenebilir. Ancak Fazıl Hüsnü Dağlarca, 1967 yılından itibaren dili poetik 

işlevde kullanarak çocuk duyarlığını yansıtan şiirler yazmıştır. Mustafa Ruhi Şirin, 

Cahit Zarifoğlu ve Gökhan Akçiçek, dili poetik işlevde kullanan şairlerden birka-

çıdır. 


Bildiride Türkiye’de çocuklara yönelik şiir ve manzume örnekleri üzerine bir 

değerlendirme yapılacak, olan ve olması gereken arasında bir karşılaştırmaya yer 

verilecektir. 

 

 

BALKANLARDA TÜRK ÇOCUK HİKAYESİNİN DİĞER              

EDEBİ TÜRLER İÇİNDEKİ YERİ 

Yrd.Doç.Dr.Tuba Işınsu İsen Durmuş 

TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi,  

Türkiye 

Balkanlarda Türk çocuk edebiyatından söz etmenin neredeyse Türk edebiya-

tından söz etmek demek olduğu bir coğrafyada, çocukla ilgili üretimler ortaya koy-

maya yönelmenin sadece yazarın kişisel tercihi olmayabileceğini unutmamak gere-

kir. Yunanistan’da bulunanlar hariç, Balkanlarda yaşayan Türklerin tamamının sos-

yalist yönetimlerce idare edilen ülkelerde yaşamış olmaları, bu yörelerde üretimde 

bulunan yazar/şairleri bu ortamın dışında olabilecekleri üretimlerde bulunmaya 

itmiştir. Çocuğa hitap edebilecek konular da bu çerçevede tercih sebebi olmuştur. 

Çocuk edebiyatına dair üretimleri ortaya koyan yazarların neredeyse tamamının 

öğretmen oluşlarını da bu bağlamda değerlendirmek gerekir.  

Bu çerçevede bu bildiride Balkanlarda ortaya konan Türk çocuk hikayeleri, 

diğer edebi türler içinde değerlendirilecek, yazar/şairlerin çocuğu konu edinen üre-

timlere yer vermiş olmalarının sebepleri irdelenecektir.  

 


«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»    

 

 



58 

FOLKLOR UŞAQ ŞEİRİNİN QAYNAQLARINDAN BİRİ KİMİ 

F.e.d., Təyyar Salamoğlu 

Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti,  

Azərbaycan 

Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının tarixində XX əsrin əvvəlləri müstəsna mövqeyə 

malikdir. Bu dövrdə M.Ə.Sabir, A.Səhhət, A.Şaiq, R.Əfəndizadə kimi məşhur 

sənətkarlarla bərabər, adları geniş oxucu kütləsinə az məlum olan Arifə, Rəbiə, 

Y.Əfəndizadə, Ə.Hüseynzadə, M.B.Muradzadə, Naseh və başqalarının “Dəbistan”, 

“Rəhbər”, “Məktəb” jurnallarında, uşaq dərslikləri və qiraət kitablarında çap 

olunan uşaq şeirləri bu sahənin xüsusi bir inkişaf yolu keçməsinə təkan vermişdir. 

Bir qisim folklor nümunələrində ifadə olunan əxlaqi ideyalar dövrün uşaqları-

nın tərbiyəsi baxımından da tam məqbul görünmüş, bu tipli nümunələri sənətkarlar 

ya heç bir dəyişiklik etmədən, ya da çox cüzi dəyişikliklə nəzmə çəkmişlər. Bəzi 

uşaq şeirlərində hansısa folklor süjetinin nəzmə çəkilməsi yox, bu süjetlərin həmin 

əsər üzərindəki təsiri qabarıq cəhət kimi üzə çıxır. 

Digər bir qisim poetik nümunələrdə müəlliflərin istinad etdiyi folklor süjetləri 

uşaqların maraq dairəsi, yaş səviyyələri, dərketmə qabiliyyəti baxımından, həmçi-

nin ideya-məzmun cəhətdən sərfəli olan bir çox əməliyyatlara məruz qalmış, belə-

liklə, estetik təsirin daha da qüvvətliliyi mənasında ilk mənbəni təkrar etməyən, 

orijinal ideyalı və məzmunlu uşaq əsərləri yaranmışdır. 

Uşaq poeziyasında folklordan istifadənin digər bir yolu özünü poetik forma 

mükəmməlliyi və rəngarənliyi axtarışlarında biruzə verir. 

Bu yolla yaranan əsərlərdə, birinci halda, ayrı-ayrı folklor nümunələrindən uşaq 

əsərlərinin tərkib hissəsi kimi istifadə olunur, ikinci halda, xalq şeirinin müxtəlif 

janrlarının – laylaların, bayatıların, tapmacaların poetik forması əsas götürülürdü. 

Xalq nağıllarının da bədiilik imkanları şairlərin diqqətindən yayınmamış, onla-

rın ifadə vasitələrinə, xüsusi deyim tərzinə istinadən çoxlu mənzum nağıl yaradıl-

mışdır ki, bu da həmin janrın uşaq poeziyasının əsas janrlarından biri kimi təsdiq 

olunmasına gətirib çıxarmışdır. 

Azərbaycan uşaq  şeirinin bəzi nümunələrinin xalq şeirinin bölgüsü, ritmi, 

bəzən isə sadəcə olaraq melodiyası ilə kökləndiyini müşahidə edirik. Belə şeirləri 

yaradan zaman əsasən xalq mahnılarının, bəzən də uşaq oyun nəğmələrinin bədii-

struktur elementlərinə, ritm və ahənginə istinad edilmişdir. 

Xalq mahnılarının ritmik-melodik imkanlarından məzmunu məktəb uşaqlarının 

təlim və tərbiyəsinə uyğun gələn və əsasən nəğmə dərslərində oxunmaq üçün ya-

zılan şərqi yaradıcılığı prosesində istifadə olunmuşdur. 

 

 



TEZİSLƏR                                                                                                                       Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il

 

 



59 

ƏDƏBİYYATIN UŞAQLARIN MƏNƏVİ İNKIŞAFINDA ROLUNA 

DAİR ƏHMƏD BƏY AĞAOĞLUNUN FİKİRLƏRİ 

Tural Mirzəliyev 

Qafqaz Universiteti,  

Azərbaycan 

Əhməd bəy Ağaoğlunun, geniş təfəkkürə malik alim kimi, cəmiyyət həyatının 

bir çox sahələri haqqında mülahizələri olmuşdur. O, hüquq, dövlət, mədəniyyət, 

din və başqa bu kimi amillər barədə fikir yürüdərkən həmin təsisatların cəmiyyət 

və cəmiyyətin əsasını təşkil edən fərdlərin həyatına təsirini ön plana çəkmiş, məhz 

bu yöndən yararlılıq dərəcəsini müəyyənləşdirməyə çalışmışdır.  

Ağaoğlunun  ədəbiyyatşünas kimi fəaliyyəti də baxımdan aktualdır. O, bədii 

əsərlərin fərdin,  şəxsiyyətin formalaşmasında roluna bütün əsərlərində toxunmuş

uşaqların hansı bədii əsərləri oxumasının onların vətəndaş və insan kimi yetişmə-

sində xüsusi əhəmiyyət daşıdığını vurğulamışdır. ... Ədəbiyyat və  təfəkkür ma-

hiyyətcə sosial hadisələrdir. Bu üzdən mövzusu və  hədəfi cəmiyyət olmayan bir 

ədəbiyyat və təfəkkür mənşə və mahiyyətcə boş və əqidəsiz bir şeydir (1). 

Avropa  ənənəsinin gözəl bilicisi və  tətbiqi tərəfdarı kimi, Ağaoğlu bu yöndə 

nümunələr verərkən tez-tez qərb  ədəbiyyatına müraciət edirdi. Onun Şiller və 

Hötedən gətirdiyi misallarla alman cəmiyyətini, Russo, Hüqo kimi ədiblərlə fransız 

cəmiyyətini, Şekspir və Bayronla ingilis fikrini uzlaşdırması, uyğunluq tapması və 

ən  əsası bu uyğunluğun qəfildən yaranmayıb, körpə  şüurlara nüfuz etdikcə yetiş-

məsi haqqında fikirləri alimin dünyagörüşündə bədii ədəbiyyatın uşaq şüuruna tə-

siri barədə dolğun məlumat verir (2). 

Bu tezisinin ən güclü şəkildə  təzahürünü rus ədəbiyyatının timsalında görür, 

bugünkü (XX əsrin əvvəlləri) inqilablar Rusiyasını birbaşa rus ədiblərinin müsbət 

obrazlarının əyaniləşməsinə bağlayırdı (3) . 

Ağaoğlu bu mənada Şərqi Qərbdən öyrənməyə çağırır və təəssüf ki, Şərq ədə-

biyyatındakı müsbət nümunələri görmürdü. 

 

 

AZERBAYCAN “MEKTEB MECMUASI”NDAKİ (1911-1925) 



ÇOCUK HİKÂYELERİNDE SOSYAL HAYATIN YANSIMALARI 

Ümit Pektaş 

Qafqaz Universiteti,  

Azerbaycan  

1911-1925 yılları arasında G.Reşad Mirzezade ve A.Efendizade idaresinde iki 

haftada bir Bakü’de neşrolunan dergi Azerbaycan Çocuk Edebiyatında 20. yüzyıl 

başlarında neşr olunan dergilerin en uzun soluklu olanıdır. Toplam doksan iki sayı 



«II BEYNƏLXALQ TÜRK XALQLARI UŞAQ ƏDƏBİYYATI KONQRESİ»    

 

 



60 

çıkmıştır. Çocuk dergisi olmasına rağmen içerik bakımından hayli hacimli bir 

yapıya sahip olduğu gözlemlenir. 

Dergi 1911 yılının 29 Noyabrda neşrolunan  ilk sayısının ikinci sayfasında 

ortaya çıkış amaçlarını “ idareden” başlığı altında Doktor Neriman Bey imzalı ya-

zıyla ortaya koyar. Bu yazıya göre dergiyi çıkaranların amaçları talebelerin ahla-

kına, bilgisine yardım eden, onların ahval ve hayatından bahs eden ilerlemelerine 

sebep olan her tür menfaatli yazılara dergiyi açarak talebelerin bilgi dairesini 

genişletmek ve onlara yeni ufuklar açmaktır. 

Dergide bilhassa hikâyeler geniş yer tutar. Doksan iki sayı neşrolunmasına rağ-

men dergide iki yüz elli civarında hikâye mevcuttur. Hikâyelerin orijinal hikâyeler, 

alıntı hikâyeler, gülmeli nağıllar, qorqulu nağıllar  şeklinde karşımıza çıktığını 

görürüz. Bu hikâyeler çocuklara millî, manevî, ananevî kıymetleri öğretmek bakı-

mından önem taşımaktadır. Bilhassa 20. asrın sosyal hayatının yansımalarını gör-

mek mümkündür. Mesela, 07 Oktyabr 1914 No.14 s. 273´te yer alan “İki Yetime 

ve  Şükûfe” adlı hikayede kızların gittiği mektepte eğitimin nasıl yapıldığına dair 

bilgiler mevcuttur.Yine 1914 yılı No.5 s.66’da “Rəhmdil Elyas” adlı hikâyede de 

Nevruz Bayramıyla alâkalı uygulamalara yer verildiği görülür. 

Hikâyelere bakıldığında eğitimden bayramlara; ekonomik hayattan sosyal taba-

kalar arasındaki ilişkilere; tıp ilminden hayvan sevgisine kadar sosyal hayatın yan-

sımalarını görmek mümkündür. Bu yansımalar da bize o devrin sosyal hayatı hak-

kında bilgi vermekte, o devir ile bugün arasında bağ kurmaya ya da aradaki farkları 

tespit ederek sosyal değişimin nedenlerini ortaya koymada bizlere yardımcı ola-

caktır.    

 

 

GÖKHAN AKÇİÇEK’İN ŞİİRLERİNDE BİR İYİLİK ALANI 



OLARAK DOĞA 

Volkan Odabaş 

Ordu Üniversitesi,  

Türkiye 

Çocuk Edebiyatı alanında farklı türlerde eserler veren Çağdaş Türk edebiyatı 

yazarlarından Gökhan Akçiçek; şiirlerinde, çocuk duyarlılığı ve inceliğinin doğa 

imgesi etrafında zenginleştiği bir dünya tasavvuru sunmaktadır. Çocuk gelişiminde 

günümüz sözlü ve yazılı kültür ürünleri içerisinde şiir türündeki metinler vasıta-

sıyla; çocuğun her yönüyle yaşama hazırlanması, içinde yaşadığı doğaya saygı 

duyması ve onun farkına varması, bütün canlılara ahlaki ve vicdani bir bakışla 

yaklaşması amaçlanmaktadır. Buradan hareketle şairin şiirlerinde geçen doğaya ait 

motifler, farklı bağlamlarda ele alınmış, yazınsal metnin iletişimsel ve estetik dili 

çözümlenerek çocuğun fiziksel, ruhsal ve psikososyal gelişiminde etkin rol oyna-

yabileceği anlatılmaya çalışılmıştır.  


TEZİSLƏR                                                                                                                       Bakı, 11-13 oktyabr 2012-ci il

 

 



61 

AZƏRBAYCAN UŞAQ ŞEİRİ ÜÇ DÖNƏMDƏ - XX ƏSRİN BİRİNCİ 

İYİRMİ İLİNDƏ, SOVET DÖNƏMİ ƏRƏFƏSINDƏ VƏ HAZIRKI 

MÜSTƏQİLLİK DÖVRÜNDƏ 

Vaqif Aslanov 

Azərbaycan Müəllimlər İnstitutu,  

Azərbaycan                                                                    

Ər olacaqlarını düşündükcə müdrikləşən oğlan babalarımız, gəlin olacaqlarını 

yəqin etdikcə ciddiləşən qız nənələrimiz öz ürəklərində  uşaqları üçün ən gözəl 

adlar seçmiş, onların şərəfinə ən şirin, ən həzin və ən sevdalı nəğmələri oxumuşlar.  

Bu ilahi istəkdə və bu ilahi ifada ata-ana, baba-nənə dünyasının bütün rəngləri öz 

ifadəsini tapmışdır. Bir sözlə, uşaq adları  və  uşaq  şeirləri bir çox hallarda uşaq-

lardan  əvvəl dünyaya gəlmişdir. Çağalar qundaqdan, bəbələr bələkdən, körpələr 

beşikdən çıxdıqca, iməklədikcə, yeridikcə onlara oxunan nəğmələr də məzmun və 

mündəricə etibarilə yeniləşmişdir. 

Uşaq  ədəbiyyatı ömrün rəngləri, talenin naxışları kimi rəngarəngdir, yaşdan-

yaşa keçidin pillələri və astanaları kimi üzü gələcəyədir. Orada körpə  qığıltısının 

da, ata-ana qayğısı  və  fərəhinin də, baba-nənə qürurunun və xatircəmliyinin də 

poetikası vardır. Artıq burada söhbət çox ciddi bir ədəbiyyatdan gedir. O ədəbiy-

yatdan ki, orada 



                          Sözü sözdən alan var, 

                          Zülfün üzə salan var. 

                          Oğul balam, tez böyü

                          Gözü yolda qalan var. 

və ya 


                           Xırdacasan, məzəsən, 

                           Hər bir güldən təzəsən. 

                           O günə qurban olum, 

                           Ayaq tutub gəzəsən. 

şəklində arzu və istəyin lakonik ifadəsi möhkəmcə yer tutur. Oxşamalar, laylalar, 

tapmacalar, yanıltmaclar, cırnatmalar, daha nə bilim nələr və nələr də bir yandan... 

Yazılı ədəbiyyata gəldikdə isə bünövrəsi qoyulan gündən Azərbaycan ədəbiy-

yatında uşaq mövzusuna müraciət etməyən şair, demək olar ki, olmamışdır. Bir tə-

rəfdən də Azərbaycan uşaq ədəbiyyatında lirik, pastoral, didaktik, dramatik olmaq-

la şeirin bütün növləri təmsil olunmuşdur. 

Qələmlərini  ərəbcədə, farscada sınamalarından asılı olmayaraq Azərbaycan 

şairləri uşaqlar üçün də  gərəkli olan ibrətamiz mövzulara müraciət etmişlər. X. 

Şirvaninin Şirvana ünvanlanan şeirlərindəki vətən həsrəti,  N.Gəncəvinin “Xəmsə”-

sindəki bir çox ibrətamiz hekayətlətr, M. Füzulinin “Söhbətul-əsmar”ındakı Mey-

vələrin söhbəti uşaqlarda duyğuların və müqayisə qabiliyyətinin inkişafına bu 

günün özündə də təsir göstərməkdədir. 


Yüklə 3,46 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin