Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları

dalang'ın

seçtiği  ülkelerin  Vietnam  hariç

tümünün  neden  Müslüman  ülkeler  olduğu

konusundaki düşüncelerini sordum.

İngilizce  bölümünde  okuyan  güzel  kız

gülerek, “Çünkü plan bu,” dedi.

“Vietnam  sadece  geçici  bir  olay,”  diye  araya

girdi  başka  birisi.  “Tıpkı  Hollanda’nın  Naziler

---

için  bir  basamak  olması  gibi.  Asıl  hedef  İslam

dünyası.”

Bunun  cevapsız  kalmasına  izin  veremezdim.

“Herhalde  ABD’nin  İslam  karşıtı  olduğuna

inanmıyorsunuzdur,” diye itiraz ettim.

“Öyle  değil  mi?”  diye  sordu  son  konuşan

kadın.  “Ne  zamandan  beri?  Kendi  kültürünün

tarihçilerini  okumalısın;  Toynbee  adında  bir

İngiliz, daha 1950’li yıllarda, gelecek yüzyıldaki

asıl  savaşın  komünistler  ile  kapitalistler  arasında

değil,  Hıristiyanlar  ile  Müslümanlar  arasında

olacağını öngörmüştü.”

“Bunu  Arnold  Toynbee  mi  söyledi?”  Çok

şaşırmıştım.

“Evet.

Medeniyet  Yargılanıyor

kitabı  ile

Dünya ve Batıyı oku."

“Fakat  Müslümanlar  ile  Hıristiyanlar  arasında

neden  öyle  bir  düşmanlık  olsun  ki?”  diye

sordum.

Masadakiler  birbirine  baktı.  O  kadar  aptalca

---

bir

soru

sormuş

olabileceğime

inanmak

istemiyor gibiydiler.

Kız  ağır  ağır,  sanki  pek  zeki  olmayan  ya  da

kulağı  iyi  duymayan  biriyle  konuşurmuş  gibi

açıklamaya  koyuldu:  “Çünkü  Batı,  özellikle  de

lideri olan ABD, tüm dünyanın kontrolünü eline

geçirmeyi  ve  tarihteki  en  büyük  imparatorluk

olmayı  takıntı  haline  getirmiş  durumda.  Başarılı

olmaya da çok yakın. Yolunun üzerinde şimdilik

Sovyetler Birliği var. Ama onun da fazla zamanı

kalmadı.  Toynbee  bunu  görmüştü.  Dinleri,

inançları yok; ideolojilerinin arkasında bir temel,

öz  yok. Tarih,  ruha  ve  yüce  -  sonsuz  -  bir  güce

inancın  gerekli  olduğunu  gösteriyor.  Biz

Müslümanlar’da  bu  var.  Dünyadaki  diğer

herkesten, hatta Hıristiyanlar’dan bile daha fazla

var.  Onun  için  de  bekliyor  ve  gittikçe

güçleniyoruz.”

“Acelemiz  yok,”  dedi  biri.  “Bekleyebiliriz.

Ve sonra bir yılan gibi saldıracağız.”

“Korkunç  bir  düşünce!”  Kendime  hâkim

olmakta  zorlanıyordum.  “Bunu  değiştirmek  için

---

ne yapabiliriz?”

İngilizce  bölümünde  okuyan  kız  gözlerimin

içine  baktı.  “Bu  kadar  açgözlü  ve  bencil  olmayı

bırakın. Dünyada sizin kocaman evlerinizden ve

gösterişli  mağazalarınızdan  başka  şeyler  de

olduğunun  farkına  varın.  İnsanlar  açken,  siz

arabalarınızın

benzini

için

üzülüyorsunuz.

Bebekler  susuzluktan  ölürken,  siz  son  modeller

için

moda

dergilerini

karıştırıyorsunuz.

İnsanlarınız  bizim  gibi  ülkeler  fakirlik  içinde

boğulurken

yardım

isteyen

çığlıklarımızı

duymuyor  bile.  Kulaklarınızı  size  bunları

söylemeye  çalışanların  seslerine  tıkayıp,  onları

radikal ya da komünist olarak damgalıyorsunuz.

Yoksulları ve ezilmişleri daha fazla yoksulluk ve

esarete

itmek

yerine,

onlara

kalbinizi

açmalısınız.

Fazla

zaman

kalmadı.

Eğer

değişmezseniz, bu sonunuz olur.”

Kuklası  Nixon’a  karşı  gelip  Kova  Adam

tarafından

öldürülen

Bandunglu

halkçı

politikacı, birkaç gün sonra ona çarpıp kaçan bir

sürücü tarafından öldürüldü.

---