9-12 Nisan 2011 İstanbul Üniversitesi

RESULTS: Data obtained from the recordings were analyzed with Mann Whitney U test. Mean spike frequencies 
in both groups were at maximum levels in 20th, 30th and 40th minutes. In the control group spike frequency 
means in these minutes were found as 164 ± 38.7,  200.71 ± 32.66 and 162.28 ± 24 respectively. In the LEV 
group the values in the same minutes were lower than the control group (33 ± 8.31, 44.42 ± 6.43, 39.71 ± 
6.86). Spike frequencies in the LEV group have decreased compared with the control group and this reduction 
was statistically significant (p<0,05). There was no statistically significant difference in spike amplitudes.  
CONCLUSION:  In  this  study  we  have  shown  that  levetiracetam  decreased  spike  frequency  significantly  and 
concluded that it is an effective antiepileptic agent in the penicillin model of experimental epilepsy. 
 
Keywords: Epilepsy, Penicillin, Rat, Levetiracetam 
 
Approved  by  Animal  Experiment  Local  Ethic  Commettee  of  Ondokuz  Mayıs  University.  Supported  by  Scientific 
Research Project Committee of Ondokuz Mayıs University.  

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
217 
 
P124 
 
Transplantasyon yapılmış astrositlerin nöbet duyarlılığı üzerine etkileri 
 
Vedat Evren, Ayşegül Keser, Özlem Alkan-Yılmaz, Gönül Peker 
 
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İzmir 
 
Ege University, Faculty of Medicine, Department of Physiology, Izmir, Turkey 
 
AMAÇ:  Epilepsinin  oluşum  süreci  olan  epileptojenez  bugün  için  aydınlatılamamıştır  ancak  süreçte  astrositlerin 
rolü daha sık tartışılır olmuştur. Çalışmamızda epileptojenez sürecinde astrositlerin hasar gördüğü ve işlevlerinin 
bozulduğu,  bu  nedenle  ampirik  yaklaşımla  hipokampusa  sağlıklı  astrosit  ekilmesinin  nöbet  eşiğini  düşüren 
artmış  ekstraselüler  glutamat  ve  potasyum  gibi  faktörlerin  etkisini  azaltacağını  ve  nöbet  eşiğinin  tekrar 
yükseldiğini göstererek astrositlerin mekanizmada rol aldığını göstermeyi amaçladık. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmada pentilentetrazol (PTZ) ile tutuşturulmuş sıçanlar kullanılmıştır (35 mg / kg, IP). 
Duyarlılaşma süreci sonunda kontrol grubunda (n=5) hipokampusa kültür vasatı, astrosit grubunda ise (n=6) 7 
– 8 x 10
4
 / µl astroglial hücre ekilmiştir. Ekimi takiben 10 gün sonra gün aşırı 2 kışkırtma uygulaması yapılmış 
ve maksimum nöbet ortalamaları ile evre 3 nöbetin görülme süresi açısından gruplar karşılaştırılmıştır. 30 µm 
kalınlığında kesitler alınarak TIMM boyaması ile histolojik yapı değerlendirilmiştir. 
BULGULAR:  Sonuçlarda  astrosit  grubunda  kışkırtma  dozunda  maksimum  gözlenen  nöbet  ortalaması  kontrol 
grubuna  göre  anlamlı  olarak  düşük  çıkmıştır  (p<0.05).  Hem  kontrol  hem  de  astrosit  gruplarında  normal 
sıçanlara göre CA3 bölgesinde daha belirgin olacak şekilde nöron kaybı görülmüştür (p<0.01). 
SONUÇ: Çalışmanın sonuçları önerme ile uyuşmaktadır ve daha yüksek denek sayısı ve daha düşük varyans ile 
tespit edilememiş farkların anlamlı hale gelebileceği düşünülmüştür. 
 
Anahtar Kelimeler: Epilepsi, Kindling, Astrosit, Glutamat 
 
Effects of transplanted astrocytes on seizure susceptibility 
 
OBJECTIVES:  The  mechanisms  underlying  the  epileptogenesis  are  yet  to  be  identified;  however  the  role  of 
astrocytes  is  discussed  more  and  more  in  the  process.  With  the  assumption  of  disfunctioning  and  damaged 
astrocytes causing hyperexcitability of the neural tissue by means of impaired glutamate and potassium uptake 
from  extracelluler  matrix,  we  claim  that  the  transplantation  of  healty  astrocytes  into  the  hippocampus  could 
result in an increase of seizure threshold.  
MATERIALS  &  METHODS:  We  used  TLE  model  to  test  our  hypothesis  and  the  TLE  model  was  achieved  by 
repetitive  injections of pentilenterazole  (PTZ)  (35  mg  / kg,  ip).  At  the  end  of  the kindling  process  the  control 
group (n = 5) received culture medium and the astrocyte group (n = 6), received 7 - 8 x 10
4
 / µl astroglial cells 
via stereotaxic method into the hippocampal dentate gyrus.   10 days after the application, two challange PTZ 
doses were applied one day apart and the maximum seizures were scored and compared between the groups.  
30 µm thick sections were obtained for the histological experiments. 
RESULTS:  Comparison  of  the  mean  of  maximum  observed  seizure  stages  between  groups  during  challenge 
period  showed  significantly  lower  result  in  astrocyte  group  than  the  control  group  (p<0.05).  Both  groups 
represent  significant  neuron  loss  in  dentate  gyrus  hilus  and  CA3  subregion  compared  to  the  naive  rats 
(p<0.01).  
CONCLUSION:  The  results  of  the  study  are  consistent  with  the  hypothesis  in  terms of seizure  threshold  and 
mossy  fiber  sprouting.  Larger  experimental  groups  could  provide  lower  variances  and  stronger  significant 
results.  
 
Keywords: Epilepsy, Kindling, Astrocyte, Glutamate. 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
218 
 
P125 
 
Kaynak yerelleştirilmesi ile epileptojenik bölgenin belirlenmesi  
 
Gülsüm Akdeniz, Mustafa Uzan, Seher Naz Yeni, Taner Tanrıverdi, Çiğdem Özkara  
 
İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Nöroloji ve Nöroşiruji Anabilim Dalı, İstanbul 
 
Istanbul University, Cerrahpaşa Faculty of Medicine, Neurology Department, Istanbul, Turkey 
 
AMAÇ:  Epilepsi  cerrahisi  ilaç  tedavisine  dirençli  hastalar  için  tedavi  seçeneklerinden  biridir.  Cerrahi  öncesi 
planlamada  nöbet  oluşturan  bölgelerinin  yani  epileptojenik  alanın  (EA)  doğru  belirlenmesi  prognoz  açısından 
büyük önem taşımaktadır. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Cerrahi öncesi değerlendirmede interiktal ve iktal video EEG, MRI, PET ve nöropsikolojik 
testler  uygulanmaktadır.  Standart  saçlı  deri  EEG  kayıtları  kimi  zaman  yetersiz  kalmakta  veya  yanlış 
bilgilendirme  yapmaktadır.  Oysa  daha  ileri  niceliksel  analiz  metodları  kullanılarak  EA  belirlenmesinde  daha  iyi 
sonuçlar elde edilebilir.  
Bu çalışmada hastanın üç iç içe geçmiş homojen bölmelerden oluşan (beyin, kafatası ve kafa derisi) gerçek kafa 
modeli  belirlendi.  Doku  bölütleme  ve  yüzey  üçgenleştirme  ASA  yazılımı  kullanılarak  yapıldı.  Beyin,  kafatası  ve 
kafa  derisini  oluşturan  dokular  arasındaki  yüzey  sınırları  üç  boyutlu  MR  görüntüleme  verilerinden  elde  edildi. 
Yüzey  elektrotları  10-20  sistemine  göre  yerleştirilerek,  dört  farklı  geri  yön  çözümü  (MUSIC,  LORETA, 
sLORETA,dipol fit) kullanıldı. 
20  yıldır  kompleks  parsiyel  nöbetleri  olan  ve  üçlü  antiepileptik  kullanmaya  karşın  haftada  2-3  nöbeti  olan  31 
yaşında erkek MRI ve PET incelemeleri negatif bir epilepsi hastasının saçlı deri VEEG iktal ve interiktal EEG data 
analiz edildi. 
BULGULAR:  Yüzey  EEG  verileri  kullanılarak  üretilen  dört  farklı  geri  yön  çözümleri  arasında  ortalama  1  cm’lik 
fark  olduğu  gösterildi.  LORETA  elektriksel  kaynak  dağılımını  uzaysal  olarak  yaygın  bir  biçimde  gösterirken, 
MUSIC ve dipol fit dağılımı daha fokal odakları ortaya çıkarabilmiştir ki bu epileptogenezden sorumlu olabilir. 
SONUÇ:  Elde  edilen  kaynak  lokalizasyonu  bilgisi  intrakraniyel  kayıtlama  yapılması  düşünülen  hastada  EA’nın 
belirlenmesinde yardımcı olabilir. Bu bulgular subdural ve/veya derinlik elektrotların yerlerine ve sayısına karar 
vermede önemli rol oynamaktadır. 
 
Anahtar Kelimeler: Kaynak yerelleştirme, Geri yön çözümü, Epileptojenik alan, Epilepsi
 
 
EEG Kaynak yerelleştirimi konusunda bilgi aktarımı nedeniyle, Boğaziçi Üniversitesi Biyomedikal 
Mühendisliği’nden Adil Deniz Duru ve Ahmet Ademoğlu’na teşekkür ederiz. 
 
Determination of epileptogenic region using source localization 
 
OBJECTIVES: Epilepsy Surgery is one of the treatment options for epilepsy patients resistant to drug therapy. 
The accurate determination of epileptogenic area before surgery has  great importance for prognosis. 
MATERIALS  &  METHODS:  Presurgical  evaluation,  interictal  and  ictal  video  EEG,  MRI,  PET  and 
neuropsychological  tests  are    applied  to  all  candidates  for  surgery.  Standard  scalp  EEG  recordings  may 
sometimes provide insufficient or incorrect information. However, using more advanced methods of quantitative 
analysis can be helpful to achieve better results in the determination of epileptogenic zone (EZ). 
In this study, patient’s real head model which consists of  3 homogeneous layers inside each other (brain, skull, 
scalp)  was  determined.  Surface  segmentation  and  triangulation  is  done  by  using  ASA  software.    Surface 
boundaries between tissues which constitute the brain, the skull and scalp are obtained from  three dimensional 
MR  image  data.  After  placing  surface  electrodes  according  to  10-20  system  on  the  scalp,  brain  waves  were 
analyzed using ASA software with 4 different inverse solutions (MUSIC, LORETA, sLORETA dipol fit). 
Scalp VEEG ictal and interictal EEG data of a thirty-one year old man who has complex partial seizures for 20 
years and has 2-3 seizures in a week despite having triple antiepileptic drug theraphy and whose MRI and PET 
analysises are negative, was analyzed. 
RESULTS:  It  is  shown  that  there  was  an  average of 1  cm  difference  between  4 different  inverse  solutions  in 
surface  EEG.  LORETA  revealed  spatially  smooth  electrical  source  distributions  whereas  MUSIC  and  dipole  fit 
methods were able to demonstrate more focal sources that may be responsible for epileptogenesis.  
CONCLUSION: Knowledge obtained from EEG source localization may help determine the epileptic zone for the 
patient on whom an intracranial recording will be performed. These findings may play an important role for the 
locations and number of the subdural and/or depth electrodes after epilepsy surgery. 
 
Keywords: EEG source localization, Inverse problem, Epileptogenic zone, Epilepsy 
 
We acknowledge Adil Deniz Duru and Ahmet Ademoğlu from Bogazici University Institute of Biomedical 
Engineering for their introducing us to EEG Source Localization. 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
219 
 
P126 
 
Deneysel olarak epilepsi oluşturulmuş fare beyninde radyofrekans radyasyonun 
nitrik oksit düzeyi üzerine etkisi 
 
Meriç  Arda  Eşmekaya
1
,  Ayşe  G.  Canseven
1
,  Engin  Yücel
2
,  Zuhal  Aktuna
3
,  Semih  Keskil
4
,  Nesrin 
Seyhan
1
 
 
1
Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyofizik Anabilim Dalı, Ankara,  
2
Başkent Üniversitesi, Alanya Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Beyin ve Sinir Cerrahi Anabilim Dalı, Antalya  
3
Kırıkkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale  
4
Kırıkkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahi Anabilim Dalı, Kırıkkale  
 
1
Gazi University, Department of Biophysics, Ankara, Turkey  
2
Baskent University, Department of Neurosurgery, Alanya Training and Research Hospital, Antalya, Turkey  
3
Kırıkkale University, Department of Medical Pharmacology, Kırıkkale, Turkey  
4
Kırıkkale University, Department of Neurosurgery, Kırıkkale, Turkey 
 
AMAÇ: Epilepsi beyinde bir grup sinir hücresinin anormal elektriksel deşarjlarına bağlı olarak geçici motor, duyu 
veya  şuur  bozukluğu  olarak  ortaya  çıkan  bir  hastalıktır.  Sinirsel  ileti  işleminde  bir  nörotransmitter  olarak  rol 
oynayan  nitrik  oksitin  pek  çok  nörolojik  rahatsızlığın  gelişimi  ve  ilerlemesinde  rol  oynadığı  bilinmektedir. 
Çalışmamızda  radyofrekans  radyasyon  (RFR)  maruziyetinin  deneysel  olarak  epilepsi  atağı  oluşturulmuş  fare 
beyninde nitrik oksit düzeyi üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçladık. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmamızda 20–25 gramlık toplam 18 adet sekiz haftalık Swiss–Albino cinsi dişi fareler 
kullanıldı.  Standart  aydınlatma  ve  beslenme  koşullarında  bekletilen  farelerde  epileptik  ataklar  60  mg/kg 
intraperitoneal  Pentilenetetrazol  (PTZ)  uygulaması  ile  oluşturuldu.  Kontrol  grubuna  (n=9)  yalnızca  PTZ 
uygulaması yapılırken, RFR grubuna ise (n=9)  60 dakika RFR uygulaması + PTZ uygulaması +  30 dakika RFR 
uygulaması  yapıldı.  Çalışmanın  bitiminde  hayvanlar  ketamin  ve  ksilazin  anestezisi  altında  ötenazi  edildiler  ve 
beyin  dokuları  çıkarıldı.  Doku  total  nitrik  oksit  (NO)  düzeyleri  Griess  yöntemi  ile  çalışıldı.  Sonuçlar  istatistiksel 
olarak student t testi kullanarak değerlendirildi. p<0.05 değerleri anlamlı kabul edildi. 
BULGULAR:  RFR  uygulamasının  deneysel  olarak  epilepsi  indüklenmiş  fare  beyni  dokularında  NO  düzeyleri 
açısından anlamlı bir artışa neden olduğu görüldü (p<0.05). 
SONUÇ: Çalışmada elde ettiğimiz bulgular RF elektromanyetik alanlarının epilepsi atağı esnasında NO üretimini 
arttırdığını  göstermektedir.  Bu  sonuçlar  epilepsi  atağı  esnasında  RFR’nin  nitrojen  serbest  radikal  üretimini 
arttırarak epilepsi atağını şiddetlendirdiğine işaret edebilir.  
 
Anahtar Kelimeler: Radyofrekans radyasyon, epilepsi, nitrik oksit. 
 
Effects of radiofrequency radiation on nitric oxide levels in PTZ induced epileptic 
mouse brain 
 
OBJECTIVES:  Epilepsy  is  one  of  the  most  common  neurologic  disorders  in  which  the  patient  experiences 
chronic  abnormal  bursts  of  electrical  discharge  in  the  brain.  It  may  cause  severe  and  continuous  seizure 
activity.  Nitric  oxide  (NO)  is  a  neurotransmitter  and  overproduction  of  NO  may  play  a  role  in  chronic 
neurological disorders such as epilepsy. In this study we investigated the effects of RFR exposure on nitric oxide 
levels in mouse brain during epileptic seizure.   
MATERIALS & METHODS: The study was carried out in accordance with national and international laws and 
approved by Local Ethics Committee of Gazi University. A total of 18 adult female Swiss albino mice weighing 
25 – 35 g were used in the study. The epileptic seizure was induced by pentylenetetrazole (PTZ) injection 60 
mg/kg  introperitoneally.  Two  groups  were  studied:  Control  group:  RF  off  +  PTZ  treatment  +  RF  off  (RF  -/-) 
(n=9)  RFR group: RF on (1 hour)+ PTZ treatment + RF on (1/2 hour)(RF +/+) (n=9). At the end of the study, 
animals  were  sacrificed  by  injection  of  ketamine  and  xylazine  combination  and  brain  tissues  were  removed. 
Tissue  total  nitric  oxide  (NO)  levels  were  obtained  using  the  Griess  assay.  The  results  were  analysed  using 
Student’s t test.  The accepted level of significance was set at p < 0.05.  
RESULTS: The level of NO increased significantly in the RF exposed brain tissues when compared to the control 
group (p<0.01). 
CONCLUSION: The results of our study showed that RF electromagnetic fields may increase NO levels during 
epileptic  seizure.  This  results  may  be  an  evidence  that  RFR  is  worsening  the  epileptic  seizures  by  increasing 
nitrogen free radical formation. 
 
Keywords: Radiofrequency radiation, epilepsy, nitric oxide 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
220 
 
P127 
 
Deneysel epilepside sıçanlarda eritrositlerin mekanik özelliklerinde değişiklikler  
 
A. Seda Artış, Erdem Başaran, Seval Keloğlan, Sami Aydoğan, Nazan Dolu 
 
Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, Kayseri 
 
Erciyes University Faculty of Medicine, Department of Physiology, Kayseri, Turkey 
 
AMAÇ:  Epilepsi,  tekrarlayan  nöbetlerle  karakterize  ve  beyinde  reaktif  oksijen  türevlerinin  artmasına  yol 
açabilen  kronik  bir  hastalıktır.  Beyin  gibi  eritrositler  de  epilepsinin  neden  olduğu  oksidan  hasardan 
etkilenebilirler ve hemoglobinin otooksidasyonu ile oluşan oksijen radikallerine devamlı maruz kalırlar.  
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  16  sıçan  epileptik  grup  ve  kontrol  grubu  olmak  üzere  rastgele  iki eşit  gruba  ayrılmıştır. 
Epilepsi,  38  gün  süresince  günaşırı  yapılan  i.p.  pentilentetrazol  enjeksiyonları  ile  oluşturulmuştur.  Bu  sürenin 
sonunda  alınan  kan  örneklerinden  eritrosit  deformabilitesi,  agregasyonu  ve  %  ozmotik  hemoliz  tayinleri 
yapılmıştır.  
BULGULAR: Eritrosit uzama indeksi ve % ozmotik hemoliz epileptik grupta kontrol grubuna göre anlamlı olarak 
düşük  bulunmuştur  (her  birinde  p<0.05).  Epileptik  grupta  agregasyon  indeksi  ise  kontrol  grubundan  daha 
yüksek ölçülmüştür (p<0.05). 
SONUÇ:  Deney  grubunda  gözlenen  deformabilitede  azalma  ve  agregasyon  indeksinde  artma,  epileptik 
nöbetlerin  eritrositler  üzerindeki  olumsuz  etkisini  göstermektedir.  Ayrıca  eritrositlerdeki  oksidan  hasarın 
mekanik bozulmanın yerleşmiş mekanizmalarından biri olduğu ve epileptik nöbetlerin eritrosit antioksidan enzim 
aktivitelerinde  azalmaya  yol  açabileceği  bilinmektedir.  O  halde  mevcut  çalışmanın  bulgularının  epileptiklerde 
oluşan oksidan-antioksidan değişikliklerine bağlı olarak gözlendiğini öne sürmek mümkündür.  
 
Anahtar Kelimeler: Epilepsi, Pentilentetrazol, Eritrosit deformabilitesi, Eritrosit agregasyonu, ozmotik hemoliz 
 
Erciyes Üniversitesi Etik Kurulu tarafından onaylanmıştır. 
 
Changes in mechanical properties of erythrocytes in experimental epilepsy in 
rats 
 
OBJECTIVES: Epilepsy is a chronic disorder characterized by recurrent seizures which can increase the content 
of reactive oxygen species generation in the brain. Erythrocytes like the brain may be vulnerable to oxidative 
stress induced by epilepsy and are exposed to oxygen radicals continuously generated via the autooxidation of 
hemoglobin.  This  is  the  first  study  aiming  to  investigate  rheological  properties  of  erythrocytes  in  epilepsy 
induced by multiple injections of pentylentetrazol.  
MATERIALS & METHODS: Experimental procedures were approved by the Institutional Animal Care and Use 
Committee  of  Erciyes  University.  16  rats  were  randomly  divided  into  two  equal  groups:  epileptic  and  control. 
Epilepsy  was  induced  by  i.p.  pentylenetetrazol  injections  every  second  day  for  38  days.  At  the  end  of  this 
period, erythrocyte deformability, aggregation and % osmotic hemolysis were determined from blood samples. 
RESULTS:  Erythrocyte  elongation  index  and  %  osmotic  hemolysis  were  found  to  be  significantly  lower  in 
epileptic group than control (both p<0.05). Aggregation index of the epileptic group were higher than that of 
the control group (p<0.05).  
CONCLUSION:  Decrease  in  the  deformability  and  increase  in  the  aggregation  index  observed  in  the 
experimental group reflect a negative effect of the epileptic seizures on the erythrocytes. It is also known that 
oxidative  damage  in  erythrocytes  is  one  of  the  well  established  mechanisms  of  mechanical  impairment  and 
epileptic seizures may cause decreased erythrocyte antioxidant enzyme activities. So, it is possible to speculate 
that  the  findings  observed  in  the  present  study  might  depend  on  the  changes  in  oxidant-antioxidant  system 
occurring in epileptics.  
 
Keywords: Epilepsy, Pentylenetetrazol, Erythrocyte deformability, Erythrocyte aggregation, Osmotic hemolysis 
 
Approved by the Ethical Committee of Erciyes University. 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
221 
 
P128 
 
İskemik optik nöropatili bir ergende deri kan akımı düzenleniminin fraktal 
analizi 
 
Çiğdem Sel
1
, Ferhan Esen
2
, Hamza Esen
2
, Tülay Kansu
3
, Banu Anlar
1
 
 
1
Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara  
2
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyofizik Anabilim Dalı, Eskişehir  
3
Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Ankara 
 
1
Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Ankara, Turkey  
2
Eskişehir Osmangazi University, Faculty of Medicine, Department of Biophysics, Eskişehir, Turkey  
3
Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Neurology, Ankara, Turkey  
 
AMAÇ:  Oküler  kan  dolaşımının  düzenlenimi  ön  kol  derisindeki  mikrodolaşımdan  farklılık  göstermekle  birlikte 
aralarında  ilişki  olduğunu  gösteren  kanıtlar  vardır.  Çalışmanın  amacı,  iskemik  optik  nöropatili  (İON)  ve 
potansiyel  olarak  iskemik  etiyolojiyi  temsil  eden  bir  hastada  deri  kan  akımını  düzenleyen  mekanizmalardan 
kusurlu olanları belirlemektir. 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  Deri  kan  akımı,  kişiler  yatar  pozisyonda  iken  ön  kolun  volar  bölgesinden  laser  Doppler 
flowmetre  (LDF)  ile kayıtlanmıştır.  15 dakikalık  bazal  kaydı  lokal  ısısal  uyarana  (42
°
C)  karşı  yanıtın  gözlendiği 
ikinci  bir  15  dakikalık  kayıt  izlemiştir.  Bu  LDF  zaman  serileri  bir  fraktal  analiz  (detrended  fluctuation  analysis 
DFA) yöntemi ile analizlenerek hastadaki deri kan akımını düzenleyen mekanizmalar denk yaştaki (15 yaş) bir 
kontrol ile karşılaştırılmıştır. DFA, eğilimleri yok ederek bir zaman serisinin (LDF) fraktal korelasyon özelliklerini 
(
α
 ölçek üsselleri) bulmada kullanılan bir yöntemdir.  
BULGULAR:  LDF  sinyallerine  DFA  uygulandığında  farklı 
α
  parametreleri  elde  edildi.  Lokal  kan  akımı  kontrol 
mekanizmalarına  karşılık  gelen  üssel  için  α
L
=  0.985±0.019  değerini  bulundu  ve  bu  değer  ısısal  uyaranla 
değişmedi.  Bununla  birlikte,  hastada  bulunan  α
L
  =  0.793±0.016  değeri  kontrolle  karşılaştırıldığında  anlamlı 
şekilde küçüktü (p<0.001). Periferik arteriyal sistemin kardiyak pulsasyonları mikrovasküler yapılara iletilmesini 
engelleme  fonksiyonu  (cushioning)  ile  ilgili  üssel  sağlıklı  bireyde  α
C
  =1.488±0.020  idi  ve  bu  değer  lokal  ısısal 
uyaranla  artarak  1.637±0.021  oldu  (p<0.001).  Bunun  tersine,  bu  üssel  hastada 
α
C
  =1.694±0.021  değerine 
kadar zaten artmıştı ve lokal ısısal uyaranla da değişmedi.