AMAÇ: Deneysel çalışmalar alfa lipoik asitin (LA) omurilik hasarına karşı nöron koruyucu etkilerini ortaya
koymuştur. Klinikte omurilik yaralanması sonrasında en önemli komplikasyonlardan biri mesaneye ait
sorunlardır. Bu nedenle omurilikte koruyucu olan LA’nın mesanedeki biyokimyasal, histolojik ve fonksiyonel
değişikliklere etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Erkek Wistar albino sıçanlar (300 – 350 g); kontrol, spinal kord travmalı (SKT) ve SKT+
LA grubu olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Travma oluşturmak için anestezi altında laminektomi yapılarak 10
g’lık ağırlık 10 cm yükseklikten T10 düzeyinde düşürülmüştür. Daha sonra sıçanlara α-LA (50 mg/kg/gün, ip) bir
hafta süreyle verilmiştir. Sekizinci gün motor skorları değerlendirilerek fonksiyonel (izole organ banyosunda
kasılma-gevşeme yanıtları), biyokimyasal (malondialdehid, MDA; glutatyon, GSH; sinir büyüme faktörü, NGF;
kaspaz- 3, luminol ve lusigenin kemiluminesansı) ve histolojik incelemeler için mesane çıkarılmıştır.
BULGULAR: Mikroskopik incelemede SKT mesanenin detrusor kas tabakası kalınlığında anlamlı (p>0.001)
neden olduğu gözlendi. Karbakolle kasılma ve papaverinle gevşeme yanıtlarında anlamlı artışa neden olmuştur
(p<0.05-0.001). Mesane dokusunda SKT’de MDA, Kaspaz-3, luminol, lusigenin kemiluminesansı yükselirken,
GSH ve NGF azalmıştır (p<0.05) . LA tedavisi bu değişikliklere bir miktar etkili olmakla birlikte (p<0.05-0.001)
motor fonksiyonları düzeltememiştir.
SONUÇ: Elde edilen bulgular LA’nın SKT sonucu bozulan mesane tonus kontrolünde ve oksidan hasarın
azaltılmasında etkileri olabileceğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Lipoik asit, Omurilik yaralanması, Travma, Mesane, NGF, Kaspaz 3
Effects of alpha lipoic acid on spinal cord injury induced changes in the rat
urinary bladder
OBJECTIVES: Alpha lipoic acid (LA) was shown to exert neuroprotection in spinal cord tissue following
experimental trauma. Urinary bladder complaints are frequent in patients with spinal cord injury. Thus, the
protective effects of LA on biochemical and histological changes in bladder as well as functional studies were
assessed.
MATERIALS & METHODS: Wistar albino rats were divided as control, spinal cord injury (SCI), and LA (50
mg/kg/day, ip) treated SCI groups (SCI+ LA). The standard weight-drop (100 g/cm force at T10) method was
used to induce a moderately severe SCI. One week after the injury, neurological examination was performed
and the rats were decapitated. Bladder samples were taken for histological examination, functional (isolated
organ bath) studies and for the measurement of biochemical parameters (malondialdehyde, MDA; gluthathione,
GSH; nerve growth factor, NGF; caspase-3, luminol and lucigenin chemiluminescences).
RESULTS: SCI caused a significant (p<0.001) increase in the detrusor muscle thickness. It increased the
contractility responses to carbachol and relaxation responses to papaverine (p<0.05-0.001). There were also
significant alterations in MDA, caspase-3, luminol and lucigenin chemiluminescences with concommittant
decreases in NGF and GSH (p< 0.05). Although LA treatment improved biochemical, histological and functional
(contactility and relaxation responses) changes (p<0.05-0.001), it failed to lead to a significant recovery in the
neurological function.
CONCLUSION: These results may indicate that LA may have a role in regulation of the bladder tonus via its
antioxidant and anti-inflammatory actions.
Keywords: Lipoic acid, Spinal cord injury, Trauma, Bladder, NGF, Caspase 3
Poster Bildiriler / Poster Presentations
227
P134
Akson rejenerasyonunda SRF, Elk-1, Elk-p, Pea-3 SAP-1 ve proteinlerinin
rollerinin araştırılması
Neşe Ayşit
1
, Gürkan Öztürk
1
, Işıl Aksan-Kurnaz
2
1
İstanbul Medipol Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İstanbul
2
Yeditepe Üniversitesi, Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi, Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, İstanbul
1
Istanbul Medipol University, Faculty of Medicine, Department of Physiology, Istanbul, Turkey
2
Yeditepe University, Faculty of Engineering and Architecture, Department of Genetics and Bioengineering, Istanbul, Turkey
AMAÇ: ETS transkripsiyon faktör ailesinden Elk-1, Elk-p, SAP-1, SRF ve Pea-3 sinir sisteminin çeşitli
aşamalarında tespit edilmiştir. Bu çalışmanın amacı nörorejeneratif süreçlerde ETS transkripsiyon faktör
ailesinin rollerini araştırmaktır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Fare arka kök ganglionları ayrıştırılarak primer duyu nöron kültürleri yapıldı.
İnkübasyonun 48. Saatinde nöronların aksonları kesilmeden tespit edilerek Elk-1, Elk-P, Sap-1, SRF ve Pea-3
antikorları ile immünohistokimyasal olarak işaretlendi; konfacal mikroskopta görüntülendi.
BULGULAR: Flouresan boyanma parlaklığına göre belirlenen hücre gövdelerindeki Elk-1, Elk-p, SAP-1, SRF ve
Pea-3 immünoreaktivitelerinin uzattığı akson ağı ve dallanma sayısıyla herhangi bir korelasyon tespit edilmedi.
SONUÇ: Nöronların akson uzatmaları ile transkripsiyon faktörlerinin seviyeleri arasında herhangi bir ilişki tespit
edilememiştir. Literatürde özellikle Pea-3’ün akson uzatması ve hedef doku innervasyonu ile ilişkileri göz önüne
alındığında daha beklenmedik bir sonuç kültürdeki nöronların rejenerasyonu ile ilişkisinin bulunamaması oldu.
Anahtar Kelimeler: ETS transkripsiyon faktörleri, Elk-1, Elk-p, Pea-3, SAP-1
Investigation of roles of transcription factors Elk-1, Elk-p, Pea-3 SAP-1 and SRF
proteins in axonal regeneration
OBJECTIVES: ETS domain transcription factors, such as Elk-1, phospho-Elk-1, SAP-1, SRF and Pea-3 have
previously been shown to play critical roles in the nervous system. The aim of this study was to determine the
role of ETS domain transcription factor family in the neuroregenerative processes.
MATERIALS & METHODS: Primary sensory neuron cultures were set up by dissociating mouse dorsal root
ganglia. At the 48th hour of the incubation period cells were fixed and immunohistochemically labelled with Elk-
1, p-Elk-1, SAP-1, SRF and Pea-3 antibodies without cutting the axons. They were visualized with confocal
microscopy.
RESULTS: There was no correlation between the number of branching and axon network extended by
immunoreactivity of Elk-1, p-Elk-1, SAP-1, SRF and Pea-3 found in cells of the soma which are determined
according to flouresence staining and shining.
CONCLUSION: Axonal growth had no association with the level of transcription factors. Particularly the lack of
correlation between Pea-3 and neuronal regeneration is unexpected on account of the literature findings about
Pea-3 transcription factor’s role in axonal branching and target tissue innervation.
Keywords: ETS transcription factors Elk-1, Elk-p, Pea-3, SAP-1
Poster Bildiriler / Poster Presentations
228
P135
Siyatik sinirin farklı hasar modellerinde sinirin morfolojik ve ultrastrüktürel
analizi
Bahadır Murat Demirel
1
, Leyla Satı
2
, Arzu Hizay
1
, Gamze Tanrıöver
2
, Umut Özsoy
1
, Saffet Öztürk
2
,
Levent Sarıkçıoğlu
1
, Necdet Demir
2
, Nurettin Oğuz
1
1
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Antalya
2
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Antalya
1
Akdeniz University,
Faculty of Medicine, Department of Anatomy, Antalya, Turkey
2
Akdeniz University,
Faculty of Medicine, Department of Histology and Embryology, Antalya, Turkey
AMAÇ: Çalışmamızda sıçanda siyatik sinirin farklı hasar modelleri oluşturularak, bu modellerin siyatik sinir
üzerindeki etkilerinin morfolojik ve ultrastrüktürel olarak incelenmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmada toplam 110 adet dişi sıçan kullanılmıştır. Deney grupları, kontrol ve sham
gruplarına ek olarak, ezi, tam kesi ve yarı kesi şeklinde oluşturulmuştur. Her deney grubunda 10 denek olacak
şekilde kendi içerisinde postoperatif 48. saat, 14. gün ve 1. ay olmak üzere üç alt gruba ayrılmıştır. Ezi grubuna
30 saniye süreyle bir klemp yardımıyla ezi uygulanmıştır. Tam kesi grubunda, siyatik sinir, transvers yönde
kesildikten sonra uç uca koapte edilmiştir. Yarı kesi grubunda ise sinir yarıya kadar kesildikten sonra kesik uçlar
koapte edilmiştir. Operasyon öncesi ve sonrası siyatik sinir hasar alanı fotoğraflanmıştır. Postoperatif süre
sonrasında deneklerden siyatik sinir örnekleri alınarak, elektron mikroskobu analizleri yapılmıştır.
BULGULAR: Elde edilen sonuçlara göre siyatik sinirde hasar modeline göre histolojik ve ultrastrüktürel olarak
farklılıklar gözlemlenmiştir. Sinir kesisi uygulanan grupta daha az oranda remiyelinize sinir lifleri izlenirken, ezi
grubunda daha iyi durumda olan sinir lifleri gözlenmiştir. Yarı kesi uygulanan grupta ise farklı alanlarda yerleşim
görülen fasiküllerde dejenerasyon gözlenmiştir.
SONUÇ: Çalışmamız, farklı hasar modellerinin etkilerinin ortaya konulması ve değerlendirilmesi açısından
oldukça önemli olup, elde edilen sonuçların ileride yapılacak olan çalışmalara temel oluşturabileceği
kanaatindeyiz. Sinirin tam kesilmediği, yani parsiyel kesilerinde gözlenen ve farklı alanlarda yerleşim gösteren
fasiküllerde dejenerasyon gözlenmesi siyatik sinirin internal topografisinin rejenerasyon sırasında önemli bir
faktör oluşturduğunu kanıtlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Siyatik sinir hasarı, Ezi, Tam kesi, Yarı kesi, Sıçan
Morphological and ultrastructuıral analysis of different injury models of sciatic
nerve
OBJECTIVES: The aim of the study was to produce different injury models on sciatic nerve and to examine the
effects of different injury models from morphological and ultrastructural point of view.
MATERIALS & METHODS: A total number of 110 female rats were used. In addition to control and sham
groups, the rest of animals were divided into 3 different experimental groups: crush, total cut and hemisection.
Experimental groups were examined on postoperative 48th hour, 14th day and 1st month. The sciatic nerve
was crushed 30 seconds by a clamp. In total cut groups, transvers sectioning and then coaptation was
performed. In hemisection group, the sciatic nerve was cut transversely along the half of the width. All injury
zones were photographed before and after the operation. After the postoperative period sciatic nerve samples
were harvested and were processed for electron microscopical analysis.
RESULTS: According to our results, various histological and ultrastructural differences were observed on sciatic
nerve according on the nerve injury model. Less number of remyelinized nerve fibers was found in the total cut
groups; on the contrary we observed more and thick remyelinized fibers in the crush group. In the hemisection
group, fascicular degeneration, located in different areas of the total area of the nerve, was observed.
CONCLUSION: Our study is of importance to reveal the effects of different injury models on sciatic nerve.
Therefore, our data may yield a very important feature of peripheral nerve injury models and shed light to
further studies in this field. Observing fascicular degeneration located in various areas in the hemisection
groups reveals that internal topography of sciatic nerve is an important factor during regeneration.
Keywords: Sciatic nerve injury, Crush injury, Cut injury, Semi cut injury, Rat
Poster Bildiriler / Poster Presentations
229
P136
Melatoninin siyatik sinir ezi hasarı sonrasındaki etkisi
Yasemin Kaya
1
, Fatoş Belgin Yıldırım
1
, Levent Sarıkçıoğlu
1
, Necdet Demir
2
1
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim dalı, Antalya
2
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji-Embriyoloji Anabilim dalı, Antalya
1
Akdeniz University, Faculty of Medicine,
Department of Anatomy, Antalya, Turkey
2
Akdeniz University, Faculty of Medicine, Department of Histology-Embryology, Antalya, Turkey
AMAÇ: Melatonin yüksek lipofilik karekterde olup kan-beyin bariyerini kolaylıkla geçebilen nöronların tüm
organellerini etkileyen bir bileşiktir. Bazı deneysel çalışmalarda melatoninin hidroksil ve peroksil radikallerine
karşı olan güçlü antioksidant etkilerine sahip olduğu gösterilmiştir. Ratların deneysel yaralanmalarında belirgin
sinir koruyucu etkisi farklı çalışmalarda gösterilmiştir. Melatoninin siyatik sinir ezi hasarı sonrası sinir koruyucu
etkisine ultrastrüktürel ve fonksiyonel olarak bakmayı amaçladık.
GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmamızda toplam 50 adet sıçan kullanılmıştır. Sıçanlar 4 gruba ayrılmıştır, kontrol
(n:10), placebo (n:10), ezi+ Melatonin (-) (n:15), ezi+ Melatonin (+) (n:15). Ezi sol arka ayağa uygulandı. Ezi
priformis kasının en alt kenarında siyatik sinir 30 sn süreyle klempe edilmesiyle yapıldı. Melatonin 6 hafta
(42gün) süreyle 50mg/kg/gün intraperitonel olarak uygulandı.
BULGULAR ve SONUÇ: Literatürde melatonin uygulamalarının ultrastrüktürel özellikler üzerine yararlı etkileri
bildirilmiş olmasına rağmen periferik sinir yaralanmaları üzerine kombine bir analize (bizim bilgilerimize göre)
raslanmamıştır.
Anahtar Kelimeler: Melatonin, TEM, Siyatik sinir
Effects of melatonin after blunt sciatic nerve injury: Ultrastructural and
functional study
OBJECTIVES: Melatonin has high liposolubility and penetrates all cellular membranes, blood-brain barriers
easily and shows its effects on all organelles of the neuron. Some experimental studies showed that melatonin
has strong antioxidant effects against hydroxyl and peroxyl radicals. Significant neuroprotection of melatonin on
experimental spinal cord injuries in rats has been shown by different studies. The aim of our study is to show
the neuroprotective effects of melatonin after blunt sciatic nerve injury from ultrastructural, and functional
points of view.
MATERIALS & METHODS: A total number of 50 rats were included in the present study. Rats were randomly
assigned to 4 groups: control (n:10), vehicle-treated (n:10), crush injury+ Melatonin (-) (n:15), crush injury+
Melatonin (+) (n:15). Crush injury was performed on the left hind limb. Crush was induced by clamping the
sciatic nerve at the lower border of the piriformis muscle for 30 seconds. Melatonin administered groups were
treated by intraperitoneal injection of 50mg Melatonin/kg/day for six weeks (42 days).
RESULTS & CONCLUSION: Although beneficial effects of Melatonin administration on ultrastructural
properties have been reported in the literature, analysis of its combined effects on peripheral nerve injury has
not, to our knowledge, been reported.
Keywords: Melatonin, TEM, Sciatic nerve, Crush injury
Poster Bildiriler / Poster Presentations
230
P137
Hiperbarik oksijen tedavisi omurilik hasarında etkili mi?
Taner Dağcı
1
, Kamil Dayan
2
, Mete Ertürk
3
1
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı ve Beyin Araştırmaları Merkezi, İzmir
2
TCSB İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İzmir
3
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, İzmir
1
Ege University, School of Medicine, Department of Physiology and Center for Brain Research, Izmir, Turkey
2
Izmir Bozyaka Training and Research Hospital, Department of Orthopaedic and Trauma Surgery, Izmir, Turkey
3
Ege University, School of Medicine, Department of Anatomy, Izmir, Turkey
AMAÇ: Bu çalışmada, deneysel omurilik hasarında (OİH) uygulanan HBO (hiperbarik oksijen) tedavisinin
iyileşme üzerindeki etkisi araştırıldı.
GEREÇ ve YÖNTEM: Sprague-Dawley cinsi 48 adet erkek sıçan kullanıldı. Gruplar HBO almayan OİH grup ve
kontrolü ile ameliyat öncesi HBO uygulaması, ameliyat sonrası HBO uygulaması, ameliyat öncesi ve sonrası HBO
uygulaması ile bunların her birinin sham kontrol grupları şeklinde hazırlandı. Omurilik örneklerinin biyokimyasal
sonuçları ile sıçanların motor performansları karşılaştırıldı.
BULGULAR: Laminektomi ile OİH’li grup karşılaştırıldığında SOD, GPx, düzeylerinde anlamlı artma (p<0.05)
NOS ve NO düzeylerinde (p<0.05) anlamlı azalma yapılan travmanın yeterli olduğunu göstermiştir. OİH;
PreopOİH ile karşılaştırıldığında NOS ve NO düzeylerinde anlamlı artma (p<0.05), PostopOİH ile
karşılaştırıldığında SOD düzeylerinde anlamlı azalma (p<0,05) NOS ve NO düzeylerinde anlamlı artma (p<0.05)
bulundu, OİH ile PrepostOİH karşılaştırıldığında SOD ve GPx düzeylerinde anlamlı azalma (p<0.05) NOS ve NO
düzeyinde anlamlı artma (p<0.05) bulundu, PreopOİH ile PostopOİH karşılaştırıldığında SOD düzeyinde anlamlı
azalma (p<0.05) saptandı, PreopOİH ile PrepostOİH karşılaştırıldığında yine SOD düzeylerinde anlamlı azalma
(p<0.05) bulundu, PostopOİH ile PrepostOİH karşılaştırıldığında ise GPx düzeylerinde anlamlı azalma (p<0.05)
saptandı. BBB skorlamasına göre yapılan fonksiyonel iyileşmede ise OİH grubuna göre PostopOİH ve
PrepostOİH’lı gruplarda anlamlı düzelme (p<0.05) bulundu. Katalaz düzeylerinde ise hiçbir grup arasında
anlamlı bir fark saptanmadı.
SONUÇ: Sonuç olarak HBO uygulaması torakal spinal sinir hasarında biyokimyasal parametrelerde ve
fonksiyonel iyileşmede yararlı bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: HBO, Omurilik hasarı, Superoksit dismutaz, Katalaz
Is hyperbaric oxygen therapy effective on the treatment of spinal
cord injury?
OBJECTIVES: In this study, the effect of HBO (hyperbaric oxygen) therapy on healing in experimental spinal
cord injury was addressed via the comparison of HBO’s effectiveness with preoperative, postoperative or
preoperative and postoperative administration.
MATERIALS & METHODS: 48 male Sprague-Dawley rats (200-250 gr.) were divided into eight groups. The
spinal cord injury (SCI) was applied with an aneurysm clip placed at the T9-11 level. Biochemical results of
spinal cord samples and functional healing of rats were compared.
RESULTS: When the laminectomy group was compared with the SCI group, the significant increase in SOD,
GPx levels (p<0.05) and significant decrease in NOS and NO levels (p<0.05) indicated the adequacy of the
trauma. When SCI and PreopSCI were compared, a significant increase (p<0.05) was detected in NOS and NO
levels, while the comparison of SCI and PostopSCI revealed a significant decrease in SOD levels (p<0.05) and a
significant increase in NOS and NO levels (p<0.05). The comparison of PreopOIH and PostopSCI indicated a
significant decrease in SOD levels (p<0.05), while the same significant decrease in SOD levels was observed in
the comparison of PreopSCI and PrepostSCI (p<0.05). In terms of functional healing, which was evaluated on
the basis of BBB scoring, significant improvement was detected (p<0.05) in PostopSCI and PrepostSCI, when
compared to the SCI group.
CONCLUSION: HBO therapy was found to be beneficial for thoracic spinal nerve damage in terms of
biochemical parameters and functional healing. While HBO therapy is already beneficial in preoperative period,
its benefits increase by orders of magnitude in postoperative period.
Keywords: HBO, Spinal cord injury, Superoxide dismutase, GPx
Poster Bildiriler / Poster Presentations
231
P138
Eskişehir’de Beyin Haftası-2011 Etkinlikleri:
Çocuklar ve lise öğrencileri için sinirbilimi
Ferhan Esen
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyofizik Anabilim Dalı, Eskişehir
Eskişehir Osmangazi University, Faculty of Medicine, Department of Biophysics, Eskişehir, Turkey
AMAÇ: Beyin Farkındalığı Haftası (Brain Awareness Week-BAW), beyin araştırmalarındaki ilerlemeler ve
yararları konusunda toplumda farkındalık oluşturmak amacıyla uluslararası boyutta düzenlenen bir etkinliktir.
Uluslararası farkındalık oluşturma çalışması olan bu organizasyonun parçası olarak Dana Alliance for Brain
Initiatives (DABI), European Dana Alliance for the Brain (EDAB), Society for Neuroscience (SfN), International
Brain Research Organization (IBRO) ve Federation of European Neuroscience Societies (FENS) her yılın mart
ayında düzenlenen bu etkinlikleri koordine etmek, desteklemek ve duyurmak konusunda ortak çaba
göstermektedirler.
Eskişehirde 12’ncisini düzenlediğimiz bu Beyin Farkındalığı Haftasında, amacımız anaokulu, ilköğretim okulları
ve lise öğrencilerini, beyin ve sinir sisteminin fonksiyonları konusunda, yaşları ile uyumlu bir biçimde eğitmek ve
bilinçlendirmektir.
Dostları ilə paylaş: |