9-12 Nisan 2011 İstanbul Üniversitesi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
BULGULAR: GAERS ve epileptik olmayan Wistar grubundaki deney hayvanlarının sonuçları karşılaştırıldığında GAERS grubunda hipokampüs ve korteks bölgelerindeki α 1 G ve α 1 I ekspresyonu Wistar grubuna göre artış göstermiştir. SONUÇ: Bu sonuçlar T tipi kalsiyum kanal alt ünitelerinin absans epilepsisinin altında yatan mekanizmaların aydınlatılmasına katkıda bulunabileceğini göstermektedir. Çalışmanın farklı kalsiyum kanal alt ünitelerinin değerlendirilmesi amacıyla genişletilmesi hedeflenmektedir. Anahtar Kelimeler: GAERS, T-tipi kalsiyum kanalları, Absans epilepsisi Marmara Üniversitesi Etik Kurul Komitesi tarafından onaylanmıştır. Investigation of calcium channel subunits expression in genetic absence epilepsy rats from Strasbourg OBJECTIVES: Genetic Absence Epilepsy Rats from Strasbourg (GAERS) is one of the well validated genetic models of typical absence epilepsy. Voltage-activated calcium channels are thought to play a key role in the generation of spike and waves discharges characteristic of absence epilepsy and regulating neuronal excitability. Voltage activated calcium channels are composed of α 1 , α 2 , β and γ subunits. There are three members of α 1 subunit ( α 1 G, α 1 H, α 1 I) and their important role in the absence epilepsy has been shown in several studies. In this study we aim to look at the expression of calcium channel subunits in GAERS and non epileptic control Wistar rats. MATERIALS & METHODS: To analyze the protein levels of calcium channel subunits we performed Western blot using polyclonal antibodies specific for the α 1 G and α 1 I calcium channel subunits. The cortex and hippocampus were dissected from brains of GAERS (n=4) and non-epileptic control Wistar rats (n=4). RESULTS: We found increased calcium channnel α 1 G subunit protein levels in the cortex and hippocampus from GAERS compared with control Wistar rats. The other calcium channel subunit α 1 I protein levels were also increased in the cortex and hippocampus from GAERS. CONCLUSION: These results have shown that enhanced expression of T-type calcium channel subunits may contributes to epileptic phenotype in this strain. Further experiments will be performed to investigate the implication of other calcium channel subunits. Keywords: GAERS, T-type calcium channels, Absence epilepsy Approved by Marmara University Ethics Committee for animal experimentation. Poster Bildiriler / Poster Presentations 208 P115 Genetik absans epilepsili sıçanlarda intraserebroventriküler U-92032 uygulamasının diken dalga deşarjları üzerindeki etkisi Mahluga Jafarova, Hasan Raci Yananlı, Halil Eren Sakallı, Filiz Onat Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul Marmara University, Faculty of Medicine, Department of Medical Pharmacology, Istanbul AMAÇ: Absans epilepsi EEG’de diken dalga deşarjlarının (DDD) eşlik ettiği, kısa süreli bilinç kaybıyla seyreden nonkonvulsif jeneralize nöbetlerle karakterizedir. Absans epilepsi nöbetlerinin tipik EEG bulgusu olan diken- dalga aktivitesinde, eksitatör uyarı kortekste başlar ve talamus bu uyarıyı organize eder. DDD’lerin oluşmasında düşük eşikli kalsiyum akımlarının talamokortikal nöronların ateşlemesini etkilemesinin rol oynadığı düşünülmektedir. Strazburg Kaynaklı Genetik Absans Epilepsili Sıçanlar (GAERS) insan absans epilepsisinin klinik ve farmakolojik özelliklerini paylaşan, iyi tanımlanmış bir hayvan absans epilepsi modelidir. Bu çalışmanın amacı yeni bir Ca 2+ kanal blokeri olan U-92032’nin intraserebroventriküler (İSV) uygulamasının GAERS’lerdeki etkilerini araştırmaktır. GEREÇ ve YÖNTEM: Deneylerde 5-12 aylık GAERS’ler kullanılmıştır. Deneklerin kafataslarında bilateral frontal ve parietal korteksin üzerindeki ekstradural yüzeye kayıt ve toprak elektrodu olarak paslanmaz çelik vidalar yerleştirildi. Sıçan beyin atlasından (Paxinos ve Watson) bregma referans kabul edilerek alınan koordinatlara göre lateral ventriküle kılavuz kanül, stereotaksik cerrahi ile yerleştirildi. Elektrodlar izole edilmiş kablolarla EEG kaydının yapılacağı mikrokonnektöre bağlandı. Cerrahiden bir hafta sonra deneklere İSV olarak U92032 (100 ve 250 nM; dimetilsülfoksit içinde çözüldü ve salinle seyreltildi) uygulandı. Sistemik uygulamadan bir saat önce başlayarak 7 saat süreyle kesintisiz EEG kaydı alındı ve DDD’ler toplam süre, sayı ve ortalama sürelerine göre 20 dakikalık zaman dilimleri içinde değerlendirildi. BULGULAR: U-92032’nin 100 ve 250 nM enjeksiyonlarını takiben toplam DDD süresi, sayısı ve ortalama DDD süresinde anlamlı bir azalma gözlendi. SONUÇ: GAERS’lere ISV U-92032 uygulamasını takiben DDD sayısı ve süresinin doza bağımlı olarak azalması, U-92032’nin antiabsans bir ajan olma potansiyelini gösterir. Anahtar Kelimeler: Absans epilepsisi, Diken dalga deşarjları, GAERS, Kalsiyum kanal blokeri U-92032, Pfizer Inc. tarafından sağlanmıştır. The effect of intracerebroventricular U-92032 injections on spike-and-wave discharges in genetic absence epilepsy rats from Strasbourg OBJECTIVES: Absence epilepsy is characterized by generalized non-convulsive seizures with loss of consciousness and spike-and-wave discharges (SWDs) in the EEG. Low-threshold Ca 2+ currents have been suggested to underlie the firing of thalamocortical neurons during SWDs in absence epilepsy. Genetic absence epilepsy rats from Strasbourg (GAERS) is a well defined animal model of absence epilepsy sharing pharmacologic and many clinical characteristics of absence epilepsy in human. The aim of this study was to investigate the antiabsence effect of intracerebroventricular (ICV) U-92032, a novel Ca 2+ channel blocker, and the possible mechanisms of its action. MATERIALS & METHODS: Experiments were carried out with male GAERS animals, aged 5-12 months. U- 92032 (100 and 250 nM; dissolved in dimethylsulfoxide and diluted with saline) was given to the lateral ventricle through the implanted guide cannulas. Electrical activity of cortex was recorded 1 hour before and 6 hours after each injection. The total duration of SWDs, the number and the mean durations of SWD complexes, were analyzed over 20-min periods. RESULTS: A significant dose dependent decrease in cumulative duration, number and mean durations of SWD complexes were observed after ICV administration of 100 and 250 nM U-92032. CONCLUSION: The suppression of SWDs in GAERS by ICV injection of U-92032 shows that U-92032 is value as an antiabsence agent. Keywords: GAERS, Absence epilepsy, T- type calcium channels U-92032 was provided by Pfizer Inc. Poster Bildiriler / Poster Presentations 209 P116 Wistar sıçanlarda kronik gama-butirolakton uygulanmasının uzun süreli etkisi Tuğba Karamahmutoğlu 1 , Nihan Çarçak 2 , Filiz Onat 1 1 Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul 2 İstanbul Üniversitesi, Eczacılık Fakültesi, Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul 1 Marmara University, Faculty of Medicine, Department of Medical Pharmacology, Istanbul, Turkey 2 Istanbul University, Faculty of Pharmacy, Department of Pharmacology, Istanbul, Turkey AMAÇ: Absans epilepsi, elektroensefalogram (EEG)’da 3-4 Hz’lik diken-ve-dalga deşarjları (DDD) ile karakterize ve bilinç değişikliklerinin eşlik ettiği, idiyopatik, nonkonvülsif bir epilepsi türüdür. Bu çalışmanın amacı, gama- butirolakton (GBL) uygulanması ile Wistar sıçanlarda oluşturulan kimyasal absans epilepsi modelinde, GBL’nin kronik uygulanmasıyla oluşan EEG değişikliklerini ortaya koymaktır. GEREÇ ve YÖNTEM: Yetişkin erkek Wistar sıçanlara (n=12), stereotaksik cerrahi ile bilateral kortikal kayıt elektrotu implante edildi. Bir haftalık iyileşme süresinin ardından, günde iki kez olmak üzere 30 kez, 100mg/kg GBL intraperitoneal (i.p) enjeksiyonu uygulandı. Kronik GBL enjeksiyonlarını takiben, EEG kayıtları (PowerLab 8S System / Chart v.7) alındı. Spontan DDD’leri görüntülemek amacıyla, enjeksiyon yapılmadan geçen haftasonlarını takiben Pazartesi sabahları 90 dakika boyunca EEG kaydı alındı. Veriler, ortalama±standart sapma olarak ifade edildi ve istatistiksel olarak tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile değerlendirildi. BULGULAR: Cuma akşam seansından sonra, pazartesi sabahı alınan 90 dakikalık bazal EEG kaydında, spontan bilateral senkronize DDD’ları görüntülendi. Üç haftalık deney süresi boyunca spontan DDD’ların kümülatif süreleri artış gösterdi. Birinci haftasonunu takiben alınan 90 dakikalık kayıtta, toplam spontan DDD süresi 2.8 ± 1.6 saniye ve üçüncü haftasonu 7.2 ± 3.6 saniye olarak saptandı. Yapılan istatistiksel analiz, üçüncü haftasonundan sonra görüntülenen spontan DDD’ların kümülatif sürelerinde anlamlı bir artış olduğunu ortaya koydu. SONUÇ: Bu çalışmada, tekrarlanan enjeksiyonlar sonucu zaman içerisinde, spontan SWD sayı ve sürelerinde görülen artış, sistemik uygulamada GBL etkisinin uzun süreli olduğunu göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Gama-butirolakton, Spontan DDD, EEG Long term effect of chronic gamma-butyrolactone administration in wistar rats OBJECTIVES: Absence epilepsy is an idiopathic, non-colvulsive form of epilepsy characterized by 3-4 Hz spike- and-wave discharges (SWDs) in electroencephalography (EEG). Each SWD is accompanied by immobility and interrupted consciousness. The aim of this study was to determine EEG changes with systemic administration of GBL in Wistar rats which is a model of the chemical absence seizures. MATERIALS & METHODS: Adult male Wistar rats (n=12) were implanted with bilateral cortical recording electrodes under stereotaxic surgery. After recovery period for one week, rats were given 100mg/kg GBL intraperitoneal (i.p.) twice daily over the course of 30 injections. In order to monitor spontaneous SWDs, EEGs were recorded for 90 minutes on subsequent Monday mornings after the injection free weekends. Results are expressed as mean ± S.E.M. Statistical analysis of the data was done by analysis of one way variance (ANOVA). RESULTS: After the last injection of the week on Friday, SWDs were monitored for 90 min in basal EEG recording on subsequent Monday morning. Over the course of three weeks, cumulative durations of spontaneous SWDs were increased. The cumulative duration of spontaneous SWD was 2.8 ± 1.6 after the first weekend and 7.2 ± 3.6 after the third weekend. There was a significant increase in the cumulative duration of spontaneous SWDs monitored after the third weekend. CONCLUSION: In this study, there was a time-dependent increase in the duration of spontenous SWDs due to repeated injections of GBL. Keywords: Gamma-butyrolactone, Spontaneous SWD, EEG Poster Bildiriler / Poster Presentations 210 P117 Wistar sıçanlarda intraserebroventriküler nimodipin uygulamasının “kindling”in sebep olduğu lokomotor aktivite değişikliği üzerine etkisi Halil Eren Sakallı, Betilay Topkara, Mahluga Jafarova, Rezzan Gülhan-Aker, Demet Akın, Hasan Raci Yananlı, Kemal Berkman Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul Marmara University, Faculty of Medicine, Department of Medical Pharmacology, Istanbul, Turkey AMAÇ: Temporal lobdan köken alan nöbetler de dahil olmak üzere, epileptik nöbetler sonrasında davranış değişikliklerinin görüldüğü bilinmektedir. “Kindling”, hayvan çalışmalarında geçerliliği onaylanmış bir temporal lob epilepsisi modelidir. Çalışmanın amacı “kindling” geliştirilmiş hayvanlarda, elektriksel uyarı ile tetiklenen nöbetler sonrasında oluşan davranış değişikliklerinin lokomotor aktivite ölçümü ile değerlendirilmesi ve bir kalsiyum kanal blokeri olan nimodipinin intraserebroventriküler (İSV) uygulamasının bu sürece olan etkisinin araştırılmasıdır. GEREÇ ve YÖNTEM: Deneyler 4-6 aylık, erkek ve dişi wistar sıçanlar üzerinde gerçekleştirildi. Sıçan beyin atlasından (Paxinos, Watson) bregma referans kabul edilerek alınan koordinatlara göre sıçanların sağ bazolateral amigdalasına ( AP: -2,6, L: -4,8, V: 8.5 mm) bipolar uyarı elektrodu ve lateral ventriküllerine (AP: - 1, L: +1,5, V: 3,5 mm) kılavuz kanül, stereotaksik cerrahi ile yerleştirildi. Elektriksel uyarı seansları başlamadan önce tüm sıçanların bazal lokomotor aktiviteleri ölçüldü. Sıçanlara birbirini tekrarlayan üç evre-5 nöbet geçirinceye kadar uyarı verildi. Üç kez evre-5 nöbet geçiren sıçanlar “kindled” kabul edildi. Uyarılar sırasında sıçanların kortikal elektriksel aktiviteleri gözlendi. “Kindled” olmuş hayvanlara yeni bir uyarı verilmesinden 20 dakika önce 2 µl nimodipin ISV olarak uygulandı (150 µg). Uyarı verilmesinin hemen ardından sıçanlar lokomotor aktivite kafesine konuldu ve 15 dakika süreyle lokomotor aktivite ölçümü yapıldı. BULGULAR: Kindled sıçanlarda elektriksel uyarıyla tetiklenen nöbetler sonrasında, uyarı öncesinde İSV nimodipin uygulanan sıçanların lokomotor aktivite ve art deşarj sürelerinde azalma gözlenirken nöbet derecelerinde bir gerileme gözlenmedi. SONUÇ: “Kindled” geliştirilmiş sıçanlarda ISV nimodipin uygulamasının elektriksel uyarıyla tetiklenen nöbetler sonrasında gelişen lokomotor aktivite değişiklikleri üzerine olan etkisi, nimodipinin epilepsi hastalarında nöbetler sonrasında gözlenen davranış değişikliklerini etkileyebileceğini düşündürmektedir. Anahtar Kelimeler: Kindling, Lokomotor aktivite, Nimodipin The effect of intracerebroventricular nimodipine injections on kindling induced locomotor activity changes in wistar rats OBJECTIVES: It is known that following different types of seizures, including those seen in temporal lobe epilepsy, postictal behavioral changes occur. Amygdaloid kindling is a validated animal model of temporal lobe epilepsy. The aim of this study was to evaluate postictal behavioral changes induced by amygdaloid kindling, and the effect of intracerebroventricular (ICV) nimodipine, a Ca 2+ channel blocker, on this processes, by measuring locomotor activity. MATERIALS & METHODS: Experiments were carried out with male and female wistar rats, aged 3-6 months. All experimental procedures were approved by the local ethical committee. A bipolar electrode stereotactically implanted in the right basolateral amygdala and a guide cannula implanted into the lateral ventricle of each rat, according to the coordinates taken from the rat brain atlas (Paxinos, Watson). All rats were tested for baseline locomotor activity before the stimulation sessions began. Rats were electrically stimulated until they had 4 successive grade 5 seizures. During stimulus sessions, cortical electrical activity was assessed by EEG. 20 minutes before the last stimulation, nimodipine (150µg/2µl; dissolved in dimethylsulfoxide) were given to the lateral ventricle through the implanted guide cannulas. Rats were then tested for locomotor activity after the stimulus. RESULTS: In the kindled rats, locomotor activity measurements showed a decrease in the activity following the stimulation induced seizures. Following ICV nimodipine administration before the electrical stimulus, this decrease in locomotor activity was higher. A decrease in the after discharge duration, but not in seizure grade, has also been observed during the stimulus induced seizures following nimodipine administration. CONCLUSION: The effect of ICV nimodipine on the kindling induced locomotor activity changes suggests that nimodipine might influence postictal behavioral changes in epilepsy patients. Keywords: Kindling, Locomotor activity, Nimodipine Poster Bildiriler / Poster Presentations 211 P118 Wistar ve genetik absans epilepsili sıçanlarda kainik asit ile indüklenen status epileptikus sonucu oluşan nörodejenerasyon Ümit S. Şehirli 1 , Özlem Sarıöz 1 , Kutluhan Tezcan 2 , H. Eren Sakallı 2 , Yusuf Özgür Çakmak 1 , Filiz Onat 2 , Rezzan Gülhan-Aker 2 1 Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, İstanbul 2 Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, İstanbul 1 Marmara University, School of Medicine, Department of Anatomy, Istanbul, Turkey 2 Marmara University, School of Medicine, Department of Pharmacology, Istanbul, Turkey AMAÇ: Bu çalışmanın amacı amigdala bölgesine yapılan kainik asit enjeksiyonunun tetiklediği status epileptikusu takiben Genetik Absans Epileptik Sıçanlar-Strazbourg (GAERS) ve kontrol Wistar sıçanlar arasındaki nörodejeneneratif değişikliklerin, fluorojade-B boyama yöntemi kullanılarak karşılaştırılmasıdır. GEREÇ ve YÖNTEM: Yetişkin erkek GAERS (n=10) ve Wistar (n=10) sıçanlarında status epileptikusu indüklemek için EEG kaydı altında intraamigdaloid kainik asit enjeksiyonu yapılmış ve oluşan davranış değişiklikleri deney süresince kaydedilmiştir. İlk motor nöbetten iki saat sonra intramusküler diazepam verilerek motor nöbetler durdurulmuştur. Kainik asit enjeksiyonundan bir hafta sonra hayvanlar sakrifiye edilip beyinleri çıkarılmıştır. 20µ kalınlığında seri kesitler alınıp fluorojade-B ve Nissl boyamaları yapılmıştır. Kesitler kalitatif olarak değerlendirilmiştir. BULGULAR: Kainik asit enjeksiyonunu takiben tüm hayvanlarda status epileptikus gelişmiştir. Limbik nöbetlerin başlangıç süresi her iki grupta benzer olmakla birlikte motor nöbetlerin başlangıcı GAERS grubunda anlamlı olarak gecikmiştir (GAERS, 65.1±9 dk; Wistar, 34.8±4.4dk; p<0.05). Gruplar arasında motor nöbet sayısı bakımından anlamlı fark bulunmamıştır (GAERS, 15.1±3.6; Wistar, 24,5±5.3). Wistar sıçanlarda somatosensoryel ve piriform korteksler, hipokampusun CA1, CA3 bölgeleri ile GAERS sıçanlarda somatosensorial ve piriform korteksler, hipokampusun CA3 bölgesi, putamen, klastrum bölgelerindeki fluorojade-B boyanmada ipsilateral ve kontralateral hemisferler arasında anlamlı fark saptanmıştır. GAERS sıçanlarında klastrum bölgesi haricinde, her iki grubun bütün kesitlerinde ipsilateral tarafta boyanma daha belirgindir. GAERS ve Wistar grupları içerisinde istatistiksel olarak farklılık sadece kontralateral hipokampusun CA1 bölgesinde gözlenmiştir. Burada GAERS grubundaki boyanmalar daha belirgindir. Her iki grupta da motor korteks korunmuştur. SONUÇ: Gruplar arasında nörojeneratif değişiklikler ile nöbet şiddetleri arasında korelasyon bulunmamaktadır. Anahtar Kelimeler: Epilepsi, GAERS, Fluorojade B, Anatomik bağlantılar, Kainik asit Neuronal degeneration following kainic acid induced status epilepticus in wistar and genetic absence epileptic rats OBJECTIVES: The aim of this study was to compare neurodegenerative changes following intraamygdaloid kainic acid induced status epilepticus in Genetic Absence Epileptic Rats from Strasbourg (GAERS) and nonepileptic control Wistar animals, using fluorojade-B staining. MATERIALS & METHODS: Adult male GAERS (n=10) and Wistar rats (n=10) received intraamygdaloid kainic acid injections to induce status epilepticus. EEG and behavioral changes were recorded through the experiments. Intramuscular diazepam was used to stop the seizures two hours after the first motor seizure. One week after the kainic acid injection animals were sacrificed and the brains were removed. 20µ sections were taken and processed for fluorojade-B and Nissl staining. Staining was evaluated qualitatively. RESULTS: Status epilepticus developed in all animals following kainic acid injections. Onset of limbic seizures were similar in both groups. However, motor seizures were significantly delayed in GAERS (GAERS, 65.1±9 min; Wistar, 34.8±4.4min; p<0.05). The number of motor seizures did not show statistically significant difference (GAERS, 15.1±3.6; Wistar, 24,5±5.3). Statistically significant differences were observed between contralateral and ipsilateral sides of somatosensory and piriform cortices, CA1 and CA3 regions of hippocampus in Wistar rats; somatosensory and priform cortices, CA3 region of hippocampus, putamen and claustrum in GAERS. The staining was prominent ipsilaterally in both groups except claustrum in the GAERS. The only statistically significant difference between two groups was in the contralateral CA1 region of hippocampus where GAERS had dense staining. Motor cortex was not affected in both groups. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|