§ 3. ƏDƏBĠYYAT. ĠNCƏSƏNƏT
Ədəbiyyat: XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan ədəbiyyatı inkişaf dövrü
keçirirdi. Bu cəhətdən ədəbiyyatın nəsr və dramaturgiya janrları xüsusilə
fərqlənirdi. Nəsr əsərləri, əsasən, novellalar və kiçik hekayələrdən ibarət idi.
Bu dövrdə satira bədii fikrin başlıca ifadə tərzinə çevrildi. Əsrlər boyu
epik və lirik janrlarda qərar tutan Azərbaycan şeri üzünü satiraya tutdu.
1906-cı ildə «Molla Nəsrəddin» jurnalının nəşrindən sonra, bu jurnalın
ətrafında satirik qələm ustalarının böyük bir dəstəsi toplaşdı. Kiçik satirik hekayə,
satirik şer, felyeton yazmaq dəbə düşdü.
XX əsrin əvvəllərində yaşayıb-yaratmış C. Məmmədquluzadə, M. Ə.
Sabir, N. Vəzirov, Ə. Haqverdiyev, M. S. Ordubadi, H. Cavid, A. Səhhət, A. Şaiq,
Əhməd Cavad, C. Cabbarlı və digər görkəmli ədiblər milli bədii-ictimai fikrin
görkəmli nümayəndələri idilər.
Bu dövrdə Azərbaycan ədəbiyyatında realist sənətkarlardan ibarət güclü
ədəbi cərəyan fəaliyyət göstərirdi.
C. Məmmədquluzadə (1869-1932-ci illər) M. F. Axundovun realist
ənənələrinin görkəmli davametdiricisi idi. O, Azərbaycan ədəbiyyatında realist
hekayəçiliyin əsasını qoyanlardan biridir. Onun «Danabaş kəndinin əhvalatları»,
«Poçt qutusu» hekayələrində Azərbaycan kəndlilərinin acınacaqlı həyatı güzgü
kimi əks etdirilmişdir. Ədibin şah əsəri olan «Ölülər» pyesində avam kütlələri
aldadan fırıldaqçı mollalar ifşa edilirdi. C. Məmmədquluzadənin yaradıcılığında
milli ayrı-seçkilik siyasəti yeridən, xalqlar arasında milli nifaq toxumu səpən,
milli-azadlıq hərəkatlarını boğan çarizm ciddi tənqid atəşinə tutulurdu.
«Molla
Nəsrəddin»
jurnalını
təsis
etdikdən
sonra,
C.
Məmmədquluzadənin ədəbi fəaliyyətində publisistika üstün yer tutdu.
Böyük
vətənpərvər
yazıçı
müstəqil
Azərbaycan
Demokratik
Respublikasının yaranmasını sevinclə qarşıladı. O, ölkədə müxtəlif siyasi qüvvələr
arasında birliyin zəruriliyini qeyd edir və belə bir birliyin olmamasının acı
nəticələrini əvvəlcədən görürdü. 1919-cu ildə yazdığı «Anamın kitabı» pyesində bu
narahatçılığı obrazlı şəkildə ifadə etmişdir. Əsərin əsas süjetini Peterburq, İstanbul
və Nəcəfdə təhsil almış müxtəlif məsləkli üç qardaşın heç cürə ümumi dil tapa
bilməmələri təşkil edir. Qardaşlar bacıları Gülbaharı hərə öz psixologiyasına uyğun
adama ərə vermək istədikdə, müəllif qızın dili ilə onlardan soruşur: «Nə səbəbə
axır, hamı bir tərəfə getmir?».
C. Məmmədquluzadə Azərbaycanın bütövlüyünün qızğın tərəfdarı idi. O,
«Azərbaycan» adlı məqaləsində açıq yazırdı ki, «Bir tərəfdən Qafqaz
Azərbaycanını, digər tərəfdən İran Azərbaycanını... bir-birinə ilhaq edib, müstəqil
Azərbaycan hökuməti əmələ gətirilməlidir».
Azərbaycan realist ədəbiyyatının inkişafında Mirzə Ələkbər Sabir
(Tahirzadə) (1862-1911-ci illər) mühüm rol oynamışdır. Sabirin yaradıcılığında
138
Azərbaycan satirik şeri özünün yüksək zirvəsinə qalxmışdı. O, «Molla Nəsrəddin»
jurnalının fəal əməkdaşlarından idi.
Sabirin poeziyası kəskin ictimai xarakter daşıyırdı. Xalqı qəflət
yuxusundan qalxmağa, azadlığa səsləyən şair öz əsərlərində çarizmin qarşısında
yaltaqlananlara istehza edir, cəmiyyəti bürümüş özbaşınalığı və rüşvətxorluğu ifşa
edir, ədalətsizliyə qarşı çıxır, xalqlar dostluğunu mədh edirdi.
Azadlıq carçısı olan Sabirin satirası təkcə Azərbaycanda deyil, Rusiya,
İran, Türkiyə və digər şərq ölkələrində məzlum kütlələrin oyanmasına təkan
vermişdi. A. Səhhət yazırdı ki, Sabirin əsərləri «beş ilin müddətində İran
məşrutəsinə bir ordudan ziyadə xidmət etmişdir».
Sabirin əsərləri məcmuəsi ilk dəfə, şairin ölümündən bir il sonra,
«Hophopnamə» adı ilə nəşr edildi.
Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev (1870-1933-cü illər) özünün bir sıra povest
və hekayələrində, həmçinin «Dağılan tifaq», «Bəxtsiz cavan» pyeslərində o
dövrdəki Azərbaycan məişətini reallıqla əks etdirmişdir. Cəhalətpərəstliyin,
müftəxorluq və rüşvətxorluğun tənqidi, millətlər arasında ədavət salanların ifşası,
xalqlar dostluğunun təbliği Haqverdiyev nəsrinin səciyyəvi cəhətləri idi. «Molla
Nəsrəddin»in fəal əməkdaşlarından olan Ə. Haqverdiyev bu jurnalın səhifələrində
«Marallarım», «Bomba» kimi bir sıra güclü satirik məqalələrlə çıxış etmişdir.
Ədəbi fəaliyyətə publisist kimi başlayan Məmməd Səid Ordubadi (1872-
1950-ci illər) 1906-1907-ci illərdə özünün «Vətən və hürriyyət», «Qəflət» adlı ilk
şer məcmuələrini və «Bədbəxt milyonçu» romanını nəşr etdirdi. «Bədbəxt
milyonçu» əsəri Azərbaycanda roman janrı sahəsində atılan ilk addımlardan biri
idi. Fəal mollanəsrəddinçi olan Ordubadinin sonrakı yaradıcılığında inqilab
mövzusu üstün yer tutmuşdur.
1903-cü ildə gənc Məmməd Əmin Rəsulzadənin (1884-1955-ci illər)
«Şərqi-Rus» qəzetində «Məxəmməs» adlı ilk şeri dərc olundu. 1908-ci ildə onun
«Qaranlıqda işıqlar» pyesi tamaşaya qoyuldu. Milli oyanışa və istiqlala çağıran bu
pyes Azərbaycanda azadlıq hərəkatına həsr olunmuş ilk səhnə əsəri idi. Həmin il o,
«Nagəhan bəla» pyesini yazdı. Sonrakı illərdə M. Ə. Rəsulzadə əsasən siyasi
publisistika ilə məşğul olmuşdur.
Nəriman Nərimanov (1870-1925-ci illər) inqilabi-bədii ədəbiyyatın
görkəmli nümayəndəsi idi. O bir sıra əsərlərində, o cümlədən «Pir», «Bir kəndin
sərgüzəşti» hekayələrində, «Nadanlıq», «Şamdan bəy» pyeslərində tamahkarlığı,
vəhşi eqoizmi, müftəxorluğu, geriliyi, cəhaləti ifşa etmişdir. Nərimanov xalqlar
dostluğunu təbliğ edir, zəhmətkeşlərin rus inqilabının dərslərindən öyrənməyə
çağırırdı. N. Nərimanov başlıca olaraq inqilabi-siyasi publisistika sahəsində
çalışmışdır.
Azərbaycan Demokratik Respublikası zamanı gənc ədiblərdən ibarət yeni
yaradıcı qüvvələr meydana gəldi. Buraya Əhməd Cavad, Cəfər Cabbarlı,
139
Balaqardaş Mürşid, Ümgülsüm, Əbdürrəhman Dai, Mirzəbala Məmmədzadə və
başqaları daxil idi.
Əhməd Cavad (1891-1937-ci illər) və şerlərində humanizmi, azadlığı,
milli müstəqilliyi tərənnüm edirdi.
Gənc Ə. Cavad birinci dünya müharibəsi illərində xeyriyyəçilik məqsədilə
cəbhə xəttinə yaxın əraziləri qarış-qarış gəzmişdi. Şahidi olduğu hadisələri və
reallıqları qələmə almışdı. Şair üçün azad vətən sevgisi bütün ülvi duyğuların ən
müqəddəsi idi. 1916-cı ildə onun «Qoşma» adlı ilk şer məcmuəsi nəşr olundu. Üç
il sonra «Dalğa» adlı daha bir şer kitabı çıxdı. Azərbaycan Dövlət Himninin və
«Azərbaycan marşı»nın sözlərini Ə. Cavad yazmışdır.
Görkəmli dramaturq Cəfər Cabbarlı (1899-1934-cü illər) ədəbi
fəaliyyətə çox erkən başlamışdır. Hələ 16 yaşında ikən, o, bir sıra satirik şerlər,
«Vəfalı Səriyyə, yaxud göz yaşları içində qəhqəhələr» və «Solğun çiçəklər»
pyeslərini yazmışdır.
1917-1918-ci illərin coşğun ictimai-siyasi hadisələrinin təsiri altında gənc
sənətkarın yaradıcılığında millilik, türkçülük və milli müstəqillik ideyaları
gücləndi. Həmin dövrdə «Ədirnə fəthi», «Trablis müharibəsi və ya Ulduz»
pyeslərini yazdı. Bu əsərlər Osmanlı imperiyasını parçalamağa çalışan xarici
imperialist qüvvələrə qarşı türk vətənpərvərlərinin qəhrəman mübarizəsinə həsr
olunmuşdur.
1919-cu ildə C. Cabbarlı «Bakı müharibəsi» pyesini yazdı. Əsərdə 1918-
ci ilin mart milli qırğınından bəhs edilir. Hadisələrin bilavasitə şahidi olmuş
müəllif gördüklərini real surətdə qələmə almışdır.
«Ədirnə fəthi», «Trablis müharibəsi» və «Bakı müharibəsi» dramları
həmin dövrdə dövlət teatrında tamaşaya qoyulmuşdur.
C. Cabbarlı ölkənin ictimai həyatında yaxından iştirak edirdi. O,
Respublika Gənclər hərəkatına rəhbərlik etmiş, Azərbaycan parlamentində
stenoqraf işləmişdir.
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan ədəbiyyatında realizmlə yanaşı,
romantizm meydana gəlib inkişaf edirdi. Bu ədəbi cərəyanı H. Cavid, M. Hadi, A.
Səhhət, A. Şaiq və digər görkəmli sənətkarlar təmsil edirdi.
Hüseyn Cavid (Rasizadə) (1882-1941-ci illər) romantik poeziyanın ən
görkəmli nümayəndəsi idi. Onun qələmindən 15-dən artıq səhnə əsəri və çoxlu lirik
şer çıxmışdır. Öz əsərlərində Azərbaycan mühitinin reallıqlarını - geri qalmış dəb
adətləri, köhnəliklə yeniliyin mübarizəsini, çarizmin zülmünü, ədalətsizliyi və sairi
romantik boyalarla əks etdirirdi.
Türkiyədə təhsil alan H. Cavidin ictimai-ədəbi görüşlərinə osmanizmin
güclü təsiri olmuşdur. O, «Topal Teymur» pyesinin finalında türk xalqlarını birliyə
çağırırdı.
Azərbaycan
Demokratik
Respublikasının
yaranmasını alqışlayan
vətənpərvər şair bu gənc dövlətin varlığı üçün ciddi təhlükəni qabaqcadan hiss
140
edirdi. Həmin dövrdə yazdığı «İblis» və «Afət» pyeslərində Respublikanı təhdid
edən qara qüvvələr İblis və Qaratayın obrazlarında verilmişdir. İblis və Qaratay hər
cür çirkin əməllərə əl ataraq, özlərinin alçaq niyyətlərinə nail olurlar.
Azərbaycan şerinin inkişafında Abbas Səhhət (Mehdizadə) (1874-1918-ci
illər) mühüm rol oynamışdır. O, əsərlərində vətənə məhəbbət tərənnüm etmiş,
ictimai bərabərsizliyi qamçılamışdır.
Əslən romantik şair olan A. Səhhət çoxlu realist səpkili şer yazmışdı.
«Əhmədin qeyrəti» poeması, «Cəhalət səmərəsi» pyesi, «Yay səhəri» şeri bu
qəbildəndir.
A. Səhhət uşaq ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi idi. Onun kiçik yaşlı
uşaqlar üçün yazdığı lirik şerlər, nəğmə, təmsil və alleqorik şerlər bu gün də sevilə-
sevilə oxunur. O, gözəl tərcüməçi idi. Şairin sağlığında onun ikicildlik bədii
tərcümələr məcmuəsi və şerlər kitabı nəşr edilmişdir.
XX əsrin əvvəllərində şifahi xalq ədəbiyyatının bir sıra uğurları vardı.
Aşıqlardan tovuzlu Xəyyam Mirzə, kəlbəcərli Nəbi, Göyçəli Məmməd «Nağı»,
«Dilsuz və Xəzəngül», «Gürcü qızı» dastanlarını yaratmışdılar.
Bu dövrdə Azərbaycan uşaq ədəbiyyatı inkişaf edirdi. M. Ə. Sabir, C.
Məmmədquluzadə, A. Səhhət, A. Şaiq, S. S. Axundov uşaqlar üçün bir sıra yeni
əsərlər yazdılar. Bu əsərlər gənc nəsildə doğma vətənə, təbiətə və xalqa məhəbbət
tərbiyə edirdi.
Azərbaycanda bədii fikrin inkişafında «Yaşıl qələm» ədəbi cəmiyyətinin
böyük rolu olmuşdur. Bu cəmiyyət 1919-cu ilin avqustunda təsis edilmişdir.
Cəmiyyətin məqsədi milli tarixə və milli ənənələrə dair əsərləri toplayıb
nəşr etdirməkdən, gənc yaradıcı qüvvələri yeni bədii üsullarla tanış etməkdən, itib-
batmış türk lüğətlərini toplamaqdan, əcnəbi dillərdə yazılmış əsərləri Azərbaycan
dilinə çevirməkdən, elmi-nəzəri mövzularda məruzələr təşkil etməkdən və s. ibarət
idi.
Az vaxt içərisində «Yaşıl qələm»in üzvlərinin sayı 80 nəfərə çatdı.
Onların sırasında görkəmli yazıçılar, şair və publisistlərlə yanaşı, bəzi dövlət
xadimləri, o cümlədən parlament sədrinin müavini Həsən bəy Ağayev, parlamentin
deputatı Əhməd bəy Pepinov və başqaları vardı.
Teatr: XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan teatrı böyük çətinliklərə
baxmayaraq, inkişaf edirdi. Teatr başlıca olaraq, həvəskar artistlərin qüvvəsinə
arxalanırdı.
XX əsrin ilk illərində Bakıda «Müsəlman artistləri cəmiyyəti» təşkil
edildi. Az sonra «Nicat», «Səfa», «Nəşr maarif» və digər mədəni-maarif
cəmiyyətlərinin nəzdində teatr truppaları yaradıldı. Bunların içərisində görkəmli
teatr xadimi Cahangir Zeynalovun rəhbərlik etdiyi «Səfa» cəmiyyəti truppası
xüsusilə fərqlənirdi.
141
Bakının neft rayonlarında dram dərnəkləri yaradılırdı. «Balaxanı
müsəlman dram dərnəyi»nin rəhbəri məşhur rejissor və artist Hüseyn Ərəblinski
idi. Dərnək ilyarım ərzində 140 tamaşa vermişdi.
Azərbaycan milli teatrının inkişafında Cahangir Zeynalov (1865-1918-ci
illər), H. Ərəblinski (1881-1919-cu illər), Mirzağa Əliyev (1883-1954-cü illər),
Hüseynqulu Sarabski (1879-1945-ci illər), Sidqi Ruhulla (1886-1959-cu illər), Mir
Mahmud Kazımovski (1882-1940-cı illər) xüsusi rol oynamışlar.
Hüseyn Ərəblinski «Bəxtsiz cavan» pyesində Fərhad, «Müsibəti
Fəxrəddin»də Fəxrəddin, «Otello»-da Otello, «Qaçaqlar»da Frans və digər rolları
məharətlə ifa etmişdir. 1916-cı ildə o, C. Məmmədquluzadənin «Ölülər»
komediyasını tamaşaya qoymuşdur. Həmin ildə Ərəblinski «Neft və milyonlar
səltənəti» adlı ilk Azərbaycan filmində Lütfəli bəy rolunu oynadı. O, kinoda çıxış
edən ilk azərbaycanlı artist idi.
Teatrlarda, əsasən, Azərbaycan dramaturqlarının pyesləri tamaşaya
qoyulurdu. Rus və Qərbi Avropa klassiklərinin də əsərlərinə müraciət olunurdu. N.
V. Qoqolun «Müfəttiş» və «Evlənmə», L. Tolstoyun «İlk araqçəkən», İ. S.
Turgenevin «Pulsuzluq», V. Şekspirin «Otello», Şillerin «Qaçaqlar», H. Heynenin
«Almanzor», həmçinin türk dramaturqlarından Namiq Kamalın «Qara bəla»,
Şəmsəddin Sami bəyin «Gaveyi-ahəng» və başqaları tamaşaya qoyulmuşdu.
Azərbaycanın bəzi qəza şəhərlərində yerli teatr həvəskarlarının qüvvəsi ilə
tamaşalar göstərilirdi.
Yelizavetpol «Müsəlman xeyriyyə cəmiyyəti» və «Müsəlmanlar içərisində
maarifi yayan cəmiyyət»in nəzdindəki teatr truppaları tərəfindən bir sıra pyeslər
tamaşaya qoyulmuşdu. Nuxada yerli gənclərin qüvvəsi ilə teatr tamaşaları
göstərildi. Bakıdan dəvət olunmuş artistlərin iştirakı ilə Lənkəranda bir neçə pyes
tamaşaya qoyuldu.
1917-ci ildə Naxçıvanda «El güzgüsü» adlı teatr cəmiyyəti yaradıldı.
Naxçıvanda teatr sənətinin inkişafında Rza Təhmasib və Əliqulu Qəmküsarın
böyük zəhmətləri olmuşdur.
Azərbaycan aktyorlarından ibarət teatr truppaları Rusiyanın, Zaqafqaziya
və Orta Asiyanın bir sıra şəhərlərinə tez-tez qastrollara gedirdilər.
Azərbaycan teatrı ciddi çətinliklərlə qarşılaşırdı. İlk növbədə, rəsmi dövlət
teatrı və tamaşa göstərmək üçün daimi teatr binası yox idi. Cəmi iki xüsusi teatr
binası vardı ki, onlardan biri H. Z. Tağıyevə, digəri isə Mayilov qardaşlarına
məxsus idi. Tamaşa üçün bina tapmaq, həmçinin bu tamaşanın göstərilməsinə
polisdən icazə almaq asan iş deyildi. O zaman Azərbaycan qadınlarının səhnəyə
çıxmasına icazə verilmədiyinə görə, qadın rollarını kişi artistləri oynayırdılar.
1912-ci ildə ilk Azərbaycanlı qadın artistlərindən biri olan Şövkət Məmmədova
belə bir işə risk etdikdə, cəhalətpərəstlərin ciddi müqaviməti ilə rastlaşdı.
Azərbaycan Demokratik Respublikası yarandıqdan sonra Mayılov
qardaşlarının teatrı Maarif nazirliyinin tabeliyinə verildi.
142
Musiqi: XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan əhalisinin musiqiyə marağı
durmadan artırdı.
Bu dövrdə milli musiqi nümunələrinin – nəğmə və muğamların
toplanması və təbliği sahəsində bir sıra addımlar atıldı. 1901-ci ildə Həsən bəy
Zərdabinin «Türk (Azərbaycan - T. Ə.) nəğmələri məcmuəsi», 1910-cu ildə
müəllim C. Bünyadzadənin «Kəşkül» adlı nəğmələr məcmuəsi, 1912-ci ildə milli
musiqinin mükəmməl bilicisi M. M. Nəvvabın muğamlara həsr etdiyi «Vizuhül-
ərqam» kitabı nəşr olundu.
Bakıda, Şuşada və Azərbaycanın digər şəhərlərində xalq musiqisindən
ibarət tez-tez konsertlər təşkil edilirdi. Belə konsertlərin təşkilində yazıçı Ə.
Haqverdiyevin böyük xidmətləri olmuşdur. 1901 - 1902-ci illərdə Şuşada və
Bakıda onun təşəbbüsü və rəhbərliyi ilə bir sıra konsertlər verilmişdi. Bu konsertlər
zamanı Ə. Haqverdiyev, müxtəlif musiqi nömrələri ilə yanaşı, «kostyumlu duet»in
ifasında Füzulinin «Leyli və Məcnun» poemasından parçalar da səsləndirmişdir.
Şuşa şəhəri Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin başlıca mərkəzlərindən
idi. Qafqaz xalqlarının musiqisinə yaxından bələd olan V. D. Korqanov yayırdı ki,
«Zaqafqaziya üçün çalğıçı və xanəndələri gözəl şer, musiqi və mahnılar vətəni olan
Şuşa şəhəri verirdi; bütün Zaqafqaziya üçün bir konservatoriya rolunu oynamış
olan bu şəhərdən hər mövsümdə və hətta hər ay Zaqafqaziyaya yeni mahnılar və
təzə motivlər gəlirdi».
XX əsrin əvvəllərində Şuşada Hacı Hüsü, Cabbar Qaryağdı, İslam
Abdullayev, Əbdulbağı Zülalov, Məmməd Fərzəliyev, Məcid Behbudov, Keçəçi
Məmməd kimi görkəmli xadimlərin böyük bir dəstəsi fəaliyyət göstərirdi. Bakı
xanəndələrindən Əla Palaz oğlu, Ağa Vəli oğlu, Kərim Hacı Zeynal oğlu, Seyid
Mirzə Babayev və başqaları, həmçinin şamaxılı Mahmud Ağa, nuxalı Ələsgər
Abdullayev, Salyanlı Şirin Axundov məşhur idilər.
Bu dövrdə rus və Avropa opera sənəti xadimləri tez-tez Bakıya qastrola
gəlirdilər. Onların konsertləri və göstərdiyi tamaşalar Azərbaycanda dünya musiqi
mədəniyyətinın yayılmasına güclü təsir göstərirdi.
Azərbaycan musiqisinin inkişafında və təbliğində Üzeyir Hacıbəyov
(1885-1948-ci illər), Müslüm Maqomayev (1885-1937-ci illər), Zülfüqar
Hacıbəyov (1884-1950-ci illər), Hüseynqulu Sarabski (1879-1945-ci illər), Qurban
Pirimov (1880-1965-ci illər) görkəmli rol oynamışlar.
1908-ci ildə Ü. Hacıbəyov «Leyli və Məcnun» operası ilə milli opera
sənətinin əsasını qoydu. Həmin il yanvarın 12-də, H. Z. Tağıyevin teatrında «Leyli
və Məcnun» operasının ilk tamaşası göstərildi. Operanın rejissoru H. Ərəblinski,
şərq çalğı alətləri orkestrinin rəhbəri Q. Pirimov, Məcnun rolunun ifaçısı H.
Sarabski, Leyli rolunun ifaçısı Ə. Fərəcov idi. Az vaxt içərisində «Leyli və
Məcnun» o qədər populyarlaşdı ki, hətta adamlar öz aralarında operadan «söylə
görək» və başqa parçaları sevə-sevə oxuyurdular.
143
Sonrakı illərdə Ü. Hacıbəyov bir-birinin ardınca «Şeyx Sənan», «Rüstəm
və Zöhrab», «Əsli və Kərəm», «Şah Abbas və Xurşud Banu», «Harun və Leyla» və
başqa operalar yaratdı.
1909-cu ildə onun «Ər və arvad» operettası tamaşaya qoyuldu. Bununla,
Azərbaycanda musiqili komediya sahəsində ilk addım atıldı. Həmin il «O olmasın,
bu olsun» yaxud «Məşədi İbad», 1913-cü ildə isə məşhur «Arşın mal alan»
musiqili komediyasını bəstələdi.
Müstəqil Azərbaycan Respublikası himninın və «Azərbaycan marşı»nın
musiqisini Ü. Hacıbəyov yazmışdır.
Ü. Hacıbəyovun çoxşaxəli yaradıçılığı Azərbaycan peşəkar musiqi
sənətinin inkişafına, bəstəkarların və ifaçıların bütöv bir nəslinin yetişməsinə təkan
verdi.
Zülfüqar Hacıbəyov «Evlikən subay», «Əlli yaşında cavan», «Varlı»
musiqili komediyalarını yaratdı. 1916-cı ildə onun «Aşıq Qərib» operası tamaşaya
qoyuldu.
1916-cı ildə Müslüm Maqomayev məşhur «Şah İsmayıl» operasını yazdı.
Təsviri incəsənət: Mətbuatın və teatr sənətinin inkişafı təsviri
incəsənətin yüksəlməsinə şərait yaratdı.
XX əsrin əvvəllərində Bakıda, Şuşada və başqa şəhərlərdə ara-sıra
rəssamlıq sərgiləri təşkil olunurdu. Bu sərgilərdə rus və Qərbi Avropa
klassiklərinin rəsm əsərləri nümayiş etdirilirdi.
Azərbaycan təsviri incəsənətinin ən çox satirik qrafika sahəsi inkişaf
edirdi. Bu janrın görkəmli nümayəndəsi Əzim Əzimzadə (1880-1943-cü illər) idi.
O, özünün satirik rəsmləri və siyasi karikaturaları ilə düz 20 il «Molla Nəsrəddin»
jurnalının
səhifələrini
bəzəmişdi.
Realist
rəssamın
əsərlərində
rus
müstəmləkəçiləri, onların yerlərdəki əlaltıları, müftəxorlar, rüşvətxorlar mürtəce
ruhanilər ifşa edilirdi. 1914-cü ildə M. Ə. Sabirin «Hophopnamə» kitabına çəkdiyi
illüstrasiyalar onun yaradıcılığında mühüm yer tutur.
Bəhruz Kəngərli (1898-1922-ci illər) xüsusi rəssamlıq təhsili almış ilk
azərbaycanlı rəssam idi. O, Tiflis rəssamlıq məktəbini bitirmişdi. Realist rəssamın
fırçasından üç yüzdən artıq şəkil və karikatura çıxmışdı. Naxçıvanda qoyulmuş
bütün teatr tamaşalarının tərtibatını B. Kəngərli vermişdi.
1913-cü ildə Bakı rəssamlıq cəmiyyəti tərəfindən təşkil edilmiş şəkil
sərgisində Qafqaz rəssamlarının yüzdən artıq əsəri nümayiş etdirildi.
Bu sərginin Azərbaycan təsviri incəsənətinin inkişafı üçün böyük
əhəmiyyəti oldu.
O zaman Azərbaycanda çoxlu rus rəssamı, memarı, heykəltəraşı və b.
işləyirdi. Onların bir qismi artıq daimi olaraq Bakıda yaşayırdı. Rus rəssamları
Bakıda rəssamlıq məktəbi açdılar.
Memarlıq: XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda memarlıq sənəti inkişaf
edirdi. Bu, ölkənin şəhər həyatındakı ümumi yüksəlişlə əlaqədar idi.
144
Bakıda şəhərin mərkəzi hissəsində sənaye-ticarət şirkətləri üçün bir sıra
yaraşıqlı binalar tikilirdi. Milyonçular özlərinə gözəl saraylar ucaldırdılar. Bu
dövrdə inşa edilən möhtəşəm ictimai tikililərin arasında Xeyriyyə cəmiyyətinin
yerləşdiyi İsmailiyyənin (1908-1913-cü illərdə tikilib, indi Azərbaycan Elmlər
Akademiyasının binası), Mayılov qardaşları teatrının (1910-1911-ci illərdə tikilib,
indi Q. Qarayev adına Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrı) binaları, Təzə pir
məscidi (1905-1908-ci illərdə tikilib) və başqaları vardı.
Binalar yerli və Rusiyadan gəlmiş memarlar tərəfindən tikilirdi. Tikintidə
əsasən modern üslubundan istifadə olunurdu. Bununla belə, mavritan, qotik, Roma
və başqa üslubları təqlid edən binalara da tez-tez təsadüf edilirdi. Bakıda
dövlətlilərin binaları gözəl naxışlar, barelyeflər və bağdatılarla bəzədilirdi.
Yelizavetpol, Nuxa, Quba, Şamaxı və digər qəza şəhərlərində yeni binalar
tikilirdi. Bunlar, əsasən, inzibati-idarə və tək-tək tikilən məktəb binalarından ibarət
olub, sayca çox deyildi. Yeni tikililər şəhərlərin memarlıq görkəmini xeyli
dəyişdirirdi.
145
XRONOLOGĠYA
1823-1924 Hacı Zeynalabdin Tağıyev.
1841-1913 Şəmsi Əsədullayev.
1842 – 1919 Musa Nağıyev.
1855-1920 Murtuza Muxtarov.
1856-1931 Səmədbəy Mehmandarov.
1862-1911 Mirzə Ələkbər Sabir (Tahirzadə).
1862-1934 Əlimərdan bəy Topçubaşov.
1863-1919 Hüseyn xan Naxçıvanski.
1863-1920 Firudin bəy Köçərli.
1863-194 2 Rəşid bəy Əfəndiyev.
1863-194 3 Əliağa Şıxlinski.
1864-1940 Əli bəy Hüseynzadə.
1865-1918 Cahangir Zeynalov.
1867-1920 İsmayıl xan Ziyadxanov.
1869-1932 Cəlil Məmmədquluzadə.
1869-1949 Əhməd bəy Ağayev (Ağaoğlu).
1870-1925 Nəriman Nərimanov.
1870-1933 Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev.
1870-1955 Adil xan Ziyadxanov.
1872-1950 Məmməd Səid Ordubadi.
1874-1918 Abbas Səhhət (Mehdizadə).
1874-1953 Qara bəy Qarabəyov.
1875-1920 Fətəli xan Xoyski.
1875-1931 Məmmədhəsən Hacınski.
1875-1947 Xəlil bəy Xasməmmədov.
1876-1918 Məşədi Əzizbəyov.
1878-1920 Xudadat bəy Rəfibəyov.
1879-1941 Xosrov bəy Sultanov.
1880-1943 Əzim Əzimzadə.
1881-1919 Hüseyn Ərəblinski (Xələfov).
1881-1920 Nəsib bəy Yusifbəyli.
1881- 1959 Abdulla Şaiq (Talıbzadə).
1882-1941 Hüseyn Cavid (Rasizadə).
1884-1955 Məmməd Əmin Rəsulzadə.
1885-1937 Müslüm Maqomayev.
1885-1938 Məmməd Yusif Cəfərov.
1885-194 8 Üzeyir Hacıbəyov.
1887-1919 Qatır Məmməd.
146
1891-1937 Əhməd Cavad.
1897-1901 Bakıda H. Z. Tağıyevin toxuculuq fabrikinin tikilməsi.
1897-1907 Bakı-Batum neft kəmərinin çəkilməsi.
1898-1922 Bəhruz Kəngərli.
1899-1934 Cəfər Cabbarlı.
1900-1903 Rusiyada sənaye böhranı.
1901, yaz RSDFP Bakı komitəsinin yaradılması.
1901, sentyabr Bakıda gizli «Nina» mətbəəsinin təşkili.
1901 Kür çayı üzərində ilk suvuran stansiyanın qurulması.
1902 Gəncədə Azərbaycan ipəkçilərinin qurultayı.
1902 Ləkidə ilk çiyid yağı zavodunun işə düşməsi.
1903, 2 mart Bakıda siyasi tətil.
1903, mart RSDFP Qafqaz İttifaq komitəsinin yaradılması.
1903, 1-22 iyul Bakı fəhlələrinin ilk ümumi tətili.
1903 Yelizavetpol qəzasının Qarabulaq kəndində burcalıların çıxışı.
1903-1904 «Müsəlman artistləri cəmiyyəti»nin yaradılması.
1903-1905 Tiflisdə Azərbaycan dilində «Şərqi-Rus» qəzetinin nəşri.
1904, 13-31 dekabr Bakı fəhlələrinin ümumi tətili. İlk müştərək müqavilə
bağlanması.
1904 Ağdaşda pambıqçıların I qurultayı.
1904, axırları Sosial-demokrat «Hümmət» qrupunun yaradılması.
1904-1905 Rus-yapon müharibəsi.
1905, 9 yanvar «Qanlı bazar». Birinci rus inqilabının başlanması.
1806, 6-9 fevral Bakıda erməni-müsəlman qırğını.
1905, 15 fevral Bakının
müvəqqəti general-qubernatoru vəzifəsinin təsis
edilməsi.
1905, 26 fevral Qafqaz canişinliyinin bərpa edilməsi.
1905, 1-12 aprel Zaqafqaziya dəmiryolçularının ümumi siyasi tətili.
1905, may Naxçıvanda erməni-müsəlman qırğını.
1905, 10-19 may Bakı fəhlələrinin ümumi siyasi tətili.
1905, iyun Azərbaycanda ana dilində ilk qəzet olan «Həyat»ın nəşri.
1905, yay «Qeyrət» partiyasının təşkili.
190 5, 15 avqust Nijni-Novqorodda I Ümumrusiya müsəlman qurultayı. «İttifaqi-
müslimin» təşkilatının yaradılması.
1905, 16 avqust Bakı fəhlələrinin ümumi tətili.
1905, 16-21 avqust Şuşada erməni-müsəlman qırğını.
1905, 20-26 avqust Bakıda ikinci erməni-müsəlman qırğını.
1905, 15-29 oktyabr Zaqafqaziya dəmiryolçularının tətili.
1905, 17 oktyabr Dövlət dumasının çağırılması və «konstitusiya azadlıqları»
haqqında çar manifesti.
1905, 18-24 noyabr Gəncədə erməni-müsəlman qırğını.
147
1905, 20-29 noyabr Tiflisdə erməni-müsəlman qırğını.
1905, 25 noyabr Bakı şəhəri fəhlə deputatları Sovetinin yaradılması.
1905, 26-29 noyabr Naxçıvanda ikinci erməni-müsəlman qırğını.
1905, 29 noyabr-1906, əvvəlləri Qazaxda erməni-müsəlman qırğını.
1905, 10-26 dekabr Zaqafqaziya Dəmiryolçularının ümumi siyasi tətili.
1905, axırları «Difahi» partiyasının təşkili.
1905, axırları «Müdafiə» partiyasının təşkili.
1905, dekabr Kadetlər partiyasının Bakı şöbəsinin yaradılması.
1905-1917 «Cəmiyyəti xeyriyyə».
1906, 13-23 yanvar Ümumrusiya Müsəlmanlar İttifaqının Peterburqda keçirilən II
qurultayı.
1906, 12 fevral Bakı texniki məktəbi tələbələrinin tətili.
1906, 23 fevral Bakı fəhlə deputatları Sovetinin qovulması.
1906, fevralın axırları Erməni-müsəlman münaqişəsi ilə əlaqədar olaraq Tiflis sülh
məclisi.
1906, 7 aprel-fasilələrlə - 1917, dekabr «Molla Nəsrəddin» ədəbi-satirik və ictimai-
siyasi jurnalının nəşri.
1906, 27 aprel-9 iyul I Dövlət duması.
1906, 12-18 iyun Şuşada ikinci erməni-müsəlman qırğını.
1906, avqust Azərbaycan müəllimlərinin I qurultayı.
1906, 24 sentyabr «Neft sənaye fəhlələri İttifaqı»nın yaradılması.
1906, 28 sentyabr Bakı qradonaçalnikliyinin təsis edilməsi.
1906 «Qafqaz yağ zavodu» səhmdar cəmiyyətinin təsis edilməsi.
1906 Bakının Keşlə kəndi yaxınlığında Zaqafqaziyada ilk sement zavodunun işə
düşməsi.
1906-1907 «Füyuzat» jurnalının nəşri.
1906-1917 «Nicat» cəmiyyəti.
1906-1917 «Nəşr maarif» cəmiyyəti.
1907, 20 fevral- 3 iyun II Dövlət duması.
1907, 10 mart- 25 aprel Xəzər ticarət donanması dənizçilərinin ümumi tətili.
1907, avqust Azərbaycan müəllimlərinin II qurultayı.
1907, sentyabr-oktyabr Bakı və Yelizavetpol quberniyalarında III Dövlət dumasına
seçkilər.
1907, sentyabr - 1908, may Fəhlələrin neft sahibkarları ilə müşavirəsi ətrafında
kampaniya.
1907 Bakıda ictimai avtomobil nəqliyyatının işə düşməsi.
1907 Gədəbəy mis zavodunun da daxil olduğu Rus «Mis» sindikatının təşkili.
1907 «Mədrəseyi-səadət» adlı yeni tipli məktəbin açılması.
1907, 1 noyabr III Dövlət dumasının açılışı.
1907-1911 Muğan və Mil düzlərində 500 km uzunluğunda magistral və qol
kanallarının çəkilməsi.
148
1908, 2 yanvar Uluxanlı ilə Culfa arasında dəmir yol xətti çəkilməsinə başlanması.
1908, 12 yanvar Bakıda Ü. Hacıbəyovun «Leyli və Məcnun» operasının tamaşaya
qoyulması. Azərbaycan opera sənətinin meydana gəlməsi.
1909 Ü. Hacıbəyovun «Ər və arvad» adlı ilk Azərbaycan operettasının
tamaşaya qoyulması.
1909-1911 Bakıda dənizkənarı parkın (bulvar) salınması.
1910 Quba qəzasında telefon xətti çəkilməsi.
1910-1917 «Səfa» maarif cəmiyyəti.
1911, 11 oktyabr «Müsəlman demokrat «Müsavat» partiyası»nın yaradılması.
1911-1916 Şollar-Bakı su kəmərinin çəkilişi.
1912 Bakıda ilk radiostansiyanın işə düşməsi.
1912, aprel Şollar-Bakı su kəməri inşaatçılarının tətili.
1912, 17 iyun «Xəzinəyə məxsus neftli torpaqların müqavilə üzrə icarəyə verilməsi
haqqında qaydalar»ın qəbul edilməsi.
1912, 11 sentyabr Nuxa ipəkçilərinin ümumi tətili.
1912 Ali ibtidai məktəblərin təşkilinə başlanması.
1912 «Qafqaz pambığı» səhmdar cəmiyyətinin təsis edilməsi.
1912 «Rusiya baş neft korporasiyası»nın («Oyl») yaradılması.
1912 Bakı-Gəncə-Tiflis şəhərlərarası telefon rabitəsinin yaradılması.
1912 Ağstafa və Cəfərxan təcrübə stansiyalarının təşkili.
1912 Lənkəran, Qazax, Nuxa, Yelizavetpol, Şamaxı, Cavanşir, Bakı qəzalarında
kəndlilərin çıxışları.
1912, 20 dekabr Tiflis, Kutais, Erivan, Yelizavetpol və Bakı quberniyalarında
hökumətin köməyi ilə torpaqların alınıb mülkiyyətə keçirilməsi yolu ilə kəndlilərin
mülkədarlara və torpaq sahibkarlarına olan müvəqqəti-icbari və asılı
münasibətlərinin ləğv edilməsi haqqında qanun».
1913 «Rıbak» balıq sənayesi və ticarəti cəmiyyəti»nin təsis edilməsi.
1913, 7 iyul «Dağıstan vilayəti və Zaqatala mahalı kəndlilərinin bəylərə, torpaq
sahibkarlarına olan asılı münasibətlərinin ləğv edilməsi və həmin yerlərdə kəndli
işlərinə dair qaydalar qoyulması haqqında qanun».
1913, 27 iyul-17 sentyabr Bakı fəhlələrinin ümumi tətili.
1913, 25 oktyabr Ü. Hacıbəyovun «Arşın mal alan» operettasının ilk tamaşası.
1914, yanvar «H. Z. Tağıyevin birləşmiş fabriklərinin kontoru»nun təsis edilməsi.
1914, aprel H. Z. Tağıyev və M. Nağıyev tərəfindən ilk milli bank yaradılması.
1914, 28 may-iyun Bakı fəhlələrinin ümumi tətili.
1914 Tovuzda sement zavodunun işə düşməsi.
1914 Yelizavetpolda müəllimlər seminariyası açılması.
1914-1918 Birinci dünya müharibəsi.
1915, 8-20 aprel Nuxada ipəksarıma fabrikləri fəhlələrinin tətili.
1915, aprel Qarsda erməni-türk qırğını.
149
1915, iyun Mərkəzi hərbi—sənaye Komitəsinin Bakı hərbi-sənaye komitəsi
(BHSK) yaradılması.
1915, avqust «Yanacaq üzrə xüsusi Müşavirə»nin (Osotop) yaradılması.
1915, 2 oktyabr «Açıq söz» qəzetinin nəşrinə başlanması.
1916, 14-16 fevral Bakının zəhmətkeş əhalisinın ərzaq qıtlığı və bahalıqla əlaqədar
olaraq kortəbii çıxışları.
1916 Zülfüqar Hacıbəyovun «Aşıq Qərib» operasının tamaşaya qoyulması.
1916 M. Maqomayevin «Şah İsmayıl» operasının tamaşaya qoyulması.
1916 «Neft və milyonlar səltənətində» adlı ilk Azərbaycan filminin yaradılması.
1916 Neftin proliz üsulu ilə emalına başlanması.
1916 «Kaspi-Tağıyev balıq sənayesi cəmiyyəti»nin təsis edilməsi.
1917, yanvar Bakı fəhlələrinin siyasi tətili.
1917, 27 fevral Fevral burjua-demokratik inqilabının qələbəsi. Mütləqiyyətin
devrilməsi.
1917, 6 mart Bakı fəhlə deputatları Sovetinin təşkili.
1917, 9 mart Xüsusi Zaqafqaziya Komitəsinin yaradılması.
1917, 29 mart «Müsəlman Milli Şurası»nın yaradılması.
1917, 15-20 aprel Bakıda Qafqaz müsəlmanlarının qurultayı.
1917, 1-11 may Moskvada Ümumrusiya müsəlmanlarının qurultayı.
1917, iyun Müsəlman demokratik «Müxavat» partiyası» ilə «Türk ədəmi-
mərkəziyyət partiyası»nın «Türk ədəmi-mərkəziyyət partiyası «Müsavat» adı
altında birləşməsi.
1917, sentyabr «İttihad» («Rusiyada müsəlmanlıq») partiyasının yaradılması.
1917, 27 sentyabr-2 oktyabr Bakıda ümumi tətil.
1917, 26-31 oktyabr Bakıda «Müsavat» partiyasının I qurultayı.
1917, 2 noyabr Bakı Soveti İcraiyyə Komitəsinin Bakı şəhəri və Bakı rayonunda
ali hakimiyyət orqanı elan edilməsi.
1917, 9-12 noyabr Bakıda Zaqafqaziya müsəlmanlarının konfransı.
1917, 15 noyabr Zaqafqaziya komissarlığının elan edilməsi.
1917 Naxçıvanda «El güzgüsü» teatr cəmiyyəti yaradılması.
1917, 16 dekabr Zaqafqaziya komissarlığı tərəfindən «Dövlət, keçmiş xanədan,
kilsə, monastır, hüquqi şəxslər və xüsusi sahibkarlar torpaqlarının torpaq
komitələrinə verilməsi haqqında» qanun qəbul edilməsi.
1917, 16 dekabr Sovet Rusiyası tərəfindən S. Şaumyanın Qafqaz işləri üzrə
müvəqqəti fövqəlada komissar təyin edilməsi.
1918, 23 fevral Zaqafqaziya seyminin yaradılması.
1918, 30 mart-1 aprel Bakıda erməni-müsəlman qırğını.
1918, 17-18 aprel Şamaxıda müsəlman əhalisinə qarşı bolşevik-erməni terroru.
1918, 22 aprel Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikasının yaradılması.
1918, 23 aprel Qubada müsəlman əhalisinə qarşı bolşevik-erməni terroru.
1918, 25 aprel Bakı quberniya Xalq Komissarları Sovetinin təşkili.
150
1918, 28 may Azərbaycan Demokratik Respublikasının yaradılması.
1918, 4 iyun Batumda Türkiyə ilə Azərbaycan Demokratik Respublikası arasında
sülh və dostluq haqqında müqavilə bağlanması.
1918, 16 iyun Azərbaycan Demokratik Respublikası hökümətinın Tiflisdən
Gəncəyə köçürülməsi.
1918, 27 iyun Azərbaycan türkcəsinin dövlət dili elan edilməsi.
1918, iyunun axırı Zaqatala quberniyasının təşkili.
1918, 31 iyul Bakıda Sovet hakimiyyətinin süqutu.
1918, yay «Azərbaycan» qəzetinin nəşri
1920, aprel, 1918, avqust Xalq maarifinin milliləşdirilməsi haqqında qanun qəbul
edilməsi.
1918, 15 sentyabr Bakının ingilislərdən və sentrokaspiçilərdən azad edilməsi.
1918, 17 sentyabr Azərbaycan Demokratik Respublikası hökumətinin Gəncədən
Bakıya köçürülməsi.
1918, 30 oktyabr Mudros sülhü. Türk qoşunlarının Zaqafqaziyanı tərk etməsi.
1918, noyabr Qori müəllimlər seminariyası Azərbaycan şöbəsinin Qazağa
köçürülüb, müstəqil seminariya kimi fəaliyyətə başlaması.
1918, noyabr-1919, aprel Araz respublikası (dekabrdan sonra Cənubi-Qərbi Qafqaz
Demokratik Respublikasının tərkibində).
1918, axırları «Əhrar» partiyasının yaradılması.
1918, 7 dekabr İlk Azərbaycan parlamentinin açılışı.
1918, 15 dekabr Bakı Mərkəzi Fəhlə konfransının yaradılması.
1918, 26 dekabr F. Xoyskinin başçılığı ilə hökumət kabinetinin təşkili
1919, yanvar Qarabağ general-qubernatorluğunun təşkil edilməsi.
1919, yanvar-1920, yanvar Beynəlxalq Paris sülh konfransı.
1919, əvvəli-1920, aprel «İstiqlal» qəzetinin nəşri.
1919, mart Ərəb əlifbasından latın əlifbasına keçmək üçün parlament
komissiyasının yaradılması.
1919, 14 aprel-1920,1 aprel N. Yusifbəylinin başçılığı ilə hökumət kabineti.
1919, 27 iyun Azərbaycan və Gürcüctan Respublikaları arasında hərbi müdafiə
paktı imzalanması.
1919, avqust «Yaşıl qələm» ədəbi cəmiyyətinin təsis edilməsi.
1919, 11 avqust «Azərbaycan vətəndaşlığı haqqında Qanun»un qəbul edilməsi.
1919, 1 sentyabr Bakı Dövlət Universitetinin təsis edilməsi.
1919, 25 sentyabr Qazaxda I kəndli qurultayı.
1919, 1 oktyabr Dağlıq Qarabağın erməni məktəbləri üzrə xüsusi müfəttişlik
yaradılması.
1919, oktyabr Naxçıvan general-qubernatorluğunun yaradılması.
1919, 2-11 dekabr Bakıda «Müsavat» partiyasının II qurultayı.
1919, dekabr Bakıda «Müsəlman Şərqini öyrənən cəmiyyət» təsis edilməsi.
1920, əvvəlləri Maarif nazirliyi nəzdində arxeologiya şöbəsi təşkil edilməsi.
151
1920, 11 yanvar Azərbaycan
Demokratik
Respublikası
müstəqilliyinin iri
dövlətlər tərəfindən de-fakto tanınması.
1920, 2 və 23 yanvar, 20 fevral Sovet Rusiyasının Azərbaycan Respublikası
hökumətinə notaları.
1920,11-12 fevral Azərbaycan Kommunist (bolşeviklər) Partiyasının yaradılması.
1920, 20 mart-26 aprel Qarabağda erməni-daşnak qüvvələri ilə müharibə.
1920, 1-22 aprel M. H. Hacınskinin başçılığı ilə yeni hökumət təşkilinə cəhdlər.
1920, 11 aprel Azərbaycan Demokratik Respublikasının süqutu.
1920, 28 aprel Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının elan edilməsi.
ĠSTĠFADƏ OLUNMUġ ƏDƏBĠYYAT
Azərbaycan tarixi. Üç cilddə. 2-ci və 3-cü cildlər. Bakı. ―Elm‖ nəşriyyatı, 1964,
1973.
Məmməd Əmin Rəsulzadə. ―Əsrimizin Səyavuşu‖, ―Çağdaş Azərbaycan
ədəbiyyatı‖, ―Çağdaş Azərbaycan tarixi‖. Bakı, Gənclik, 1991.
М. А. ИСМАИЛОВ. Капитализм в сельском хозяйстве Азербайджана на
исходе XIX и начале XX вв. Баку, изд. АН Азерб. ССР, 1964.
М. А. ИСМАИЛОВ. Промышленность Баку в начале XX века. Баку, изд.
«Елм», 1976.
МАХМУД
ИСМАИЛОВ.
Социально-экономическая
структура-
Азербайджана в эпоху империализма. Баку, изд. «Елм», 1982.
А. С. СУМБАТЗАДЕ. Социально-экономические предпосылки победы
Советской власти в Азербайджане. Москва, изд. «Наука», 1972.
С. С. АЛИЯРОВ. Нефтяные монополии в Азербайджане в период первой
мировой войны. Баку, изд. АГУ, 1974.
Ə. Şıxlinski. Xatirələrim. Bakı. Azərnəşr. 1984.
М. Дж. ИБРАГИМОВ. Нефтяная промышленность Азербайджана в период
империализма. Баку, изд. «Елм», 1984.
М. Дж. ИБРАГИМОВ. Предпринимательская деятельность Г. 3. Тагиева.
Баку, Азернешр, 1990.
Д. Б. СЕИДЗАДЕ. Из истории Азербайджанской буржуазии в начале XX
века. Баку, изд. «Елм», 1978.
Д. Б. СЕИДЗАДЕ. Азербайджанские депутаты в Государственной Думе
России. Баку, Азерб. гос. изд., 1991.
T. T. Vəliyev. İmperializm dövründə Azərbaycan sənayesi və proletariatı. Bakı,
―Elm‖. 1987.
УМАЕВ АЛИ-ОВСАД АБУЗАР ОГЛЫ. Процессы капиталистического
развития в сельском хозяйстве Азербайджана в конце XIX - начале XX в.
(1879—1914 гг.). Баку, 1987. (Автореферат док. ист. наук).
152
Bakı Dövlət Darülfünunun təsisi. Uçrejdenie Bakinskoqo Qosudarstvennoqo
Universiteta. Bakı, Azərb. Univer. Nəşriyyatı, 1989.
Didərginlər. Bakı, Gənclik, 1990.
Azərbaycan Demokratik Respublikası. Azərbaycan höküməti 1918-1920. Bakı,
Gənclik, 1990.
NƏSİB NƏSİBZADƏ. Azərbaycan Demokratik Respublikası. Bakı, Elm, 1990.
AYDIN BALAEV. Azerbaidjanskoe naçionalıno-demokratiçeskoe dvijenie 1917-
1920 qq. Baku, izd. «Elm», 1990.
M. S. ORDUBADİ. Qanlı illər. Bakı, Qarabağa Xalq Yardımı Komitəsi, 1991.
NƏSİMAN YAQUBLU. Məmməd Əmin Rəsulzadə. Bakı, Gənclik, 1991.
Azərbaycan Demokratik Respublikası. Bakı, Azərb. Dövlət Nəşriyyat-Poliqrafiya
birliyi, 1992.
BƏXTİYAR NƏCƏFOV. Azərbaycan Demokratik Respublikası. Bakı, «Birlik»,
1992.
MİR MÖHSÜN NƏVVAB. 1905-1906-cı illərdə erməni müsəlman davası. Bakı,
«Azərbaycan» nəşriyyatı, 1993,
CƏMİL HƏSƏNOV. Azərbaycan beynəlxalq münasibətlər sistemində. 1918-1920-
ci illər. Bakı, Azərb. Döv. Nəşr.,1993.
ŞƏMİSTAN NƏZİRLİ. Cümhuriyyət generalları. Bakı, Hərbi nəşriyyat, 1995.
Ayrı-ayrı jurnal və qəzet məqalələri.
153
MÜNDƏRĠCAT
Ön söz
I fəsil. XX ƏSRİN ƏVVƏLLƏRİNDƏ AZƏRBAYCANIN İQTİSADİYYATI
VƏ SOSİAL HƏYATI
§ 1. Sənaye
§ 2. Kənd təsərrüfatı
§ 3. Şəhərlər. Ticarət. Nəqliyyat. Rabitə
§ 4. Azərbaycan zəhmətkeşlərinin vəziyyəti
II fəsil. XX ƏSRİN ƏVVƏLLƏRİNDƏ AZƏRBAYCANDA İCTİMAİ-SİYASİ
VƏZİYYƏT
§ 1. Azərbaycan xalqının milli oyanışı. Zəhmətkeşlərin kütləvi inqilabi
mübarizəsinin başlanması. Azərbaycanlıların rus-yapon müharibəsində iştirakı.
§ 2. Milli-demokratik hərəkatın və inqilabi mübarizənin yüksəlməsi. Millətlərarası
münaqişələr
§ 3. Milli hərəkatın və inqilabi mübarizənin zəifləməsi və yenidən yüksəlməyə
başlaması. Azərbaycanlıların birinci dünya müharibəsində iştirakı
§ 4. Milli istiqlal hərəkatının başlanması və inkişafı. İnqilabi böhranın
dərinləşməsi.
III fəsil. AZƏRBAYCAN DEMOKRATİK RESPUBLİKASI
§ 1. Azərbaycan Zaqafqaziya seyminin tərkibində. Bakı quberniyasında Sovet
hakimiyyəti qurulması
§ 2. Azərbaycan Demokratik Respublikasının yaranması. Bakıda Sovet
hakimiyyətinin süqutu
§ 3. Dövlət quruculuğu
§ 4. Azərbaycan Demokratik Respublikasının xarici siyasəti
§ 5. İqtisadi-sosial vəziyyət. Azərbaycan Demokratik Respublikasının süqutu
IV fəsil. XX ƏSRİN ƏVVƏLLƏRİNDƏ AZƏRBAYCAN MƏDƏNİYYƏTİ
§ 1. Maarif. Səhiyyə
§ 2. Elm. Mətbuat
§ 3. Ədəbiyyat. İncəsənət
Xronologiya
İstifadə olunmuş ədəbiyyat
Mündəricat
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
Əzizov Türyan Əziz oğlu.
Azərbaycan XX əsrin əvvəllərində. (Azərbaycan dilində)
BAKI. «ZAMAN». 1997
Yığılmağa verilmiş 02.05.97. Çapa imzalanmış 17.06.97.
Kağız formatı 84×108
1
/
32
. Ədəbi qarnitur.
Yüksək çap üsulu. Mətbəə kağızı № 1.
Fiziki ç. v. 16,00. Şərti ç. v. 13,44.
Yapışma şəkil 0,25 ç. v. Tirajı 500.
Sifariş 185.
Zaman nəşriyyatı. 370005, Bakı, Tolstoy küş., 175.
Azərbaycan Respublikası Mətbuat və İnformasiya Nazirliyinin «Qızıl Şərq» icarə
mətbəəsi. 370000, Bakı, Həzi Aslanov küç., 80.
Dostları ilə paylaş: |