9-12 Nisan 2011 İstanbul Üniversitesi

BULGULAR:  Siklusun  proeöstrus  evresinde  AQP7  ve  AQP9  için  alfa2  ve  beta1  tanisit  hücrelerinde  yoğun  bir 
immunreaktivite  belirlendi.  Östrus  evresinde  herhangi  belirgin  bir  boyanma  izlenmezken,  metöstrus  evresinde 
AQP9 için α
1
, α
2
 ve β
1
 tanisitlerde ve AQP7 için α
1
 tanisitlerde çok zayıf bir immünreaktivite gözlendi. Diöstrus 
evresinde ise α
2
, β
1
 ve β
2
 hücrelerinde AQP7 ve 9 için yoğun immun boyanmalar dikkat çekiciydi. 
SONUÇ: Aquagliseroporinlerden AQP7 ve 9 farede östrus siklusunun farklı evrelerinde farklı boyanma örnekleri 
sergilemektedirler.  Bu  farklılığın  tanisitlerin  ilişkili  olduğu  hipotalamik  nükleuslar  ve  medyan  eminansa  bağlı 
fonksiyonel farklılıklardan kaynaklanabileceğini düşündürmektedir.  
 
Anahtar Kelimeler: AQP7, AQP9, Tanisit hücreleri, Östrus siklusu, Fare 
 
Expression of aquaporin 7 (AQP 7) and aquaporin 9 (AQP9) proteins in tanycyte 
cells during mouse estrus cycle 
 
OBJECTIVES: Tanycytes are special ependymal cells located on the floor of the third ventricle having processes 
extending  deep  into  the  hypothalamus.  The  aquaporins  (AQPs)  are  a  family  of  transmembrane  proteins  that 
transport  water.  AQP7,9  are  permeable  to  other  small  molecules  as  glycerol  that  are  also  called 
aquaglyceroporins.  In  this  study  we  hypothesized  that  AQP7,9  might  play  a  role  in  glycerol  transport  in 
tanycytes  during  female  mice  estrus  cycle.  The  aim  of  the  study  was  to  evaluate  AQP7,9  localization  in 
tanycytes during the estrus cycle.   
MATERIALS  &  METHODS:  Female  Balb/c  mice  (n=12)  were  used.  Estrus  cycle  stages  were  determined  by 
daily vaginal smears according to the ratio of cell types found in the smears. The stages of cycle were classified 
into  four  categories:  proestrus  (n=3),  estrus  (n=3),  metestrus  (n=3),  and  diestrus  (n=3).  In  order  to 
investigate whether these proteins participate in tanycytes by means of immunohistochemistry, the intensity of 
the immunostaining was semi-quantitatively
 
evaluated. 
RESULTS:  We  detected  intense  AQP7,9  immunostaining  in  α
2
  and  β
1
  tanycytes  in  proestrus  stage. 
Interestingly, there was no staining in estrus stage. We also observed a weak immunoreactivity of α
1
, α
2
 and β
1
 
tanycytes in diestrus stage for AQP7 and α
1
 for AQP9 proteins. AQP7 and 9 showed intense immunoreactivity in 
α
2
, β
1
 and β
2 
tanycytes during diestrus stage. 
CONCLUSION:  AQP7,9  showed  different  staining  patterns  corresponding  to  different  stages  of  mouse  estrus 
cycle. Current study suggests that AQP7,9-mediated glycerol transport in tanycytes might be using glycerol as 
a potential energy substrate during mouse estrus cycle. 
 
Keywords: AQP7, AQP9, Tanycyte cells, Estrus cycle, Mouse 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
113 
 
P20 
 
Su ve gliserol transportunda rol alan Aquaporin 3 ekspresyonunun ventrikülüs 
tertius tanisit hücrelerindeki immunlokalizasyonu 
 
Ramazan Yavuz Arıcan
1
, Berna Sözen
2
, Gamze Tanrıöver
2
, Necdet Demir
2
, Bikem Süzen
1 
 
1
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Antalya 
2
Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Antalya 
 
1
Akdeniz University, Faculty of Medicine, Department of Anatomy, Antalya, Turkey 
2
Akdeniz University, Faculty of Medicine, Department of Histology and Embryology, Antalya, Turkey 
 
AMAÇ:  Su  kanal  proteinleri  olarak  bilinen  aquaporinlerin  (AQP)  suyun  transportunda  önemli  rol  oynadıkları 
belirlenmiştir.  AQP0,  AQP1,  AQP2,  AQP4  ve  AQP5  sadece  suya  özgül  proteinler  olup;  AQP3,  AQP7  ve  AQP8 
büyük oranda suya aynı zamanda da gliserole geçirgendirler. AQP9 ise daha büyük moleküllerin transportunda 
rol  oynamaktadır.  AQP3  sıçan  böbreğinden  klonlanmıştır  ve  böbrek  medullar  toplama  kanallarının  dorsolateral 
membranında bulunan su kanalları olarak belirlenmiştir. Aynı zamanda sindirim yolunda, solunum epitelinde ve 
konjuktivada da görülmektedir. Çalışmamızda, AQP3 üzerinde yoğunlaşılmış ve beyin omurilik sıvısı, hipofiziyel 
portal  pleksus  ve  hipotalamik  kapillerler  arası  fiziki  bağlantı  kuran  tanisit  hücrelerinin  α
1
,  α
2
,  β
1
,  β
2
  alt 
tiplerindeki AQP3 ekspresyonunun ortaya konulması amaçlanmıştır. 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  Çalışmada  Balb-c  ırkı  yetişkin  erkek  (n=6)  ve  dişi  (n=6)  fareler  kullanılmıştır.  %4 
paraformaldehid, %15 pikrik asit içeren fiksatifle perfüze edildikten sonra beyin kesilerek rutin parafin takibine 
alınmıştır. Bloklardan alınan 5m kalınlığında kesitlerde AQP3 immünlokalizasyonu üçüncü ventrikülün duvarını 
döşeyen tanisit hücrelerinin alt tiplerine göre değerlendirilmiştir.  
BULGULAR:  AQP3  ekspresyonu  erkek  farelerde  sadece  α
1 
tanisitlerde  görülürken,  dişi  farelerde  α
1 
ve  α
2
,  β
1 
tanisitlerinde yoğun olarak gözlenmiştir.  
SONUÇ:  Çalışmamızın  sonucunda  fare  üçüncü  ventrikül  duvarındaki  tanisit  hücrelerinde  AQP  3  ekspresyonu 
cinsiyete  ve  tanisit  alt  gruplarına  göre  değişiklik  göstermektedir.  Yapılacak  yeni  çalışmalar  ve  yeni  tekniklerle 
AQP3 ekspresyonunun dişi ve erkekler arasındaki bu olası farkının aydınlatılması amaçlanmaktadır. 
 
Anahtar Kelimeler: AQP3, Ventriculus tertius, Tanisit 
 
The immunlocalization of water and gliserol transport protein Aquaporin 3 in 
ventriculus tertius tanycytes 
 
OBJECTIVES:  Aquaporins  (AQPs),  a  family  of  proteins  identified  as  water  channels,  play  a  role  in  fluid 
transport.  The  subtypes  of  aquaporins  AQP0,  AQP1,  AQP2,  AQP4  and  AQP5  are  only  specific  to  water.  AQP3, 
AQP7 and AQP8, are highly permeable to water, but are also transport glycerol and even larger solutes (AQP9). 
AQP3 was cloned from rat kidney. AQP3 is the water channel in dorsolateral membranes of the renal medullary 
collecting duct. AQP3 is also expressed in the gastrointestinal tract, airway epithelium and eye conjunctiva. In 
our study we focused on AQP3 and the expression of AQP3 in the subtypes of tanycytes α
1
, α
2
, β
1
, β
2 
around the 
mouse third ventricle that interact with cerebrospinal fluid, portal plexus, and hypothalamic capillaries. 
MATERIALS & METHODS: 6 male (n=6) and 6 female (n=6) adult Balb-c mouse were included in this study. 
4%    paraformaldehyde  and  15%  picric  acid  mixture  solution  was  used  for  perfusion.  After  the  perfusion,  the 
brain  samples  were  harvested  and  the  routine  histological  paraffing  blocking  was  performed.  The 
immunlocalization of AQP3 were evaluated according to the tanycyte subtypes on 5m-thick slices of the third 
ventricle wall.  
RESULTS:  The  AQP3  expression  was  identified  only  in  α
1 
tanycytes  in  male  and  in  α
1
,  α
2 
and  β
1
  tanycytes  in 
female mice.  
CONCLUSION: As a result, the expression of AQP3 differs according to sex and tanycyte subtypes in the 3rd 
ventricle wall. Through further studies and techniques, the reasons of the probable AQP3 expression difference 
between male and female subjects would be elucidated. 
 
Keywords: AQP3, Ventriculus tertius, Tanycytes 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
114 
 
P21 
 
Pea3 proteininin sinir hücre farklılaşmasıyla ilgili yeni hedef genlerinin 
belirlenmesi 
 
Uğur Dağ, Burcu Erdoğan, Berrak Çağlayan, Işıl Aksan-Kurnaz 
 
Yeditepe Üniversitesi, Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, İstanbul 
 
Yeditepe University, Department of Genetics and Bioengieneering, Istanbul, Turkey 
 
AMAÇ: Pea3 proteini ETS (E26 transcription-specific) Transkripsiyon faktörü ailesinden olup; sinirsel başkalaşım 
ve  sinirsel  gelişim  gibi  biyolojik  olayların  yanı  sıra  metastatik  tümör  oluşumunda  rol  almaktadır.  Ancak  Pea3 
proteininin bu görevleri hangi hedef genler aracılığıyla gerçekleştirdiği henüz bilinmemektedir. Bu çalışma, Pea3 
için  hedef  oluşturan  genlerdeki  promotör  bölgelerinin  biyoinformatik  olarak  saptanmasını  ve  elde  edilen 
sonuçların laboratuvar koşullarında desteklenmesini amaçlamaktadır. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Pea3 için potansiyel hedef teşkil eden bölgeler çevrimiçi biyoinformatik araçlar vasıtasıyla 
saptanmıştır. Daha sonra bu bölgelere özgü tasarlanan primerler aracılığıyla, belirlenen genlerin Pea3 varlığında 
ve yokluğundaki anlatım farkları RT-PCR ve gerçek zamanlı RT-PCR teknikleriyle saptanmıştır. 
BULGULAR:  Yapılan çalışmalarla, yüksek olasılıkla Pea3 transkripsiyon faktörüne hedef oluşturan genler tablo 
halinde listelenmiştir. Listedeki AMFR (Autocrine Motility Factor Receptor) ve Ephrin B2 genlerinin anlatımlarında 
Pea3 varlığında ve yokluğunda değişiklikler gözlenmiştir.  
SONUÇ: Elde edilen bulgular üzerinde yapılan değerlendirmeler sonucunda Pea3 proteinin sinirsel gelişimde rol 
alan  Ephrin  B2  anlatımı  üzerinde  etkili  olduğu  düşünülmüştür.  Bunun  yanında  Pea3  proteinin  bir  metastatik 
işaretçi  olan  AMFR  üzerindeki  etkisi,  bu  proteinlerin  embriyo  gelişimi  sırasında  akson  uzaması  ile 
ilişkilendirebileceği  kanısını  uyandırmıştır.  Bu  kapsamda  yapılacak  olan  yeni  çalışmalarla  Pea3-Ephrin  B2  ve 
Pea3-AMFR ilişkilerinin daha detaylı bir şekilde incelenmesi amaçlanmaktadır. 
 
Anahtar Kelimeler: Pea3, Transkripsiyon faktörü, Sinirsel gelişim, Sinirsel farklılaşma, Metastaz
 
 
Identification of novel Pea3 target genes related to neuronal differentiation 
 
OBJECTIVES:  Pea3  protein  is  a  member  of  ETS  family  of  transcription  factor,  taking  roles  in  neuronal 
differentiation  and  development  in  addition  to  metastasis.  However,  the  targets  of  Pea3  transcription  factor 
have  not  been  identified,  exactly.  This  study  comprises  the  identification  of  the  promoter  regions  of  possible 
target genes for Pea3 and confirmation of the results in vitro conditions. 
MATERIALS  &  METHODS:  The  possible  target  regions  for  Pea3  were  scanned  through  online  bioinformatics 
tools. The differences in expression levels in the absence and presence of Pea3 were identified by RT-PCR and 
qRT-PCR techniques. 
RESULTS: The genes whose promoter regions are able to be target for Pea3 were tabulated in a table. AMFR 
(Autocrine Motility Factor Receptor) and Ephrin B2 was selected for further examinations and their expressions 
varied in the presence and the absence of Pea3. 
CONCLUSION: It is thought that,  Pea3 is effective for expression of Ephrin B2 which takes roles in neuronal 
development. In addition to this, expression of AMFR which is metastatic marker and might be related to axonal 
growth  during  neurogenesis,  is  possibly  regulated  by  Pea3.  Further  studies  are  aimed  to  reveal  detailed 
information about Pea3-Ephrin B2 and Pea3-AMFR relationship. 
 
Keywords: Pea3, Transcription factor, Neuronal development, Neuronal differentiation, Metastasis 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
115 
 
P22 
 
Pea3 transkripsiyon faktörünün (doğal tür ve fosforilasyon mutantlarının) 
NeuroD geni aktivasyonundaki rolü 
 
Burcu Erdoğan, Uğur Dağ, Berrak Çağlayan, Işıl Aksan-Kurnaz 
 
Yeditepe Üniversitesi, Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, İstanbul 
 
Yeditepe University, Department of Genetics and Bioengineering, Istanbul, Turkey 
 
AMAÇ:  ETS  (E26  transcription-specific  )  ailesinin  bir  üyesi  olan  Pea3,  bir  fosfoprotein  olup  DNA  üstünde  5’-
GGAA/T-3’  merkezli  diziye  bağlanarak  hedef  genlerin  anlatımını  sağlar.  Çalışmamızda  Pea3  proteinin  hedef 
genleri arasından, nöral farklılaşma ve gelişmede önemli olan genler hedef olarak seçildi ve Pea3 proteinin bu 
genlerin  anlatımındaki  etkisi  araştırıldı.  Bunun  yanısıra  Pea3’nin  fosforlanmasının  transaktivasyon  kapasitesine 
olan etkisi araştırıldı. 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  Pea3  proteininin  hedef  genlerden  biri  olan  ve  nöral  farklılaşmada  rolü  olduğu  bilinen 
NeuroD  geni  üstündeki  aktivasyon  kapasitesi  nöroblatoma  SH-SY5Y  ve  insan  böbrek  embriyonik  HEK-293 
hücrelerinde,  lusiferaz  raportör  takip  yöntemi  ile  araştırıldı.  Aynı  yöntem  Pea3  fosforilasyon  mutantlarının 
aktivasyona  olan  etkisi  içinde  araştırıldı.  Bununla  beraber  Pea3  proteinin  NeuroD  promotörü  üzerindeki 
bağlanma sekansları kromatin immünopresipitasyon yöntemi ile kesinleştirilecektir.   
BULGULAR:  SH-SY5Y  ve  HEK-293  hücrelerinde  gerçekleştirilen  lusiferaz  takip  çalışmalarında  doğal  tür  Pea3 
proteini  varlığında  artan  NeuroD  promotörünün  aktivasyonu  ile  lusiferaz  geni  anlatımınında  anlamlı  şekilde 
arttığı  gözlemlenmiştir.  Fosforilasyonun  indüklenmesi  ve  susturulması  ile  oluşturulan  mutasyonlarda  ise 
mutasyon  oluşturulan  S/P  bölgesinin  gen  üstünde  bulunduğu  kümeye  bağlı  olarak  gen  anlatımında  artma  ve 
azalmaya yol açtığı görülmüştür.  
SONUÇ:  Elde  edilen  bu  sonuçlar  ile  NeuroD  geninin  Pea3  proteinin  alt  yolağında  bulunabileceği  ve  bu  genin 
aktivasyonundaki etkisinin Pea3 proteinin farklı kümelerindeki fosforlanmasıyla artıp azalabileceği görülmüştür. 
 
Anahtar Kelimeler: Pea3 transkripsiyon faktörü, NeuroD, Bölge hedefli mutasyon, Lusiferaz
 
 
Transactivation capacity of Pea3 transcription factor (wild type and 
phosphorylation mutants) on promoter of Neurod 
 
OBJECTIVES: Pea3, a member of the ETS (E26 transcription-specific) family of transcription factor is a nuclear 
phosphoprotein capable of activating  transcription of genes by binding to a core DNA sequence      5’-GGAA/T-
3’. Among many of its target genes we try to find the ones that regulate axonal growth, neuronal development 
and differentiation and show its transactivation capacity over its target genes’ promoter. While transactivation 
capacity  of  Pea3  was  studying,  we  also  investigate  the  upstream  effectors  of  Pea3  such  as  kinases  that 
phosphorylates  Serine/Proline sites on Pea3 protein and effects its transactivation capacity.  
MATERIALS  &  METHODS:  Promoter of  target  genes  that  are  found posses putative  Pea3  binding sites  were 
then  prooved  with  luciferase  reporter  assay  methods.  SH-SY5Y  (neuroblastoma  )  and  HEK  293  (human 
embryonic  kidney)  cell  lines  were  co-transfected  with  plasmids  which  includes  NeuroD  gene  promoter  that 
controls the expression of luciferase reporter gene and flag tagged wild type and mutant Pea3 proteins. Among 
many  putative  binding  sites  on  a  promoter  the  exact  bindig  site  or  sites  will  be  determined  by  making  site 
directed mutagenesis (SDM) and chromatin immunoprecipitation (ChIP) assays.  
RESULTS: Reporter assay analysis in SH-SY5Y (neuroblastoma) and HEK 293 (human embryonic kidney) cell 
lines  show  that  luciferase  gene  expression  under  control  of  NeuroD  (neuronal  differentiation)  gene  promoter 
give  significant  increase  in  the  presence  of  wild  type  Pea3  protein.    Reporter  assays  are  also  performed  with 
Pea3 proteins that are mutant for the certain Serine/Proline phosphorylation sites. Mutations were designed so 
to  mimick  or  silence  the  phosphorylation.  Mutations  enhanced  activation  while  some  repressed  and  some  did 
not give any significant effect.  
CONCLUSION:  With  the  light  of  these  studies,  we  found  that  NeuroD  is  a  downstream  target  of  Pea3 
transcription factor and its activation is effected depending on phosphorylation status of Pea3 by its upstream 
effectors;  serine/proline  tyrosine  kinases.  With  NeuroD  and  other  upcoming  Pea3  targets  we  can  further 
propose  a  signaling  pathway  with  downstream  and  upstream  elements  of  Pea3  and  their  involvement  in 
regulation of neuronal development. 
 
Keywords: Pea3 transcription factor, NeuroD, Site directed mutagenesis, Luciferase 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
116 
 
P23 
 
Pea3 transkripsiyon faktörünün fosforilasyon bölgelerinin tanımlanması  
 
Berrak Çağlayan, Işıl Aksan-Kurnaz 
 
Yeditepe Üniversitesi, Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, İstanbul 
 
Yeditepe University, Department of Genetics and Bioengineering, Istanbul, Turkey 
 
AMAÇ:  Bu  çalışmanın  amacı  Pea3  transkripsiyon  faktörünün  fosforilasyon  bölgelerinin  tanımlanması  ve  bu 
fosforilasyon bölgelerine özgü olası kinazların belirlenmesidir. 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  Pea3  proteini  üzerinde  biyoinformatik  araçlar  kullanılarak  tahmin  edilen  fosforilasyon 
bölgelerinde susturma mutasyonları oluşturulmuştur. Bu bölgelerin gerçek fosforilasyon bölgeleri olup olmadığı 
ve  hangi  kinazlar  tarafından  fosforlandığı  lusiferaz  raporcu  tayinler  ile  bu  kinazlara  özgü  inhibitör  maddeler 
kullanılarak belirlenmektedir. 
BULGULAR: Bugüne kadar laboratuvarımızda yapılan biyoinformatik çalışmalarında Pea3 proteininin hücrelerde 
stres sonucu etkin hale geçen p38, proliferasyonda etkili olduğu bilinen MAPK, sinir hücreleri gelişiminde etkin 
olduğu  bilinen  CDK5  ve  hücre  döngüsünde  yer  aldığı  bilinen  CDC2  gibi  kinazlar  tarafından  fosforlanma 
olasılığının  yüksek  olduğu  bulunmuştur.  Bu  kinazlar  ile  Pea3  proteini  arasındaki  ilişkinin  moleküler  düzeyde 
araştırılmasına devam edilmektedir. 
SONUÇ:  Pea3  proteini  embriyonik  gelişim  sırasında  nöron  aksonlarının  yön  bulmasıyla  ilgili  olduğu  kadar 
kanserli  hücrelerin  agresifliği  ile  de  ilişkilidir.  Bu  proteinin  fosforlanmaya  bağlı  aktivasyon  veya  baskılanma 
mekanizmalarının bulunması nörodejenerasyondan kansere kadar geniş çapta hastalıkların tedavisinde ilave bir 
basamak olma hedefindedir. 
 
Anahtar Kelimeler: Pea3, Fosforilasyon, Bölge hedefli mutajenez 
 
Identification of phosphorylation site specific kinases on Pea3 transcription 
factor 
 
OBJECTIVES:  The  objectives  of  these  study  are  identification  of  phosphorylation  motifs  on  Pea3  protein  and 
determination of site specific kinases on these phosphorylation sites of Pea3 transcription factor. 
MATERIALS  &  METHODS:  Silencing  mutations  were  constructed  on  the  phosphorylation  motifs  on  Pea3 
protein  that  were  predicted  using  bioinformatic  tools.  We  identify  whether  these  motifs  are  correct 
phosphorylation  sites  or  not  and  that  which  kinases  phosphorylate  these  sites  by  using  luciferase  reporter 
assays and inhibitor substances specific to these kinases. 
RESULTS:  To  date,  in  bioinformatic  studies  carried  on  in  our  laboratory  determined  that  there  is  a  strong 
possibility of phosphorylation of Pea3 protein by p38 through a stress driven pathway, MAPK known to be active 
in proliferation, CDK5 known to be activated during neuronal maturation and CDC2 known to play a role in cell 
cycle  regulation.  We  continue  our  research  on  the  relationship  between  these  kinases  and  Pea3  protein  on 
molecular level. 
CONCLUSION:  Pea3  protein  is  associated  with  axonal  pathfinding  of  neurons  during  embryonic  development 
as  well  as  aggresiveness  of  cancer  cells.  Identification  of  phosphorylation  dependent  activation  or  repression 
mechanisms of this protein is aimed to be a further step in various diseases related from neurodegeneration to 
cancer proteinin. 
 
Keywords: Pea3, Phosphorylation, Site directed mutagenesis
 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
117 
 
P24 
 
Elk-1 ve mitotik proteinler arasındaki ilişkisinin incelenmesi 
 
Oya Arı
1
, Özlem Demir
2
, Işıl Aksan-Kurnaz
1 
 
1
Yeditepe Üniversitesi, Genetik ve Biomühendislik Bölümü, İstanbul, Türkiye 
2
Max Planck Moleküler Hücre Biyolojisi ve Genetik Enstitüsü, Howard Laboratuvarı, Dresden, Almanya 
 
1
Yeditepe University, Department of Genetics and Bioengineering, Istanbul, Turkey 
2
Max Planck Institute of Molecular Cell Biology and Genetics, Howard Lab, Dresden, Germany 
 
AMAÇ: Elk-1 ETS transkripsiyon faktörleri ailesinin bir üyesidir ve mitojenler tarafından aktive edilen MAPK lerin 
fosforlamasına  bağlı  olarak  transkripte  olan  mitozun  öncül  genleri  ile  ilişkilidir.  Elk-1  in  beyin  tümörü 
hücrelerinde  ERK/MAPK  ve  PI3K  aktivasyonuna  yanıt  olarak  ekspresyonunun  arttığı  gözlenmiştir.  Yakın 
zamanda yapılan çalışmalar, nöronlarda Elk-1 in mikrotübüllerle etkileşim içerisinde olduğunu göstermiştir. Bu 
çalışmada  Elk-1  ile  motor  proteinleri  ve  CENP-E  gibi  mitotik  proteinler  arasındaki  ilişkinin  incelenmesi 
amaçlanmıştır. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Elk-1 ve mitoz ilişkili proteinler arasındaki etkileşim glioblastoma ve nöroblastoma hücre 
hatlarında immuno çökeltme ve western blotlama yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. 
BULGULAR:  Elk-in  erken  mitoz  safhalarında  iğ  ipliklerinde,  özellikle  kutuplarda,  bulunduğu  ve  bu 
lokalizasyonun  sitokinez  aşamasına  doğru  mitotik  eksenin  orta  kısımlarına  doğru  kaydığı  gözlemlenmiştir.    Bu 
nedenle  bu  çalışmada  Elk-1  in  CENP-E  gibi  mitotik  proteinlerle  olan  ilişkisi  ortaya  çıkarılmaya  çalışılmıştır.  Bu 
ilişkinin  mekanizmasının  ve  fonksiyonel  öneminin  halen  anlaşılamamış  olmasına  rağman,  bu  bulgular  Elk-in 
mitoz hücrelerinde potansiyel bir transkripsiyon dışı rolünü ortaya çıkarmıştır.