ruhaniyyat ocağI İnam atanin (ASİf atanin)
Yüklə 2,73 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
72. MİLLƏT – BƏŞƏR I Millətimlə – doğmalığım var. Bəşərlə – birliyim. İnsanlığımda birliyim doğmalaşır. II Bəşəri M i llətimdən kənarda axtarmıram. Millətimə baxıram – bəşəri görürəm. Millətimə yarayıram – bəşərə yarayıram. Qapı - qapı düşüb bəşər axtarmıram. Bəşər yanımdadır. III Millətimin dərdi – bəşərin dərdidir. Millətimə əlac tapıramsa – bəşərə də əlac tapıram. IV Bəşəril ik – əslində insani doğmalıqdır. Millətimdə bəşər mənim üçün doğmalaşdı. Bunsuz Mən özümə yadam, Bəşərə yadam. 257 V Nə qədər millətim var – Mən varam, Doğmalığım var, Bəşəriliyim var. VI Millətim yaşamasa, “sürüləşən bəşərə” qarışsa – Mən Yoxam, Doğmalığım Yoxdur, Bəşəriliyim Yoxdur; Özümə Yadam, Bəşərə Yadam; Köməksizəm! Gərəksizəm! VII Millət ölən günü Doğmalığım öləcək! Bəşəriliyim öləcək! VIII Qorumalıyam millətimi. Özüm üçün. Bəşər üçün. IX Bəşər – doğmalar birliyidir. Millətlər ölsə Yadlar birliyi yar anacaq. Bu, bəşərin ölümüdür. Bəşər üçün Millətimi qoruyuram!... Özüm üçün Millətimi qoruyuram!.. 73. ÖZÜMÜNKÜ – ÖZGƏNİNKİ I İnsanlığa doğma olan nə varsa – özümünküdür. İnsanlığa yad olan nə varsa – özgəninkidir. II “Özümünkü mənə yaddır, ö z gəninki mənə doğmadır” – deyən özgəyə də yad olur. Özünə yaramayan özgəyə də yaramır. III Özümünkü – yəni İnsanlığa yarayan, ancaq Mənim daxilimdə yaranan! Xalqımın bətnində yaranan! Ən doğma, ən əziz! IV Özümünkü – yəni özümlə tən olan, bir olan, özümdən ayrılmağı m ümkün olmayan, sifətim kimi, gözüm kimi! V Özümünkü – yəni İnsanlığa doğma olanlar arasında Mənim üçün ən doğması, istəklisi, gərəklisi! 258 VI Özümünkü – yəni bəşər vadisində Mənim bənzərsiz Möv cud luğum! VII Özümünkü olmayan yerdə hər şey yadlaşır. Özümlüy ün Məğlubiyyəti – özgəliyin qələbəsidir. Özümlük itərsə – bəşər özgələşər. 74. TƏRBİYƏ – TƏRBİYƏSİZLİK Tərbiyəni Şəxsiyyətin əlindən alırlar. Cəmiyyətə tapşırırlar. Şəraitə tapşırırlar. Kollektivə tapşırırlar. Təşkilata tapşırırlar. İclasa tapşırırlar. İnsanı özünə yaxın qoymurlar. Tərbiyəni yadlaşdırırlar. Şəxsiyyəti tərbiyədən ayırırlar. Tərbiyəsizləşdirirlər. 75. HƏQİQƏT – YALAN Həqiqət dəyişirsə – o, Yalandır. 76. DƏYİŞMƏZLİK – ƏTALƏT Dəyişməzlik – Ö lümsüzlüyün ifadəsidir, Ətalət – Ölümün. 77. DƏYİŞKƏNLİK – İNKİŞAF İnkişaf – əslində Əbədini təsdiq edir, dəyişəni təsdiq etmir. 78. MÜQƏDDƏSLİK – HƏRCAYİLİK I Müqəddəslik – İnsana İnam. Hərcayilik – Heyvana İnam. Yəni Müqəddəslik – İnsandakı Mütləqə İnam. Hərcayilik – İnsandakı Vəhşiyə İnam. Əslində Xeyir – İnsanilikdir. Əslində Şər – Heyvanilikdir. II Müqəddəslik – R uhaniyyatçılıq. Hərcayilik – Maddiyyatçılıq. 259 Yəni Müqəddəslik – İnsanın R uhani xilqət sayılması. Hərcayilik – İnsanın Maddi xilqət sayılması. III Müqəddəslik – Mütləqə İnam . Hərcayilik – nisbiyə İnam. Yəni Müqəddəslik – Dünyada, Həyatda, İnsanda Mütləq Mahiyyət görmək. Hərcayilik – Dünyada, Həyatda, İnsanda nisbidən başqa heç nə görməmək. IV Müqəddəslik – Amalçılıq. Hərcayilik – Həyatçılıq. Yəni Müqəddəslik – Amalı (yəni ali həyatı) Təsdiq edir. Hərcayilik – Həyatı Təsdiq edir. 79. HƏYAT – AMAL Həyat – adam yetirir, Amal – İnsan. 80. HƏYAT – CƏMİYYƏT – AMAL Cəmiyyət – əhliləşdirilmiş H əyat deməkdir. (Yəni Zorakılığa məruz qalmış, tabeləşdirilmiş, ram edilmiş, sərbəstliyini itirmiş). Amal – Ülviləşdirilmiş Həyat deməkdir. (Yəni Yüksəlmiş, Müqəddəsləşmiş, Mütləqə çatdırılmış). 81. BAĞBAN İnsaniyyət Ağacını Məhəbbət suyuyla suvarır, onun quru budaqlarını Tələbat qayçısıyla kəsir, Ruhani meyvə becərir. 82. CAHİLLİK – K AMİLLİK Cahil – İnsanlığın nicatını İnsandan kənarda axtarır. Kamil – İnsanlığın nicatını İnsanın özündə görür. 83. PLANLAŞDIRILMIŞ İQTİSADİYYAT Planlaşdırılmış İqtisadiyyat – əhliləşdirilmiş iqtisadiyyatdır. Əhliləşdirilmiş İqtisadiyyat dinc olur, ancaq zəngin olmur. Zənginlik – sərbəstlik sevir, dinclik sevmir. 260 84. TƏRƏQQİ İnsanı öküz kimi arabaya qoşdular və sürdülər. İnsan öküz deyildi. Dözmədi. Araba Yoxuşda dayandı. İndi aşağı yuvarlanır. 85. TƏBİİLİK – SÜNİLİK İnsanda Müqəddəslikdən Təbii heç nə yoxdur. İnsanda Hərcayilikdən Süni heç nə yoxdur. Həyat Müqəddəsliyə yox, Hərcayiliyə xidmət eləyir. Həyatilik – əslində Sünilikdir. Həyat adamı – ən Süni adamdır. 86. SADƏLƏŞMƏ – İBTİDAİLƏŞMƏ Sadələşən h adisə – əhəmiyyətsiz əlamətlərdən azad olur. İbtidailəşən hadisə – Mahiyyətdən uzaqlaşır. 87. İRƏLİLƏMƏ – GERİLƏMƏ Bəşəri sürülüyə sürükləyirlər və bunu misilsiz irəliləmə sayırlar. Sürü şüuruna arxalanırlar – Elmlikdən dəm vururlar. Sürü instinktini bərpa edirlər və Fəlsəfi çevrilişdən danışırlar. Geri yə üz tuturlar – irəli gedən bilinirlər. 88. DƏLLALLIQ – İNSANLIQ I Dəllallıq – Maddi Mənfəətin İnsaniliyi üstələməsidir. Dəllal – İnsanilik bahasına qazanır. Dəllal Maddiyyat qazanır, İnsaniyyət itirir, bununla barışır, bunu itki saymır. Dəllallıq İnsanı yaratmır, İnsan dəll a llığı yaradır. Dəllallığın yaranmasının səbəbi İnsandır. II Dəllal l ıqda zəhmət alver alətinə çevrildi, alındı, satıldı. Əslində İnsan alver alətinə çevrildi. Dəllal l ıq – əməyi əməkçinin əlindən aldı, mala çevirdi. Dəllallıq özü zəhmət sayıldı. İnsan Dəllal əsarətinə düşdü. III Dəllallıq İnsanın İnsanilikdən aşağı olduğunu aşkara çıxartdı. 261 İnsan İnsan olsaydı, dəllallıq eləməzdi. İnsan İnsan olsaydı, dəllallığa dözməzdi. Dəllallıq varidat yaradır! – deyirlər. Əslində dəllallıq – bolluca rəzalət yaradır. İnsan İnsan olsaydı, rəzil varidatdan keçərdi, insaniyyətdən keçməzdi. İnsan İnsan olmayıb, ona görə dəllallıq törəyib . IV İlk dəllal İnsanlıq səddini keçdi. Son dəllal İnsanlığa təslim olmalıdır. 89. ƏXLAQ – CƏMİYYƏT Cəmiyyəti İnsansızlıq Bəlasına salan əxlaqsızlıqdır. Cəmiyyəti İnsansızlıq Bəlasından Əxlaq xilas edəcək. Cəmiyyətçilər Əxlaqdan çəkinirlər, cəmiyyətə Əxlaqi münasibəti bəyənmirlər. Əslində Cəmiyyətin Əxlaqdan başqa xilaskarı yoxdur. 90. GERÇƏKLİK – İNSANİ MAHİYYƏT I “İnam gerçəklikdən doğub” – deyirlər. “İdrak gerçəklikdən doğub” – deyirlər. “Mənəviyyat gerçəklikdən doğub” – deyirlər. “İradə gerçəklikdən doğub” – deyirlər. II Bəs gerçəklik İnamdan niyə bu qədər uzaqdır? Bəs gerçəklik İdrakdan niyə bu qədər uzaqdır? Bəs gerçəklik Mənəviyyatdan niyə bu qədər uzaqdır? Bəs gerçəklik İradədən niyə bu qədər uzaqdır? III İnam gerçəklikdən yüksək olan İnsani Mahiyyətdən doğub – deyirik. İdrak gerçəklikdən yüksək olan İnsani Mahiyyətdən doğub – deyirik. Mənəviyyat gerçəklikdən yüksək olan İnsani Mahiyyətdən doğub – deyirik. İradə gerçəklikdən yüksək olan İnsani Mahiyyətdən doğub – deyirik. IV İnsani Mahiyyət gerçəkliyi öz arxasınca aparır. 262 91. TƏNHALIQ Ətrafdakılarla danışmağa dəyməz – əvvəldən bilirsən ki, nə danışacaqlar. Ətrafdakılarla dalaşmağa dəyməz – əvvəldən bilirsən ki, necə dalaşacaqlar. Ətrafdakılarla barışmağa dəyməz – əvvəldən bilirsən ki, necə barışacaqlar. Qədimlər – kənddə - kəsəkdə. Sabahdakılar – sabahda. Hamı var, heç kəs yoxdur. 92. BAŞLAMAQ – BAŞLANMAQ Təzədən başlamaq lazımdır. Məhəbbəti. Dostluğu. Qeyrəti. Kişiliyi. Qadınlığı. Evladlığı. Təzədən başlanmaq lazımdır. 93. İNSAN GÜZGÜSÜ Cəmiyyətin güzgüsü əyridir – orada özünü görməzsən. Həyatın güzgüsü kiçikdir – oraya sığmazsan. Amalın güzgüsünə bax – orada öz ünü görərsən. 94. BAŞ -AYAQ Baş Ayağa düşdü. Ayaq Başa çıxdı. Həyat Baş -ayaq oldu. 95. CAVAN – QOCA Cavan – cəmiyyətdən narazıdır. Acığını Qocanın üstünə tökür. Qocanı saymır. Qoca – cəmiyyətdən narazıdır. Acığını cavanın üstünə tökür. Cavanı söyür. 263 96. QANUN – QANUNSUZLUQ I “Qanunlar yaxşıdır” – deyirlər. Ancaq onlara əməl olunmur. Qanunsuzluq törəyir. II “Əməl olunmayan qanunlar – pis qanunlardır” – deyirik. Çünki qanunsuzluğun qarşısını ala bilmir. III Qanunları insan yaradır. İnsani naqislik qanunlarda özünü büruzə verir. Qanunlara insan riayət edir. Insani naqislik qanunlara riayətdə özünü b ü ruzə verir. Kamil İnsan – Kamil Qanunlar yaradardı. Kamil İnsan – Qanuna tam riayət edərdi. IV Qanun Müqəddəslik səviyyəsinə qalxmırsa – yoxdur. Qanunu Müqəddəslik səviyyəsinə qaldıran Müqəddəs İnsanlardır. Müqəddəs İnsan yoxdursa – Qanun da Yoxdur. 97. İQTİSADİYYAT – RUHANİYYAT I İqtisadiyyata Sitayiş Maddi Varidat yaradır. İqtisadiyyata Sitayiş həm də Ruhani İflas yaradır. Maddi İnkişaf naminə Ruhani Tənəzzüllə barışırlar. Güzəran xatirinə İnsandan keçirlər. II İqtisadi İnkişaf İnsaniliyə gərək olduğu dərəcədə Həqiqi dir. İqtisadi İnkişaf İnsaniliyə zərər olduğu dərəcədə qeyri - həqi qidir. 98. MƏNİMSƏYƏN – MƏNİMSƏNİLƏN Ömrünü Maddi Mənimsəməyə həsr edən – əslində Mənimsənilir. Maddiyyat onun R uhaniliyini əlindən alır. 99. İNSAN – HƏYAT İnsan özünə Sahib olmayanda – H əyat ona Sahib olur. 264 100. İNSANLIQ – CƏMİYYƏT – İNSAN İnsanlığa yaramayan Cəmiyyətə yarayırsa – C əmiyyət qeyri -insanidir. İnsanlığa yaramayan Dövlətə yarayırsa – D övlət qeyri -insanidir. İnsanlığa yaramayan İnsana yarayırsa – İnsan qeyri -insanidir. 101. CƏMİYYƏT PAYI I Maddi nemət paylanırsa – İnsan Zəlildir. Mülkiyyətsizlik – zəlillik t ö rədir. II Öz nemətindən sənə səxavətlə pay verirlər. Nem ətini əlindən alanın əlinə baxırsan. III Maddi Tələbatını ödəmək üçün ömrünün cüzi hissəsi sənə bəsdir. Ömrünü bütünlüklə Maddi Ehtiyacın ödənilməsinə həsr edirsən. Ruhani Tələbatı ödəməyə ömrün çatmır. Ömrünü bədəninə bəxş edirsən. IV Maddi nemət ictimailəşir, cəmiyyətin malı olur, dövlət onu sənə ömürlük xidmət əvəzi paylayır, bunu n la da ömrünə, əməyinə, vaxtına sahib olur və səndən tələb edir ki, bunu Səadətin zirvəsi sayasan. Mülkiyyət onun əlindədir, yəni maddi nemətlər onun əlindədir, istəsə o, səni maddi rifahdan tamam məhrum edər, ac qoyar, cismən məhv edər. Maddi nemət yaratmayan Dövlət maddi nemətlərə sahib olur və bu Sahibliyi yeri gəldikdə, əməkçinin başına dəyənək kimi çırpır. “Ümumxalq Dövlət Mülkiyyəti” deyilən tarixi hadisənin İ nsan taleyin də oynadığı əsas rol bundan ibarətdir. 102. BİRLİK MƏNTİQİ I Birliyə bağlanmısan. Açılsan qırılarsan. II Dünyada Xalq bir olmalıdır. Niyə iki Xalq olsun? Dünyada Dil bir olmalıdır. Niyə iki Dil olsun? Dünyada Din bir olmalıdır. 265 Niyə iki Din olsun? Dünyad a İqtisadiyyat bir olmalıdır. Niyə iki İqtisadiyyat olsun? Dünyada Mənəviyyat bir olmalıdır. Niyə iki Mənəviyyat olsun? III Bağlanmısan – açılmazsan. Bir olmusan. Yox olmusan! Bir hərf bütün kitablara bəsdir. Bir ədəd bütün hesablara bəsdir. Birləşmisən. Bir olmusan. Yox olmusan. Birlik Biri təsdiq edir. 103. MÜSTƏQİLLİK – BİRLİK Varsansa – niyə Yox olursan? Xalqsansa – niyə Xalq deyilsən? Dilin varsa – niyə Dilsiz olursan? Qolların varsa – niyə bağlanırsan? Açarın varsa – niyə açılmırsan? Niyə birliklə Bir olursan, özünlə Bir olmursan? Ədədlərdən biri sayılırsan. Yalnız Bir ədəd sayılır. Hərflərdən biri sayılırsan. Yalnız Bir hərf sayılır. Birlik Bi r üçündürsə – Sən kim üçünsən? Birlikdə yox olursansa – niyə var olursan? Birlik Tək üçündürsə, sən niyə Cəmə qoşulursan? Xalqsansa – Xalq ol! Varsansa – Var ol! Yoxluğa tapınma! Dünya əlvan daşlardan tikilmiş gözəl bir binadır. Dünya binasının daşlarından biri ol! Ancaq Biri təsdiq edən Birliklə bir olma! 104. QÜTBLƏR Bir tərəfdə H əyat – İnsanilikdən aşağı. O b iri tərəfdə Antihəyat – İnsaniliyə zidd. Amalda – Ali Həyat – Müqəddəs, Ruhani, İnsani. 266 105. SIÇRAYIŞ – TƏNƏZZÜL Ani, Zahiri Sıçrayış – Davamlı, Daxili Tənəzzül yaradır. 106. İNQİLAB – CƏMİYYƏT İnqilab cəmiyyəti başı üstə çevirməyi bacarır, ancaq onu təzədən ayaq üstə qoymağı bacarmır. 107. ÇİNOVNİK ƏQİDƏSİZLİYİ Çinovniklikdə xidmət əqidəni əvəz edir. Çinovniki çox olan ölkə əqidəsiz ölkə olur. Totalitarizm (Mütləq Dövlət Hakimiyyəti) əhalinin çox hissəsini çinovnikə çevirir, bununla da əhalini əqidəsizləşdirir. Bu səbəbdən də çətin ayaqda totalitarizmə dayaq olan olmur. 108. SƏNƏT – RUHANİYYAT Sənət vasitəsilə İnsan dəyişməz. Ruhani Amal vasitəsilə İnsan dəyişər. Ruhani Amalları yoxdur – Sənətdən Məbəd yaratmaq istədilər – Klub düzəltdilər. Bədiyyata bel bağladılar – Ruhaniyyatdan məhrum oldu lar. 109. SÖZ – ƏMƏL Bədiyyat tarixi – ictimai ta rixindən zəngin olan xalqlarda bəzən söz əməli üstələyir. Gözəl söz söyləmək – gözəl iş görməkdən daha yüksək qiymətləndirilir. Bunun nəticəsində qorxaq, balaca, s üni söz bahadırlığı peyda olur və xalqı dadlı sözlərlə qeyrətli əməllərdən ayırır. Söz söyləmək əməl yaratmaqdan üstün sayılır. Bu ruhda tərbiyə olunan əhali söz meyindən feyziyab olub öz əsarətli, fəlakətli vəziyyətinə son qoymağa can atmır, kölə lik lə barışır, tədricən tarix meydanından kənar edilir, gərəksizləşir. Bədiyyatpərəstlik – dəhşətli ictimai halsızlıq yaradır. 110. QƏRB – ŞƏRQ Qərb – Maddiyyatı bəşərin İdealına çevirə bildi və bəşəri öz arxasınca apara bildi. Şərq – ruhaniyyatı bəşərin İdealına çevirə bilmədi, bəşəri öz arxasınca apara bilmədi. 267 Qərbin qələbəsi əslində bəşərin məğlubiyyəti idi. Şərqin məğlubiyyəti əslində bəşərin məğlubiyyəti idi. 20- ci əsr Qərbə üstünlük verir. Sabah – Şərqindir! Yüklə 2,73 Kb. Dostları ilə paylaş:
|