Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
MAINLINES
makalesindeki son paragraf, yazarın kişisel bir gözlemiydi ve nazik bir noktaya dokunuyordu: ‘Ekonomik ve Bölgesel Planlama bölümü çok hızlı büyüdüğü halde John, işe alınan her kişinin çalışkan bir profesyonel olmasının onun şansı olduğunu düşünüyor. Söyleşimiz sırasında, çalışanlarına duyduğu ilgi ve onlara olan desteği ise takdire değer bir şekilde açıkça ortadaydı.’ İtiraf etmeliyim ki, kendimi hiçbir zaman gerçek bir ekonomist gibi düşünmemiştim. Boston Üniversitesi’nden pazarlama ağırlıklı iş idaresi üzerine bir lisans derecesi ile mezun olmuştum. Matematiğim ve istatistiğim her zaman kötüydü. Middlebury Koleji’nde Amerikan edebiyatı okumuştum; yazmak bana kolay geliyordu. Dolayısıyla, başekonomist ve Ekonomik ve Bölgesel Planlama müdürü olmamı ekonomi ya da planlama becerilerim yerine, patronlarımın ve müşterilerimin istediği tip
araştırmaları ve
sonuçları sunma
konusundaki hevesliliğime ve kişileri yazı yolu ile ikna etmedeki doğal becerime bağlamak daha doğru olurdu. Bunlara ek olarak, çoğu lisansüstü, birkaçı da doktora dereceli çok yetenekli kişileri işe alacak kadar da akıllıydım; böylece, işimin teknik yönlerini benden çok daha fazla bilen bir kadro oluşturmuştum. O makalenin yazarının “çalışanlarına duyduğu ilgi ve onlara olan desteği ise takdire değer” demesine şaşmamak gerek. Bu iki belgeyi ve benzer birkaçını daha masamın çekmecesinde tutup, sık sık onlara bakıyordum. Sonradan, kendimi bazen
çalışanlarımın masaları arasında dolaşıp benim için çalışan bu insanlara bakarken ve hem onlara yaptıklarım, hem de zengin ile yoksul arasındaki uçurumun daha da büyümesinde hepimizin oynadığı rol hakkında suçluluk duygusu çekerken buldum. Ben ve çalışanlarım birinci sınıf otellerde kalıp, en iyi lokantalarda yerken ve kişisel portföylerimizi her gün biraz daha büyütürken, her
gün açlıktan ölenleri düşünüyordum. Yetiştirdiğim insanların şimdi ET saflarına katılmış olduklarını düşündüm. Onları ben getirmiş, işe almış ve eğitmiştim. Ama benim girdiğim zamanki gibi olmamıştı. Dünya değişmiş, şirketokrasi ise ilerlemişti. İşimizde artık daha iyi ve daha zararlıydık. Benim için çalışan kişiler benden daha farklıydılar. Onların yaşamlarında NSA yalan makineleri ya da Claudineler olmamıştı. Küresel imparatorluğun misyonunu gerçekleştirmek için yapmaları gerekenin ne
olduğunu onlara
birileri anlatmamıştı. Ekonomik Tetikçi, hatta ET lafını duymamışlar, bu işten hayatları boyunca çıkamayacakları onlara söylenmemişti. Onlar işi sadece benim örneğimden, ödüllendirme ve cezalandırma sistemimden öğrenmişlerdi. Benim istediğim tip araştırmaları ve sonuçları üretmeleri gerektiğini biliyorlardı. Maaşları, Noel primleri, aslında işleri beni memnun etmelerine bağlıydı. Ben de, yüklerini hafifletmek için aklıma gelen her şeyi yapmıştım. İyimser tahminlerin, büyük kredilerin ve GSMH’yi artırıp, dünyayı daha iyi bir yer yapacak sermaye girdilerinin önemi hakkında, onları ikna etmek için yazılar yazmış, konferanslar vermiş ve mümkün olan her fırsatı değerlendirmiştim. Kandırmaca ve tehdidin, daha belirsiz ve yumuşak bir beyin yıkama şekline dönüştüğü bu noktaya gelmek için, 10 yıldan az bir süre gerekmişti. Şimdi ise masalarında oturmuş, Boston’un Back Bay’ına bakan bu insanlar, küresel imparatorluğun amaçlarına hizmet
etmek için
dünyaya açılıyorlardı. Çok gerçek
bir anlamda,
Claudine'nin beni yaratmış olduğu gibi, ben de onları yaratmıştım. Ama benden farklı olarak, onların olan bitenden haberleri yoktu. Tüm bunları düşünüp, kafa yorarak uykusuz çok gece geçirdim. Paula’nın özgeçmişimi gündeme
getirmesi, Pandora’nın Kutusu'nu açmıştı ve
çalışanlarımın saflıklarını kıskanıyordum. Onları bilerek kandırmış, bu sayede kendi vicdanlarına karşı korumuştum. Benim peşimi bırakmayan etik sorunlarla baş
etmek zorunda değillerdi. İş hayatında dürüstlük ile görüntü ve gerçeklik konularında da oldukça düşündüm. Herhalde, dedim kendi
kendime, tarihin
başlangıcından beri
insanlar birbirlerini kandırmıştır. Efsaneler ve folklor, çarpıtılmış gerçekler ve dolandırıcılıklar anlatan öyküler ile doludur: Hilebaz halı tüccarları, açgözlü tefeciler ve hükümdarı giysilerinin sadece kendisine görünmez olduğu konusunda ikna etmeye hazır terziler. Ancak, her ne kadar olayların her zaman böyle oldukları, özgeçmişimin görünümünün ve arkasındaki gerçeğin sonunda insan doğasının bir yansıması olduğu sonucuna varmayı istesem de, aslında böyle olmadığını biliyordum. Her şey değişmişti. Artık, çok
yakında önemli
değişiklikler yapmazsak, sadece etik olarak değil,
aynı zamanda
fiziki olarak
da kültürümüzün sonunu getirecek yeni bir
aldatmaca düzeyine ulaşmış olduğumuzu anlayabiliyordum.
Organize suç örneği, bir benzetme yapma olanağı sağlıyordu. Mafya patronları genellikle sokak serserileri olarak başlar. Ama zaman içerisinde, tepeye çıkanlar görünüm değiştirir. En iyi terzilerin ellerinden çıkma elbiseler giyer, yasal bir iş sahibi olur ve topluma yararlı birer vatandaş
rolüne bürünürler. Yerel yardım kuruluşlarına bağışlarda bulunurlar ve içinde oldukları toplumun saygısını kazanırlar. Zor durumda olanlara borç para verirler. MAIN özgeçmişindeki John Perkins gibi, bu adamlar da örnek birer vatandaş görünümündedir. Ama bu görünümün altında bir kan gölü yatmaktadır. Borçlular borçlarını ödeyemeyince, tetikçiler gelip diyetlerini ister. Bu işe yaramazsa, devreye beysbol sopaları ile çakallar girer. Son çare olarak da, ortaya silahlar çıkar. Başekonomist, Ekonomik ve Bölgesel Planlama müdürü olarak, parlak görünümümün basit bir halı tüccarı kandırmacası, alıcının da farkında olabileceği bir şey
olmadığının farkındaydım. Bu, hiçbir şeyden şüphelenmeyen bir müşteriyi kandırmaya değil, dünyanın şimdiye kadar görmüş olduğu en kurnazca ve en etkili
emperyalizm biçimini desteklemeye yönelik ürkütücü bir sistemin parçasıydı. Kadromdaki herkesin bir unvanı vardı; finansal analist, sosyolog, ekonomist, başekonomist, ekonometrist, fiyatlandırma uzmanı ve benzeri. Yine de, bu unvanların hiçbiri bu insanların her birinin kendi çapında birer ET olduğunu ve küresel
imparatorluğun çıkarlarına hizmet ettiğini göstermiyordu. Bu unvanlar, bizlerin buzdağının sadece tepesi olduğumuzu söylemiyordu. Ayakkabı ve spor malzemesi pazarlayanlarından, ağır endüstri ürünleri imal edenlerine kadar, her büyük uluslararası şirketin kendi ET eşdeğerleri vardı. Bu gidişat hızla tüm dünyaya yayılıyordu. Serseriler deri
ceketlerini çıkartıp, takım elbiselerini giymişler ve bir saygınlık havasına bürünmüşlerdi. New
York, Chicago, San Francisco, Londra ve
Tokyo’daki şirket
merkezlerinden gelen kadın ve erkekler, tüm kıtalara dağılıp, namussuz politikacıları ülkelerinin şirketokrasinin egemenliği altına girmesine izin vermeleri için ikna etmeye, çaresiz insanları da emeklerini imalathanelere ve üretim
hatlarına satmaya
teşvik etmeye
çalışıyorlardı. Özgeçmişimin ve o makalenin kelimeleri ardındaki söylenmeyen ayrıntıların, hepimizi ahlaki açıdan iğrenç ve sonunda kendini yok etmeye yönelik bir sisteme zincirlenmiş bir halde tutmaya yönelik bir duman ve aynalar dünyası tanımladığını anlamak rahatsız ediciydi. Paula, satır aralarını okumaya zorlayarak, beni sonunda hayatımı değiştirecek yolda bir adım daha atmaya itmişti. DENEYİM John M. Perkins, Enerji ve Çevre Sistemleri Bölümü'nde, Ekonomi Servisi Müdürü'dür. MAIN'e katıldığından bu yana, Bay Perkins, Amerika Birleşik Devletleri, Asya, Latin Amerika ve Ortadoğu'da önemli projelerin sorumluluğunu üstlenmiştir. Bu çalışmaları arasında kalkınma planlaması, ekonomik tahminler, enerji talep tahminleri, pazarlama çalışmaları, tesis yeri incelemesi, yakıt sağlama analizi, ekonomik fizibilite çalışmaları, çevresel ve ekonomik etki çalışmaları, yatırım planlaması ve yönetim danışmanlığı bulunmaktadır. Bunlara ek olarak, birçok proje kapsamında da, müşteriler, Bay Perkins ve ekibi tarafından geliştirilen tekniklerin kullanımı konusunda eğitilmiştir. Bay Perkins, son zamanlarda, 1) enerji talebi tahminlerinde bulunup, ekonomik kalkınma ile enerji üretimi arasındaki ilişkiyi belirleme, 2) projelerin çevresel ve sosyo-ekonomik etkilerini değerlendirme ve 3) Markov ve ekonometrik modelleri ulusal ve bölgesel ekonomik planlamaya uygulama konularında bilgisayar paket programları hazırlamak için oluşturulan bir projenin yöneticiliğini de yapmaktadır. Bay Perkins, MAIN'de çalışmaya başlamadan önceki üç yıl boyunca, Ekvador'da, pazarlama çalışmaları ile bir inşaat malzemeleri şirketinin organizasyonu ve yönetimi faaliyetlerinde bulunmuştur. Aynı zamanda, tüm Ekvador'da kredi ve borçlanma kooperatifleri organize etmenin fizibilitesi hakkında da çalışmalar yürütmüştür. EĞİTİM İş İdaresi diploması, Boston Üniversitesi Lisansüstü çalışmalar: Modelleme, Mühendislik Ekonomisi, Ekonometri, Olasılık Yöntemleri
Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|