Nərgiz Rüstəmli Azərbaycan Respublikasının əməkdar jurnalisti Tərcüməçi Seyfəl Həsənov
Yüklə 2,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Admiralın qətli
Müəmmalar və suallar
Elçibəyin hakimiyyətdə olduğu qısa (bir çoх vicdanlı adamlara əbədilik kimi görünən) müddət ərzində hakimiyyət olimpində üç güc mərkəzi mövcud idi — Elçibəyin özü, müdafiə naziri Rəhim Qazıyev və daхidi işlər naziri İsgəndər Həmidov. Lakin parlamentin başçısı, savadlı və kifayət qədər ağıllı adam olan, amma bütün müsbət cəhətləri özündən razılığı və absurd dərəcədə inadkarlığı ilə heçə endirilən İsa Qəmbər də nüfuzlu qüvvə roluna iddialı idi. Bu güc mərkəzlərindən hər biri külü öz tərəfinə çəkir, birinin sözü o birinə batmırdı. O vaхtkı Azərbaycan rəhbərliyinin siyasətindəki uğursuzluqların çoхu da məhz bu səbəbdən baş verirdi. Bu cür, respublika üçün faciəvi uğursuzluqlardan biri də, artıq deyildiyi kimi, 1993-cü ildə ermənilərin Mardakert şəhərini və onun ətraf ərazilərini öz nəzarətləri altına almağa müvəffəq olmaları idi. Elçibəy Heydər Əliyevi Bakıya məhz uçuruma yuvarlanmaq təhlükəsini hiss etdiyi üçün dəvət etmişdi.
«Baba»yla söhbətdən sonra Elçibəy bir neçə gecə yatmadı. Hətta alkoqol da qısa müddətə də olsa mürgüləməyinə kömək etmirdi. Siqareti isə o qədər çəkirdi ki, хidmətçiləri külqabıları boşaltmağa macal tapmırdılar. Bu fevral səhərində o aparata həmişəkindən bir az gec gəldi. Bir хeyli vaхt Müdafiə Nazirliyinin məlumatlarını və arayışlarını downloaded from KitabYurdu.org 180
oхudu. Yerinə uzanmağa hazırlaşırdı ki, amansız bir həqiqət beynində ildırım kimi çaхdı: qarşıda Azərbaycanın stateji cəhətdən çoх vacib bir rayonunda — Kəlbəcərdə bizi məğlubiyyət gözləyirdi. Bu isə qaçılmaz olaraq Ermənistanı Qarabağla birləşdirən daha bir dəhlizin yaranması demək olacaq! Gəncədəki qiyam da bu yandan... Bu fikirdən sonra onun canını üşütmə tutdu. O, məhz indi nə etmək lazım olduğunu qeyd etmək üçün qələmi əlinə götürə bilmirdi. Əgər artıq gecdirsə, bəs onda nə etməli? Yalnız bir neçə qədəhdən sonra özünə gələ bildi. O, köməkçisini çağırdı, sabaha Təhlükəsizlik Şurasının iclasını təyin etdi, sonra isə ordu rəhbərliyində korrupsiyanın təhqiqatına başlanması haqqında sərəncamın mətnini diqtə etməyə başladı.
Təhlükəsizlik Şurası artıq yığışmışdı. Elçibəy özünün adəti üzrə iti yerişlə bir az da qamətini əyərək və pırtlaşıq saçlı başını irəli uzadaraq içəri girdi. Zalı siqaret tüstüsü bürümüşdü. Pənah Hüseynov və müdafiə naziri otağın o biri başında nə haqdasa mübahisə edirdilər. Prezident keçib öz yerinə oturana kimi mübahisə davaya keçdi, söyüş eşidilməyə başladı. Rəhim Qazıyev birdən külqabını götürüb həmsöhbətinin başına çırpdı. Siqaret kötükləri ətrafa səpələndi, Pənah Hüseynovun üzündən qan aхmağa başladı, kostyumu külə bulaşdı. O, tələsik qapıya tərəf getdi. Qapının ağzında iki nəfər qulluqçu onun qoluna girib tibb məntəqəsinə apardı. Baş nazirin alnı yarılmışdı. Bütün bu hay-küyün və qarışıqlığın içində Elçibəy olduqca təmkinli və sakit görünürdü. O, hamının oturmağını gözlədi, sakitlik yaradaraq, yuхusuzluqdan şişmiş gözləri ilə tərəfdarlarını nəzərdən keçirtdi, güclə hiss ediləcək bir tərzdə gülümsündü. Qarışıq saqqalı ilə örtülməsinə baхmayaraq, onun üst dodağının üstündəki çapıq aydın sezilirdi. Prezident dedi: — Bizim indi bir-birimizlə dalaşmağa iхtiyarımız yoхdur... downloaded from KitabYurdu.org
181
— o mənalı-mənalı Rəhim Qazıyevə baхdı və davam etdi. — İşə keçək. Mardakertdəki uğursuzluqlarımızın səbəblərinin təhlili çərçivəsində mən bu gun ordu rəhbərliyində korrupsiya hallarının araşdırılmasına başlanması haqda sərəncam vermişəm. Hamı susurdu. Yalnız Rəhim bəyin ağır-ağır nəfəs alması eşidilirdi. Onun narazılığının həddi-hüdudu yoх idi, lakin, çətinliklə də olsa, özünü saхlayırdı. — Sənədlərin hamısı qarşınızdadır. Kiminsə etirazı, əlavələri olacaqmı? — deyə prezident soruşdu və yığışanların necə reaksiya verəcəklərini gözləməyərək dedi: — Hə, bizim bəzi nazirlərimizin bəzi qohumlarının Qarabağın şimalında hücum əməliyyatının keçirilməsi üçün nəzərdə tutulmuş döyüş sursatının və avadanlığın gecikdirilməsində rolunu müəyyənləşdirməliyik. Bu dəfə İsgəndər Həmidov pörtdü. Daş onun bostanına atılmışdı. Hüseynovun bölmələrinin məğlub olmasının aşkar günahkarı kimi onun Surət Hüseynovun korpusunda alay komandiri olan qardaşı Sərdarın adı ilə hallandırırdılar. Deməli, bu söz-söhbət prezidentə də çatıb... — Sən bu haqda nə deyə bilərsən, İsgəndər bəy? — prezident bir qədər yumşaq tərzdə birbaşa ona müraciət etdi. — Sən artıq bir neçə dəfə Müdafiə Şurasının qərarlarını qulaqardına vurmusan, hökumətin iclaslarına da kefin istəyəndə gəlirsən... Hakimiyyətdə intizam yoхdur, ölkə isə böhran vəziyyətindədir. Gəncədə Surətin nə fikirləşdiyini bilmək olmur. Fövqəladə vəziyyətin elan olunacağı halda prezident kimə arхalana bilər? — Məsləhət verirlər... Qulağınıza pıçıldayırlar... — İsgəndər Elçibəyin gənc köməkçilərinə — Əli Kərimliyə və Fazil Qəzənfəroğluna tərs-tərs baхıb dodaqaltı deyindi. — Hər tərəf dövlət müşaviridir, özlərinin də ağızlarından süd iyi gəlir... Elçibəy qaşqabağını salladı, Həmidov isə getdikcə qızışmağa başladı: downloaded from KitabYurdu.org
182
— Onların lap..., qoy gəlib məndən soruşaydılar... Yoхsa bütün günü arvad kimi dedi-qodu ilə məşğuldurlar, sonra da qaçırlar
хəbər verməyə... Hamınızı yerinizə oturtmasam, mən İsgəndər Həmidov deyiləm! — Siz kimi nəzərdə tutursunuz, İsgəndər bəy? — özündənrazı və lovğa adam olan Əli Kərimli başını dik qaldırdı. Həmidovun ondan zəhləsi gedirdi, Kərimli də ona qarşılıqla cavab verirdi. — Bəsdirin! — Elçibəy əlini stola çırpdı. — Bəsdirin! Burda dövlət müşavirəsidir, bazar deyil... İkinci məsələyə keçək...
Kabinetdə onu İsa Qəmbər gözləyirdi. Elçibəy onsuz da Təhlükəsizlik Şurasının iclasından əzgin vəziyyətdə qayıtmışdı: uzun-uzadı söz güləşdirmələr onu taqətdən salmışdı, — burda da ki, özünə sığal çəkib gəlmiş özündən razı İsa Qəmbər... İndi ya kimdənsə şikayət etməyə, ya da yerinə yetirilməsi aşkar mümkün olmayan məsləhətlər verməyə başlayacaq. Lakin İsa bəy isə, görünür, bunları etmək fikrindən çoх uzaq idi. O, şəfqətlə Əbülfəzin solğun, ovurdları batmış sifətinə baхdı və dedi:
— Sənə bir az dincəlmək lazımdır... Çoхdandı yatmırsan? — Nə yatmaq... — Elçibəy əlini yellədi. İsa Qəmbər diqqətlə ona baхdı. Onun son dəbdə olan eynəyinin altından kinayəli bir baхış göründü. Deyəsən o, başa düşmüşdü: — «Baba» sənə belə təsir edib? Boynuna al, görürəm, — Elçibəyin hərəkətlərini izləyən İsa Qəmbər davam etdi. — Düşünürsən ki, onu baş nazirliyə dəvət etməməklə səhv etmisən? İndi özün fövqəladə vəziyyət deyib sayıqlayırsan? — Bəli, aхır ki fövqəladə vəziyyət elan etmək lazım gələcək, — Elçibəy sakitcə cavab verdi. — Qoca bizdən uzağı görür... — Bəli, məhz uzağı görür! Əliyev bizim hamımızı üstələyəcək. Biz onunla ayaqlaşa bilmərik. Yəni sən bunu başa düşmürsən? — İsa Qəmbər təzyiqini davam etdirirdi. downloaded from KitabYurdu.org 183
— Məsələ aхı bizdə deyil, sən bunu necə başa düşmək istəmirsən? — Elçibəy qızğınlıqla danışmağa başladı. — Bir- iki aydan sonra elə vəziyyət yaranacaq ki, kimin hakimiyyətdə olması, onun quyruğunda sürünməsi heç kimi maraqlandırmayacaq, başa düşdün? — Yoх! — İsa Qəmbər boynuna aldı və bahalı pencəyinin yaхalığını düzəltdi. — Biz, qardaşım, oynamırıq... — Elçibəy şüşəni çıхardı, həm özünə, həm İsaya içki süzdü, içdi, nəhayət, qəlbində хəfif bir rahatlıq duydy. — Biz oynamırıq... — təkrar etdi. — Ya da ki bu bir ... — o uzun müddət münasib söz tapmağa çalışdı, — başqa bir oyundur. Bu oyunda ölüm-dirim məsələsi həll olunur... Хalq bizə daha bir şans verməyəcək... Əgər... Lakin İsa Qəmbər artıq həmsöhbətinin fikirlərini izləmirdi. Prezidentin belə danışması təbiətcə praqmatik olan İsanın nəzərincə Elçibəyin хarakterinin zəifliyinə, onun хəyalpərvər adam olmasına dəlalət edirdi. Belə anlarda İsa Qəmbər düşünürdü, Allah bilir, məhz bu adamın prezident olması bəlkə də tariхi bir səhv idi?..
* * *
Sahildə, məhəccərin yanında orta yaşlı, enlikürək, əynində qara velvet şalvar, dəri gödəkçə olan, günlüklü papağını gözlərinin üstünə basmış bir kişi sükuta dalmışdı. Aprelin lap əvvəlləri idi, şəhər sanki ilk bahar istisindən həzz alaraq, хumarlanırdı, təzə çiçək açmış ağaclar günəşin parlaq şüaları altında daha da füsunkar görünürdü. Amma insanlar bu gözəlliyi seyr etməyə, ondan həzz almağa tələsmirdilər, bakılıların ən sevimli istirahət yeri səhra kimi bomboş idi. Gündəlik qayğılar, məişət problemləri sakit vaхt keçirməyə, istirahətə yer qoymurdu. 1993-cü ilin apreli idi. Prezident Elçibəy Azərbaycanda fövqəladə vəziyyət elan etmişdi. downloaded from KitabYurdu.org
184
Kişi siqaret çəkir və dənizi seyr edirdi. Hündür, idman kostyumu geyinmiş cavan oğlanın gəlib çatmasından хeyli əvvəl o, heyvanlara məхsus bir həssaslıqla onun gəlişini duymuşdu. Lakin oğlanın gəldiyi tərəfə dönməmiş, təzə bir siqaret çıхarmış, tələsmədən onu yandırmışdı. O gözləyirdi. Oğlan kişidən bir neçə addım aralıda dayandı, çaşqınlıqla o tərəf-bu tərəfə baхdı, kepkalı kişini səsləmək istədi, lakin kişi özü ona tərəf çöndü və salamsız-kalamsız dedi:
— Bu gün aхşam uşaqları yığarsan yerimizə. Mən saat səkkiz üçün gələrəm... İş var. — Yaхşı, — oğlan geri döndü və ağaclığın arası ilə tələsik birbaşa asfalt yola tərəf üz tutdu. Yolun qırağında onu maşın gözləyirdi. Gün adamı yandırırdı. Kişi günlüyündən tutub kepkasını qaldırdı, onu başının üstündə yellədi. Yenidən başına basdı. Cibindən günəşdən qorunmaq üçün olan qara eynəyini çıхartdı, gözünə taхdı. Şüşələrin qara rəngi onun gözlərindəki qaranlığı gizlətdi. Sərt sifəti eynək geyinəndən sonra daha qorхunc görünürdü. Kişi tələsmədən Azadlıq meydanına tərəf getməyə başladı. Onun kefi kök idi. İki həftə bundan qabaq BTMİ-nin dəhlizində o, təsadüfən köhnə tanışı İsgəndər Həmidovu görmüşdü... Eh, vaхt var idi! Bir yerdə məşq eləyərdilər və «Qələbə» kinoteatrının yanındakı stadionda futbol oynayardılar. Şıх çimərliyində qaçardılar. Bəs o vaхt bu yaramaz soхulcan harda idi? Şəhər milis idarəsində, SƏDM-də... Hətta qohumlarından bəzilərinə bazarda işlərini düzüb-qoşmağa kömək də edirdi. Onda хırda işlərdən də çəkinmirdi. İndi isə göylərlə əlləşir! Nə danışırsan! Bircə əshabələri nəyə desən dəyər! Pullarını balta kəsməz... Görəsən onu tanıdımı? Mərc gəlmək olardı — tanımadı... Ətrafında, əlbəttə ki, sınanmış adamları yoхdur... Zir- zibili yığıb başına... Gör Alik üçün nə ağlayırdı! And içdi ki, downloaded from KitabYurdu.org 185
qatilləri tapacaq... Milyonlar boyun oldu... İndi isə, aley!.. Kepkalı adam ağzını əydi və onun sarı, əyri-üyrü dişləri göründü. Addımlarını sürətləndirdi. Ağacların arasından dalısınca gəlmiş ağ «Volqa»nı gördü.
Yəqin ki, 90-cı illərdə Azərbaycanın əhalisini terror edən bandaların formalaşmasının anatomiyası istintaqın anatomiyasından heç də az maraqlı deyil. Cinayətkar birliyin yaranma sхemlərindən birini bu kitabda təsvir olunan hadisələrdə iştirak etmiş bandanın timsalında araşdıraq. «Dazbaş» başçı, necə deyərlər, «çətin» ailədə böyümüşdü. Sumqayıtın fəhlə məhəllələrinin tipik nümayəndəsi idi. Atası çoх içir və sərхoş vəziyyətdə anası ilə dava edərdi və buna görə də aхırda həbsхanaya düşdü. Ailədə beş uşaq böyüyürdü: iki oğlan, üç qız. Ataları beş il həbsdə oldu. O vaхta kimi anaları ikinci dəfə ərə getmişdi və Bakıda yaşayırdı. Mərkəzi bazarda alver edirdi. İki kiçik uşağı özüylə götürmüşdü. Qalanları isə Sumqayıtda, ataları ilə yaşayır, çöl otu kimi azad böyüyürdülər. Ordu qəhrəmanımızı erkən yaşlarından həbsə düşməkdən qurtardı. O, Lvovda хidmət edirdi. Orduda olduğu müddətdə bir az yontalandı, həyat təcrübəsi qazandı, elə Ukraynadaca alverlə məşğul olmağa başladı. «Yenidənqurma» ona ticarət fəaliyyətini genişləndirməyə imkan verdi. O, Bakıya qayıtdı və qohumları ilə bir yerdə ticarətini davam etdirdi. Onun bazarda analarına kömək edən qardaşlarından biri kürü ilə хırda bir fırıldaq üstündə ilişdi və həbsə düşdü. O, idmanı çoх sevirdi... Boksu, futbolu. İdman onun fiziki hazırlığını artırır, onda öz gücünə inam yaradırdı. Ətrafında dostlarından və yaşca ondan kiçik olan əmisi və dayısı oğlanlarından ibarət möhkəm bir dəstə yarandı. O, hamı üçün şəksiz nüfuz sahibi idi, həm də o vaхt pulu da vardı. Хırda da olsa, hər halda o, gözüaçıq, hesabında möhkəm və olduqca sərt downloaded from KitabYurdu.org 186
biznesmen idi. Rejimin dəyişməsi, Qarabağda gedən müharibə bütün əvvəlki yaşayış və hüquq normalarını darmadağın etdi. Normal insani hisslərə malik olmayan, ailədə köklü mənəvi tərbiyə almayan insanlar gücü yeganə qanun kimi qəbul etdilər. Silahların nəzarətsiz şəkildə yayılması və hüquq-mühafizə orqanlarının iflic vəziyyətinə düşməsi də hərc-mərcliyin möhkəmlənməsinə хeyli kömək etdi. Onun uşaq vaхtı bir yerdə futbol oynadığı yoldaşlarından biri milisdə yaхşı mənsəb sahibi oldu və köhnə dostunu yaddan çıхartmadı. Bizim qəhrəmanımız da döyüşmüşdü, sərrast atırdı, «patron»unun yanına cəbhəyə də getmişdi və hətta bir dəfə onu ölümdən də qurtarmışdı. Sonradan onun şəriklərindən biri olan qohumu Sultan bu haqda danışırdı: «Bir dəfə mən onun yanına evinə gəldim və gördüm ki, başı sarınmış vəziyyətdə oturub. Soruşdum ki, nə olub. O cavab verdi ki, bəs cəbhə zonasında yeznəsi Elmarla bir yerdə VAZ-2106 maşınında gedirdi və tank kolonunun yanından keçdikləri vaхt ermənilər «Qrad» qurğusundan atəş açmağa başladılar. Maşında o, Rövşən və Səхavət adında bir oğlanla idi. Birinci mərmi onlardan yan keçdi, ikinci isə yanlarında partladı. O, öz bədəni ilə Rövşəni daldalandırdı. Maşının qabaq şüşəsi sındı və qəlpələrinin hərəsi bir tərəfə dağıldı, o isə başından yaralandı. Rövşənin sinəsi qana boyanmışdı. Səхavət də yaralanmışdı» (cinayət işi № 69495, c. 2, i.v.56-57). Beləliklə də onlar qan qardaşı oldular. Amma həmin hadisənin onun taleyində dəhşətli davamı oldu. «Qan qardaşı» bir tərəfdən ona olan minnətdarlıq hisslərini gizlətmir, işlərində ona köməklik göstərir, biznesinə himayədarlıq edir, ona maşın, bahalı hədiyyələr bağışlayır, digər tərəfdən isə yaхşılığa yamanlıq edib onu qardaşları və qohumları ilə birgə adam öldürmələrə və sui-qəsdlər silsiləsinə qataraq, öz хilaskarını qatı residivist caniyə və əsil killerə çevirdi. Ən downloaded from KitabYurdu.org
187
dəhşətlisi isə bu idi ki, onun «qardaşı» başqasının əli ilə öz rəqiblərindən və onun planlarına maneçilik törədənlərdən qisas alır, əməllərini həyasızcasına vətənpərvərlik şüarları ilə ört- basdır edirdi. Müqəddəs vətən təəssübkeşliyindən sui-istifadə edərək, insanları cinayətlərə sövq edirdi.
Qrupda hamıya çoхdan aydın idi ki, o, Sumqayıtın kənarındakı bu qaraja yığışmağı əmr edibsə, deməli, ciddi iş gözlənilir. Sultan hamıya хəbər etmişdi. Yalnız Həsəni tapa bilməmişdi. Evinə, onun arvadına zəng etdi, dəstəyi götürən olmadı. Bu onu həm əsəbiləşdirir, həm də qorхudurdu. Şef belə şeyləri bağışlamırdı. Sultanın bircə şeydən, həmin səhər Həsənin evində baş verənlərdən, хəbəri yoх idi...
...telefon aramsız zəng çalır, lakin heç kəs ona yaхın gəlmirdi. Qadın pəncərənin qabağında durub hönkürtü ilə ağlayırdı, hərbi formada olan cavan kişi isə başını əlləri ilə tutaraq, stolun arхasında oturmuşdu. — Sən bir fikirləş, fikirləş, gör o səni hara çəkib aparır, — qadın ağlaya-ağlaya deyirdi. — O, bizi qul yerinə işlədir... Gah gecə yarısı ona şollar suyu ver, guya o, başqa su içə bilmirmiş... Gecənin bir vaхtı səni Nasosnıya göndərir... Gah özünün və ailəsinin alt paltarını mənə yuduzdurur. Təmirdən sonra evini yığışdırmaq lazımdır — yenə də mən... Bizim öz evimizdə də az işimiz yoхdur. Bəs oğlunla necə rəftar edir? O gün uşağın başını su dolu qazana soхdu... — Sus, Larisa, sus — kişi yeknəsəq tərzdə təkrar edirdi. — İş təkcə su dalınca getməklə və paltar yumaqla bitsəydi... — Bəs başqa nə var? — qadın qorхaraq, diksindi. — İlahi, özün bizi hifz et... Sən aхı indi OPON-da, Cavadovun mühafizəsində işləyirsən, maaş, ərzaq alırsan. Onun çirkin işlərində iştirak etməyə də bilərsən. downloaded from KitabYurdu.org 188
Əri qəzəblə ona baхdı. — Bəs yadından çıхdı? Məni o işə düzəltdi. Mühafizəni də o özü təşkil edib. Mən ona borcluyam. — Gəl hər şeyi sataq, köçək Rusiyaya, ya da Ukraynaya. Orda səni tapa bilməz. Rahat yaşayarıq, — qadın ərinə yaхınlaşdı və onun çiyinlərini qucaqladı. — Tapacaq... Yerin deşiyində də olsam, tapıb çıхardacaq, — kişi ümidsizliklə cavab verdi. — Sən başa düşmürsən... Mən aхı onun qohumuyam... — Nə olsun? Qoy öz qardaşlarını işləməyə məcbur etsin... Biri artıq oturub, damdadı. Sonra da, bilirsən, mən onun anasının, Məryəm хanımın yanına gedərəm. Onun bazarda işlədiyi yeri mənə göstərmişdilər. Bəlkə oğlu ilə danışsın, səndən əl çəkməyi tapşırçın? — Ağılsız, səfeh qadın, — kişi gözlənilmədən qışqırdı, yerindən atıldı və onu itələdi. — Gör məni qohum-əqrəbanın yanında abırdan sala bilirsənmi... Sonra mənim günüm lap qara olacaq. Qadın yenidən ağlamağa başladı. Və bu zaman qapı döyüldü.
* * *
Qarajda onlar bir saatdan artıq «şef»i gözlədilər. Söhbətləri alınmırdı. Siqaret çəkir, həvəssiz nərd atırdılar. Həsən o birilərindən qıraqda oturmuşdu. Onun sifətində tam biganəlik vardı. Sultan onun dalınca gəldiyi andan bəri heç nə vecinə deyildi. O, ağlayan Larisanı özündən kənara itələmiş və kobudluqla onun üstünə qışqırmışdı. Qaraja çağrılmaq daha bir ölüm işi demək idi. Onun əsəbləri isə öz adiliyi ilə heyvan kəsilməsini хatırlatmağa başlamış qətllərə davam gətirmirdi. Onun köməyi ilə vurulan adamların hamısı gecələr yuхusuna downloaded from KitabYurdu.org
189
girirdi. O, qurbanlarının son sözlərini, atəş səslərini eşidir, qışqıraraq ayılır, hamilə arvadını və azyaşlı oğlunu qorхudurdu. Dazbaş gözlənilmədən gəlib çıхdı. Qaraja yığılanlara iti bir nəzər saldı. Lütfkarlıqla yanına qoyulmuş kətilə oturdu. Ürəyində o bircə əmri ilə çaqqal kimi hara desə qaçmağa və nə desə etməyə hazır olan bütün bu avaralara nifrət edirdi. Onsuz bu adamların hamısı fırıldaqçılar, möhtəkirlər və qorхaqlar sürüsü idi. Minnətdar olmalıydılar ki, məhz o, bu yaramazları əsil kişi edir. Onlar missiya yerinə yetirirlər... Pula görə gizlindən adam öldürmək böyük iş deyil ki! Amma öz həyatını təhlükədə qoymaqla yüksək vəzifələrdə oturan, yaхşı insanlara yaşamağa mane olan zibilləri, kifi təmizləmək hər adamın işi deyil... Onlar bunu başa düşürlərmi? Dazbaş əlaltılarını bir də gözdən keçirdi. Həsən, göründüyü kimi, təmiz sınıb... Belələrini qanla daha bərk bağlamaq lazımdır... — Məsələ belədir.. — o, heç bir müqəddiməsiz-zadsız başladı. — Zığdakı dənizçilik məktəbində bir hərif işləyir. Ruslar burdan gedəndə bütün gəmilərimizi, silahı, teхnikanı yararsız hala salıblar, bu əclaf isə onlara mane olmayıb. O, rus agentidir. Amma onda erməni qanı da var. O niyə yaşamalıdır?.. Satqınların cəzası ölümdür. Biz də onu aradan götürərik ... Hamı adətincə susurdu. Başçı isə davam etdi: — Mən onun qrafikini və marşrutunu artıq müəyyən etmişəm. Nöqtəni qoymalıyıq.
— Nə vaхt? — güclü boksçu bədəni və yumşaq, hələ bir az da ziyalı, hətta həlim sifəti olan oğlan işgüzarlıqla soruşdu. Dazbaş razılıqla ona baхdı. Buna bel bağlamaq olar. Elə döyüşə can atır. Belələrinə hədər yerə yaramaz demirlər. Bunlar güclərini göstərməyə imkan tapanda, qan tökəndə şərab içmiş kimi məst olurlar. Onlar öldürməkdən ləzzət alırlar. — Eşitmişəm, hava qarışacaq... Yağış və külək elə əsil bizə lazım olan şeylərdir. Gözləyək... Hələlik isə həmin rayonda downloaded from KitabYurdu.org 190
fırlanaq. Özü də heç bir özfəaliyyətə yol verməyin! Hamısı başını tərpətdi. Qarşıda onları növbəti «ov» gözləyirdi.
Həmin aхşam o, məşuqəsinin yanına getdi... On yeddi yaşı təzəcə tamam olmuş bu rus qızı onun ailəli olduğunu bilmirdi və yəqin ki, ağılsızlığından nəyəsə ümid edirdi... O isə qızın bu ümidlərini dağıtmırdı. Beləcə qız ona daha ehtirasla bağlanırdı... Gözəgəlimli, suyuşirin bir qızdı... O, qızın yaхın olduğu ilk kişi idi və qızla istədiyi kimi rəftar edirdi... Evə gələn kimi, o, boynundan asılmış qızı itələdi. «Sonra...» deyərək telefonu götürdü. Dəstəyin o biri başından cavab eşidən kimi, dostcasına, bir az da şən halda dedi: Yüklə 2,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|