SELEKSİYA OVLAMASI (OVU) – ov heyvanlarının sayını
azaltmaq və yerdə qalan sayı yaxşılaşdırmaq məqsədilə populyasiyanın
tərkibindən arzuolunmayan fərdləri sıradan çıxarmaq.
SELEKTOGENEZ – digər regiondan daxil olan növlərin həmin
regionda yaşaması qabiliyyəti.
SELENOTROPİZM – ay işığından asılı olaraq bitkinin hərəkəti.
SELİTEB ZONA, YAŞAYIŞ ZONASI – yaşayış məntəqəsi
daxilində yaşayış məntəqələri yerləşən, sənaye, nəqliyyat və insanın
əhatəsində mühiti çirkləndirən digər müəssisələrin tikilməsi qadağan
olunan rayon.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
385
SELLÜLOZA (fr. cellulose, lat. cellula – hərfi mənada qəfəs,
burada hüceyrə) – Bitki hüceyrəsi qılafının əsas tərkib hisəsi (C
6
H
12
O
5
).
SENOBİONTLAR – yalnız müəyyən biosenoz tipində rast gəlinən
orqanizmlər.
SENOBİOZ (yun. koinos - birlikdə) – orqanizmlərin qruplaşmada
birgə yaşayışı. bax. biosenoz.
SENOCOĞRAFİYA – 1) biocoğrafiyanın biogesenozların və
ekosistemlərin yayılması qanunauyğunluqlarını öyrənən bölməsi: 2)
Geobotanikanın bitki qruplarının coğrafi yayılması
qanunauyğunluqlarını tədqiq edən bölməsi. Bura geobotaniki
rayonlaşdırma, xəritələşdirmə və geobotaniki kartoqrafiya daxildir.
SENOEKOSİSTEM – (senoz və ekosistem, Bıkov, 1970),
biogeosenoz (Sukaçov, 1942), geoekosistem (Soçava, 1970),
geoekobiota (Qerasimov, 1973), bioekos (Nesterov, 1975) – biosenoza
xas olan biosenoloji mühit, müəyyən edilmiş maddələr mübadiləsi,
energiya axını və məhsuldarlıqla birlikdə həmin biosenoza uyğun
elementar ekosistem. Qonşu ekosistemlərlə müxtəlif inkişaf səviyyəsi və
bilavasitə senotik əlaqəsi vardır. Əgər öz xüsusiyyətlərinə görə
(dominantlıq edən bitkilər bir ekobiomorfa aid olduqda)
senoekosistemlər yaxındırlarsa onlar konqreqasion ekosistemlərdə
birləşir.
SENOEKOSİSTEMİN İSTİLİK REJİMİ – Senoekosistemə daxil
olan uzundalğalı günəş radiasiyası miqdarının dəyişmə xarakteri.
İstiliyin dəyişməsi xüsusilə yay mövsümündə, əsasən yüksək albedo
olan və bitkilərin istiliyi udduğu üst fitosenotik biohorizontda (səhrada
torpağın səthində) gedir. Həmin yerdə istilik dəyişmənin ən yüksək
sutkalıq ritmi müşahidə olunur. Əksinə yaxşı inkişaf edən
senoekosistemlərdə struktur cəhətdən torpağın üst səthində sutkalıq ritm
(ritmika) mülayim olur. Torpaq biohorizonlarında istilik rejimi torpağın
istilik keçirmə qabiliyyətindən asılıdır, burada sutkalıq ritmika 50 sm,
illik ritmika isə 3 m dərinlikdə sönür. Müxtəlif ekosistemlərdə istilik
rejimi və balansının öz xüsusiyyətləri vardır. Belə ki, meşədə
transpirasiya istilik dəyişməsi, qum ekosistemlərində isə torpaq istilik
dəyişməsi böyük əhəmiyyət daşıyır. Su ekosistemlərində temperatur
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
386
tədricən aşağı düşür (+7
°C-yə qədər), istilik dəyişməsi dərinlik artdıqca
yavaş gedir, su hövzələrinin, dəniz və okeanların səthində temperatur
kəskin dəyişir.
SENOGENEZ – 1) Yer tarixi boyu biosenozların inkişaf və
dəyişməsi: 2) təkamül nəticəsində əvvəllər mövcud olmayan, yeni təbii
qrupların formalaşması. Termin E.Hekkel (1866) tərəfindən irəli
sürülmüşdür.
SENOKİNEZ – sindinamikanın bölməsi, biosenozlarda gedən
inkişaf (suksessiya), davamlılıq, məhsuldarlıq və digər prosesləri
öyrənir.
SENOSFER– biogeosenozun daxili mühiti, ekotopun biosenozla
qarşılıqlı təsiri prosesində əmələ gələn biotop.
SENOTİPLƏR – (Ramenskiy, 1935), fitososial siniflər (Vısotski,
1915), fitososial tiplər (Sukaçev, 1926) – eyni bioekoloji imkanı olub
biosenozda davamlı vəziyyət tutan növlərin məcmusu. Senotiplərin
məşhur təsnifatını J.Pavillard (1979), V.N.Sukaçev (1924),
F.E.Slements (1936), L.Q.Ramenski (1938), T.A. Rabotnova (1978)
vermişdir. B.A.Bıkovun təsnifatında həm bitkilərin, həm də heyvan və
mikroorqanizmlərin senotipləri verilir. O, təsnifatında kondominantlar,
dominantlar, subdominantlar, ekzodominantlar və inqrediyentlər ayırır.
SEOLİTLƏR – tərkibində su olan alüminium silikat mineralları,
qələvi və torpaq-qələvi metalların əvəz edilməsi hesabına yaxşı ion
mübadiləcisi sayılır. Üzvi maddələrin parçalanması, təmizlənməsi,
qurudulması üçün, həm də katolizator kimi sənaye çirkab suların
təmizlənməsində istifadə olunur.
SERPENTARİ (fr. serpentine, lat. serpens – ilan) – ilanların zəhər
almaq məqsədilə saxlandığı yer: terrarium növlərindən biri.
SESTODOZLAR – lentşəkilli qurdların insan və heyvanda törətdiyi
qurd xəstəliyi. Xəstəlik mədə-bağırsaq pozğunluğu, ağqanlıq,
qaraciyərin, sinir sisteminin, gözün və s. orqanların zədələnməsi ilə
təzahür edir.
SESTON – suda asılı vəziyyətdə olan üzvi-mineral hissəciklərin
(detrit) və plankton orqanizmlərinin məcmusu.
SESTONOFAQLAR – sestonla qidalanan orqanizmlər.
SEYRƏLMƏ – bitkilərin məhv olması və heyvanların ölməsi
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
387
nəticəsində məskunlaşdığı yerdə sıxlığı təbii səviyyədən aşağı olur. S.
antropogen və təbii ola bilər. Antropogen S. zamanı insan fəaliyyətinin
təsirilə əlaqədar ayrı-ayrı bitki və heyvan növünün məhv olması
nəticəsində məskunlaşdığı yerdə sıxlığı təbii səviyyə sərhədindən aşağı
olur. Təbii S. zamanı insanın fəaliyyəti olmadan canlı orqanizmin ayrı-
ayrı fərdlərinin məhv olması (eleminasiya) həyat uğrunda mübarizəsinin
intensivliyinin güclənməsi nəticəsində baş verir. Belə S. əsasən həddən
artıq məskunlaşma (sıxlaşma) zamanı gedir.
SEYSMİK BAL – Yer səthi üzərində zəlzələ intensivliyinin şərti
vahidi.
SEYSMİK XİDMƏT – zəlzələnin baş verməsi, qeydə alınması və
analizinə müşahidənin təşkili.
SEYSMİK ZONA (VƏ YA SAHƏ) (lat. seismos – tərəddüd,
zəlzələ) – Yer qabığının tez-tez zəlzələ olan zonası. Yerin hazırki inkişaf
dövründə əsasən iki S.z. var: 1) Aralıq dənizi və ya Alp-Qafqaz-
Himalay zonası; 2) Sakit okean zonası.
SEYSMOLOGİYA – geofizikanın zəlzələləri, onların başvermə
səbəblərini, nəticələrini və tikintilərin mühafizə tədbirlərini öyrənən
bölməsi.
SƏNAYE AXINTILARI – müxtəlif sənaye müəssisələrindən
çirklənərək ətraf mühitə axıdılan sular.
SƏNAYE COĞRAFİYASI – iqtisadi coğrafiyanın bir sahəsi:
sənaye istehsalının ərazi üzrə yerləşdirilməsini, müxtəlif ölkə və
rayonlarda sənayenin inkişafı
və yerləşdirilməsinin
qanunauyğunluqlarını, şərait və xüsusiyyətlərini öyrənir.
SƏNAYE EHTİYATI – Bərpa olunan resursun (heyvan, bitki)
vahid sahəsindən populyasiyadan dövrü olaraq qidanın, sənaye
məqsədilə məhsulun götürülməsi (ümumi vəziyyətinə zərər törətməmək
şərtilə).
SƏNAYE EKOLOGİYASI – sənayenin ətraf təbii və kənd
təsərrüfatı ekosistemlərinə və bütövlüklə biosferə məhvedici təsirini
azaltmaq yollarını işləyib hazırlayan elm sahəsi. Mərkəzi problemi –
aztullantılı, resurs qoruyucu və energiya qənaətedici istehsal
texnologiyası hazırlamaqdır. Təmizləyici qurğuların yaradılması və
sənayenin ətraf mühitə təsiri monitorinqinin üsullarını hazırlamaq da
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
388
S.e.-nın maraq dairəsinə daxildir. S.e. ekoloji kompleksin digər elmləri
(kimya ekologiyası, tibbi ekologiya, iqtisadiyyat ekologiyası, ekoloji
hüquq) ilə qarşılqlı əlaqədədir.
SƏNAYE RESURSLARI – sənayedə istifadə edilən bərpa olunan
təbii bioloji resurslar.
SƏNAYE SƏHRASI – insanın sənaye fəaliyyətilə mühitin
pozulması nəticəsində olduqca kasıb bitki örtüyü və heyvanat aləminə
malik olan təbiət sahəsi (karxanalar, yeraltı sərvətlərin çıxarılması
zamanı atılan süxur tullantıları və s.).
SƏNAYE TULLANTILARININ İSTİFADƏSİ – onlardan təkrar
xammal kimi istilik almaq üçün, gübrə kimi və s. məqsədlər üçün
istifadə olunması.
SƏHİYYƏ-GİGİYENİK NORMA – əhaliyə təhlükəsiz və optimal
həyat şəraiti qarant verən ətraf mühitin vəziyyətinin keyfiyyət-kəmiyyət
göstəricisi.
SƏHRA – Çox quraqlıq, isti havanın gündəlik və illik temperaturu
kəskin fərqlənən, illik yağıntısı 250 mm-dən aşağı, buxarlanma
yağıntıdan xeyli çox, güclü külək əsən, daimi axan çayları olmayan, çox
seyrək bitki örtüyü olan ərazi. S.-nın əmələ gəlməsinin ən başlıca səbəbi
yağıntının buxarlana biləcək sudan 7-30 dəfə az olmasıdır. S.-nın
özünəməxsus iqlimi vardır. Göy üzü aylarla buludsuz olur. Maksimum
temperatur +49,5
°, +58°-yə çatır, gün altında qumun səthi 90° qızır, illik
temperatur amplitudası 90
°, gündəlik 30°-yə qaxlxır. Orta Asiya S-
larında yağıntının illik miqdarı 60-150 mm, Mərkəzi Asiya (Təklə-
Məkan) 9 mm, tropik S.-larda isə hər yerdə 100 mm-dən azdır. Şimali
Afrika və Ərəbistan S.-larında bir neçə il ərzində yağış düşməyən yerlər
də vardır.S.-ların zəbt etdiyi ərazi bütün qurunun təqribən 30%-ni tutur.
Səth quruluşuna görə S.-lar qumlu, daşlı, gilli və şoranlı S.lara bölünür.
Azərbaycan Respublikası üçün S. xarakterik deyil. Burada S.-ya yaxın
landşaft fraqmentləri Abşeron yarımadasında, Kür-Araz ovalığında,
Naxçıvan M.R.-nın Araz boyu ərazisində təsadüf edilir.
SƏHRALAŞMA – bax: ekosistemin səhralaşması.
SƏRÇƏKİMİLƏR (Passeriformes) – quşlar dəstəsi. Dünyanın hər
yerində yayılmışdır. 5 mindən çox, o cümlədən Azərb-da 147 növü
məlumdur. Uzunluğu 9,5 sm-dən (kral quşu) 65 sm-dək (quzğun) olur.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
389
Azərbaycanda torağaylar, qaranquşlar, çaydaçapanlar, alacəhrələr, su
sərçələri, bilibitdanlar, qaratoyuqlar, arıquşları, vələmirquşları,
sığırçınlar və s. yaşayır. Cücüyeyən, bitkiyeyən(dənyeyən) və
qarışıqyemyeyən qrupları var. Faydalıdır (qaradöş sərçədən başqa).
SƏRVƏT – İnsanın tələbatını ödəyən maddələr və hadisələr. Sərvət
təbii və süni olur. Təbii sərvətlər: günəş, iqlim, su, torpaq, faydalı
qazıntılar, canlılara bölünür.
SƏRVKİMİLƏR (Cupressaceae) – iynəyarpaqlı bitki fəsiləsi.
Həmişəyaşıl kol və yaxud ağacdır. İynə və pulcuq formalı yarpaqları
qarşı-qarşıya, yaxud 3-ü bir yerdə dəstə ilə düzülür. Azərbaycanda bir
cinsi-ardıc təbii halda bitir, 2 cinsi-tuya və sərv becərilir.
Kəskin iyli ardıc: a-budağı,
b-meyvəsi
Çoxmeyvəli ardıc: a-ayrıca budağı
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
390
Uzunsov ardıc: a-iynəsi, b-meyvəsi
SƏS-KÜY ÇİRKLƏNMƏSİ
–
Ətraf mühitin fiziki
çirkləndirilməsindən biri. Səs-küyə adaptasiya yaranmır, orqanizmin
əsəb sistemini pozur, bəzən tam kar edir.
SƏS-KÜY XƏRİTƏSİ – yaşayış məntəqələrinin və ya sənaye
müəssisələrinin ayrı-ayrı sahələrində səs-küyün səviyyəsini göstərən
xəritə.
SƏS-KÜY XƏSTƏLİYİ –uzun müddət yüksək səs-küy şəraitində
işləməkdən yaranan ağır eşitmə, hepertoniya, baş ağrıları və. s.
SƏTH SULARI – Yer səthi ilə suyun axması; çay yatağı və yamac
S.s.-na bölünür.
S.s. özünün iki genetik mənşəyinin – qar və yağış sularının torpaq
örtüyünə hopa bilməyən və onun səthi ilə axan suların cəmindən
ibarətdir. Bu sular dağlıq ərazilərdə daşqınlar, sellər yaradaraq xalq
təsərrüfatına böyük ziyan vurur. Əsas ziyanvurucu daşqınlar (sellər)
Böyük Qafqazın cənub yamacında müşahidə olunur.
SIFIR ARTIM – hər hansı regionun populyasiyalarının sayının
stabilliyini əks etdirən doğum və ölümün bərabərliyi.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
391
SIĞINAQ –heyvanların əlverişsiz təsirlərdən-digər heyvanların
(yırtıcı) təsirindən və ya ətraf abiotik təsirlərdən (çox soyuq, çox isti
havadan və s.) qorunması üçün imkan yaranan yer.
SIXIŞDIRILIB ÇIXARILMA – həyat uğrunda mübarizənin
nəticələrindən biri olub bir növ ekoloji cəhətdən ona yaxın digəri ilə
əvəz olunur. Adətən, sıxışdırılan növ digər bitmə şəraiti tapmadıqda
məhv olur.
SİDERATLAR, (frans. sideration) yaşıl gübrə – yaşıl gübrə üçün
yetişdirilən bitkilər, torpağı üzvi maddə və azotla zənginləşdirmək
məqsədi ilə şum zamanı torpağa basdırılan yaşıl bitki kütləsi. Acı paxla,
narınc, payızlıq çöl noxudu, xaşa, lərgə, yonca və s. kimi paxlalı bitkilər
S. adlanır. S. torpağın fiziki-kimyəvi xüsusiyyətlərini yaxşılaşdırır. Şum
qatını üzvi maddələr, azot, kökyumrusu bakteriyaları, həmçinin başqa
qida elementləri ilə zənginləşdirir, torpağın məhsuldarlığını artırır.
SİKLİK SUKSESSİYA – günəş aktivliyinin dəyişməsi, iqlim
flyuktuasiyası və s. dəyişməsilə bağlı ekosistemin daxilən «qocalması”»
və “cavanlaşması” nəticəsində onun əsrlik dinamikası.
SİKLOKLİMAKS – azdavamlı klimaks olub dominantların
generasiyası ətraf mühit şəraitinin illik tərrəddüdünə uyğun gəlir.
SİKLON (yun. kuklos - dövrə) – atmosferin alçaq təzyiq sahəsi ilə
əlaqədar olaraq havanın burulğanlı hərəkəti. Yerin fırlanması
nəticəsindən S.-da havanın hərəkəti şimal yarımkürəsində sağdan sola,
yəni saat əqrəbinin əksinə, cənub yarımkürəsində isə soldan sağa, yəni
saat əqrəbi istiqaməti üzrə olur. Hərəkətin sürəti təxm. 20 m/s və
yüksəkdir. Siklonun mərkəzinə doğru külək güclənir və orada buludlu
hava üstünlük təşkil edir.
SİQMATİZM – Beynəlxalq geobotaniki tədqiqat mərkəzi
(Monpelye, Fransa). Fitosenozların floristik klassifikasiyası istiqaməti
olub Braun-Blanke (1964) və onun tərəfdarları tərəfindən inkişaf
etdirilmişdir.
SİLİKATLAR – tərkibində silisium-oksid (Si O
2
) olan təbii və süni
maddələr. Müasir silikat sənayesi tikinti materiallarına olan tələbatı
ödəyir.
SİLOS – kənd təsərrüfatı heyvanları üçün bioloji metodla acıdılmış
(konservləşdirilmiş) və yaxud kimyəvi turş minerallar əlavə etməklə
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
392
hazırlanmış şirəli yem. S. kütləsi üçün xüsusi anbar, xəndək və ya quyu
tikilir. S. qarğıdalı, günəbaxan, çölnoxudu, vələmir və s. S. otlarından və
bitki qalıqlarından hazırlanır.
SİMBİOZ (yun. syn – bir yerdə) – İki növdən olan fərdlərin birgə
yaşamasının elə bir formasıdır ki, bu zaman hər iki fərd xarici mühitlə
bilavasitə qarşılıqlı təsirdə olur; xarici mühitlə münasibətlərin tənzimi
hər iki orqanizmin fəaliyyəti ilə uyğunlaşır. Geniş mənada S. parazitizm
də (bu halda antoqonist S. adlanır) daxil olmaqla müxtəlif növlərdən
olan orqanizmlərin sıx birgə yaşamasının bütün formalarını əhatə edir.
Bitki bitki ilə, bitki heyvanla, heyvan heyvanla, bitki və heyvan
mikroorqanizmlərlə simbiotik münasibətdə olurlar. S. terminini ilk dəfə
alman botaniki A. de Bari (1979) təklif etmişdir. Bitkilər arasındakı S.-a
ən yaxşı misal mikorizadır.
SİMBİOGENEZ – simbioz yolu ilə çoxhüceyrəli orqanizmlərin
mənşəyi haqqında hipotez. A.R.Faminski tərəfindən (19-cu əsrin 60-cı
illərində) irəli sürülmüşdür. S. problemi hələlik mübahisəli olaraq qalır.
SİMBİONT – simbiozda iştirak edən partnyor. Məs., termitin
bağırsaq yolunda yaşayan ibtidailər: göbələk və yosunların şibyə
qruplaşmasında məskunlaşması: mikorizalı göbələyin paxlalıların
kökündə olması və s.
SİMBİOTOPİYA – oxşar yerlərdə bir-birinə yaxın növlərin birlikdə
yaşaması.
SİMFİZİOLOGİYA
– ümumi ekologiyanın bölməsi
(biosenologiyanın bir hissəsi): Yerin canlı örtüyünün yaşamaq
stabilliyini saxlayan orqanizmlər arasındakı qarşılıqlı əlaqə və onların
mühitlə əlaqə proseslərini öyrənir. S. konsepsiyası V.N.Beklemişev
tərəfindən hazırlanmışdır.
SİMPATRİÇLİK – iki və daha çox növün və ya bir növ
populyasiyanın birlikdə eyni vilayətdə yaşaması.
SİMPATRİK RƏNG – orqanizmin rənginin ətraf mühitə uyğun
kəlməsi.
SİMPTOM, əlamət (yun. symptoma - əlamət) – hər hansı bir
hadisənin(məs., xəstəliyin) əlaməti müayinə və sorğu zamanı aşkar
edilir. Qeyri spesifik (zəiflik, temperatur yüksəlməsi) və patoqnomik S.-
lar ayırd edilir. Subyektiv S. xəstəni müayinə etməklə (qulaq asmaq,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
393
laboratoriya müayinəsi və s.) həyata keçirilir. Xəstəlik S.-larının
məcmusu diaqnoz və proqnozun əsasını təşkil edir. Ekologiyada S.
anlayışı ətraf mühitin konkret faktorundan asılı olaraq bioloji proseslərin
normal gedişinin pozulması mənasında işlədilir (məs., ekosistemin
homeostazının pozulması).
SİNANTROPLAR (sin... və yun. anthoropos - insan) – bax:
Antropofillər və Antropofitlər.
SİNDİNAMİKA (sin... və yun. dynamis - qüvvə) – Xarici mühitin
dövrü olaraq dəyişməsi, suksessiyaların formalaşması (sinsenogenez) və
təkamülü (biosenogez) ilə əlaqədar biosenozların dinamikası, onların
dəyişkənliyi.
SİNDİNAMİK SUKSESSİYALAR və dəyişilmələr, genetik
suksessiyalar (Sukaçev, 1965) – Səthində biosenoloji mühit olmayan
bitki örtüyündən məhrum olan şəraitdə qruplaşmaların baş verməsi və
inkişafı ilə gedən suksessiyalar. Fərdi növlər məskunlaşaraq biosenoz
formalaşana qədər bir sıra prosenozların dəyişilməsindən ibarətdir. İlk
prosenozun başlanması əmələ gəldiyi mühitin xarakterinə görə gil
substratı üzərində (Geosere), qum üzərində (Psammasere), daş
substratında (Zithosere), həmçinin vulkan külü üzərində (Ginosere) və
su mühitində (Hydrosere) ola bilər.
SİNEGENEZ – birgə, qarşılıqlı (ancaq paralel olmayan) təkamül
inkişafı: fitosenozun formalaşması və ya bərpa olunması.
SİNEKOLOGİYA – Ekologiyanın bir bölməsi, populyasiya və
qruplaşmaların xarici və biosenoloji mühitlə əlaqəsini, onların mühit
yaradıcı rolunu, populyasiya qruplaşmalarında gedən fizioloji prosesləri,
o cümlədən fotosintezi, tənəffüs və transpirasiyanı öyrənir.
SİNXOROLOGİYA – biosenologiyanın bölməsi: ekosistemlərin
bocoğrafiyasını öyrənir (komplekslik, zonallıq, rayonlaşdırma,
biosenozların arealı, biotaların coğrafi elementləri və s.). Termini
İ.Braun-Blanke (1951) təklif etmişdir.
SİNİF, biologiyada – qohum və oxşar əlamətli heyvan dəstələrini və
bitki sıralarını birləşdirən ali təsnifat (taksonomiya) kateqoriyalarından
biri.
Müasir təsnifata növ, cins, fəsilə, dəstə və ya sıra, sinif və tip
kateqoriyaları daxildir. S.-lər oxşar quruluşlarına və əcdadlarına görə
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
394
toplanaraq, təsnifatın ən yüksək pilləsi olan tipi təşkil edir.
SİNMORFOLOGİYA – biosenologiyanın bölməsi: biosenozun
strukturunu (populyasiyaların sayı və paylanması, biohorizontlar, qatlar,
yaruslar) və biokütləsinin yayılmasını tədqiq edir.
SİNOPTİK XƏRİTƏ, HAVA XƏRİTƏSİ – üzərində rəqəmlər və
şərti işarələrlə hava (temperatur, təzyiq, buludluq, küləyin istiqaməti,
sürəti və s.) haqqında məlumat verilmiş xəritə. S.x. meteoroloji
stansiyalarda müəyyən vaxt ərzində aparılan müşahidələrin məlumatına
əsasən gündə bir neçə (2-8) dəfə tərtib edilir. S.x. havanın təhlili və
qabaqcadan xəbər verilməsi (proqnozu) üçün əsas materialdır.
SİNOPTİK METEOROLOGİYA – meteorologiyanın bölməsi.
Hava proqnozu üsullarını işləyib hazırlamaq məqsədilə hava şəraiti və
onun dəyişkənliyini müəyyən edən atmosfer proseslərini öyrənir.
SİNSENOGENEZ – Mövcud biosenoza, fitosenoz və ya assosiasiya
tiplərindən öz xüsusiyyətləri ilə fərqlənməyən biosenozların
formalaşması prosesi. Biosenozların sindinamikasının təzahüründən biri
sayılır. S. aşağıdakı müxtəlif amillərlə təmin olunur: senobiontlarda olan
genetik informasiya (avtonizamlanma), orqanizmlərin çoxalıb artması
və miqrasiyası, ekotopik və biosenotik seçmə. S. biosenotik mühitin
formalaşması ilə eyni vaxtda baş verir. S. prosenozların meydana
gəlməsi ilə (yaranması ilə) başlanır və onların ardıcıl dəyişməsi və ya
suksessiyaları ilə davam edir.
Dostları ilə paylaş: |