PARTENOKARPİYA (yun. pathenos - bakirə) – mayalanma
getmədən bitkilərdə meyvə əmələ gəlməsi. Belə meyvələr, adətən
toxumsuz və rüşeymsiz toxumludur. P. bir çox becərilən bitkilərdə
(üzüm, alma, armud, qabaq, xiyar, pamidor və s.) məlumdur. Toxumsuz
meyvələr əmələ gətirən bitkilər yalnız vegetativ yolla çoxalır.
PARTLAYICI MADDƏLƏR – sürətlə kimyəvi reaksiyaya girərək
külli miqdarda istilik ayıran və çoxlu qaz əmələ gətirən kimyəvi
birləşmələr və ya müxtəlif maddələrin qarışığı. Başlıca P.m. aromatik
karbohidrogenlərin nitrobirləşmələri və onların törəmələri
(trinitrotoluol, tetril), nitrat turşusunun duzları və çoxatomlu spirtlərlə
əmələ gətirdiyi efirlər, azidlər, guruldayıcı turşular, onların duzları,
piroksilin və s.-dir. P.m., əsasən hərbi işdə, tikinti də, mədən
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
350
sənayesində işlədilir.
PAS XƏSTƏLİYİ – bir çox bitkilərdə pas göbələklərinin geniş
yayılmış, zərərverici xəstəliyi. Taxıllar, texniki, dekorativ bitkilər və
müxtəlif yabanı otlar P.x.-nə tutulur. P.x. meyvə və toxumların keyfiy-
yətini aşağı salır. Azərbaycanda P.x. buğda, günəbaxan, yonca, lobya,
qərənfil və s.-də geniş yayılmışdır.
PASKAL – Beynəlxalq vahidlər sistemində təzyiq və mexaniki
gərginlik vahidi; Pa və Ra ilə işarə olunur. P. 1 H qüvvənin 1 m
2
səthə
göstərdiyi təzyiqdir. 1 Pa = 1 N/m
2
= 10 H/sm
2
= 0,102 kq/m
2
= 10 bar =
7,50 mm c. süt = 0,102 mm su süt. B.Paskalın şərəfinə adlandırılmışdır.
PASSAT AXINI – tropik və ekvator enliklərində Dünya okeanının
üfiqi səthi axını.
PASTERİZASİYA – yeyinti məhsulları və mayelərin 60-90
°
temperaturda bir neçə saniyədən 30 dəq-dək qızdırılması. İlk dəfə
L.Paster təklif etmişdir. P-da spor əmələ gətirməyən bakteriyalar və
fermentlər tələf olsa da, sporlu bakteriyalar salamat qalır. Yeyinti
məhsullarının saxlanma müddətini uzatmaq və sporlu bakteriyaları tələf
etmək üçün məhsul 24 saatlıq fasilə ilə 2-3 dəfə P. edilir və hər dəfə
soyudulur.
PASTORAL DİQRESSİYA, otlaq diqressiyası (lat. pastoralis -
çoban) – hədsiz mal- qara otarılması, intensiv tapdanma nəticəsində
otlağın vəziyyətinin pisləşməsi. Bu zaman torpaq quru olur, onun
tərkibində üzvi maddələrin miqdarı azalır, otlağın bitki örtüyü
kasıblaşır, kserofil xarakter alır.
PATİYENTLƏR – Özünün dözümlülüyünə görə yaşayış uğrunda
mübarizədə qalib gələn bitkilər (Ramenski, 1938). P-ə bir çox
dominantlar, xüsusən ekstremal şəraitdə yaşayan dominantlar aiddir.
PATOBİOSENOZ (yun. pathos - xəstəlik) – parazitlərlə və patogen
agentlərlə doyaraq parazitar şəbəkə yaradan biosenoz. Termin
Y.N.Pavlovskiyə (1946) aiddir.
PATOGEN MİKROBLAR – insan, heyvan və bitkilərdə xəstəlik
törədən mikroblar.
PATOGENLİK – Canlının (adətən mikroorqanizmlərin) digər
canlıda xəstəlik törətmək qabiliyyəti.
PATOLOGİYA – İnsan və heyvan orqanizmində xəstəliklərin ayrı-
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
351
ayrı patoloji proseslərin əmələ gəlməsini, gedişinin nəticəsini və
əmələgəlmə qanunauyğunluğunu öyrənən kompleks elm.
PATULEKTORLAR (lat. patulus - açıq) – Seyrək yerləşməsinə və
çətirlərinin birləşməsinə baxmayaraq iri ölçülərinə və geniş kök
sisteminin olması sayəsində qruplaşmalarda olan dominantlar. Məs.
saqqız ağacı (Sultanbud meşəsində), yarımsavannalarda püstə ağacı.
PAYIZLIQ BİTKİLƏR – birillik kənd təsərrüfatı bitkiləri: payızda
səpilir və sonrakı il məhsul verir. P.b. qrupuna payızlıq buğda, çovdar,
arpa, payızlıq paxla, payızlıq çölnoxudu və s. daxildir. Dünya
əkinçiliyində (Avropa və ABŞ-da) əsas taxıl bitkisi olan payızlıq buğda
daha çox yayılmışdır. Azərbaycanda payızlıq buğda və arpa becərilir.
PEDOBİONTLAR – torpaqda yaşayan orqanizmlər.
PEDOFAUNA: – bax torpağın faunası.
PEDOİQLİM – mikroiqlimin komponenti: əsasən yerin torpaq
örtüyünün xüsusiyətləri və onun atmosferlə termik mübadiləsindən
asılıdır.
PEDOSFER (yun pedon - torpaq) – 1) torpaq, onun altında yerləşən
torpaqəmələgətirən süxur və aşınma qatı (canlı orqanizmlərin yaşayış
mühiti hesab olunan qat): Yerin torpaqəmələgəlmə prosesi gedən qatı:
2) Litosfer, hidrosfer və Yerin canlı qabığının bir-birilə əlaqəli olan
zonası: 3) Yerin torpaq örtüyü.
PEKTİN MADDƏLƏRİ, PEKTİNLƏR
–
İrimolekullu
polisaxaridlər; quruda yayılmış bitkilərdə və bir sıra yosunlarda həll
olmuş formada olur. Kimyəvi tərkibinə görə P.m. qalakturon turşusunun
polimerləridir. P.m-nə neytral monosaxaridlər də (qalaktoza, ramnoza,
arabinoza, ksiloza) daxildir. Meyvə yetişdikdə pektolitik fermetlərin
təsiri ilə P.m.-nin miqdarının və keyfiyyətinin dəyişməsi nəticəsində
yumşalır.
PELAQOFİTLƏR (yun. pelagos - dəniz) – dəniz və okeanlarda
məskunlaşan bitkilər.
PELOFAQLAR – lil və qruntla qidalanan orqanizmlər.
PELOFİLLƏR (yun. pelos -lil) – lilli substratı üstün tutan
orqanizmlər: bakteriya, yosun növləri, oliqoxet, malyusklar və s.
PELOFOBLAR – lilli qruntlarda yaşamayan hidrobiontlar.
PELOGEN QAT – su hövzələrində lilin səthində yerləşən ölü
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
352
orqanizmlərdən və üzvi hissəciklərdən ibarət təbəqə. Saprofit
orqanizmlər (bakteriya, göbələk, qurdlar, həşəratların sürfələri və s.)
məskunlaşır.
PENEKLİMAKS (yun. penia - kasatlıq) – insan fəaliyyətinin
təsirilə kasatlaşma nəticəsində əmələ gələn stabil qruplaşmalar.
PERİFİTON (yun. peri - yanında) – su altında canlı və cansız
substratlarda məskunlaşan orqanizm qruplaşmaları. Termini A.L. Bin-
ninq (1929) irəli sürmüşdür.
PERM DÖVRÜ, perm – Yerin geoloji tarixində paleozoy erasının
axırıncı dövrü. Perm dövrü 285 milyon il bundan qabaq başlamış və 55
milyon il davam etmişdir.
PERMAFROST (ing. permafrost – daimi donuşluq) – daimi
donuşluqdakı torpaq. Məs. Sibirdə donmuş torpaq qatı bir neçə yüz
metrə çatır. P.-da çox qısa qütb yay dövründə mamır, şibyə və seyrək
otlar bitir.
PERTİNENSİYA (lat. pertinea təsir etmək) – bitkilərin, onların
populyasiya və qruplaşmalarının özünün və qonşuluqdakı fitosenozların
torpağına, havasının işıq balansına, torpaq-qruntunun su rejiminə və s.
təsiri.
PERTURBASİYA (lat. perturbatio - pozulma) (biosenozda) – bir
növün kütləvi çoxalması nəticəsində biosenozda mənfi dəyişikliklərin
yaranması.
PESSİMUM ZONA (lat. pessimum – ən pis) – ekoloji faktorun
orqanizmin (populyasiyanın) fəaliyyətinin məhv olması baş verən
dəyişmə diapozon sahəsi (optimumdan kənarda).
PESTİSİD QALIĞI – istifadə zamanı dəyişikliyə uğramayan ilkin
birləşməsi və ya transformasiyasının toksik məhsulları.
PESTİSİDİN YOXA ÇIXMASI (İTMƏSİ) – inaktivasiya,
miqrasiya, yuyulma, uçma, təbəxür və başqa proseslər nəticəsində ətraf
mühitdən pestisidin kənarlaşdırılması.
PESTİSİDLƏR (lat. pestis – yoluxma) – Bitki zərərverici və
xəstəliklərinə, alağa, taxıla və taxıl məhsullarına, oduncağa, pambıq
məmulatları, yun, dəri, həmçinin insan və heyvanlarda təhlükəli xəstəlik
yayanlara qarşı mübarizədə istifadə edilən kimyəvi maddələr. P.
aşağıdakı əsas siniflərə bölünür: akarisidlər-gənələrlə mübarizədə
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
353
istifadə edilən maddələr; antifidinqlər-cücüləri onların qidalandığı
şeydən qorxub çəkindirən maddələr; insektisidlər-zərərli cücüləri məhv
edən maddələr; herbisidlər – alaq bitkilərinə qarşı mübarizədə istifadə
edilən preparatlar; zoosidlər – zərərli onurğalı heyvanları məhv edən
zəhərlər; bakterisidlər, virusosidlər, funkisidlər-bitkilərdə viruslu və
göbələk xəstəlikləri ilə mübarizə aparmaq üçün istifadə edilən maddələr;
nematosidlər – bitkilərdə nematod xəstəliyinin törədicisi olan girdə
qurdları məhv edən preparatlar; molyuskosidlər-zərərli ilbizləri məhv
edən maddələr. P-lə işləyərkən fərdi mühafizə vasitələrindən (xüsusi
geyim və ayaqqabılar, respirator, əleyhqaz, qoruyucu gözlüklər və s.-
dən) istifadə edilməlidir. P.-dən düzgün istifadə etmədikdə o, insana,
həmçinin arıya və bitkilərin tozlanmasına kömək edən başqa cücülərə,
balıqlara, quşlara, vəhşi heyvanlara, həmçinin bütün təbiətə mənfi təsir
göstərir.
PESTİSİDLƏRLƏ ŞƏRTİ YÜKLƏNMƏ DOZASI – hər hansı bir
rayonda 1 ha şum sahəsinə və ya çoxillik əkinlərə, yaxud rayonun
ümumi torpaq sahəsinin 1 ha-na hər il verilən pestisidlərin ümumi
kütləsi.
PETROBİONTLAR (yun. petros - daş) – qaya çatlarında və
töküntülərdə yaşayan orqanizmlər.
PETROFİLLƏR –qayalıq və daşlı substratı üstün tutan
orqanizmlər. Məs., bəzi kəpənəklər, torpaq malyuskları.
PETROFİTLƏR – Qayalıq və daşlı töküntülərin bitkiləri. Bax:
litofitlər.
PETROQRAFİYA – süxurlar haqqında elm. Onların mineroloji və
kimyəvi tərkibini, quruluşunu, teksturunu, yatım şəraitini, yayılma
qanunauyğunluqlarını, Yer qabığında və səthində əmələ gəlməsi və
dəyişilməsini öyrənir.
PEŞƏ (SƏNƏT) TƏSİRİ – zərərli maddələrin istehsalı və istifadəsi
prosesində təsiri. P.t. iş zonasında havanın çirklənməsi zamanı yüksək
olur.
PEYİN – heyvanların bərk ifrazatından (peyin), duru ifrazatından
(sidik) və döşənəkdən ibarət üzvi birləşmə. P. gübrə kimi hələ qədimdən
məlumdur. P. bitkilər tərəfindən üzvi maddələrin sintezini
qüvvətləndirən CO
2
mənbəyidir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
354
PƏRDƏLİQANADLILAR, zərqanadlılar (Humenoptera) –
cücülər dəstəsi. Bədəninin uzunluğu 0,2 mm-dən 6 sm-dək olur. Müasir
faunada 100 mindən çox, Azərbaycanda 1500-dək növü vardır. İnsan
həyatında rolu böyükdür. P. çiçək tozcuğu ilə qidalanaraq bitkiləri
tozlandırmaqla, kənd təsərrüfatı və meşə təsərrüfatı zərərvericilərini
tələf etməkdə əhəmiyyətlidir. Bir çox növü bioloji mübarizədə istifadə
edilir. Bu dəstəyə mənsub bal arısı bal, mum və vərəmum kimi qiymətli
məhsullar verir.
PİQMENTLƏR (lat. pigmentum - rəng) (kimyada) – Plastik kütlə,
rezin, kağız və s.-nin boyadılmasında, poliqrafiya və rəngsaz boyaların
hazırlanmasında işlədilən müxtəlif rəngli narın tozlar.
PİQMENTLƏR (biologiyada) – Orqanizm toxumalarının tərkibinə
daxil olan rəngli maddələr. P.-in mühüm və müxtəlif rolu var. Ən geniş
yayılan P.-porfirinlər və karotinoidlər və onların oksidləşmiş törəmələri
sarı, narıncı, yaxud qırmızı rəngli P.-dir. Bunlar yaşıl bitkilərin,
həmçinin yosunların, göbələklərin, bakteriyaların tərkibində olur. Göy-
yaşıl və qırmızı yosunlarda köməkçi fotosintez P.-i var. Heyvanların
görmə orqanlarında görmə piqmenti var. Piqment sistemi orqanizmdə
xarici mühitin işıq şəraitini maddələr mübadiləsi ilə əlaqələndirən bir
halqadır. Ən mühüm funksiyası bitkilərdə fotosintez, heyvanlarda isə
görmə prosesində iştirak edir. İnsan orqanizmində piqmentin hər hansı
pozğunluğu müxtəlif mübadilə məhsullarının toplanmasından və bəzi
xəstəliklərdən baş verir.
PİONER NÖV – həyat (canlı) olmayan sahələri ilk dəfə sərbəst
tutan və ilk sukssesiyada iştirak edən növ. Məs., qayalıqları ilk dəfə
tutan tozağacı, quşarmudu, şamağacı: vulkan püskürəndən sonra
soyumuş lavada bitkilərin, sonra isə heyvanların peyda olması.
PİROFİTLƏR – yanğına qarşı dözümlü bitkilər: palıd, nəfəsotu və
s.
PİROGEN DƏYİŞİLMƏLƏR (suksessiyalar) (yun. pagos (PYR)
- od) – Bozqır, meşə yanğını və hər hansı yanğından sonra bitki
örtüyünün bərpa olunması dəyişilmələri.
PİROGEN DİSKLİMAKS – yanğınla pozulan klimaks. Yanğın
mühüm ekoloji faktor kimi ağacların sıradan çıxması hesabına kolların
dominantlığına səbəb olur.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
355
PİROGEN KLİMAKSI – dövri olaraq yanğın baş verən sahələrdə
adaptasiya olunan ekosistemin tərkibcə sadə heyvanat aləmi və bitki
orqanizminə malik klimaksı. P. k. yanğın hadisəsi ilə nəzarət olunur.
PİROGEN SUKSESSİYA, PİROGEN DƏYİŞİLMƏ –yanğın
hadisəsindən sonra baş verən katastrofik suksessiya.
PİROLİZ – havasız şəraitdə, 400-dən 700
0
C-yə qədər temperaturda
bərk tullantıların, ilk növbədə məişət zibillərinin termik parçalama yolu
ilə işlənməsi. Piroliz zamanı isti qaz – şvelqaz (tərkibində çoxlu
miqdarda metan olan) ayrılır, ondan enerji mənbəyi kimi istifadə etmək
olar: piroliz məişət tullantılarını zibilyandıran zavodlarda olduğundan
daha tam işlənməsinə imkan verir. Bu zaman atmosferə təhlükəli qazlar
az atılır, onların külü də az qalır.
PİTOMNİK – bitki şitilləri, tingləri (tinglik) və heyvan artıran
təsərrüfat.
PLANETAR METABOLİZM – xarici və dərin geosistemlər
arasındakı maddələr və enerji mübadiləsi. Yerin biokimyəvi proseslər
gedən silikat qabığındakı səthi (xarici) metabolizm də P.m.-adlanır.
Konsepsiya V.M.Qoldşmidt (1922) tərəfindən işlənmişdir.
PLANETİN TORPAQ FONDU – müasir texnika səviyyəsində yer
kürəsində təsərrüfatda istifadə oluna biləcək torpaqların sahəsi 134 mln.
km
2
(13,4 mlrd. ha) təşkil edir. FAO-nun məlumatına əsasən hazırda
şumlanan sahə 1,5 mlrd.ha, yəni qurunun potensial istifadəsi üçün
yararlı sahəsinin 10%-nə bərabərdir. Çəmən və otlaqlar 3 mlrd.ha
(22,3%) təşkil edir.
PLANETLƏR – Günəş ətrafına dolanan və əks olunmuş Günəş
şüaları ilə işıqlanan böyük göy cisimləri. 9 böyük planet, təqribən 2300
kiçik planet məlumdur.
PLANKTONOFİL – plankton orqanizmləri ilə qidalanmağı üstün
tutan hidrobiontlar.
PLANKTONOFİTLƏR – bax fitoplankton.
PLANKTON (yun. planktos - azan) – Su qatlarında passiv həyat
keçirən və suyun axımına müqavimət gösətərə bilməyən orqanizmlər.
P.-da bitkilər fitoplankton (o cümlədən bakterioplankton) və heyvanlar –
zooplankton yaşayır. P.-dakı orqanizmlərin ölçüsü bir neçə mkm-dən bir
neçə m-dək olur. Bir çox su heyvanları üçün yemdir. Böyük ehtiyatlara
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
356
malik dəniz P-.undan istifadə məsələsi perspektivlidir.
PLANKTONOFAQ, PLANKTOFAQ – planktonlarla qidalanan
orqanizm (bəzi qurdlar, molyusklar, balıqların çoxu, məməlilərdən boz
kit, kaşalot və b.).
PLANKTONOLOGİYA – hidrobiologiyanın plankton tədqiq edən
bölməsi.
PLANTAJ, PLANTAJ ŞUMU – torpaq qatını tam çevirməklə 50-
70 sm və daha çox dərinlikdə aparılan şumlama.
PLANTASİYA (lat. plantatio – bitki əkmək) – 1) iri əkinçilik
təsərrüfatı: tropik ölkələrdə və subtropik zona ölkələrində ixrac olunan
ərzaq və texniki bitkilər (şəkər qamışı, kofe, çay, düyü, banan, ananas,
tütün, pambıq və s.) becərmək üçün təşkil olunur. 2) xüsusi kənd
təsərrüfatı bitkiləri əkilmiş torpaq sahəsi (məs., çay P.-sı və s.).
PLETOBİOSFER (yun. pletho - doldururam) – biosferin ən fəal
horizontu (quruda 25-30 m qalınlığında, hidrosferdə – təxm. 200 m
dərinliyində).
PLEYSTON (yun. pleystikos – üzən və on - quru) – bir hissəsi
suda, bir hissəsi isə suyun səthində olan hidrobiontların məcmusu. P-
nun azad üzvi nümayəndələri külək tərəfindən qarışdırılır: dənizlərdə
külli miqdarda yosunlar bu cür həyat tərzi keçirir.
PLUTONİUM – təbiətdə rast gəlinməyən olduqca təhlükəli
radioaktiv element, atom elektrik stansiyaların reaktorlarında əmələ
gəlir. Radioaktiv tullantıların tərkibinə daxil olur. Hazırda AES-lərin
ərazilərində və hərbi obyektlərdə dünyada 200 ton P. mövcuddur. Bu,
bir çox ölkələrdə həyəcan doğurur və daim atom enerjisi üzrə
Beynəlxalq agentliyin diqqət mərkəzindədir.
PNEVMATORLAR – Bataqlıq bitkilərinin əlavə qaz mübadiləsi
keçirmək üçün yerüstü orqanları (“tənəffüs kökləri”).
PODZOL TORPAQLAR – turş torpaq tipi. Üst qatların dövri
olaraq izafi rütubətləndirilməsi, torpaq profilinin yaxşı diferensiasiyası,
turş reaksiya ilə əlaqədar üst qatların lildən, iki və üçvalentli metalları
yuyulub illüvial qatda toplanması və silisiumla zənginləşməsi ilə
səciyyələnir. P.t. Azərbaycanda kiçik sahələrdə Lənkəran, Astara
rayonlarında yayılmışdır. P.t.-ın münbitliyini yüksəltmək üçün
əhəngləmək, üzvi və mineral gübrələr vermək, çoxillik otlar əkmək və s.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
357
tədbirlərdən istifadə edilir.
POLİAUKSOTROF ORQANİZM – normal böyüməsi üçün çoxlu
miqdarda ekoloji faktorlara ehtiyacı olan orqanizm.
POLİBİONT – mühitin bir neçə fazasında və ya aqreqat
vəziyyətində (hava, su, torpaq-qrunt və s.) həyat sürmək qabiliyyəti olan
orqanizm (növ).
POLİDOMİNANT EKOSİSTEM – 1) produsentlərlə zəngin
ekosistem: 2) bir növün digərinə üstünlüyü aydın olmayan ekosistem.
POLİDOMİNANTLIQ – biosenozda bir çox növlərin dominantlıq
əlaməti (məs. tropik və subtropik meşə qruplaşmasında, çəmən bitki
örtüyündə).
POLİETİLEN – ən geniş yayılan sintetik polimer, ən təhlükəsiz
plastiklərdən biri, qida məhsullarının qablanmasında geniş istifadə
olunur, lakin çox vaxt onun tərkibində toksik əlavələr ola bilər.
POLİFAQLAR – Bir çox bitki və heyvan növlərinin biokütləsi ilə
qidalanan, hər şeylə qidalanan yırtıcı heyvanlar və bəzi cücüyeyən
bitkilər.
POLİFENİZM – müxtəlifliyi genetiki olmayıb bir populyasiyada
bir neçə fenotipin mövcudluğu.
POLİXLORİDLİ BİFENİLLƏR (PXB) – xlorlu karbohidrogenlər
qrupuna aid olub hazırda 300-ə qədər tipi mövcuddur. PXB-dən
elektrotexniki sənayesində geniş istifadə edilərək ondan lak, boya və
çoxlu sintetik materiallar alınır.
60-cı illərin sonunda PXB-də mürəkkəb ekoloji problemlərə güclü
toksik xassələr (kanserogen, mutagen) aşkar edildi.
POLİXORİYA – bitkinin bir neçə üsulla meyvə və toxumunu
yayması qabiliyyəti.
POLİXROM – çoxçiçəklilik (orqanizm).
POLİKARPİKLƏR (polikarp bitkilər) – həyatı müddətində
təkrarən (dəfələrlə) çiçəkləyən və meyvəverən çoxillik çiçəkli bitkilər
(ağacların, kolların, çoxillik otların əksəriyyəti).
POLİKLİMAKS KONSEPSİYASI – bu konsepsiyaya əsasən
müəyyən iqlim zonasında fiziki mühitin müxtəlif olmasına baxmayaraq
bütün qruplaşmaların eyni klimaksa gəldiyi fikrini real hesab etmək
olmaz.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
358
POLİQALİN SULAR (yun. polys - çox) – tərkibində çoxlu
miqdarda duz olan sular (ortaogen duzluluğundan yüksək 35-36%).
POLİMORFİZM – Fizika, mineralogiya və kimyada bəzi
maddələrin bir neçə formada atom kristal quruluşu ala bilməsi
qabiliyyəti.
POLİMORFİZM, biologiyada –bir növ daxilində xarici
görünüşünə görə kəskin fərqlənən və keçid formaları olmayan fərdlər.
Belə formalar ikidirsə, bu hadisə dimorfizm adlanır. Bir və ya müxtəlif
populyasiyadan olan fərdlərin xarici görüşündəki fərqlər də P.-ə
daxildir. Bir növdən olan və xarici görünüşünə görə müxtəlif poliplər və
meduzalar P.-ə misaldır.
POLİSAPROB SU HÖVZƏSİ – müxtəlif üzvi maddələrlə zəngin
olan su hövzəsi.
POLİSAPROBLAR – Üzvi maddələrlə çox çirklənmiş sularda,
qapalı hövzələrdə yaşayan və bu maddələrin çürüntüsü ilə qidalanan
orqanizmlər. Bu sularda zülallar, karbohidratlar, karbon qazı,
hidrogensulfid və metan qazı çox, oksigen az olur. Bir çox bakteriyalar,
qamçılılar, infuzorlar, yaşıl yosunlar, milçək sürfəsi P.-dır P.-ın
əhəmiyyəti böyükdür. Bütün növləri kütləvi bioloji təmizləməyə səbəb
olur.
Dostları ilə paylaş: |