Derleme malign Plevral Sıvıların Yönetiminde Medikal Torakoskopi Medical Thoracoscopy in the Management of Malignant Pleural Effusion Özet
Yüklə 393,79 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Medikal Torakoskopi Solunum
|
Medical Thoracoscopy
Solunum 2013; 15(2):77-81 78
en önemli avantajıdır. Medikal Torakoskopi Solunum t Hüseyin Yıldırım 79 larında, blep ve büllerin daha çok akciğerlerin apeksine yakın alanlara yerleşmesi nedeniyle daha yüksek giriş noktaları tercih edilebilir (5-5. interkostal aralık). Malignite kaygısı bulunan plevral sıvılı hastalarda ise giriş alanları tutulum alanlarının plevranın alt kısımlarında daha fazla olması itibarı ile daha aşa- ğıdan yapılabilir (6.-7. interkostal aralık). Optimal giriş noktası mid-aksiller hattır. Çünkü trokarın girişi esnasında daha az kas dokusu ile temas sağlanır. Son yıllarda yapışıklıkların varlığı nedeni ile akciğer parankimine zarar vermenin önlenmesi amacı ile giriş yerinin belirlenmesinde toraks USG kullanılmaktadır. İşlemden birkaç saat önce giriş güvenliğini ve optimal görü- şü sağlayabilmek amacı ile iatrojenik pnömotoraks yapılır. Bu amaçla hastadan yaklaşık 500 mL sıvı boşaltılır ve aynı miktar- da hava içeriye verilir. Giriş noktası %1’lik 15-30 mL lidokain kullanılarak sırasıyla cilt, cilt altı dokusu, interkostal kaslar ve pariyetal plevrayı içerecek şekilde lokal anestezi ile uyuşturulur. Trokarın geçeceği kadar yaklaşık 1 cm’lik bir kesi yapılır. Tro- karın göğüs duvarını geçişi sonrası tüm plevral yüzeyler dikkat- lice gözden geçirilmeli ve uygun alanlardan biyopsi alınmalıdır. İşlem sonrası gerekli kontroller (kanama odakları) yapıldıktan sonra göğüs tüpü yerleştirilerek işlem sonlandırılır. Torakoskopi nispeten güvenli bir yöntemdir. Bununla birlikte güvenli giriş için yeterli plevral aralığa sahip olmayan hastalar, hipoksemik ve tip 2 solunum yetmezliği varlığı, stabil olma- yan kardiovasküler hastalık, kanama diatezi, pulmoner arteriyel hipertansiyon ve terminal dönem parankimal fibrozis bulunan hastalar torakoskopi için kontraendikasyon grubunu oluşturur- lar. En sık karşılaşılan komplikasyonlar subkutanöz amfizem, aritmiler, ateş, ampiyem gelişimi, kanama, uzamış hava kaçak- ları ve hava embolisidir. Mortalite oranları %0,01-%0,24 olarak bildirilmiştir (1,11). Yüklə 393,79 Kb. Dostları ilə paylaş:
|