9-12 Nisan 2011 İstanbul Üniversitesi

Epileptogenesis in cortical dysplasia 
 
Kortikal displazi ve epileptogenezde patoloji 
 
Bilge Bilgiç 
 
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul 
 
Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Pathology, Istanbul, Turkey 
 
Kortikal  gelişimle  ilgili  malformasyonlar,  bir  dizi  yapısal  bozukluğu  kapsar.  Bu  grup  hastalıklarda,  en  sık 
karşılaşılan  klinik  bulgu  epilepsidir.  Kortikal  gelişim  bozukluğu  başlığı  altında  toplanabilecek  bu  hastalıkların 
sınıflandırılması,  büyük  ölçüde  morfolojiye  dayanmaktadır.  Epilepsiye  neden  olan  patolojiler  arasında  ilk  iki 
sırada  yer  alan  mezial  temporal  skleroz  ve  düşük  gradlı  glionöronal  tümörleri,  %13  ile  kortikal  displaziler 
izlemektedir.  İlaca  dirençli  epilepsilerde  sık  rastlanan  fokal  KD’ler  klinik  ve  histopatolojik  özellikler  dikkate 
alınarak,  alt  gruplara  ayrılmıştır.  Bunlar  tek  başına  görülebileceği  gibi  vasküler  malformasyon,  hipokampal 
skleroz  veya  tümöre  eşlik  edebilirler.  Morfolojik  spektrumda  dismorfik,  immatür  nöronal  hücreler,  balon-
nöronlar,  nöronal  hücre  gruplaşmaları,  beyaz  maddede  nöronal  heterotopi,  subpial  yerleşimli  nöronlar  ve 
tabakalanma bozuklukları yer almaktadır. Bunlara ek olarak, epilepsi tanı ve tedavisinde kullanılan yöntemlere 
bağlı meningeal fibrozis, kronik inflamasyon, infarktoid odaklar görülebilir. Epilepsi olgularında odağın yerleşimi, 
süresi ve sıklığı göz önüne alınarak yapılan sistematik değerlendirmeler, farklı olgu tipleriyle korelasyona olanak 
sağlayabilir ve patogeneze ışık tutabilir.  
 
Anahtar Kelimeler: Kortikal displazi, Epileptogenez, Dirençli epilepsi 
 
Pathology in cortical dysplasia and epileptogenesis 
 
Malformations  of  cortical  development  involve  a  series  of  structural  disorders.  The  most  common  clinical 
manifestation in these disorders is epileptic seizures. The classification of malformations of cortical development 
is  largely  based  on  histological  features.  Among  the  most  frequent  pathologies  causing  epilepsy  are  mesial 
temporaal  sclerosis  and  low-grade  glioneuronal  tumors  followed  by  CD  with  a  prevalence  of  13%.  Focal  CD 
which  is  encountered  frequently  in  drug-resistant  epilepsies  has  been  classified  into  subgroups  according  to 
clinical  and  histopathological  features.  These  entities  can  be  seen  alone  or  in  conjunction  with  vascular 
malformations, hippocampal sclerosis or tumors. A wide spectrum of histological findings is recognized including 
dysmorphic  immature  neurons,  balloon-cells,  clustering  of neurons,  neuronal  heterotopia  in  the  white  matter, 
subpial  neurons  and  loss  of  cortical  lamination.  In  addition,  meningeal  fibrosis,  chronic  inflammation,  foci  of 
infarction can be seen depending on the methods used in the diagnosis and treatment of epilepsy. Systematic 
evaluations  considering  the  localization  of  foci,  duration  and  frequency  of  seizures  in  epileptic  patients  may 
enable correlations among different types of cases and can elucidate the pathogenesis of the disease.  
 
Keywords: Cortical dysplasia, Epileptogenesis, Resistant epilepsy 

Paneller / Panels 
33 
 
Panel 4:  
Kortikal displazide epileptogenez 
Epileptogenesis in cortical dysplasia 
 
Kortikal displazide hayvan modelleri 
Animal models in cortical dysplasia 
 
Mehmet Kaya 
 
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İstanbul 
 
Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Physiology, Istanbul, Turkey 
 
Kortikal displazi (KD) zemininde ortaya çıkan epileptogenezin mekanizmalarını izah etmek için hayvan modelleri 
kullanılmaktadır.  Bu  modeller  başlıca  fokal  dondurma  hasarı,  uterusa  kimyasal  ajan  veya  irradiyasyon 
uygulanması  ve  genetik  uygulamalardan  oluşmaktadır.  Hayvan  modelleri  kullanılarak  beyin  dokusunda  ortaya 
konulan  histopatolojik  değişiklikler  çok  büyük  oranda  insan  KD’sindeki  tabloya  benzerlik  göstermektedir 
Hayvanda  irradiyasyon  modeli  ile  oluşturulan  KD  zemininde,  akut  veya  kindling  nöbetlerin  nöron,  astrosit, 
perisit  ve  kapiller  endotel  hücrelerini  oluşturduğu  nörovasküler  yapı  üzerine  olan  karşılıklı  etkileri  çok  iyi 
bilinmemektedir. Nörovasküler yapının önemli bir elemanı olan ve kan-beyin bariyerini oluşturan beyin kapiller 
endotel  hücrelerinin  hem  KD  zemininde  hem  de  akut  veya  kindling  nöbetler  sırasındaki  fonksiyonel  ve 
morfolojik  özelliklerindeki  değişiklikler,  özellikle  nöronal  homeostazisin  bozulmasına  ve  bunun  sonucu  olarak 
nöronal  aktivasyon  artışı  ile  nöbetlerin  ortaya  çıkışına  veya  şiddetlenmesine  katkı  verebilir.  Insan  ve  hayvan 
çalışmalarından elde edilecek sonuçlar hem KD’de görülen epileptogenezin mekanizmalarını anlamamıza hem de 
bu konuda etkili tedavi yollarının ortaya konulmasına katkı sağlayacaktır. 
 
Anahtar Kelimeler: Kortikal displazi, Epileptogenez, Dirençli epilepsi 
 
Epileptogenesis in cortical dysplasia 
 
Animal models are used to explain the mechanisms of epileptogenesis associated with cortical dysplasia (CD). 
These  models  mainly  include  focal  freeze  lesions,  in-utero  exposure  to  chemical  agents  or  irradiation  and 
genetic applications. Histopathological changes in brain tissue in these animal models are quite similar to those 
observed in human CD. In the setting of CD induced experimentally by in-utero irradiation, the impact of acute 
or  kindling  seizures  on  neurovascular  structures  comprising  neurons,  astrocytes,  pericytes  and  capillary 
endothelial cells is not well known. The brain capillary endothelial cells which form the blood-brain barrier and 
are one of the major constituents of the neurovascular unit may display alterations in functional and structural 
characteristics in the setting of CD and during acute and kindling seizures leading to deterioration of neuronal 
homeostasis  and  the resultant  neuronal  activation  which may  evoke or  aggravate  seizures. Data  from  further 
human  and  animal  studies  may  provide  a  better  understanding  of  the  mechanisms  of  epileptogenesis  in  the 
setting of CD and contribute to the development of effective treatment modalities. 
 
Keywords: Cortical dysplasia, Epileptogenesis, Resistant epilepsy 

Paneller / Panels 
34 
 
Panel 5: 
İşlevsel bağlılığın nörogörüntüleme yöntemleriyle ölçülmesi 
Estimation of functional connectivitiy in the brain by means of 
neuroimaging techniques 
 
Ağ bilimine bakış 
 
Haluk Bingöl 
 
Boğaziçi Üniversitesi, Bilgisayar Mühendisliği Bölümü, İstanbul
 
 
Bogazici University, Department of Computer Engineering, Istanbul, Turkey 
 
Bir  çok  disiplinde  birbirleri  ile  etkileşen  birimler  incelenir.  Bir  bilgisayar  ağına  bağlı  bilgisayarlar  kendileri 
farkinda  olmasada  birbirleri  ile  bilgi  değişiminde  bulunur.  Biz  arkadaşlarımız  ile  konuşuruz.  Şirketler 
birbirlerinden  mal  alır. Bankalar  birbirlerinden fonlar  alır.  Ülkeler de birbirlerine parasal destek  olur.  Proteinler 
birbirleri ile etkileşir. Sinirbilim açısındna bakıldığında bir neron diğerine bilgi aktarır. 
Çok farklı alanlardan gelen etkileşim bilgilerinde benzerlikleri çıkarabilmek için kuvvetli bir gösterime gereksinim 
vardır.  Çizge  kuramı  bu  açıdan  elimizdeki  tek  araçtır.  Bir  çizge  düğümler  ve  kenarlardan  oluşur.  Etkileşen 
birimler düğümler ile gösterilir. İki birim etkileşiyorsa, karşılık gelen düğümler bir kenar ile birbirlerine bağlanır. 
Bu şekilde çizgeler oluşturulduktan sonra çizge kuramında kullanılan ölçütler kullanılabilir olur. 
Çok  farklı  alanlardaki  etkileşmelerden  oluşturulan  çizgelerde  bazı  ortak  gözlemler  yapılmıştır.  Örneğin  düğüm 
sayıları genelde yüksektir. Kenar sayısı oransal olarak küçüktür. Bir düğümden bir başkasına genellikle bir yol 
vardır.  Bu  yolların  ortalaması  beklenenden  daha  kısadır.  Düğümler  gruplar  halinde  birbirlerine  bağlanır.  Aynı 
gruptan olan düğümler birbirleri ile sık bağlantı yaparken, iki farklı grupdan düğümler arasında bağlantı bulmak 
zordur. 
Bu konuşmada son zamanda ağ bilmi olarak da adlandırılan bu yeni disipline genel bir bakış verilecektir. 
 
A review of the science of networks 
 
 
In  many  disciplines  we  deal  with  interacting  units.  Computers  on  a  computer  network  exchange  information 
even  if  one  computer  does  not  communicate  “consciously”  with  another  one.  One  talks  to  her  friend.  A 
company  purchases  some  goods from  another.  Banks  get funds from  other  banks.  A country  gets  loans  from 
other countries. A protein interacts with another protein. In the domain of neuroscience, a neuron is connected 
to another neuron. 
In order to investigate patterns of interactions in such diverse domains a powerful representation is necessary. 
Graph theory is currently is the only tool that we have. A graph is composed of nodes and edges. The units are 
represented as the nodes. If two units interact, then the corresponding nodes are connected by an edge. Once 
a graph is obtained graph theoretical metrics can be applied to the graphs obtained from different domains. 
Some common observations on such graphs are that the numbers of nodes are large, the numbers of edges are 
quite  small.  Generally  it  is  possible  to  go  from  one  node  to  any  other.  The  average  length  of  such  paths  is 
unexpectedly  small.  Nodes  are  grouped  in  such  a  way  that  the  nodes  within  the  group  are  highly  connected 
while two nodes from different groups are not. 
In this talk we provide a review of so called the science of networks which investigates. 

Paneller / Panels 
35 
 
Panel 5: 
İşlevsel bağlılığın nörogörüntüleme yöntemleriyle ölçülmesi 
Estimation of functional connectivitiy in the brain by means of 
neuroimaging techniques 
 
Alzheimer hastalığında beynin varsayılan durum ağının çizge kuramıyla 
incelenmesi  
 
Koray Çiftçi 
 
Namık Kemal Üniversitesi, Çorlu Mühendislik Fakültesi, Biyomedikal Mühendisliği Bölümü, Çorlu, Tekirdağ, Türkiye. 
 
Namık Kemal University, Çorlu Engineering Faculty, Department of Biomedical Engineering, Çorlu, Tekirdağ, Turkey 
 
AMAÇ:  Alzheimer  hastalarının  beynin  varsayılan  durum  ağlarının  (VDA)  işlevsel  bağlantılılık  örüntüsü  genç  ve 
yaşlı kontrollerle karşılaştırmalı olarak asgari tarama ağacı kullanılarak incelenmiştir.
 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  Uluslar  arası  bir  veritabanından  (www.fmridc.org)  alınmış  işlevsel  manyetik  rezonans 
görüntüleme (iMRG) verileri (#2-2000-1118W) kullanılmıştır. Bu verilerde Alzheimer hastaları ile genç ve yaşlı 
kontrol gruplarından basit bir duyusal-motor görev sırasında iMRG kaydı yapılmıştır. İMRG verilerinin önişlemesi 
için  FSL  yazılım  paketi  kullanılmıştır.  Deneklerin  işlevsel  beyin  ağlarının  oluşturulmasının  ardından  bu  ağlar 
üzerinden  Kruskal  algoritması  kullanılarak  asgari  tarama  ağaçları  belirlenmiştir.  Asgari  tarama  ağacı  bir  ağın 
tüm düğümlerini toplam yolu en kısa yapacak şekilde birbirine bağlayan yolların kümesidir. Denek ağaçlarından 
grup ağaçlarının türetilmesi için özçıkarım yöntemine başvurulmuştur. 
BULGULAR:  Alzheimer  hastalarında  VDA  etkinliğinden  oluşturulan  asgari  tarama  ağaçlarının  diğer  iki  denek 
grubuna göre daha ayrışmış bir görüntü sergilediği gösterilmiştir. Bu ayrışma hipokampüs / parahipokampüs'ün 
ağın geri kalanından izole olmasına neden olmuştur. 
SONUÇ:  Alzheimer  hastalığında  beynin  işlevsel  etkinliğinde  meydana  gelen  değişimlerin  beynin  bağlantılılığını 
temsil eden karmaşık ağın omurgası olarak nitelendirebileceğimiz asgari tarama ağacına yansıdığı görülmüştür. 
 
Anahtar Kelimeler: Beyin bağlantılılığı, Alzheimer hastalığı, Çizge kuramı 
 
Graph theoretical analysis of the default mode network during alzheimer's 
disease  
 
OBJECTIVES:  Functional  connectivity  patterns  of  the  default  mode  network  (DMN)  of  Alzheimer's  disease 
patients were investigated by minimum spanning trees in comparison with young and elderly control groups. 
MATERIALS  &  METHODS:  A  functional  magnetic  resonance  spectroscopy  (fMRI)  dataset  (#2-2000-1118W) 
from an international fMRI repository (www.fmridc.org) was used. These data were obtained from Alzheimer's 
disease patients, and young and elderly healthy controls during a simple sensory-motor task.  FSL package was 
used  for  the  preprocessing  of  fMRI  data.  Following  the  generation  of  the  functional  networks  of  the  subjects, 
minimum  spanning  trees  were  computed  using  Kruskal's  algorithm.  Minimum  spanning  tree  is  a  subnetwork 
which connects all the nodes of a network with minimum total path length. Trees corresponding to each group 
were inferred using a bootstrap method. 
RESULTS:  It  was  observed  that  the  minimum  spanning  trees  of  the  patients  were  segregated  significantly 
more  than  the  other  two  control  groups.  This  segregation  resulted  in  the  isolation  of  the  hippocampus  / 
parahippocampus from rest of the network. 
CONCLUSION:  It  was  concluded  that  the  alterations  of  the  functional  activity  of  the  brain  during  Alheimer's 
disease  was  reflected  by  the  minimum  spanning  tree  which  might  be  designated  as  the  backbone  of  the 
complex brain network. 
 
Keywords: Brain connectivity, Alzheimer's disease, Graph theory 

Paneller / Panels 
36 
 
Panel 5:  
İşlevsel bağlılığın nörogörüntüleme yöntemleriyle ölçülmesi 
Estimation of functional connectivitiy in the brain by means of 
neuroimaging techniques 
 
Nöro-optik görüntüleme ile işlevsel bağlantısallığın incelenmesi 
 
Ata Akın 
 
Boğaziçi Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği Enstitüsü, İstanbul 
 
Bogazici University, Institute of Biomedical Engineering, Istanbul, Turkey 
 
AMAÇ: Nöro-Optik Görüntüleme ile işlevsel bağlantısallığın hesaplanması 
GEREÇ  ve  YÖNTEM: Nöro-optik  görüntüleme  tekniği  işlevsel  yakın  kızılaltı  spektroskopi  (iYKAS)  temelli  bir 
ölçümdür.  Bu  panel  sunuşumuzda  önce  iYKAS  teknolojisi  anlatıldıktan  sonra  bu  sistemle  kaydedilmiş  çeşitli 
psikiyatrik  hastalıklardaki  verilerin  analiz  sonuçları  sunulacaktır.  Markov  Zincirleri  modeli  ve  ortak bilgi  tabanlı 
geliştirdiğimizi  iki  farklı  algoritma  ile  analiz  ettiğimiz  şizofren  ve  dikkat  eksikliği  bozukluğu  olan  hastaların 
sonuçlarını sunacağız.  
BULGULAR: İşlevsel  bağlantısallığın  (İB)  iki  farklı  yöntemle  incelendiği  araştırmalarımızda  sağlıklı  kontrollerle 
şizofren  ve  DEHB  hastaları  arasında  önemli  farklar  bulduk.  İlaç  aldıktan  sonra  yapılan  analizlerde  ise  DEHB 
hastalarının işlevsel bağlantısallıklarının normalleştiği gözlemlendi. 
SONUÇ: iYKAS teknolojisi ise hızlı ve güvenilir bir şekilde İBlerin hesaplanabildiği gösterilecektir. Ayrıca özellikle 
bilişsel  ve  duygusal  bozukluklarla  seyreden  psikiyatrik  hastalıkların  altında  yattığı  düşünülen  işlevsel 
bağlantısallık hipotezinin de doğrulandığını göstereceğiz. 
 
Anahtar Kelimeler: fNIRS, İşlevsel bağlantısallık, Nöro-optik görüntüleme 
 
Investigation of the functional connectivity with neuro-optical imaging 
 
OBJECTIVES: Computation of functional connectivity by using neuro-optical imaging  
MATERIALS  &  METHODS: Neuro-Optical  Imaging  technology  is  a  measurement  method  based  on  the 
functional  near  infrared  spectroscopy  (fNIRS).  This  panel  presentation  will  introduce  the  basic  concepts  of 
neuro-optical imaging and fNIRS and then present data and analysis results obtained from several psychiatric 
patient groups. Results computed via a Markov-chain model and Mutual Information based FC will be presented 
and discussed. 
RESULTS:  We  have  observed  significant  differences  in  FCs  computed  via  two  different  methods  for  healthy 
controls  and  psychiatric  patients.  We  observed  that  the  FC  normalized  after  medication  for  patients  with 
Attention Deficit and Hyperactivity Disorder.  
CONCLUSIONS: fNIRS technology is shown to provide a reliable and accurate computation of the FC. We will 
try to convince that the hypothesis stating that weakening in FC exists in psychiatric patients with cognitive and 
emotional impairments can be verified with this technology.  
 
Keywords: fNIRS, Functional connectivity, Neuro-optical imaging 
 

Paneller / Panels 
37 
 
Panel 5:  
İşlevsel bağlılığın nörogörüntüleme yöntemleriyle ölçülmesi 
Estimation of functional connectivitiy in the brain by means of 
neuroimaging techniques 
 
İşlevsel bağlılığın nörogörüntüleme yöntemleriyle ölçülmesi 
 
 
Ahmet Ademoğlu  
 
Boğaziçi Üniversitesi, Biyomedikal Mühendisliği Enstitüsü, İstanbul 
 
Bogazici University, Institute of Biomedical Engineering, Istanbul, Turkey 
 
BOLD sinyalinin yüksek uzaysal çözünürlüğü ile EEG'nin yüksek zamansal çözünürlüğüyle birleştiğinde  EEG-
fMRI kaynaşımı işlevsel nörogörüntülemede çekici bir yaklaşım olmaktadır. Duyarga uzayında kaydedilen çok 
kanallı EEG verileri dağıtık kaynak görüntüleme teknikleri yardımıyla  geriçatılmış EEG kaynak görüntülerine 
dönüştürüldüğünde, BOLD sinyalleriyle voxel seviyesinde kaynaştırılabilmektedir. Hemodinamik yanıtla 
beyindeki elektrofizyolojik etkinlik arasındaki ilişkiyi aynı  anda kaydedilen fMRI ve EEG ölçümlerini 
kullanarak durağan hal görsel uyarılma koşulları altında inceledik.      Normal deneklerden 6, 8, 10 ve 12 Hz. 
sıklıklı durağan hal görsel uyarılarına karşı oluşan EEG-fMRI verileri kaydedildi. Genel Doğrusal Model yardımıyla 
geriçatılmış kaynak EEG gücü ile ölçülen BOLD yanıtı arasındaki ilinti kestirilerek her voxelde  asimetrik bir EEG-
fMRI kaynaşımı gerçekleştirildi. BOLD sinyalinin uyarı sıklığı ve onun harmoniklerinde oluşan toplam durağan 
hal EEG gücü kestirildi ve farklı uyarı frekanslarına bağlı  olarak beynin sıklık davranışı  ortalama EEG ve 
BOLD etkinlikleriyle belirlendi.   Sonuçlar göstermektedir ki  yüksek metabolik gereksinimin uyarı sıklığı ve onun 
harmoniklerinde oluşan toplam EEG ile pozitif, geriye kalan alfa bandındaki EEG etkinliğindeki ile negatif ilinti 
gösterdiği bazı bölgeler mevcuttur. Ayrıca düşük metabolik gereksinim gösteren bazı yerlerde EEG'de yüksek 
eşzamanlılık olduğu da görülmektedir. 
 
Measuring the functional connectivity with neuroimaging techniques   
 
When the high spatial resolution of BOLD signal combines with the high temporal resolution of EEG  the EEG-
fMRI  fusion  becomes  attractive  approach  in  functional  neuroimaging.  When  the  mulitchannnel  EEG  data 
recorded  from  the  sensor  space  is  transformed  to  source  reconstructed  EEG  data using   distributed  source 
imaging techniques, it may be fused with the BOLD signal on a voxel. We investigated the relationship between 
the  hemodynamic  response   and  the  electro-physiological  activity  of  the  brain using  fMRI  and  EEG 
measurements  simultaneously  recorded under   steady  state  visual  stimulation  conditions. EEG-fMRI  data  in 
response  to  steady  state  visual  stimulation at  6,8,10  and  12  Hz.were  collected  from  normal  subjects.  An 
asymmetric  EEG-fMRI   fusion  is  performed using  a  general  linear  model  which  estimates  the  correlation 
between  source  reconsted  EEG  power  and  the  measured  BOLD  response  at  each  voxel.   The  correlation  of  
BOLD  response with  the  total  steady  state  EEG  power  at  the  stimulation  frequency  and  its  harmonics were 
estimated and the frequency behavior of the brain was determined by the mean EEG and BOLD activity across 
different stimulation frequencies. The results show that there are regions where there is a positive correlation 
between   a  high  metabolic  demand and  the  total  EEG  power at  the  stimulation  frequency  together  with  its 
harmonics,  and   a  negative  correlation between  that  and  the  EEG  power in the  rest  of  the  alpha 
band.   Additionally, some regions  are  observed  where  there  is  a low  metabolic  demand  and  a  high  EEG 
synchronization. 

Paneller / Panels 
38 
 
Panel 6:  
Beyin tümörlerinin moleküler biyolojisi 
Molecular biology of brain tumors 
 
Gliomların moleküler biyolojisi 
 
Melike Mut 
 
Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, Ankara 
 
Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Neurosurgery, Ankara, Turkey 
 
Gliomların moleküler biyolojisi karmaşık bir yapıya sahiptir ve devam eden yoğun çalışmalara rağmen ancak bir 
kısmı aydınlatılabilmiştir. Bu grup içinde en çok çalışılan astrositomlar ve oligodendrogliomlardır. Astrositomlar 
ya  düşük  dereceli  olarak  başlar  ve  glioblastoma  ilerler;  ya  da  “de  novo”  primer  glioblastom  olarak  oluşurlar. 
IDH1 mutasyonları düşükten yüksek dereceye ilerleyen gliomlarda görülürler. Sekonder glioblastomların izlediği 
moleküler  yol  p53  tümör  supresor  gen  bozuklukları  veya  platelet  derive  büyüme  faktörü  bozuklukları, 
kromozom  7  kazançları  ile  başlar  ve  tümör  ilerledikçe  hücre  siklus  kontrol  bozukları  olaya  eşlik  eder.  Malign 
transformasyon sırasında görülen hücre siklus bozuklukları, CDKN2A delesyonu, kromozom 19q kaybı ve PTEN 
bozukluklarıdır.  Primer  glioblastomlarının  özelliği  epidermal  büyüme  faktör  ve  reseptor  (EGFR)  bozuklukları, 
PTEN kaybı ve kromozom 10 kayıplarıdır. Oligodendrogliomlarda 1p/19q kayıpları sık görülür. Gliomların köken 
aldığı  hücre  halen  tartışmalıdır.  Genetik  olayların  yanı  sıra  hücrenin  sinyal  iletim  yollarındaki  bozukluklar  tüm 
gliomlarda tanımlanmıştır. Bunlar içinde özellikle EGFR alt yolunda yer alan Ras/MAPK yolu ve PTEN tarafından 
kontrol  edilen  PI3K/Akt  yolu  önemli  sinyal  iletim  yollarıdır.  Gliomların  bir  başka  özelliği,  anjiogenez  ve 
invazyonda da  yine  büyüme  faktörleri  (EGFR,  VEGF)  ve  çeşitli  proteazlar  ve  integrinler rol  oynamaktadır.  Son 
zamanlarada  IDH1  ve  IDH2  mutasyonlarının  glioma  patogenezindeki  öneminin  anlaşılması  ile  yeni  prognostik 
faktörler  olarak  klinik  kullanıma  girmiştir.  Sonuç  olarak,  gliomların  çoğalmasını,  invazyon  ve  anjiogenezini 
sağlayan  moleküler  mekanizmalar  karmaşıktır  ancak  daha  iyi  anlaşılmalarıyla  birlikte  yeni  tedavi  hedefleri 
oluşmaktadır.