Rivojlanayotgan mamlakatlarda yashil iqtisodiyot va barqaror rivojlanish strategiyasini ishlab chiqishda qator muammolar mavjud:
yashil iqtisodiyot yangi konsepsiya sifatida har bir mamlakatdagi ijtimoiy-iqtisodiy holatga bog‘liq holda qo‘llanishi lozim
rivojlanayotgan mamlakatlar iqtisodiyoti ustun darajada tabiiy resurslardan intensiv foydalanishga asoslanadi va bu o‘z navbatida atrof- muhitning ifloslanishiga olib keladi;
ishlab chiqarish texnologiyalarining aksariyat qismi eskirganligi sababli ushbu mamlakatlarda ishlab chiqarishni texnologik jihatdan yangilashda jiddiy muammolar mavjud;
yashil iqtisodiyotga sarflanayotgan kapital qo‘yilmalar miqdori cheklangan, davlat xarajatlari qisqarib bormoqda, milliy resurslar ochlik va kambag‘allikni yo‘qotish, tibbiyot va ta’lim darajasini oshirishga yo‘naltirilgan
yashil iqtisodiyotga o‘tishdagi mavjud to‘siqlarni bartaraf etish.
Yashil iqtisodiy siyosat rivojlanayotgan mamlakatlarda quyidagi ijtimoiy-iqtisodiy va ekologik muammolarni hal etish imkonini beradi:
Sof texnologiyalarni joriy etish orqali muqobil energiyadan foydalanish imkoniyatini yaratish;
Sof ishlab chiqarishga investitsiyani yo‘naltirish asosida resurslardan foydalanish samaradorligini oshirish;
Qishloq xo‘jaligida barqaror, samarali usullardan foydalanish negizida oziq-ovqat xavfsizligini ta’minlash;
Energiya manbalaridan foydalanishni diversifikatsiyalash orqali import qilinayotgan energiya tannarxini pasaytirish va energetika xavfsizligiga erishish;
Iqtisodiy faoliyatning atrof-muhitga salbiy ta’sirini yumshatish.
“Yashil iqtisodiyot”ga o’tish
yashil iqtisodiyotga o‘tish jarayonini moliyalashtirishning mustahkam bazasi, sifatli inson resurslari va ilg‘or texnologiyalarga ega. Shu sababli ushbu mamlakatlar yashil iqtisodiyotga ijtimoiy rivojlanish va ekologik barqarorlikni ta’minlashga xizmat qiluvchi investitsiyalar sarflash, iqtisodiyotning yangi tarmoqlarini rivojlantirish orqali o‘tishadi.
