“Mən fəxr edirəM ki, AzərbAycAnlıyAM!”

retikuloendotelial leykoz (retikuloen-

dotelioz, retikulez, monositar və histiosi-

tar leykoz). Kliniki nişanələrə görə mieloid 

leykozdan  fərqlənmir.  Xəstəliyin  xarakter 

nişanələrı  yoxdur.  Leykozun  başqa  növlə-

rində  olduğu  kimi  burada  da  görünən  se-

likli  qişalarda  anemiya,  inkişafdan  qalma, 

şiddətli arıqlıq, diri cəkinin əvvəlki çəki dən 

20-30%  az  olması  muşahidə  edilir.  Leyko-

zun  bu  növünün  diaqnozu,  ancaq  histoloji 

yolla  qoyulur.  Qanda  eritrositlərin  miqdarı 

kəskın aşağı düşür, xəstəlik iti və yarım iti 

formada  gedir  və  müvafiq  olaraq  100%, 

70-80%  quşun  ölümünə  səbəb  olur.  Qanda 

eritrositlərin  miqdarı  kəskın  aşağı  düşür, 

monositlərin  miqdarı  yüksəlir.  Leykozun 

bu  forması  leykozla  xəstələnmiş  quşların 

ümumi miqdarının 2-3%-ni təşkil edir. Ley-

kemik və aleykemik formada gedən retiku-

loendotelial leykoz müəyyən edilib. Leyke-

mik  gedişdə  leykositlərin  ümumi  miqdarı 

100 min/mm³ dən yüksək olur. Bu az təfriq 

olunan mieloid sırasının hücey rələri hesabına 

(monositlər, hemositoblastlar) və retikulyar 

hüceyrələr hesabına artır. Eritrositlə rin ümumi 

miqdarı aşağı düşür, hemoqlobinin miqdarı 

Sali ilə 40-26% olur.