Dİvan-ü luğat-it tüRK

yandru_ka : təkrar.

yandrumaq_ka: yandurmaq_ka. 1. döndürmək. 2. qusmaq. 3. qorxutmaq·. 4. yanmaq.

yanıq_ka : 1. qusma. qəyy. bulantı. - o yanıq yandı: o qaytardı. 2. qorxutma. təhdit. - bəy yanığında düşmə: bəy qorxusuna düşmə. 3. yandıq_ka. yanıq. soysuz. köksüz. qarışığı, yandan olan.

yanılan : yanğılqan_ka. 1. unutan. 2. səhv edən.

yanılmaq : yanğılmaq_ka. - yazmas, atım olmaz, yanılmaz, bilgə olmaz.

yanılmaz: yazmaz_ka. yayınmaz. iştibah edməyən.

yanıltmaq: yazturmaq_ka. çözdürmək.

yanıt : yonqaq_ka. yonqat. yanqa. çuğulluq. qoğut. şikâyət.

yanıtmaq_ka: yenitmək_ka. 1. yonqamaq_ka. yonqatmaq_ka. yanqamaq. çuğullamaq. qoğulamaq. 2. şikâyət edmək. 3. yenitmək. tazalamaq. 1. doğurtrnaq. - mama arvadı yenitir. 1. yenitmək. tazalamaq.

yanqa_ka : yanğa_ka. 1. hərhanki bir nəyin, ırmağın yanı. keçəsi. 2. yonqaq_ka. yonqat. yanıt. çuğulluq. qoğut. şikâyət.

yanqaq_ka: yanğaq_ka. 1. yanlı, civarlı, qıraqlı olan nə. dişlərin oturduğu gəmik. qapı söğəsi. hər şeyin yanı. 2. yan. tərəf.

yanqalduruq_ka: yanğalduruq_ka. yanalduruq. kəpənəgin arxasına, yaxasına tikilən parça. başlıq.

yanqan_ka : yanğan_ka. yanan. 1. alaca qarqa. yalnız başı aq olan qarqa. 2. fil. - yanqan carladı: cırıldadı.

yanqı_ka : yanğı_ka. yeni.

yanqıla : yanğıla_ka. yenədən. yənidən. genədə. təkrar. ikinci kərə.

yanqılamaq: yanğqulamaq_ka. səs vermək. səs gəlmək.

yanqılamaq_ka: yanğılamaq_ka. 1. yanılamaq_. yeniləmək. - başın yandıru yanqıladı: yarasın yenidən tazaladı. - o donun yanqıladı: yenilədi. 2. yanıqlamaq. olan şəyi yenidən göstərmək. tazalamaq. - dağ bu səsi yanqılasın.

yanqılqan_ka : yanğılqan_ka. yanılan. 1. səhv edən. iştibah edən. 2. unutan.

yanqılqan_ka: unutan. yanılan.

yanqılmaq_ka : yanğılmaq_ka. yanılmaq.

yanqın : ört_ka. od. yanan nəsnə.

yanq_ka : yan. (< yanqmaq: əks olmaq). 1. qalıb. - börk yanqı: börk qalıbı. 2. yeng. ətək.

yanqluq_ka: yanğluq_ka. yanlışlıq.

yanqmaq: əks olmaq.

yanqraq_ka: yanğraq_ka. yanlı yörümlü, burşuq nə. qıvrımlı. büqüntülü. - yanqıraq yollar: birçik burşuq yollar.

yanqramaq_ka: yanğramaq_ka. yanzatmaq. (saxlanması gərəkəni) açmaq, açığa vurmaq, söyləmək. aydınlamaq. ifşa edmək.

yanqşaq_ka : yanğşaq_ka. yanşaq. yandan yöndən qonuşan. özün burxıb, üz gözün tutan. sözü yenilədən. gəvəzə. boş boş söyləyən, cirngildəyən. bir sözü təkərləyən.

yanqşatmaq_ka: yanğşatmaq_ka. yanşatmaq. gəvəzəlik edmək.

yanqu_ka : yanğqu_ka. yanğqu_ka. yanıt. səsin geridən gəlməsi. yanqı.

yanqulamaq_ka: yanğqulamaq_ka. səs vermək. yanqılamaq. səs gəlmək.

yanqurmaq_ka: yanğurmaq_ka. yanına, sağına soluna baxmaq.

yanlıq : çiydəm_ka. sınqır. zavar.

yanlıq_ka : 1. çanta. yanında götürülən ambacıq, buxca. 2. küləpüşti.

yanlışlıq: yanğluq_ka.

yanluq : yalnuq. nökər.

yanmaq : yandrumaq_ka. yandurmaq_ka.

yanmaq_ka: 1. dönmək. çönmək. qayıtmaq. - yandı ərinc sözündən: bəlkə döndü əhdindən. - nəyə yoldan yandın: qayıtdın. 2. qorxutmaq. təhdit edmək. - bəy onu bi işdən yandı. 3. örtənmək. örtəymək. çırt çırt edib yanmaq. 4. qalxmaq. - o yanıq yandı: o qaytardı. 4. qusmaq. - ər yandı. 1. yalmaq_ka. yalınmaq. göynəmək. alovlanmaq. 1. anqmaq. şaşmaq. çaşmaq. təəccüblənmək. - o andı. - onu görüb, yandıq qaldıq. - bunların hamısın bilirdik, yanmağa gərək nədir. - işini görəndə var, yananda var.

yanşaq : yanğşaq_ka. 1. sözü yenilədən. gəvəzə. boş boş söyləyən, cirngildəyən. bir sözü təkərləyən. - yanşaq ağzına yağ sürdük. - yanşaq təlim səyrər: gəvəz çox söylər. 2. səfeh. axmaq. - yanşaq dilim sayramaq: boş boş sözlər söyləmək.

yanşatmaq: yanğşatmaq_ka. gəvəzəlik edmək.

yanumaq_ka: açmaq. biləmək.

yanurmaq: sulamaq. ititmək. - pıçaqları, qəmələri, qılışları yanurdular, döğüşə girişdilər.

yanut_ka : 1. cəvab. 2. qarşılıq. əvaz. bədəl. qiymət.

yanutmaq_ka : nərsəni yandan, yanından sürtüb ititmək, biləmək, açmaq, safatmaq. - pıçaq yanuldu. yıtıtmaq_ka. yititmək. ititmək. bilətmək.

yap : yap_ka. 1. yapıq, quruq qurulmuş, çevrələnmiş, girdə nərsə. açıq. doğru. çin. - yapraq: < yap + raq: nərsənin düz olduğuna, vurqu, tə'kid simgəsi): 2. çin çin. lap doğru. 3. meydan. çəkinmədən, açığına işə danışığa, açıq olan nə, ərsə. 4. hilə. al. - yap yup: gizli püslü.
- yap yup qılmaq_ka: 1. kələk qılmaq. al edmək. 2. yubılamaq. yuplamaq. burbatmaq_ka. geciktirmək.
- yap yup_ka: yapıq yupuq. gizli mizli. hilə. al.

yap : yup_ka. hilə. al.

yapa : yaba_ka. yumşaq, əprik olan, yaş, ıslaq olan.

yapaqulaq_ka: quburğa_ka. bağırqa. boğurqa. bayquş. üki. ühi.

yapan : yapqar. gizlətən. sınqar. sindirən.

yapanğ_ka: qumluq. bataq. yerimyi çətin olan yer.

yapçan_ka: yavçan_ka. yavşan.

yapçınmaq: yavçunmaq_ka. yapçunmaq. yapıştırılmaq. yapşunmaq.

yapçırmaq: yavçurmaq_ka. yapıştımaq. yapçurmaq. yapşurmaq. yapşırmaq.

yapçunmaq_ka: <> yapçınmaq. yavçunmaq_ka. yapçınmaq. yapıştırılmaq. yapşunmaq.

yapçurmaq: 1. təpçürmək. yapşurmaq. yavçurmaq. yapıştırmaq. vəsl edmək. rəbt edmək. - oxa yun yapçur. 2. yavçurmaq_ka. yapıştımaq. yapçırmaq. yapşurmaq. yapşırmaq.

yapı : 1. yabı_ka. örtük. 2. qılma_ka. yapma.

yapıqlı : yaprıq. yapıqlıq_ka. qapalı. qapanmış.

yapıqlıq_ka : yapıqlı. yaprıq. qapalı. qapanmış.

yapılaq : ( l <> t ) yapıtaq. yabıtaq_ka (yapı: qurum. taxım + laq: sız). yapıtsız. çıplaq. əğərsiz. əkərsiz. yəhərsiz. - o atı yapıtaq mindi.

yapılmaq: etilmək_ka. edilmək. düzəlmək. hazırlanmaq.

yapın : yapqar. iş bilən. işin püfün qılığın bilən. uzman. - qılını bilən qızıl geyər, yapının bilən yaşıl geyər: xoşa gəlmək istəyən qırmızı geyər, iş yapmaq istəyən yaşıl geyər. (qızıl iş can aparır, yaşıl iş aparır)

yapınmaq_ka : örtünmək. qapanmaq.

yapır_ka : yapur. 1. yumşaq. düz. saf. hamar. 1. əğri. sallaq. - yaprı qulaq: əğri, sallaq qulaq.

yapırmaq: yapurmaq. 1. yumşatmaq. hamarlamaq. - yer yapurdı. 1. gizlətmək. örtmək. - o sözün yapurdu.

yapış : qılış. qılqu_ka. qılqı. qılı. adət.

yapışan : ısın. ısı. xoş. gözəl.

yapışdırmaq: tapşırmaq_ka. təpcərmək.

yapışıq : arqaş. davamlı.

yapışqan: qatut_ka. çiriş. siriş. yalım_ka. yəlim. çəsb. tutuş_ka.

yapışmaq: yılpışmaq_ka. ılpışmaq. yaprulmaq_ka. yıpranmaq. bağlanmaq. ilgişmək. sırılmaq_ka. bulaşmaq. - nə mənə yılpışırsan.

yapıştımaq: yavçurmaq_ka. yapçırmaq. yapçurmaq. yapşurmaq. yapşırmaq.

yapıştırılmaq : yapçınmaq. yapşunmaq. yavçunmaq_ka. yapçınmaq. yapçunmaq. yapşurmaq. yav çunmaq.

yapıtaq : yabıtaq_ka. ( t <> l ) yapılaq. (yapı: qurum. taxım + laq: sız). yabıtaq. yapıtlaq. 1. yapıtsız. çıplaq. əğərsiz. əkərsiz. yəhərsiz. yəhərsiz - o atı yapıtaq mindi. 1. çıplaq. əğərsiz. əkərsiz. yəhərsiz. - o atı yapıtaq mindi.

yapqaq_ka: yapğaq_ka. duzaq.

yapqar : 1. yapan. gizlətən. sınqar. sindirən. 2. yapın. iş bilən. işin püfün qılığın bilən.

yapqç : yapquç. heyvan sürməkdə kullanılan dəğnək.

yapquç_ka: yapuç. heyvan sürməkdə kullanılan dəğnək.

yapqut_ka: döşək. yün, qıl doldurulmuş mindər.

yaplamaq_ka : yuplamaq. kələk gəlmək. al edmək. burbatmaq. yap yup qılmaq. yubatmaq. yubılamaq.

yapma : qılma_ka. yapı.

yapmaq_ka: 1. yapurtmaq_ka. gizlətmək. örtmək. qapamaq. qurmaq. yapmaq. 2. pişirmək. - çörək yapmaq.

yapraq : < yap + raq: nərsənin düz olduğuna, vurqu, tə'kid simgəsi): 1. çin çin. lap doğru. 2. meydan. çəkinmədən, açığına işə danışığa, açıq olan nə, ərsə. 3. dirçəliş. gəlişmə. cücərmə. inkişaf. gizli. sini. yapruq. yapruş saf. düz. tənik.

yapraq : yapurqaq_ka (aqac. bitgi. varaq).

yapramaq : yavramaq_ka. dikrək, sərt, qatı olmaq. tıqdamaq. tıqramaq. bərkimək

yapratmaq_ka: dikmək. dikətmək. şüşətmək. - at qulağın yapratdı.

yaprı_ka : düz. ənli (yer). sarqıq (qulaq).

yaprıq : yapıqlı. yapıqlıq_ka. qapalı. qapanmış.

yapru : yama. rufu.

yapruq : yapraq. yapruş. saf. düz. tənik.

yaprulmaq_ka: yapışmaq. yıpranmaq. bağlanmaq.

yapruş : yapraq. yapruq. saf. düz. tənik.

yapruşmaq_ka: düzləşmək. hamarlanmaq.

yapsamaq_ka : (örtmək. qapamaq. yapmaq) istəmək. - qarlap acun yapsamaq.

yapşırmaq: yavçurmaq_ka. yapıştımaq. yapçırmaq. yapçurmaq. yapşurmaq.

yapşunmaq_ka: yavçunmaq_ka. yapçınmaq. yapçunmaq. yapıştırılmaq. yapıştırılmaq. yapçınmaq. yapşurmaq.

yapşurmaq: yavçurmaq_ka. yapıştımaq. yapçırmaq. yapçurmaq. yapşırmaq.

yaptac_ka : (< yapturmaq qapatmaq). yağmur. kəpənək. kəpə.

yaptırmaq: qılturmaq_ka.

yapulmaq : yavulmaq_ka. olquşmaq. yetişmək. - bəğni yavuldu: boza, şərab yetişdi.

yapur : yapır_ka. yumşaq. düz. saf. hamar.

yapurqaq_ka : yapraq (aqac. bitgi. varaq).

yapurqan_ka: yaşurqan. qizləyən. saxlayan. örtülü, gizli qoyan. (# yarupqan: açan. saçan).

yapurmaq : yapırmaq. 1. yapurtmaq. parlatmaq. 2. süpürtmək. gizləmək. 3. yumşatmaq. hamarlamaq. - yer yapurdı. 1. gizlətmək. örtmək. - o sözün yapurdu.

yapurtmaq_ka: 1. yapmaq. gizlətmək. - sözüvü yapurtma. - bizi görüb yapındı. 2. safatmaq. düzləmək. hamartmaq. - yeri yapurt. - paltar qırışların yapurt. 3. yapışdırmaq. - bu tikələri yapurt.

yapuşqaq_ka : 1. tikənli bir ot. pıtraq. 2. hər söylənən işə qarışan kimsə. fizul. imalə.

yapuşqan_ka: 1. yapışqan. yapışan. 2. fizul. hər nəyə burnun soxan.

yapuşmaq_ka : yapışmaq.

yar : yar_ka. 1. bozaq. - onun yarı axdı. 2. lüab. 3. car. cay. yarıq. ara. çağ. zaman. 4. yaran. yarqan. çuxurdan. 5. yarı. kar. ası. asıq. fayda. - yarmaz: yaramaz: faydasız. 6. yatut. yətut_ka. yetut. yədək. kömək. 7. salya. 8. yar. suların açtığı uçurum.
- yar qaşı: hoğuz, çay yanı.
- yar yoldaş : qonum_ka. qohum qonşu. yaxınlar tanışlar.

yara : 1. açıl nərsə. çala. tutuşdur: ( yaraq: bir "yarıqdan" çıxmağın aracı) - çala: cola. oyuq. tutuşdur: ( çara. çaraq: bu çaladan" çıxmaq aracı). 1. didik. dərd. titik. didik. acı. acıma. ağrı. 1. qart_ka. baş_ka. 1. yarar. şayistə. cayiz. münasib.

yaraq_ka : 1. firsət. imkan. tav. 2. yarıq. gədik.

yaraqlanmaq: tolumlanmaq_ka: silahlanmaq.

yaraqlı : yaraqlıq. 1. yar. mümkün. - yaraqlı iş. - yaraqsız: imkansız. - yaraqa pulun al, damara bax qanın. 2. zirehlı. cəbəli. cübbəli. 3. hazır olan. anutqan_ka. anıtqan. - işə anıtan kişi. -

yaralamaq_ka: balıqlamaq. balq qılmaq. bərtmək_ka. qırcatmaq_ka. siyirmək. sıyırtmaq. nərsəni dəlip keçmək.

yaralanmaq : bərtinmək_ka. bərələnmək. zədələnmək.

yaralı : başlı_ka.

yaramaq_ka : 1. uyqun gəlmək. yaraşmaq. uğramaq. - bu qılıq sizə yaradı. - yol yarasın: yolun açıq, iyi, yaxcı, rahat olsun. - ata donu oğula yarasa, atasın diləməz. 2. mümkün olmaq. - hər nə yarar: hər şey mümkündür. 1. qarşı qoymaq. uzaqlaşmaq. yıramaq. 1. yarmaq.

yaramaz : yarmaz. faydasız.

yaramazlaşmaq: sevimsizləşmək. isizlənmək_ka.

yaramsınmaq_ka: yaltaqlanmaq. dalqavuqluq edmək.

yaran : 1. öğrəti. tə'lim. 2. yarqan. yar. çuxurdan.

yaranmaq : 1. öğrənmək. tə'lim görmək. 2. yaltaqlanmaq.

yaranmaq_ka : yaranmaq. yaltaqlanmaq. qoşaqta qoşturularaq alıştırılmaq.

yaraş : 1. görə. təvafüq. tətabüq. - buyruq yaraşı qıldıq. - dediklərizə yaraş. - olana yaraş: imkana görə. 1. güdəm. gözləm. muraat. muğayat. - yaraşsız kişi. 1. təfahüm. 1. yarış. islah. 1. tətabüq. təfahüm.

yaraşçı : yarışçı. islahçı.

yaraşqılmaq: gözləmək. muraat edmək. - yoldaş belə yaraşqıl.

yaraşmaq_ka : 1. uyuşmaq. anlaşmaq. tutuşmaq. barışmaq. təvafüq, tətabüq edmək. - qızla oğlan yaraşdılar. - iki devlət yaraşdı: barışdı. 2. görüşmək. calaşmaq. - qızla oğlan yaraşsın, tanışsın. 3. yollaşmaq. tutuşmaq. gözləmək. müraat edmək. - qoldaşınla yaraşqıl

yaratqan_ka: yaratan.

yaratmaq_ka: yarıtmaq. 1. kəsip biçib oranlamaq. ölçüb, oranlayıb yapmaq. - don yaratmaq. curlamaq. düzəltmək. törətmək. törütmək_ka. türütmək. islah edmək. - mənim işimi yaratdı. 2. neçə yarıq, ayrı şeyi birnirinə tikib, toxuyub bir başqa şey çıxarmaq. yoxdan çıxarmaq. kəndindən uydurmaq. yalan yonmaq. - özündə söz yaratma.

yarav : (> yavər). 1. turab. yardımcı. mavin. uytun. 2. basut_ka. yardam. kömək. qoldav. himayət.

yarçı : yarşı. münsif. davər.

yardam : basut_ka. acıyan. qoldav. kömək. himayət.

yardaş : sağdıc. ortaq₆. dost.

yardım : kömək. yoğuş. basut_ka. - yardım edmək: qayturmaq_ka.

yardım : yetüt_ka. kömək. imdat.

yardımcı: yarav (> yavər). turab. mavin. uytun. turbı_ka. yavər. uyuntu. tosun.

yardımlaşmaq: artışmaq. ərtişmək_ka. - o mənə artışdı.

yardımlaşmaq: yüvmək_ka. yiktürmək. yüftürmək.

yarı : yarıq. qapı. bəxd. şans. yar. kar. ası. asıq. fayda. - yarın tikilsin: qapın bağlansın. - yarışmaq: yarı yarı bplüşmək. - bu davarı yarışın.

yarıq_ka : çərik. çarıq. kərik. 1. rəhmət. - yarıq dilə ondan: rəhmət dilə ondan. 2. mərhum. - yarıq qardaşım. 3. yaraq. hər çeşit döğüş ayqıtına deyilir. - vücuda geyilən zireh, say yarıq. dəmir göğüslük: say_ka. 4. qovşaq. iki budun ortası. 5. balıq. - yarıq yalım: balıq çirişi. 6. bıçqıl_ka. çat. çatlaq. bıçılqın. bıçılqan. gədik: yaraq_ka. 7. car. cay. yar. ara. çağ. zaman. 8. ışıq. - bardı gözüm yarıqı : gözümnən ışıq aldı \\ aldı özüm qonuqı: aldı mənim ruhumu. \\ qanda ərinc qanığı: harda dincliyimin kanı. 9. imkan. - yarıq olsa iş olar. 1. nəcat. qutaq. qurtuluş. - yarmaqı tapın, yarıq bulun: paravı işləd, qutaq, nəcat tapmaq üçün. 10. qənimət. giro. 1. yaruq. yarı. qapı. bəxd. şans. - yarın tikilsin: qapın bağlansın. - doğdu yaruq ulduzu. 11. yırıq. sızıq. sıyıq. sıdıq. cırıq. sırıq. 12. yarpaq. 13. nərsənin ayırmaq, çevrəyə üçün, çəkilən cızıq. 14. yartım_ka. quruh. - bir yartım boyun: bir quruh xalq. 15. kaftan. coşun. zireh.

yarıqlanmaq_ka: yaraqlanmaq. zirehlanmaq.

yarıqlıq : - yağıtlıq olsa, yarıqlıq düşər.

yarıqsamaq : qurtulmaq. nəcat tapmaq. - yoluq verib yarıqsayın.

yarılamaq : yarımlamaq_ka.

yarılan : yirilqən_ka. yirilən.

yarılmaq_ka : 1. yarsıqmaq_ka. ayrısmaq. ayrı düşmək. yarılmaq. yirilmək. açılmaq. 2. sınmaq. basınmaq. - budax yarıldı. 3. yarımaq. yıramaq_ka. ıraqlaşmaq. uzaqlaşmaq. 4. bükülmək. çatlamaq. irpəlmək_ka. biçilmək. teşilmək_ka. dağilmək.

yarım yamalaq: axsuq_ka. e'tibarsız.

yarımaq : açmaq. doğmaq. yarılmaq. yıramaq_ka. ıraqlaşmaq. uzaqlaşmaq. - gün yarıdı.

yarım_ka : 1. yarım. bir şeyin yarısı. hərhanki bir şeyin iqiyə ayrılmış olan parçalardan hər birisi. 2. hər şeyin bölüyü, tikəsi. - yarım budaq. bir tikə çubuq.

yarımlamaq_ka: yarılamaq.

yarımlamaq_ka: yarılamaq. yarya çatmaq. - yolu yarımladıq.

yarın : çiyin sümüyü. - yarınlamaq: çiynindən vurmaq.

yarındaq : - yarındaq dilişmək: qayış kəsmək.

yarın_ka : kürək, çiğin gəmiği·.

yarınmaq_ka: yarmaq. - budaq yarınmaq.

yarış etmək: öcəşmək_ka.

yarış : 1. dərtiş. tartış. dəriş. açış. açılış. - sərgi yarışı: dartışı. - işlərin yarışı: dartışı. - birinci yarış, ikinci yarış. 2. ərtiş_ka. yartış. musabiqə. 3. öçəş_ka. mərcləşmə. şərt bağlama. 4. payqa₃. 5. səhm. 6. özüş_ka. üzüş. 1. qarış. çəkiş. çəkiliş. imtihan. : 1. öçəş_ka.

yarışçı : yaraşçı. islahçı.

yarışdırmaq: qarşılaşdırmaq. qarışdırmaq.

yarışıq : yarış bitik. razılıq, təvafüq, müvafiqət kağızı. müvafiqətnamə.

yarış_ka : 1. iki adam arasında mal üləşmə. 2. razılıq. təvafüq. müvafiqət.

yarışmaq : 1. boğruşmaq. 2. yontaşmaq. bölüşmək. qırışmaq. parçalaşmaq. 3. yarı yarı bplüşmək. - bu davarı yarışın. 4. at yarişi yapmaq. yarı yarıya üləşmək. 5. uzuşmaq. özüşmək_ka. üzüşmək. - at yarışmaq. 6. ərtişmək_ka. yartışmaq. musabiqə vermək. 7. eytişmək_ka. barışmaq, curlaşmaq. 8. razılıaşmaq. təvafüq, müvafiqət edmək.

yarıt : aşın. sibqət.

yarıtmaq : aşmaq. aşınmaq. aşunmaq. aşqınmaq_ka. keçmək. yarıb keçmək. sibqət götürmək.

yarqamaq: 1. arqamaq_ka. alqışlamaq. uğurlamaq. uğur xeyir diləmək. 2. arturmaq_ka. qəbul edmək. - tanrı artursun. 3. bağışlamaq. rəhm eləmək. - tanrı yarqasın. 4. bazrəsi edmək. dürüşmək.

yarqan : yaran. yar. çuxurdan.

yarqıl : yarlıq_ka. 1. boşuq_ka. izin. icazə. 2. buyruq. tuğraq. tuğra. əmir. fərman. 3. yoxsul. kasıb. yazıq. - yarlıq ər: bağışlanmalı, yazıq kişi.

yarquc_ka : qılınc kimi yarılmış çubuq. sacda, təndirdə çörəyi çevirməyə işlənir.

yarqu_ka : yaruq_ka. yarpuq. yarpuq. ışıqlı, açıq aydın nə. - yap yaruq: lap açıq. ap aydın.

yarqün : yarkün. ərkün. uyğun. münasib.

yarlaqaqur : yarlığayası. yarlası. sələvat olsun. - tanrı yarlaqaqur: tanrı yarlığayası. sələvatullahi əleh.

yarlamaq_ka: tükürmək. yarsıtmaq. yarsudmaq.

yarlası : yarlığayası. yarlaqaqur. sələvat olsun. - tanrı yarlaqaqur: tanrı yarlığayası. sələvatullahi əleh.

yarlığayası : yarlaqaqur. yarlası. sələvat olsun. - tanrı yarlaqaqur: tanrı yarlığayası. sələvatullahi əleh.

yarlıq_ka : yarqıl. 1. boşuq_ka. izin. icazə. 2. buyruq. tuğraq. tuğra. əmir. fərman. 3. yoxsul. kasıb. acınan.

yarmağan : ərməğan. sovqat. sovğat. but_ka. töhvə. artut_ka.

yarma_ka : 1. uzunlamasına yarılan hərhanki bir şey. 2. gözəl. incə. ürək qıran, aparan. nazik. - bir yarma qız. yarma yuğa_ka: incə, xasa çörək.