Dİvan-ü luğat-it tüRK

yayılan : yayılqan_ka. durmayan. sübatsız. həvəsli.

yayılqan_ka: yayılan. durmayan. sübatsız. həvəsli. - yayılqan kişi: bir qararda durmayan. bir işdə sübat etməyən kimsə.

yayılmaq: yadılmaq. yadınmaq_ka. yazılmaq. 1. (bir nəsnə, õtəkisi içinə) tarılmaq, dağılmaq. bulaşmaq. çözülmək. yadılmaq. yuquşmaq. toquşmaq_ka. 2. yırqalanmaq. dalqanmaq. salınmaq. açınmaq. ayrılmaq. 3. burmaq_ka. dağılmq. çalınmaq. buğlamaq. - ürəyim darıxdı, yayıldı yayqaldı. 4 bulaşmaq. yuquşmaq_ka. yoğuşmaq_ka. toquşmaq.

yayım : yayma. dağıtım. pəxş. savruq. yazım. açılıb yayılmış nərsə. süfrə. bəsat. - kitab savruqu. - davar savruqu.

yayınq : ( y <> t ) yatınq. yayrıq. səprik. səpik.

yayınmaq_ka : bax > yayılmaq. yuğunmaq.

yayınmaz: yazmaz_ka. yanılmaz. iştibah edməyən.

yayışmaq: yazışmaq_ka. çözüşmək. kirişi, yayı açmaq, çəkmək.

yayqalmaq_ka: yayxalanmaq. yalxalanmaq. çalqanrnaq. hər şeyə qönlü məyil göstərmək həvəslənmək, hövüklənmək. - dəniz yayxalın çalxandı. - ürəyim darıxdı, yayıldı yayqaldı.

yayqaru_ka : yaza doğru.

yayqı : gediz. qüvüz. giviz_ka. toxu. qalı, kilim kimilər.

yayqıc : döşəyci. toy_ka. ordu başı: ordu quraqı: yurdun, qorqanın (qərargahın) qulluq, düzən işlərinin yönətcisi.

yaylaq_ka : yayla. yaylaq. yazlanan yer.

yaylıq : ox yay qabı. kiş qurman_ka. qurman_ka. sadaq. qədələç. yasıq_ka.

yayma : yayım. dağıtım. pəxş. savruq. - kitab savruqu. - davar savruqu.

yaymaq : ( y < > z. t. d. z) yazmaq. yasmaq_ka. ( z < > t. d ) yatmaq_ka. yad­maq. 1. sərmək. - donu günə yat, yaz, yay. sər. - yay bunu: yaz bunu: yat bunu: sər bunu. - yay !: yaz !: yay: sər. 2. tarmaq_ka. dağıtmaq. yasmaq_ka. çözmək. açmaq. - ər suyun tardı. 3. titrətmək. silkəmək. - könül yaymaq: ürək aparmaq, almaq. - o mənim könlüm yaydı. - yel ağac yaydı. 3. açmaq. buraxmaq. tərk edmək. - qoşun yaydı. 4. çalqamaq. qımıldatmaq. sallamaq. məyl edmək. 5. çuvamaq_6. boşaltmaq.

yayrıq : səprik. səpik. yayınq ( y <> t ) yatınq.

yaysamaq_ka : çəkəməmək. cicikləmək. həsəd edmək.

yayturmaq_ka: yaymaq_ka. yayqalamaq. açıb büküb, dəprəşdirib, tərpətib çırpmaq. qımıldatmaq. - parçanı suda yaydur.

yaz : sadə.
- yaza doğru. yayqaru_ka.
- yaz kişi.
- yaz yoz kişi: axmaq, budala adam.
- yaz havası (kimi olan): yayıq_ka. xuyu dönək. bülhəvəs. bülhəvəs. dəm dəm məzac. bir öyküdə, bir sözdə durmayan. qeyri sabit.
- yaz olmaq: yazıqmaq_ka. yayıqmaq.

yazaq_ka : 1. yayaq. yadaq. piyada.
- yazaq atı çaıq, güci azuq: yayağın.
- yazaq atı, çaruq. güci, azuq: atı çaığıdı, gücü yeməyidi.
2. otlaq. mərtə'.
- yayanın (piyadanın) atı çarıqdı, gücü azıqdır, yeməkdir.

yazamaq_ka: yazımaq_kayazlamaq. yazı keçirmək. - orda yaza. - sevgilim mənim, harda yazır ?.

yazdıracaq : bititqu_ka. - bitíq bititqu orunğ: yazı' yazdıracaq yer.

yazdıran: bititçi. bititqüci.

yazdırmaq_ka : 1. bititmək_ka. 2. yozdurmaq. çaşdırmaq. 2. açtırmaq. çözdürmək. - bu düğünü yazdıran gəlsin. - bu işi yazdıramazsın.

yazıcı : yazıqçı qohumlar arasında söz, məktub gətirip kötürən elçi.

yazı_ka : 1. yatı. yası. yatız. yatsı. uzuna. - yatı yer. 2. yazıv. yazma. bitik_ka. 3. ova. çöl. - ələng yazı: düz ova. 4. onquş_ka. yonquş. nəqş. oyma. kəndəkarlıq. 5. boş. açıq. uqsuz. başı yox bucağı olmayan nərsə. 6. qır. ova. yazı. boş, açıq yer. boşluq. açıqlıq. alan.

yazıq : 1. azıq. çaşıq. 2. qaçaq. qaçqın. 3. yaz qılıqlı. boş. başsız, dayaqsız kimsə, durum. - yazıq kimsəsiz, edmə bana, ağruq bana. 3. yoxsul. yarqıl. yarlıq_ka. kasıb. acınan. 4. əsiz. əssiz_ka. ısız. ıssız. isiz. təssüf. hayıf. əfsus. diriğ. 5. pozuq. öyrün. öyran. viran. tarıq. dağuq. yıxıq. saçıq. 6. yayıq. yasıq. açıq. kinayəsiz. sərih.
- yazığna ökündü.

yazıqçı : 1. gəzəkçi. elçindən yazı pozu ilə uğraşıb, ara qatnaşlığı quran yazıcı, gəzici. 2. yazıcı. qohumlar arasında söz, məktub gətirip kötürən elçi.

yazıqlamaq : əsirqenmək_kaəsirqemək_ka. acınmaq. dartınmaq. tartınmaq_ka. heyifsinmək. təssüf yemək.

yazıqlı_ka : yatıqlı_ka. yasıqlı_ka. yayılmış. açılmış sərilmiş. çözülmüş. bağından çözülmüş. - yazıqlı döşək: sərilmiş döşək.

yazıqmaq : yaz olmaq.

yazılmaq_ka : 1. bitilmək. - bükdən ol yazıldı: qunçədən o açıldı. 2. açılmaq. yayılmaq. yalabımaq. gözəlləşmək. 3. çözülmək. yadılmaq. yayılmaq.

yazım : yayım açılıb yayılmış nərsə. süfrə. bəsat. - türlü çiçək yarıldı, barçın yazım gərildi.

yazınmaq_ka : 1. çözmək. açmaq. - qurnun yazın: qurşağın, kəmərin aç. 2. açılmaq. rahatlaşmaq. istirahət edmək. - düşərgədə yaylanıb yazındıq.

yazışmaq_ka: çözüşmək. yayışmaq. kirişi, yayı açmaq, çəkmək.

yazqaq : yasqaq. yarpaq. açıq nə, yer. (# yaşqaq: örtülü, gizli olan).

yazqılıq : çıpıçlaq_ka. çapaçlıq. çıpçalıq. çapçılıq. suçluluq. günahkarlıq.

yazlamaq: açmaq. - düğünlərin yazlasın.

yazlatmaq_ka : yaylatmaq. yaylatmaq. yazı keçirtmək.

yazlınmaq_ka: yayılmaq. açılmaq. çôzülmək. - düğün yazlındı.

yazlışmaq_ka : çözlüşmək.

yazmaq : ( z < > t. d <> s) yatmaq_ka. yad­maq. ( z. t. d. z < > y ) yaymaq. yasmaq. 1. sərmək. açmaq. buraxmaq. tərk edmək. çözmək. - dilin düğmüşü, dişin yazmaz. 2. köçürmək_ka. istinsax edmək. nəql edmək. 3. yozmaq. çaşmaq. iştibah edmək. - atıcı yazdı. 4. yanılmaq. 5. bitímək_ka. - qoşun yazdı.
- yası yasılmış, qara günə batmış.
- xan süsün yassadı: yaydı.
- donu günə yat, yaz, yay, sər.
- yaz bunu: yat bunu: yay bunu:sər bunu. - yaz !: yay !: yat: sər.
- qurun yazmaq: bir şeyin qoruğun açmaq.

yazmaz_ka : yayınmaz. yanılmaz. iştibah edməyən.

yazoq_ka : (< yaz oq ye: elə yazda ye)_ka bastırma. duzlanıb, qurutulmuş otlanınmış ət.

yazsamaq_ka : çözmək istəmək.

yazsın : - yazsın çavın boyunğa: yaysın səsin ellərə.

yazturmaq: çaşdırmaq. yanıltmaq. - oqta yazturmaq_ka. : oq atmaqda yanıltmaq.

yazturmaq_ka: çözdürmək. yanıltmaq.

yazuq_ka : 1. boşanmış. bağından çözülmü. - yazuq at: başı boş at. 2. günah. suç.

yazuqlamaq_ka: müttəhimləmək. suçlu kimi yaxalamaq·.

yazuqluq_ka: günahlı.

yazuqsuz_ka : günahsız.

yazurmaq: yaturmaq. yasurmaq. - döşək yazurmağı buyurdular: döşək salmağı. - süv ölkəyə yazdı: qoşun yayıldı.

ye

yeqə : yekə. urqa_ka. uraq. ürkə.

yeqiq : yekiq. işlərində bəcərikli. qüç işləri başaran.

yeqni : yeğni. yenik_ka. yüngül. sapaq. səpük. xəfif. - yeğni kişi. qurqu_ka. quruğ. beyni quru. axmaq. səfeh. - yeğnilik edmək. qurqırmaq_ka. zəvzəklik edmək.

yeqnilik : yeğnilik. yüngüllük. daşqınlıq. qurğuluq_ka. zəvzəklik.

yeqnilmək : yeğnilmək. ( l <> t ) yenətmək_ka. yenəlməksağalmaq. düzəlmək. - baş yeğnidi: yenitdi: sağaldı.

yel : yel_ka 1. əsinti. 2. yel kimi gözə görünməyən varlıq. cin. - yel qovuc bitiyi: ovsun duası. - yel toxumaq: cin çarpmaq.

yeldirmək_ka : əstirmək. əsmək.

yelgin : ilgin. elgin. (ilişən. yel kimi dəğib keçən). qonaq. köçür. - yelgin olub ol keçdi.

yelik : yılıq. əsin_ka. nəsim. əsinti. rüzqâr.

yelimən_ka : yalıman. dağınıq biçimdə yapılan çapul.

yelim_ka : 1. yəlim. yilim. yapıştırılan tük, tükə bənzər şeylər. 2. tutqal. tutqal. çəsb.

yelimləmək_ka: yələk yapıştırmaq. tutqallamaq. yapışdırmaq. çəsbləmək.

yelimlənmək_ka: tutqallanmaq. yapışdırılmaq. çəsblənmək.

yelin : dırnaqlı heyvan məməsi.

yelinq_ka : yelli. yeli çox olan.

yelkən : 1. tirkən. tezgin. iti, bacarıqlı olan. 1. yelkin. yeyin, iti olan nə. qaçqağan. - yelkin at.

yelqın : bax > yelkin_ka

yelqin_ka : 1. yel, əsinti kimi gəlib keçən. durub qalmayan. yelici. qoşucu. 2. əlqin. yalqın. qonaq. yolçu. qonuqı. müsafir. 3. qoşan. səyyah.

yellənmək_ka : 1. ürülmək_ka. hürülmək. hovlanmaq. pülənmək. qabarmaq. üflənmək. şişmək. şişirilmək. 2. yalpalanmaq. sərkəkləmək_ka. iki yana sallanmaq.

yelmək_ka : 1. yenmək. yenilmək. yeyilmək. qoşmaq. - aş yeldi: aş yeyildi.

yelmək_ka : yenmək

yelnəmək : 1. yellənmək. şişmək. 1. əmcəyin sütə dolub şişməsi, sarqması. - qısraq yelnədi.

yelpək : əsnək. oynaq_ka. pozlu ifadəli.

yelpətmək_ka : yəlyazatmaq.

yelpik_ka : cin, yel çarpması.

yelpimək. yelvirmək_ka.

yelpinmək : yelə, cinə çarpılmaq. yel çarpmaq. cin çarpmaq. yəlpazlanmaq.

yelpirmək_ka : 1. yelləmək. əsmək. 2. yallanmaq. cin tutmuş kimi sağa sola sallanmaq. 3. nəmlənmək. 4. yeri ıslatmaq. 5. səpələmək. - yağmır yelpirir.

yelpişmək_ka : yəlləmək. nərsəni yelləyib qoğmaq. - sinək yelpişən: milçək qoğan.

yelvi_ka : yalvı. büyü. sehir.

yelvirmək_ka: yelpimək.

yelvlçi_ka : büyücü. sehirbaz.

yem : yem_ka azıq. yemək. təam.

yemək : 1. yenğmək. yendirmək. sındırmaq. - çətinlikləri yenmək gərək. - acqurd kimi, acqözlüklə əlinə keçəni yemək. bir şey buraxmamaq: çarçur yemək_ka. 2. ursuqmaq_ka. vurulmaq. dövülmək. yenilmək₁. 3. yenək. aş. azıq. xurək. çörək.

yemə_ka : belə. daha. - yük götürən dəvə, qamış yemə götürür.

yeməksəmək: yemək istəmək. acsamq (ac <> aş) aşsamaq.

yemiş_ka : meyvə.

yemişlənmək_ka: barlanmaq. barşılmaq.

yemlətmək : mənğlətmək_ka. mənlətmək. dənlətmək.

yen : yen_ka. yən. yin. in. en. ən. (< yenmək). çuxur. iniş. eniş. - in yer: en yer. - en yoq: eniş yoxuş. 2. dışqı. pox. 3. geyin. paltar. yəni. 4. en. nin. yuva. - arslan yini. 5. ən. pox. qığ.

yencə : yencgə. əğimli həlimli, enək. abid. mö'mün. - yencə kişi.

yencgəlmək_ka: yencəlmək. incəlmək. əğilmək. səcdə qılmaq.

yencilmək_ka : incinmək. əzilmək.

yencmək_ka : 1. ısırıb, döğüb əzmək. yerə vurup ayağıylə lehləmək. 2. neçə parçanı qısıb, sıxıb birbirinə yenitmək, yeditmək, qatmaq. 3. enişmək. pozuqlaşmaq. kötüləşmək.

yendirmək_ka: yenğmək. yenmək. sındırmaq. əndürmək. endürmək. əndər dödərmək. axtarışmaq. - onun evin yendürün.

yenək : yemək. aş. azıq. xurək. çörək.

yenəlmək : ( t <> l ) yenətmək_ka. yeğnilmək. sağalmaq. düzəlmək. - baş yenəkdi: yenitdi: sağaldı.

yenətmək_ka : yinətmək_ka ( t <> l ) yenəlmək. yeğnilmək. sağalmaq. düzəlmək. - baş yenitdi: sağaldı.

yeng : salış_ka. sallaq. ətək.

yengə : mamo_ka. qərdək gecəsi gəlinlə bərabər göndərilən qadın.

yeng_ka : ling. qolun ətəyi, dəsdəsi.

yeni : yenqi_ka.

yeniğu_ka: doğmaq üzərə olan. zahı. - bu arvad yeniğu.

yenik_ka : yeğni. yüngül. sapaq. səpük. xəfif.

yeniləmək : 1. yanılamaq_. yanğılamaq_ka. - başın yandıru yanqıladı: yarasın yenidən tazaladı. - o donun yanqıladı: yenilədi. 2. yanıqlamaq. olan şəyi yenidən göstərmək. tazalamaq. - dağ bu səsi yanqılasın: yeniləsin. - qulağım yanqılır: qulağım cingildir. qulağıma səs gəlir.

yenilmək : yencilmək. yencgələnmək. 1. ibadət edmək. tapımaq. tapınmaq. 2. yenmək. yelmək_ka. yensilmək. yensəlmək. ibadət edmək. tapımaq. tapınmaq. 3. yemək. ursuqmaq_ka. vurulmaq. dövülmək.

yenimək_ka : doğurmaq (yalnız qadın için).

yenitmək_ka : yanıtmaq_ka. 1. doğurtrnaq. - mama arvadı yenitir. 2. doğuzdurmaq. 3. tazalamaq. yanatmaq. - ürək başı yenindi: ürək dağı düzəldi.

yenq : yenq_ka ying. 1. burun suyu. sümük. fırtıq. - yendəki: fırtıqlı. 2. yanq_ka. ətək. - yenq atmaq_ka: yinğ atmaq_ka. yinğitmək. engitmək. sümgürmək.

yenqə : yengə. yenğgə_ka. yenqqə_ka: böyük qardaşın qarısı.

yenqəc : yənğəc_ka.

yenqək_ka : heybə. buxca. yetqək.

yenqi_ka : yeni.

yenqitmək_ka : yinğitmək_ka. yinğ atmaq_ka. sümgürmək. fınqırmaq.

yenqqə_ka: yengə. böyük qardaşın qarısı.

yenqmək_ka : yenğmək. yenmək. alt edmək.

yenqşürmək_ka: yinğşürmək. sıcağa soğuq qarıştırmaq. ılıştırmaq.

yenmək : yenğmək. yemək. yendirmək. sındırmaq. utmaq_ka. yenilmək. yelmək_ka. - çətinlikləri yenmək gərək. sındırmaq. - andax əri kim yenər: kim utar, sındırar.

yensəlmək: yensilmək. yenilmək. ibadət edmək. tapımaq. tapınmaq.

yensilmək : yensəlmək. yenilmək. ibadət edmək. tapımaq. tapınmaq.

yenşürmək: yenğşürmək_ka. enqsürmək. endərmək. tökmək. - isik suya, donuq su enşir: qat. tök.

yer kökü : sarı turma_ka.

yer : 1. <> yörə. döğrə. çevrə. mühit. - bu yerə: bu yörəyə. - bu yerə gəlmə. - bu yörə dolanma daha. - pozuq yörə. 2. yerüzü. topraq. - yer sağrısı_ka: yerüzü. yer yayqısı. - yer qırtışı_ka: yer üzü. 3. qumaşın, nərsənin üzü. 4. orun_ka. yerləşən yer. sini. sını. sınır. sınğır. məkan.

yerçü_ka : sın. qəbir. məzar.

yerdəş_ka : ( d <> l ) yerləş. həmşəri.

yerdola₆ : yerlik. izbə. padval. zerzəmi.

yerə : yörə_ka. yörgə. yürə. döğrə. çevrə. yer. mühit. - bu yörə dolanma daha. - pozuq yörə.

yerə_ka : yörə. çevrə· - yörə. yürə.

yerətmək_ka: yerinmək. təmbəllik edmək.

yergi : 1. zəminə. - nə yergidədir: nə zəminədədir. - yaşıl yergili: yaşıl zəminəli. - bir yergi qoşmalı: bir zəminə qurmalı. - nə yergidə söz gedir. 2. şərayit. imkan. - iqtisadi yergi olmadan. 3. alçatma. təhqir. - kiçik bulub yağını, yergü əməs. 4. zəminə.

yergü_ka : yerilmiş. həqir.

yerik_ka : iğrik. 1. məzzəmət. sərzəniş. 2. gözəlliği gedmiş olan hər şey. yiriq. gədik.

yerikləmək : yeyikləmək. yeysəmək_ka. yemək istəmək. arzulamaq. yiyəsinmək.

yerikli : barıqlı_ka. melli. əğimli. vurqun. düşgün. məczub.

yerilmiş : yerqü_ka. həqir.

yerimə : yürümə. yorığ_ka. yoruq. borıq. axma. gediş. xuy.

yerimək : yortmaq_ka. - dan ata yortalım: səhər açılınca yeriyərim.

yerinmək : yerətmək_ka. təmbəllik edmək.

yeritmək : yorıtmaq_ka. yürütmək. yoğurtmaq. açmaq. sürtmək. sürdürmək. - ot onun qarnın yertdi: yorıdı.

yerləş : ( d <> l ) yerdəş. həmşəri.

yerlik_ka : 1. yerdola₆. izbə. padval. zerzəmi. 2. yergi. zəminə. - yaşıl yerlik barçın.

yermək : iqrimək. bəğənməmək. pisləmək. xoşlamamaq. yerinə qoymaq. vermək. iğrənmək. çiğrimək. zəmmətmək. - orunc alıb yermədi: əmanət alıb verdəi. - bəylər bunu yerər, qılmaz: bəylər bunu pis baxıb qılmaz, edməz. . iğrenmək. 2. təhqir edmək. sərzəniş edmək.

yersinmək_ka : yerə bağlanmaq, öğrəşmək. bir yeri yurt edinmək. - onlar bu yeri yersindilər: yer edib oturub, yerləşdilər.

yertişmək : yartışmaq. irtişmək. irkişmək_ka. ərtişmək. yığılmaq. toplanmaq.

yertmək : ərtmək. yartmaq. irkmək. irtmək. yığmaq. toplamaq.

yertürmək_ka: yirdirmək.

yesilmək : yasılmaq. ısılmaq_ka. azalmaq. əksilmək.

yeş : yəş. çəş. yaş. göy daş. firuzə.

yeşik : 1. (yeşük. yaşuq). örtünməli, bürünməli nə. paltar. dışlıq, eşiklik geyimi. 2. bağlı. yük. - yeşikli kişi: yüklü kişi. - yeşik yeri: yük yeri. 3. bağlayan, saran nə, ip. 4. yasıq_ka. qutu. cəbə. cilit. tulqa. dəmir börk.

yeşim_ka : gənəlliklə örtük, geyim. çaqşır. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq.

yeşimlənmək_ka: 1. yeşim qeymək. tozluq qəymək. 2. geyinmək. örünmək.

yeşük : bax > yeşik.

yetdirmək : tuşqırmaq_ka. daşqırmaq. çatdırmaq.

yetək : > yədək (< yetmək: qoşulmaq).

yetəkləmək : yətəkləmək. yetmək. qoşulamaq. - uşaqları yədəklədim. - kor birini yədəklə qıl. - atları yədəkləyib yola çıxdılar.

yetənğ : yetən. yün atılıp qabartılan atımcı yayı.

yetən_ka : yetənğ. ox atılan taxda yay. atımcı yayı. hallaç yayı.

yetik : yetim. açar. yetməyə, qurmağa, açmağa yararlı nə, kimsə. zirək. qabil.

yetikən_ka : "yeddi qərdəşlər" ulduzu.

yetil : mülhəq. ilhaq. - kitabın yetilləri: kitabın mülhəqqatı.

yetilmək_ka : yədilmək. 1. ərişilmək. yetişilmək. çatılmaq. - toxlu böri yetilsün: qurdla qoyun barışsın. 2. qüdülmək. 1. yedişmək. tikilmək. içinə qoyulmaq.

yetim yetik. : 1. bir şeyə artırılmış bölüm. qoşuq. mütəmməm. ilsaq. - bu bitiyin yetimi. - bu qazetənin yetimi. - xanla yetimləri buyurduar. 2. açar. yetməyə, qurmağa, açmağa yararlı nə, kimsə. zirək. qabil.

yetişdirmək : əriştirmək. çaqmaq_ka. - bu sözü onun qulağına çaq.

yetişəyazmaq: yetsəmək_ka.

yetişmək_ka: yedişmək_ka. 1. olqunmaq. qürsəmək_ka. kürsəmək. qursmaq. gürsəmək. kürsəmək. gurlanmaq. şişmək. təxmir olmaq. 2. dəğmək. çatmaq. 3. yavulmaq_ka. yapulmaq. olquşmaq. - bəğni yavuldu: boza, şərab yetişdi. 4. ərəzmək_ka. çatmaq. 5. ətiqmək_ka. etiqmək. edikmək. tombullaşmaq. böyümək. 6. ərişmək. 7. yədilmək. yədmək. yidmək. qırax tikməkdə yardım edmək.

yetiştirmək: ikidmək_ka. əkitmək. tərbiyə edmək. əğitmək. bitirmək. yönəltmək. öndürmək_ka. bitirmək. yönətmək. öndürmək_ka.

yetitmək: yeditmək. aşatmaq_ka. qablamaq. yemək, çörək vermək.

yetiz_ka : ənli. eninə geniş olan.

yetizlik_ka: genişlik. bir şeyin əni.

yetkək_ka : heybə. buxca.

yetlik : edlik. çarıq.

yetmək_ka: ( y <> ç ) çetmək_ka. 1. dəğmək. çatmaq. haxlamaq. çatmaq. əmrülmək_ka. müvəffəq olmaq. - ağır ayaq əmrüldü. - çağrı alıb, arqın minib, arqar yetər: quşun əlinə qondurub, arqun atının minib, təkiyə çatar. 2. qoşulmaq. mülhəq olmaq. 3. tükəmək. görmək. kafi olmaq. - aş qamuğqa tükədi: yemək hamıya çatdı. - bu az çağ, tamam işlərimizi tükəməz. 4. tükəmək_ka. tükənmək. bitmək. kifayət edmək. 5 yətəkləmək. yetəkləmək. qoşulamaq. - uşaqları yədəklədim. - kor birini yədəklə qıl. - atları yədəkləyib yola çıxdılar. 6. yetişmək. ərişmək. çətmək. 7. yədəkində götürmək.