Dİvan-ü luğat-it tüRK

yetmiş_ka : (yara) bütmiş. bitmiş. qapanmış. iyiləşmiş.

yetrülmək_ka: əriştirilmək. ehqaq, ilhaq edilmək. - sonun burunqa yetrüldü: sonu başına çatdırıldı.

yetrüm_ka: buraxılmış. salınmış. - yetrüm saç: buraxılmış, salınmış saç. yatut saç.

yetrüşmək_ka: birbirinə ərişmək.

yetsəmək_ka: yetişəyazmaq. yetmək istəmək. - keçən günü yetsərim.

yetsik : 1. yetim. ərsək. ərsik. əsrik. ərişmiş. baliğ. 2. yaşlı. qoca. düşgün.

yetsikmək_ka: 1. ərişilmək. ərşilmək. 2. yaşlanmaq. qocalıp düşqünləşmək·.

yetüt_ka : kömək. yardım. imdat.

yevtilmək_ka : ərişmək. olqınlaşmaq. yığılmaq. yuvulmaq.

yey : - iqli tutruğu yiğ bulur: kəsəl vəsiyyəti yey (qutlu. yaxcı) olur.

yeyikləmək : yerikləmək. yeysəmək_ka. yemək istəmək. arzulamaq. yiyəsinmək.

yeyim : öpüm_ka. yudum. içim. - bir yeyim mun: bir udum sup.

yeyin : 1. yelkən. yelkin. iti olan nə. qaçqağan. - yelkin at. 2. tərk_ka. dərgin. iti. 3. çapuq. şabuq_ka. tez.

yeyn : yeğn. bədən. tən. vicud. gövdə. can. - yeynin sağmı: vicudun sağmı. - yeynim ürpərdi: canım acışdı.

yeysəmək_ka : yeyikləmək. yerikləmək. yemək istəmək. arzulamaq. yiyəsinmək.

yeysəmək_ka: yemək istəmək·.

yeznə_ka : böyük qız qardəşin qocası.

yədək : yetək (< yetmək: qoşulmaq). qoş. qoşul. yatut. yətut_ka. yetut. kömək. yar. - qoş at.

yədəklənmək: qoşlunmaq. qoşlunmaq. - at yədəklənmək: at qoşlanmaq:

yəği_ka : yağı_ka. yaq_ka. şeytan.

yəh : yah_ka. əvət. gözəl. yaxcı. - yəh mü_ka: "tamam mı" anlamına bir kəlimə· - yə mü?. - yah: olsun. gözəl. nə gözəl.

yəhər : ( z <> y <> d <> ğ ) əyər. ədər. əğər. əzər_ka. - yəhərin ön, arxa yanı. omzuq_ka. umzuq. yumzuq. nərsədə dönük, girdə bölük. - yəhə taxdası. əyərlik. köçə.

yəhərləmək : edərləmək_ka.

yəhərlik : edərlik_ka. yəhərin altına qoyulan ağac otaq.

yək_ka : yək_ka yəğ. üst. üstün. daha lyl. lyl. hayırlı·.

yələ : _- yələsi ağ. yalqıl_ka. ağ yələli. - yələsi çıxmaq: pürçəklənmək_ka. pərçəm çıxarmaq.

yələk :çalğay_ka. qanadın böyük tükləri.

yəlim : <> yalım_ka.

yəmət_ka : evət. əmət. əvət. evət.

yəşərmək: yaşarmaq_ka.

yəşərtmək : yaşartmaq_ka. gücərtmək. bitirmək.

yətut_ka : yetut. yatut. yədək. kömək. yar.

yətüzlük: yatızlıq. açıqlıq. genişlik.

yəvülmək: yuvulmaq. yığılmaq_ka. ərişmək. olqunlaşmaq.

yəvülmək: yuvulmaq. yığılmaq_ka. ərişmək. olqunlaşmaq.

yəzək_ka : gəzək. öncü. tilayəda.

yəzəmək_ka : gəzəmək. aramaq üzərə dolaşmaq. - gəzək qamığ yeri gəzədi.

yıd > yıt

yıq : . (yığı. yığılmış. tikilmiş. ) ciqi. çiq. cik. - yi ağac: yopul, yığılmış ağac. dalları sıx, birbirinə girmiş. - yığı diş: kiblənmiş diş. dikişi.

yıqaç_ka : ağac. ağac parçası. ərkəkin ərkəklik ayqıtı. fərsah (əsql bir yer ölçüsü)·.

yıqaçlanmaq_ka: ağaclanmaq·.

yıqaçlıq_ka: ağaclıq. ağaclı olan yer.

yıqan : yığan. öqsər. oqsar. uqsar. övsər. avsar. (< oq. uq. ov. av). toplayan. cəmləyən. başılıq edən. (> əfsər_fars).

yıqan : yığan. yığdaçı_ka. toplayan.

yıqanmaq: yıxanmaq. suvınmaq_ka :

yıqat : yığat. yığda. mən'. təzyiq.

yıqatçı : yığat. yığdaçı. mane'.

yıqda : yığda. yığat. mən'. təzyiq.

yıqdac : yığdac. əngəl. mən'. mane'. - yığdacsız girdilər.

yıqdaçı : yığdaçı. yığatçı. mane'.

yıqdaçı_ka: yığdaçı_ka 1. yığan. toplayan. 2. əngəl olan. alıqoyan.

yıqıq : yıxıq. pozuq. öyrün. öyran. viran. tarıq. dağuq. saçıq. yazıq.

yıqıla : yıxıla. əğri. əmit_ka. ağnaq. axımır.

yıqılma : tirkəş. dirkəş. iclas. cələsə.

yıqılmaq_ka: yığılmaq_ka. 1. ərişmək. olqunlaşmaq. yəvülmək. yuvulmaq. 1. toplanmaq. çəkinmək. qaçınmaq.

yıqılmaqyığılmaq. irqişmək_ka. irkişmək. irkəşmək. toplaşmaq. hazırlanmaq. yükülmək. yuğulmaq. - indi igid yığılsun: iyidləri yığılsın. türlünmək_ka. dürülmək. bükülmək. evləşmək. avlaşmaq. toplanmaq. avlaşmaq. evləşmək. toplanmaq. yevtilmək_ka. ərişmək. olqınlaşmaq. yuvulmaq. tuşqılmaq_ka. tuşlanmaq. ökülmək_ka. toplanmaq. - hər yandan yardım öküldü.

yıqım : yığım_ka. yığın. kümə. koma. tuka. tüdə. püştə. yığılmış nə.

yıqın : yığın. 1. yığım. kümə. koma. tuka. tüdə. püştə. yığılmış nə. 2 yatuq_ka. ambar. 3. üyüq_ka. təpə. 4. qalaqsı. qalaq. koma.

yıqınmaq : yığınmaq_ka. yığmaq. toplamaq. - yarmaq yığın dar günə, yar gecə ağ günə.

yıqırmaq₆: yığırmaq₆. yığmaq. əğirmək. əkirmək.

yıqışmaq: yığışmaq. ağlışmaq_ka. ağışmaq. toplaşmaq.

yıqışmaq: yığışmaq. qomşuymaq:

yıqışmaq_ka: yıxışmaq_ka yıxmaq.

yıqlamaq : yığlamaq_ka. ağlamaq. - ıqlamaq.

yıqlamaq. yığlamaq. ıqlamaq. ağlamaq. sıxtamaq. cırlamaq. bağırmaq. çoxlamaq sığtamaq. carlamaq_ka.

yıqlaşmaq: ağlaşmaq· - ıqlaşmaq.

yıqlaşmaq: sıqtaşmaq. carlaşmaq.

yıqlatmaq_ka : yığlatmaq_ka ağlatmaq.

yıqlışmaq_ka: yığlışmaq_ka toplaşmaq.

yıqma : yığma. yəğma. çərik_ka. qənimət. - savaşda yenilən, çər çərlik verməlidir.

yıqmaq : yığmaq. avalamaq_ka. avmaq. avlamaq. avdarmaq_ka. toplaşmaq. üşüşmək.

yıqmaq : yığmaq. yığırmaq₆. (y <> ç ) çığmaq. 1. əğirmək. əkirmək. 2. öğrənmək_ka. mənimsəmək. toplamaq. 3. yıxmaq. (# yığmaq). xərablamaq. dağıtmaq. - o evim yıxdı. - işlərim yıxıldı: xərab oldu. 4. bir şeyə əngəl olmaq. alıqoymaq. bağlamaq. mane' olmaq. mən' edmək. - o məni aşa yığdı. 5. yamrumaq. yumrumaq. 6. uyuşmaq. - unu qaba uyuş. 7. toplamaq. yartmaq. ərtmək. yertmək. irkmək. irtmək. 8. tirikmək. dərikmək. 9. qamaq_ka. qalamaq. - bu ocağa çox odun qadıq. - paltarların qaddılar geddilər. 10. qalatmaq_ka. qalamaq. birbiri üstünə qoymaq. qaplatmaq. qılıflamaq. qılıf keçirtmək. bir şeyi buxcaya, sarqıya, sandığa salmaq. qoydurmaq. - buları sandığa qalat. 11. əğlətmək. əğirmək. qurmaq. - malın əğlətib, nə günə çıxdın sən. 12. evdinmək. - yemiş, para evdin. 13. avdarmaq_ka. avalamaq. 14. yamlamaq_ka. silmək. süpürmək.

yıqnaq : yığnaq. tərnik. tərnək_ka. dərnək. tirkin. tərkin. gəngəş.

yıqrılmaq_ka : yığrılmaq_ka . yıxsılmaq. kötüləşmək. büzülmək. titrəmək.

yıqsamaq_ka : yıxsamaq_ka. yıqmaq istəmək.

yıqturmaq_ka : mən' edmək. alıqoydurmaq.

yıqva : yığva. oldrum_ka. oturum. götürüm. məclis.

yıl : yıl_ka 1. yal. yalıq. at yələsi. 2. il. yaş. sənə. - yılan yılı_ka: türklər'in on iqili yıllarından biri.

yılan : nək yılan. əjdərha. - ox yılan. kəndini insan, başqa şeylər üzərinə atan bir yılan. - soxan yılan. tulum kimi iri bir yılan. - yılan yılı_ka: türklər'in on iqili yıllarından biri. - yarpuz_ka: yılan yiyən bir heyvan. firavun sıçanı. - boynaq_ka: yılana ağı verən kələr. :

yıldamaq_{ka. 6} : iltəmək. göndərmək. - onu evə yılat.

yıldız_ka : ildiz. (< il. ıl). ağacın kökü, damarı.

yıldızlanmaq_ka: ildizləmək. (< il. ıl). köklənmək. bir yerə yerləşmək. soylanmaq.

yıldızlı_ka : köklü. tüpli. əsalətli. qöqlü.

yılxı : heyvan. - ərik yılxı: yumşaq, ram heyvan.

yılıx : yılxı. ılxı. heyvan - tərsin yılıx: ülkər heyvan.

yılıq_ka : 1. yelik. əsin_ka. nəsim. əsinti. rüzqar. 2. ılıq. sıcaqla soğuq arasılıq.

yılımaq_ka: ılımaq.

yılınçqa : yalınçqa_ka. yavan. dadı, duzu, yağı olmayan yemək. -

yılınçqa_ka: yavan. yavlıq. dadı, duzu, yağı olmayan yemək.

yılırmaq_ka: ılımaq. azca ışınmaq.

yılışmaq_ka: 1. ılıçmaq. ılıqlaşmaq. - sular qamuğ yılışdı. 2. suçlaşmaq. birbirin ittiham edmək, töhmətləmək. - olar bir ikindinə (birbirini) oğur (oğurluğa) yılışdı.

yılıştırmaq: ılıştırmaq. yinğşürmək. yenqşürmək: sıcağa soğuq qarıştırmaq.

yılıtmaq_ka: ılıtmaq. ısıtmalamaq. - o yılıtdı: kişi sıtma, ısıtma tutdu. - suyu ılıt: qızdır.

yılqı_ka : yılxı: heyvan. heyvan sürüsü. dört ayaqlı heyvanlara verilən gənəl ad.

yılqın : ılqın ilgin (< ilişmiş). alqın. qonuq. yolçu. müsafir.

yılqınlanmaq_ka: ılqın ağacına yiyə olmaq.

yılmaz : tıqraq_ka. tıxraq. yiğit. bahadür.

yılpışmaq_ka: 1. ılpışmaq. yapışmaq. ilgişmək. - nə mənə yılpışırsan. - çiy unun yılpışması, çilindəndir (şehindən, yaşındandır). 2. sulanıb, çilənib, nəm çəkmək. şehlənmək.

yımaq : yumaq. yamaq. qıraq. qıyı. - çay yımağı. - bu yamaqdan keç: bur aradan uzaq ol.

yımırtqa_ka: 1. bax > yumurtqa. 2. damarsız olan hər türlü yaşılliq. xıyar kimi gəvşək olan hər nəsnə·.

yınçqə_ka : yinçqə. incə.

yın_ka : in. yin.

yıpar_ka : müşg. ətir.

yıparlıq_ka: misq qoqan. misqi. anbəri olan·.

yıparmaq: yıpmaq. xoş qoxu vermək.

yıp_ka : ip. tel. örk.

yıplamaq_ka: ipləmək. bət salmaq. iplə qıl aldırmaq·.

yıplamaq_ka: ipləmək. ip üzərində oynamaq. cambazlıq, sirkbazlıq edmək.

yıplaşmaq_ka: iplə birbirindən qıl yoluşmaq.

yıplatmaq_ka : iplətmək. iplə qıl yoldurmaq.

yıpmaq : yıparmaq. xoş qoxu vermək. - yunt əti yıpar. - nə yıparlı yeməklər verdilər.

yıpramaq: obramaq. opramaq_ka. oğramaq.

yıpranmaq: yaprulmaq_ka. yapışmaq. bağlanmaq.

yıpratmaq ölturmaq_ka. ərpitmək. əpritmək.

yıpratmaq: obratmaq_ka. opratmaq.

yır : - yır qoşmaq.

yıraq_ka : ıraq. uzaq.

yıraqlanmaq_ka: uzaq yazmaq.

yıraqlıq : ıraqlıq. uzaqlıq. uzunluq.

yıraqlıq_ka: ıraqlıq. uzaqlıq.

yıraqu_ka : şarkıcı. çağrıcı. müğənni.

yıralmaq: yırtışmaq. yırışmaq_ka. ayrılmaq.

yıramaq_ka: yıraqmaq. yarımaq. yarılmaq. ıraqlaşmaq. uzaqlaşmaq. uzaqlaşmaq.

yıratmaq_ka: ıratmaq. ıraqlaşdırmaq. uzaqlaştırmaq. - onu özündən yırat.

yırıq : yirük_ka. yarıq. sızıq. sıyıq. sıdıq. cırıq. sırıq. yırılmış. yırtılmış. uzunlamasına cırılmış. - yirük əşlər: işək yeri ilə, uşaq yataq yeri birbirinə qarışmış arvad.

yırılqan : yırtılan.

yırışmaq_ka: 1. yırtışmaq. yıralmaq. ayrılmaq. - qocanın dişləri yırışdı: aranlandı. 2. hırıldamaq. qülümsəmək. - ər yırışdı. 3. gəvşəlmək. quvvətsizləşmək.

yırışmaq_ka: yırtışmaq. yıralmaq. ayrılmaq.

yır_ka : ır. 1. qoşma. türkü. hava. musiqidə ırlama. qazəl. 1. ıra. ıraq. yıra. uzaq.

yırqalamaq : ırqamaq_ka. sallamaq.

yırqalanmaq: ırqanmaq_ka.

yırqamaq: ırqamaq. yıramaq. uzaqlaşmaq.

yırqaşmaq: 1. yır qoşmaq. qoşu, düzü, şeir söyləmək. 2. oxuşmaq. mahnı söyləmək.

yırqatmaq: ügritmək_ka. yügritmək. sallatmaq.

yırqılamaq: irqlamaq. yırtamaq. fal açmaq. fala baxmaq. arğuşlamaq.

yırlamaq_ka: şarkı, türkü söyləmək.

yırmaq_ka: yirmək.

yırpamaq: irpəmək_ka. yarpamaq. biçmək. qırmaq. pozmaq.

yırtaş : yırtış. yirtəş. yartış. irtiş. irtəş_ka. əriş. ırtaş. irişmə. çəkişmə. savaş.

yırtıq : qovucuq. kovucuq. kovcuq. çatlaq.

yırtınmaq_ka: cırınmaq.

yırtış : yırtaş. yirtəş. yartış. irtiş. irtəş_ka. əriş. ırtaş. irişmə. çəkişmə. savaş.

yırtışmaq: titişmək_ka. didişmək.

yırtmaq : ( y <> c ) cırtmaq. - onun donu cır yırttı: cır diyib cırldı.

yırtmaq : y cızmaq. cırmaq. olmaq. - daş ayağım yoldu.

yış : yış_ka yıs. yas. iniş. - art yış: yoxuş eniş.

yışıq_ka : ip. qayıştan örülmüş bağ. boyunduruqqayışı. - yışıqlıq_ka : ipli. ipi olan.

yıt : yıd_ka. qoxu.

yıtımaq : yıdımaq_ka. iylənmək. kötü, yaman qoqmaq. pozulmaq·.

yıtıtmaq_ka : 1. yanutmaq_ka. . yititmək. ititmək. bilətmək. 2. yititmək. ititmək. bilətmək. yanutmaq.

yi : yi_ka iv. yiv (# yığ: yığı. yığılmış. tikilmiş. ) yırtıq. cırıq. çatlaq. paltarnin yivi. tikiş. pabuç diqi. l. dağ yivi. diş. ağacların birbirinə qirınəsi.

yiçi_ka : yığıcı. (yığı. yığılmış. tikilmiş. ). dərziı. - yiçi iğnə sapdı: sapladı.

yid: yit

yiq : yik_ka. ik_ka. 1. çiğ. pişməmiş. 2. iğ. iğdə. 3. gəmin damağa gələn parçası

yiqdə_ka : yiqtə. iğdə.

yiqi : yiki_ka. yığı. yıy_ka. ciqi. 1. sıx qollu budaqlı, birbirinə girmiş, yığıq, topul, yekə nə. - yığı ağac: yıy ağac: qarağac. - yığı dişli: sıx dişli. 2. sıralanrnış. dərli toplu. sağlam. - donu yığı tik: düzəməlli tik.

yiqirmə_ka: yigirmi. sayıda yirm.

yiqirmi_ka: yiqirmə. sayıda yirmi.

yiqirminc_ka: sayıda yirminci.

yiqit : yiğit. alpaqut_ka. alqabut. alp. alpər. ərən. qoçaq. bağdur. tıqraq_ka. tıxraq. yılmaz. bahadür. kür. gür. dəlir. sarsılmaz. bək yürəkli. qabadayı. cəsur. gənc. hər şeyin qənci.

yiqitlənmək : tıqraqlanmaq. yiğitlik göstərmək.

yiqitlik göstərmək: tıqraqlanmaq :. yiğitlənmək.

yiqitlik_ka : yiğitlik. gəncliq.

yiqləmək: yikləmək. ikləmək_ka. xəstə olmaq. ağrımaq.

yiqləmək_ka: çiğnəmək. əkləşmək.

yiqlənmək: yiklənmək. iklənmək_ka. xəstələnmək. ağrınmaq. ağrı çəkmək.

yiqnə_ka : iqnə.

yiqrenmək_ka: 1. iğrenmək. 2. tükü ürpərrnək.

yiqrənmək: iqrənmək. dikəlmək. qalxınmaq. ünkünmək.

yiqrimək: <> iqrimək.

yiqtə_ka : iğdə. yiqdə.

yiqtürmək: yiktürmək. yüvmək_ka. yüftürmək. yardımlaşmaq.

yiqtürmək_ka: iyilik edmək.

yin : - yeynim ürpərdi: 1. canım acışdı. 2. tüklərim biz durdi.

yin : yin_ka 1. əyin. gövdə. bədən. - bulaşıq yin: batıq əyin. - kişi öz yinin süründü. 2. in. yuva. 3. en. ən. qığ. xıx. pox. qoyun pisliği, tərsi. 3. tük. 4. in_ka. qığ. 5. əyin. üz. - yin başına bax sən: əyin başına bir bax.

yincü : cincü_ka ( c <> y) inci.

yincü_ka : inci. cinçü.

yinçqə qız_ka yatağa alınacaq, yetişgin cariyə.

yinçqə : yınçqə_ka. incə. - yinçqə turqu. incə ipək pərdə.

yinçqələmək_ka: incə saymaq. incəltmək.

yindmək_ka: aramaq. sormaq. yinmək.

yinətmək_ka: bax > yenətmək_ka.

ying : yeng_ka. burun suyu.

yinğ atmaq: yinğitmək_ka. yenğitmək_ka. sümgürmək. fınqırmaq.

yinğitmək_ka: yenğitmək_ka. yinğ atmaq. sümgürmək. fınqırmaq.

yinğşürmək : yenqşürmək: sıcağa soğuq qarıştırmaq. ılıştırmaq.

yin_ka : yen. 1. en. nin. yuva. - arslan yini. 2. ən. pox. qığ.

yinqdəkü_ka : yieğdəkü_ka. sümüklü. fırtıqlı. (cocuqlara bununla sövülür).

yipar_ka : yıpar. müşg.

yirdirmək: yertürmək_ka.

yirilən : yirilqən_ka. yarılan.

yirilqən_ka: yarılan. yirilən.

yirmək_ka: yermək. yırmaq.

yirtəş: yırtış. yırtaş. yartış. irtiş. irtəş_ka. əriş. ırtaş. irişmə. çəkişmə. savaş.

yirük_ka : yırıq. yırılmış. uzunlamasına cırılmış. - yirük əşlər: işək yeri ilə, uşaq yataq yeri birbirinə qarışmış.

yit : yid_ka. iy. qoxu.

yitik_ka : 1. itik şey. qeyb olan şey. 2. itik, parlaq. kəsgin. bilənmiş.

yitiqləmək_ka : yitikləmək_ka. itən nəyi aramaq.

yitim_ka : kətən tuxumı.

yititmək : yanutmaq_ka. yıtıtmaq_ka. ititmək. bilətmək.

yitmək_ka : 1. yoxalmaq. yox olmaq. qəybolmaq. yitmək. - sağ itirmək. 2. buxca, heybəyi toparlamaq. uclarını birləştirmək - yedişmək. yədilmək. yədmək.

yitük_ka : itik. qeyb olan şey.

yitükli_ka : bir şey itirən, qeyb ədən.

yitürmək_ka: itirmək. qeyb ətmək.

yiyəsinmək : yeysəmək_ka. yeyikləmək. yerikləmək. yemək istəmək. arzulamaq.

yiz : yiz_ka. sələ otu. çiğ otu. sələ sazı. (qamışdan daha incə, yumuşaq olup köçəbələrə çadır örtüsü yapılır).

yizək_ka : yəzək. əsgərin öndə gedən bölüğü. öncül.

yoq : - yox olmaq ərimək. - nabud olmaq. -iyi ərin, sümüyü ərir, adı qalır. - yoq basan_ka: ölü qömüldüqtən sonra verilən yemək. - yoq yer_ka: yoquş yer·.

yoq : yox. nə _{< met >} ən_ka­_. dəğil. təkül. daq. daq_ka. - yox yox: nə nə: ən ən: - yox edmək: qidərmək. qitərmək_ka. qutarmaq. qaldırmaq. qavşatmaq: gəvşətmək. kovşatmaq. boşaltmaq. ayırmaq. açmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. qəbətmək. öldürmək. - nabud edmək. məhv edmək. gedmək_ka. qitmək. yana, qırağa çəkilmək. aradan qalxmaq. - yox olmaq: alqınmaq_ka. bitmək. tükənmək. məhvolmaq.

yoq : yoğ_ka. rəhmət. ehsan. yas, ölü gömüləsindən sonra üç, yədi günə qədər verilən yemək.

yoqa : yoğa_ka. 1. qalxış. çıxış. siud. - yoqar qopub səkrəlim: yuxarı qalxıb atılalım. 1. yoxa. dəğərsiz. puç. heç. - mən verdiyim yoxa saydın.

yoqacıq : yoxacıq. yalqaq, dəricik, qabıq. qandır_ka. zar. pöz. car. çar.

yoqaç : yoğaç. qıyı. çayın iki yanından biri. - yoğacda oturdum. - yoğac keçdim: çayın o linə keçdim.

yoqadmaq : yox olmaq.

yoqaq : yoğaq. qaz. - axtırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq.

yoqalmaq: yoxalmaq. yitmək. yox olmaq. - sağ itirmək.

yoqar : yuxarı. yoqaru. yuqaru. - yoqar qopub səkrəlim: yuxarı qalxıb atılalım.

yoqar : yoqaru_ka. yuqarı. yuqaru.

yoqaru_ka: yuqarı. yoqar. yuqaru.

yoqaru_ka: yuqarı. yoqar. yuqaru.

yoqaymaq: yoxolmaq.

yoqazmaq : yoxazmaq. yox olmaq. - yalqun oğlu yoxazır, iyi adı qalır. - yalınquq oğlı yoqazur, əyku adı qalır.