maktablarda hijobga ruhsat yoʻq,bu romolni nima yomon tarafi bor”deb norozilik bildirar edi.Oradan bir oy o’tdi va o’qituvchisini maktabga ro’mol o’rab kiritiahligiga ko’ndirdi.Ammo Nusayba uchun bar bir qarshiliklar bo’lar edi. Maktab direktori va mahalla ayyolar raisi kelib ro’molingni orqadan o’ra deb taziq o’tkizishar edi.Nusayba bu gaplarni onasiga etsa onasi “Men senga aytgan edim.Shoshilding ” deb,jerkib muomala qilar edi.Nusaybaning ko’ngli juda qattiq og’rib barchasiga sabr qilar edi. Nusayba juda ko’p kitoblar o’qir edi. Ongi va ilmi tobora kuchayib borar edi.Dingga juda kirishar edi.İlmi anchagina oshdi, nimalar gunoh ,nimalar gunohmas,inson bu dunyoda nima uchun yashaydi , hamma hammasini o’qib o’rgandi.Namoz va ibodatda edi har kuni.Ammo Nusaybani bitta narsa qiynar edi.Nusaybaning otasi va onasi umuman ibodat qilishmas edi.Alkagol ichimliklar ichishar edi.Bu Nusaybaga umuman yoqmas edi.Axir kimga yoqadi ota-onasi xamirga mukkasidan ketgan,ibodat qilishmaydi,Axir hamma yaqinlari,oila azolari va birodarlari bilan Jannatda birga bo’lishni hohlaydi - ku.Kim ota- onasini do’z axga tushib u yerda azoblanishini hohlaydi.Nusayba Alloh taolodan ota-onasini xidoyatga boshlab,namozga kirib ketishligini xarom bo’lgan mast qiluvchi ichimliklar ichishni tark qilishligini,Allohga haqdan ibodat qilishligini sorab yig’lab juda ko’p duolar qilar edi.Ramazon oyida ham o’giz ochar paytda juda kop duolar qilar ,lekin ota-onasidan darak
