BiNGÖL ÜNİversitesi

Beşinci Mertebe 

Bu mertebede 24 kişi yer almaktadır.  

129. İbrahim b. Muhammed b. Ebî Yahyâ el-Eslemî, İM (ö. 184, 191) 

Şâfiî’nin  şeyhidir  ancak  cumhur,  onu  taz’îf  etmiştir.  Ahmed,  Dârekutnî 

ve daha başkaları onu tedlîsle vasıflandırmışlardır. 

130. İsmail b. Halîfe Ebû İsrâîl (b. Ebî İshâk) el-Mulâî, T – İM (ö. 169)  

Hadîs  âlimleri  onu  taz’îf  etmiş;  Tirmizî  de  onun  tedlîs  yaptığını 

belirtmiştir. 

131. Beşîr b. Zâzân (ö. ?)  

Rişdîn b. Sa’d (ö. 188) ve daha başkalarından rivâyet etmiş, kendisinden 

de  Kâsım  b.  Abdillah  es-Serrâc  (ö.  ?)  rivâyette  bulunmuştur.  Dârekutnî  taz’îf 

etmiş, İbnu’l-Cevzî de onu zayıf râvîlerden tedlîs yapmakla vasıflandırmıştır. 

132. Telîd b. Süleyman el-Muhâribî el-Kûfî, T (ö. 190)  

Zayıflığı  ile  meşhûrdur.  Ahmed,  İclî  ve  Dârekutnî  onun  tedlîs  yaptığını 

söylemişlerdir. İlk ismi “Azîm” vezninde (yani “Telîd”)dir. el-Alâî, peşpeşe iki 

kişinin tercemesini vererek vehme düşmüş

51

, Irâkî ve el-Halebî de ona uymuş, 

hepsi  de  bu  bilgiyi  İclî’ye  nisbet  etmiştir.  Mezkûr  iki  kişiden  biri  Telîd  b. 

Süyelman’dır (ناميلس نب ديلت). Diğeri ise Bükeyr b. Süleymandır (ناميلس نب ريكب). 

İclî’nin  söz  konusu  kelâmını  araştırdım  ve  bunu  sadece  bir  yerde  zikrettiğini 

gördüm. Ebû’l-Arab da “Du’efâ” adlı kitabında ondan nakletmektedir. 

133. Câbir b. Yezîd el-Cu’fî, D – T – İM (ö. 127, 132) 

Cumhûr, onu taz’îf etmiştir. Sevrî, İclî ve İbn Sa’d onu tedlîs yapmakla 

tavsîf etmiştir. 

 

                                                 

50

 İbn Hibbân, Sikât, VII, 640. 

51

  Halbûki  İbn  Hacer’in  belirttiği  bu  hatayı  yapan  el-Alâî  değil,  el-Halebî’dir.  Zîra  Bükeyr  b. 

Süleyman el-Alâî’nin kitabında geçmemekte; el-Halebî’nin kitabında ise 6. sırada geçmektedir. 

Bkz. Halebî, et-Tebyîn, s. 17. 

---

İbn Hacer el-ASKALÂNÎ, (Çeviren: Veysel ÖZDEMİR), Ta’rîfu Ehli’t-Takdîs bi 

Merâtibi’l-Mevsûfîne bi’t-Tedlîs (Tabakâtu’l-Müdellisîn) 

……………………………………………………………………………………………..………. 

210 

134. el-Hasen b. Umâre el-Kûfî Ebû Muhammed, T – İM (ö. 153)  

Meşhûr  fukehâdandır.  Cumhûr  onu  taz’îf  etmiş;  İbn  Hibbân  da  onun 

hakkında “Onun en büyük imtihânı/musibeti tedlîstir.” demiştir

52

. 

135. el-Hüseyn b. Atâ b. Yesâr el-Medenî (ö. ?)  

Babasından  (Atâ  b.  Yesâr  ö.  94)  rivâyet  etmiştir.  Hakkında  Ebû  Hâtim 

“Münkiru’l-hadîs”, İbnu’l-Cârûd “Kezzâb” ve İbn Hibbân Sikât’ında “Hata ve 

tedlîs yapar.”, Du’efâ’sında ise “Hadîsi ile ihticâc câiz değildir.” demiştir. 

136. Hârice b. Mus’ab el-Horasânî, T – İM (ö. 168)  

Cumhûr, onu taz’îf etmiştir. İbn Ma’în onunla ilgili “Yalancılardan tedlîs 

yapar.” demiştir. 

137. Sa’îd b. Merzubân Ebû Sa’d el-Bakkâl, Be – T – İM (ö. 140)  

Etbâ’u’t-tâbi’îndendir.  Zayıftır.  Tedlîs  yapmakla  meşhûr  olmuştur. 

Ahmed,  Ebû  Hâtim,  Dârekutnî  ve  daha  başkaları  onu  tedlîs  yapmakla 

vasıflandırmıştır.  

138. Sâlih b. Ebî’l-Ahdar, SE (ö. 140)  

Ravh  b.  Ubâde,  Sâlih’e  Zührî’den  olan  hadîsleri  sorulduğunda  şöyle 

cevap verdiğini nakletmiştir: “Bazısını semâ, bazısını kıraat, bazısını ise vicâde 

yoluyla aldım. Ancak onları şunu şöyle bunu böyle aldım diye ayırım yapmadan