Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi Kollegiyasının 27 fevral 2012-ci il tarixli



Yüklə 1,65 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/5
tarix07.01.2017
ölçüsü1,65 Mb.
#5011
1   2   3   4   5

 diaqnostik alqoritmi

1

 

 



 

12

 



 

Döş qəfəsində ağrılar 

Qəbul 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

Anemiya, infeksiya, iltihab, yüksək hərarət, metabolik və 



endokrin (o cümlədən qalxanvarı vəz) pozulmalar kimi STQO KKS-

ni gücləndirə və törədə biləcək halların aşkara çıxarılması vacibdir.  

Simptomsuz xəstələrlə qarşılaşdıqda ÜİX və  həmçinin STQO 

KKS diaqnozunun qoyulma ehtimalını artıran bir neçə klinik meyar 

vardır. Bunlara ahıl yaş, kişi cinsi, periferik və yuxu arteriyalarının 

xəstəliyi kimi qeyri-koronar sahələrdə  nəzərə çarpan aterosklerozun 

olması daxildir. Şəkərli diabet, böyrək çatışmazlığı kimi yanaşı 

xəstəliklər və ilk dəfə baş verən Mİ-nin olması, perkutan koronar 

müdaxilə (PKM) və ya aorta-koronar şuntlama (AKŞ) əməliyyatının 

aparılması da STQO KKS ehtimalını artıran amillərdir. Lakin adları 

çəkilən bu amillərin əksəriyyəti tam səciyyəvi hesab edilə bilməz və 

onların diaqnostik əhəmiyyətini böyütmək heç də doğru deyildir.  



Obyektiv müayinənin nəticələri çox vaxt normal olur. Obyektiv 

müayinənin vacib məqsədi döş  qəfəsi ağrılarının qeyri-kardial 

səbəbləri və qeyri-işemik pozulmaları, (yəni ağciyər emboliyası, 

                                                 

1

Mənbə: ESC



 Guidelines for the 

management of acute

 coronary syndromes 

in patients 

presenting without persistent

 ST-segment elevation. European Heart Journal (2011) 32, 

2999–3054

 

İlkin 



Kəskin koronar sindrom 

diaqnoz 

EKQ 

Biokimya 

Diaqnozlar 

ST/T 


dəyişiklikləri 

Normal və ya qeyri-

müəyyən EKQ 

Troponin


 

yüksəlmə/düşmə 

Troponin 

normal 


STQMİ 

STQOMİ 

Qeyri-sabit stenokardiya 

ST-nin davamlı 

qalxması 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

13

aortanın laylanması, perikarditlər, ürək qüsurları) və potensial 



ekstrakardial səbəbləri (pnevmotoraks, pnevmoniya, plevral maye) 

istisna etməkdir. Müayinə nəticəsində aşağı və yuxarı ətrafların qan 

təzyiqində  fərq, qeyri-müntəzəm nəbz vurğuları, müxtəlif ürək 

küyləri, perikardın sürtünmə küyü, palpasiyada ağrılar və qarında 

törəmə  aşkarlanarsa STQO KKS deyil, başqa xəstəlikər barəsində 

düşünmək lazımdır. Avazıma, çoxlu tərləmə  və ya tremor kimi 

obyektiv  əlamətlər olduqda isə ilk növbədə anemiya, tireotoksikoz 

kimi yanaşı hallarla diferensial diaqnostika aparmaq vacibdir. 



Kəskin koronar sindromlu xəstələrdə klinik riskin 

qiymətləndirilməsi 

KKS-li xəstələrdə klinik

 

riskin  qiymətləndirilməsi dedikdə  Mİ-



nın baş verməsi, təkrarlanması  və ölüm riski nəzərdə tutulur.  Bu, 

əsasən GRACE (Kəskin Koronar Halların Qlobal Registri) və TIMI 

Tədqiqat Qrupunun risk hesablamaları əsasında aparılır.  

GRACE risk hesablaması KKS-li xəstələrin tam spektrini əks 

etdirən beynəlxalq registrlərin əsasında hazırlanmışdır. Hesablamaya 

asanlıqla qiymətləndirilə bilən yaş, ürək vurğularının sayı (ÜVS), 

sistolik arterial təzyiq (SAT), kreatinin səviyyəsi, xəstəxanaya 

qəbulda Killip sinfi, ST-seqmentinin depressiyasının mövcudluğu və 

qan zərdabında yüksəlmiş miokardial nekroz markerləri, həmçinin 

ürəyin dayanması kimi klinik/EKQ/laborator göstəriciləri daxil 

edilmişdir. Lakin onların mürəkkəbliyi xəstə çarpayısının yanında 

xüsusi kompüter proqramlarının olmasını  tələb edir. GRACE risk 

hesablamasına  əsasən 3 risk kateqoriyası  işlənib hazılanmışdır. 

Aparılan müqayisələr GRACE risk hesablamasının gündəlik klinik 

praktikada xəstəxanaya qəbul və evə yazılmadan sonra tətbiqinin 

üstünlüyünü müəyyən etmişdir.  



STQO KKS-li xəstələrdə GRACE tədqiqatına  əsasən klinik 

riskin hesablamasına dair nümunə:  Kalkulyatoru GRACE-in 

http://www.outcomes-umassmed.org/grace/acs_risk/acs_risk_content.html 

internet səhifəsindən tapdıqdan sonra 8 göstəriciyə (yaş, ÜVS, SAT, 

kreatinin, durğunluq ÜÇ, xəstəxanaya qəbulda ürəyin dayanması, 

ST-seqmentinin yerdəyişmələri, ferment və biomarkerlərin 

yüksəlməsi) aid məlumatlar oraya daxil edilir. Kalkulyator tədqiq 

edilən xəstədə müvafiq olaraq xəstəxana daxilində və 6 aydan sonra 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

14

ölüm, Mİ-nın baş verməsi, təkrarlanması  və ölüm riskini faizlə 



hesablayır.  

Cədvəl 1. GRACE risk ballarına görə registr populyasiyasında 

aşağı, orta və yüksək risk kateqoriyalarında xəstəxanadaxili və 

sonrakı 6 ay ərzində ölüm göstəricisi

1

 

Risk kateqoriyası 



(tertil) 

GRACE risk balları 

Xəstəxanadaxili ölüm 

göstəricisi (%) 

Aşağı  


≤108 <1 

Orta 109-140 

1-3 

Yüksək >140 



>3 

Risk kateqoriyası 

(tertil) 

GRACE risk balları 

Evəyazılmadan 6 ay 

sonra baş verən ölüm 

göstəricisi (%) 

Aşağı  


≤88 <3 

Orta 89-118 

3-8 

Yüksək >118 



>8 

TIMI risk hesablaması TIMI-11B tədqiqatından alınmışdır. 

TIMI risk hesablaması da müalicənin effektliliyinin 

qiymətləndirilməsində öz təsdiqini tapmışdır. Hadisələr barədə 

qabaqcadan xəbər verməkdə o, nisbətən daha az dəqiqliyə malikdir, 

lakin sadə olması onun geniş istifadəsinə imkan verir. 

QSS/STQOMİ üçün TIMI risk hesablamasına nümunə: 

Kalkulyatoru TIMI Tədqiqat Qrupunun 

http://www.mdcalc.com/timi-risk-score-for-uanstemi/ internet 

səhifəsindən tapdıqdan sonra 8 göstəricinin (yaş 

65; ÜİX-nin 3 risk 

amilinin olması; məlum ÜİX (stenoz 

50%); son 7 gün ərzində 

aspirin qəbulu; ağır dərəcəli stenokardiya (24 saat ərzində 2 epizod); 

ST dəyişiklikləri 

0,5 mm; “+” ürək markeri) həmin xəstədə olub-

olmaması  hər bir göstərici üçün +1 balla qiymətləndirilir.  Əgər 

tədqiq edilən xəstədə adları çəkilən göstəricilərin hamısı varsa, bütün 

səbəblərdən ölümün, yeni baş verən və ya təkrar Mİ-nin, 

revaskulyarizasiya tələb edən ağır dərəcəli stenokardiyanın riski 41% 

təşkil edəcəkdir. 

                                                 

1

Mənbə: ESC



 Guidelines for the 

management of acute

 coronary syndromes 

in patients 

presenting without persistent

 ST-segment elevation. European Heart Journal (2011) 32, 

2999–3054

 

 



 

 

 



 

 

Klinik protokol Az



ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

15

İnstrumental müayinələr 



EKQ 

STQO KKS-li xəstələrin qiymətləndirilməsində sakit halda 12 

aparılmalı EKQ-nin çəkilməsi vacib diaqnostik üsuldur. Bu 10 

dəqiqə  ərzində yerinə yetirilməli və  ləngimədən təcrübəli həkim 

tərəfindən  şərh olunmalıdır. ST qalxmasının davamlı olması (>20 

dəq) fərqli müalicə tələb edir. ST qalxması olmadıqda və simptomlar 

davam etdikdə, təkrar EKQ çəkilməli və simptom olmadıqda çəkilən 

EKQ ilə müqayisə edilməlidir. Əgər əldə etmək mümkündürsə ilkin 

EKQ ilə, xüsusilə də yanaşı SM hipertrofiyası və əvvəl keçirilmiş Mİ 

kimi kardioloji pozulmalar olan xəstələrlə müqayisə mühüm 

əhəmiyyət daşıyır. EKQ çəkilməsi  ən azı 6 və 24-cü saatda və 

qayıdan döş 

qəfəsi ağrıları/simptomları olan hallarda 

təkrarlanmalıdır. Xəstələrin evə yazılmasından əvvəl EKQ çəkilməsi 

məsləhətdir.  

EKQ-də ST-seqmenti və T dişində olan dəyişikliklər qeyri-sabit 

ÜİX göstəricisidir. ST enməsi qeydə alınan aparmaların sayı və onun 

klinik  əlamətləri işemiyanın yayılmasını  və  ağırlığını göstərir və 

proqnozla korrelyasiya edir. İki və daha artıq qonşu aparmalarda ST-

nin >0,5 mm (0,05 mv) enməsi STQO KKS fikrinə yönəldir və 

proqnoza təsir edir. Kiçik ST enməsinin (0,5 mm) klinik praktikada 

ölçülməsi çətin ola bilər. ST enməsinin >1 mm (0,1 mv) olması daha 

mühüm əhəmiyyətə malikdir və 1 il ərzində 11% halda Mİ və ölüm

 

ilə



 

müşayiət olunur. ST-seqmentinin >2 mm enməsi ölüm riskinin 

təqribən 6 dəfə çox olmasına səbəb olur. ST-seqmentinin enməsi, 

keçici ST qalxması ilə kombinasiyada, həmçinin yüksək risk 

müəyyən edir.  

Növbəti ürək tutmalarının

 

baş verməsi baxımından ST enməsi 



olan xəstələr, R dişinin üstünlük təşkil etdiyi aparmalarda T dişinin 

təcrid olunmuş inverziyası (1 mm) olanlara nisbətən daha yüksək risk 

daşıyırlar. Ön döş aparmalarında T dişinin dərin simmetrik 

inverziyası, adətən, sol ön enən koronar arteriyanın proksimal hissəsi 

və ya sol əsas şaxənin əhəmiyyətli stenozu ilə əlaqəlidir. 

ST-seqmentinin monitorlanması 

Kompüter vasitəsilə ST-seqmentinin 12 aparmada sürətli 

monitorlanması qiymətli diaqnostik vasitədir. ST monitorlanması 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

16

sakit halda çəkilən EKQ, troponinlər və digər klinik parametrlərə 



əlavə olan müstəqil proqnostik informasiyalar verir. 

Fiziki yük və digər gərginlik sınaqları 

Tipik işemik döş qəfəsi ağrıları davam edən xəstələrdə fiziki yük 

və digər gərginlik sınaqları aparılmamalıdır.  Əgər diaqnostik 

cəhətdən az əhəmiyyətli EKQ-si olan xəstələrdə ağrı, ÜÇ əlamətləri 

yoxdursa və biomarkerlər normaldırsa (təkrar sınaqlarda), evə 

yazılmadan əvvəl onların aparılması əhəmiyyətlidir.  



Exokardioqrafiya və miokardın qeyri-invaziv təsviri 

ÜİX olan xəstələrdə SM funksiyası mühüm proqnostik 

göstəricidir, exokardioqrafiya (ExoKQ) üsulu ilə asanlıqla və  dəqiq 

aşkarlana bilər.  İşemiya keçdikdən sonra SM divarının hərəkətinin 

normal olmasına baxmayaraq, işemiyası olan xəstələrdə SM 

divarının seqmentlərində keçici lokal hipokineziya və yaxud 

akineziya aşkarlana bilər. Exokardioqrafın proqram təminatı imkan 

verdiyi zaman toxuma Doppleri üsulunun tətbiqi zəruridir. Aortal 

stenoz, ağciyər arteriyasının emboliyası 

və hipertrofik 

kardiomiopatiyanın diferensial diaqnozu aparıla bilər. Buna görə də, 

ExoKQ təcili yardım bölmələrində bir qayda olaraq istifadə olunmalıdır. 



Laborator müayinələr 

Biokimyəvi markerlər 

Son illər KKS-li xəstələrdə diaqnostika və klinik

 

riskin 


qiymətləndirilməsi üçün bir sıra biomarkerlər öyrənilməkdədir. Bu 

özündə STQO KKS-nin miokardın zədələnməsi, iltihab, trombositar 

və neyrohumoral fəallaşma kimi müxtəlif patofizioloji aspektlərini 

əks etdirir. Uzunmüddətli proqnoz üçün SM və böyrək disfunksiyası 

göstəriciləri və şəkərli diabet əhəmiyyətli rol oynayır.  

Miokardın zədələnmə markerləri 

Ürək troponini T (üTnT) və ürək troponini İ (üTnİ) miokardın 

zədələnməsinin üstünlük verilən markerləridir, ona görə ki, onlar 

kreatininfosfokinaza (KFK) və ya onun MB fraksiyası (KFK-MB) 

kimi ənənəvi ürək fermentlərindən daha spesifik və daha həssasdır.  

Mİ-li xəstələrdə troponinlərin periferik qanda miqdarının artmağa 

başlaması 3-4 saatdan sonra müşahidə olunur. Troponinlərin səviyyəsi 2 

həftəyə qədər yüksək qalır, sonra isə proteolizə uğrayır. STQO KKS-li 

xəstələrdə troponinlərin cüzi artımı 48-72 saat ərzində ola bilər. 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

17

İltihab markerləri 

Son on il ərzində KKS-li xəstələrdə çoxsaylı iltihab markerlərinin 

rolu tədqiq edilmişdir. Lakin həmin markerlərdən yalnız yüksək 

həssaslıqlı C-reaktiv zülal (yhCRZ) və onun KKS-li xəstələrdə 

arzuolunmaz halların tezliyini artırması öz təsdiqini tapmışdır.  



Böyrəklərin funksiyasının markerləri 

KKS-li xəstələrdə böyrəklərin pozulmuş funksiyası  xəstəliyin 

uzaq dövründə ölüm göstəricisinin müstəqil prediktoru

 

kimi özünü 



göstərir. Kreatininin zərdabda miqdarı yaş, çəki, əzələ kütləsi, irq və 

müxtəlif dərmanlar daxil olmaqla çoxlu amillərdən asılı olduğuna 

görə o, kreatinin klirensi (KrKl), yaxud qlomerulyar

 

filtrasiya sürəti 



(QFS) kimi göstəricilərə nisbətən daha az etibarlı göstəricidir.

 

Diferensial diaqnostika 

STQO KKS-ni təqlid edə bilən müxtəlif hallar mövcuddur. 



Cədvəl 2. STQO KKS ilə diferensial diaqnostika aparılması vacib 

olan kardial və qeyri-kardial hallar 

Kardial Ağciyər 

Hema-

toloji 

Damar 

Mədə-

bağır-

saq 

Ortopedik 

Miokardit 

Ağciyər 

arteriyasının 

emboliyası 

Oraqvari 

hüceyrəli 

krizis  


Aortanın 

laylanma-

sı 

Ezofa-


qeal 

spazm 


Servikal 

diskopatiya 

Perikardit 

Ağciyər 


infarktı 

Anemiya 


Aortanın 

anevriz-


ması

 

Ezofagit 



Qabırğa 

sınığı 


Kardio-

miopatiya 

Pnevmoniya  

Plevrit 


 

Beyin-


damar 

xəstəliyi 

Peptik 

xora  


Əzələnin 

zədələnmə-

si/iltihabı 

Qapaq 


qüsurları 

Pnevmoto-

raks 

 

 



Pankre-

atit 


Qabırğa 

xondriti 

Apikal 

kardimio-



patiya 

(Tako-


Tsubo 

sindromu) 

 

 

 



Xole-

sistit 


Herpes 

zoster  


 

 

 



 

 

 



Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S

əhiyy


ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi

yy

ə v



ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

18

Cədvəl 3. Diaqnozun qoyulması və klinik riskin 



qiymətləndirilməsinə dair tövsiyələr 

STQO KKS-nin diaqnozu və yaxın dövrdə klinik riskin 

qiymətləndirilməsi klinik gediş, simptomlar, EKQ, biomarkerlər və 

risk hesablamalarının nəticələrinə əsaslanmalıdır. 



KKS-li xəstələr  əsasən intensiv terapiya bloklarına qəbul 

olunmalıdırlar. 

Təsdiq olunmuş risk hesablamaları (GRACE və digərləri) ilkin və 

sonrakı klinik riskin qiymətləndirilməsi üçün tətbiq olunmalıdır. 

12 aparmalı EKQ ilk tibbi təmasdan sonrakı 10 dəqiqə  ərzində 

çəkilməli və  dərhal təcrübəli həkim tərəfindən oxunmalıdır. 

Simptomlar təkrarlandığı halda, habelə 6-9 və 24 saatdan sonra və 

evəyazılmadan əvvəl EKQ təkrar çəkilməlidir.

 

 



Rutin aparmalar qane etmədikdə əlavə aparmalar (V

3

R və V


4

R, V


7

-V

9



çəkilməlidir. 



Troponinin (üTnT yaxud üTnI) ölçülməsi üçün pasiyentdən təcili qan 

götürülməlidir. Nəticə 60 dəqiqə müddətində  əldə edilməlidir.  İlkin 

sınaq inandırıcı deyildirsə 6-9 saatdan sonra sınaq təkrarlanmalıdır. 

Əgər klinik hal hələ də KKS-yə işarət edirsə, testi 12-24 saatdan sonra 

təkrarlamaq məsləhət görülür.  



Yüksək həssaslıqlı troponin sınağını aparmaq mümkün olduqda 



Şəkil 2-də verilən alqoritmə təcili riayət etmək tövsiyə olunur. 

 

Exokardioqrafiya diferensial diaqnozun aparılması üçün tövsiyə 

olunur. 


Qayıdan ağrısı olmayan, normal EKQ və neqativ troponin sınaqları 

olan xəstələrdə törədilə bilən işemiyanın aşkar edilməsi üçün 

evəyazılmadan əvvəl qeyri-invaziv stress sınaq tövsiyə olunur. 



Klinik riskin qiymətləndirilməsi üçün gələcəkdə ölüm və  Mİ-nin 

aşağıdakı prediktorları nəzərdən keçirilməlidir:  

 



Klinik göstəricilər: yaş, ÜTT, Killip sinfi, şəkərli diabet, əvvəlki 

Mİ/ÜİX 


 

EKQ markerləri: ST-seqmentinin depressiyası  



 

Laborator markerlər: troponinlər, QFS/KrKl/B-tip natriumuretik



 

peptid (BNP)/B-tip natriumuretik peptidin N-terminal prohormon 

fraqmenti (NT-proBNP), yhCRZ 

 



Risk hesablamalarının nəticəsi 

 

 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

19

ST-SEQMENTİNİN QALXMASI OLMAYAN KƏSKİN 



KORONAR SİNDROMUN MÜALİCƏSİ 

Müalicənin məqsədi:  STQO KKS-li xəstələrdə  ağırlaşmaların 

qarşısını almaq və ölüm göstəricisini azaltmaqla proqnozu 

yaxşılaşdırmaq. 

KKS-li xəstələrin müalicəsində yeddi kateqoriya ayırd edilir: 

 

Antiişemik vasitələr 



 

Antitrombositar vasitələr 

 

Antikoaqulyantlar 



 

Koronar revaskulyarizasiya 

 

Uzun müddətli müalicə 



 

Reabilitasiya və fiziki fəallığa qayıtma 

 

Ağırlaşmalar 



Antiişemik vasitələr 

Bu dərmanlar miokardın oksigenə  tələbatını azaldır (ÜVS, AT 

yaxud SM-in yığılma qabiliyyətini azaldaraq) və/və ya vazodilatasiya 

törədir. 

 

Beta-blokatorlar  əks-göstərişlər olmayan hallarda, xüsusilə  də 



hipertenziya və taxikardiyası olan xəstələrdə tövsiyə olunur.  

 



Venadaxili, yaxud oral nitratlar kəskin anginal epizodların 

müalicəsində simptomların yüngülləşməsi üçün effektlidirlər. 

 

Kalsium kanallarının blokatorları nitratları  və beta-blokatorları 



yüksək dozada qəbul edən xəstələrdə simptomların 

yüngülləşməsini təmin edir; onlar beta-blokada üçün əks-göstəriş 

olan və vazospastik stenokardiyası olan xəstələr üçün

 

faydalıdır. 



 

Nifedipin və digər dihidropiridinlərin, beta-blokatorlarla birlikdə 



olmayan istifadəsi məsləhət görülmür. 

Antitrombositar vasitələr 

Antitrombotik müalicənin effektliyini bir-biri ilə  əlaqəli və bir-

birini tamamlayan üç strategiya təmin edir: siklooksigenaza (SOG-1) 

inhibitoru (asetilsalisil turşusu – aspirin), adenozin difosfat (ADF) 

mediatorunun inhibitoru (tienopiridinlər – tiklopidin və klopidoqrel) 

 

 



 

 

 



 

Klinik protokol Az

ərbaycan Respublikas

ı S


əhiyy

ə Nazirliyinin 

İctimai S

əhi


yy

ə v


ə 

İslahatlar M

ərk

əzind


ə haz

ırlanm


ış

r. 



 

20

və QP IIb/IIIa RB (absiksimab



*

, tirofiban

*

, eptifibatid



) ilə 


trombositlərin aqreqasiyası.  

Cədvəl 4. Antitrombositar vasitələrin istifadəsinə dair tövsiyələr 

STQO KKS baş verdikdə  əks-göstəriş olmayan hallarda bütün 

xəstələrə ilkin yükləmə dozasında 150-300 mq aspirinin bağırsaqda 

həll olunan forması  məsləhət görülür və sonra müalicə uzun müddət 

75-100 mq saxlayıcı dozada həmin formalı aspirinlə davam etdirilir. 

Bütün xəstələrə  təxirə salınmadan yükləmə dozasında 300 mq 

klopidoqrel məsləhət görülür. Sonra yalnız çox yüksək qanaxma 

riskini çıxmaq şərtilə, gündə 75 mq dozaya keçərək 12 ay müddətinə 

davam etmək məsləhət görülür. 


Yüklə 1,65 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin