yönəldilmişdir. Sovet rəhbərləri Müsavat Partiyası və onun liderləri
barədə olan məlumatları gizlətməyə çalışırdılar və buna görə də
partiyanın rəh-bəri olan Məmməd Əmin Rəsulzadənin (1884-1955)
kitabları qadağan edilmişdi. Azərbaycan müstəqillik əldə etdikdən
sonra Rəsulza-dənin kitabları və məqalələri ictimaiyyətə təqdim
olunmuş və siyasi firkin həqiqi xəzinəsini aşkarlamışdır. 70 illik bir
müddətdə Azər-baycan oxucuları müstəqil Azərbaycan dövlətinin
yaradıcısı olan insanın kitablarını oxumaq hüququndan məhrum
edilmişdilər.
Indi biz artıq Bakıda bolşeviklər
və erməni millətçiləri
arasında olan əməkdaşlıqdan xəbərdarıq. Məsələn, o dövrün rəsmi
sənədləri və qəzetləri məlumat verir ki, 1918-ci ildə bolşeviklər və
daşnaklar qoca, qadın və uşaqlar da daxil olmaqla Bakıda minlərlə
vətəndaş qətlə yetirmişlər. Bu faktlar Sovet dövründə gizlədilirdi.
Sovet tarixçiləri 26 Bakı Komissarını “beynəlmiləlçi” kimi
qələmə verir, Azərbaycan Demokratik Respublikasının qanuni
hökümət liderlərini isə “şovinistlər” elan edirdilər. Müasir əsərlər
göstərir ki, Müsavat Partiyası və Azərbaycan
höküməti heç bir vaxt
şovinist olmamışdır. Bunun üçün sadəcə olaraq 1918-ci ildə
Azərbaycan Parlamentinin tərkibinə baxmaq kifayətdir. Üzvlərin
təxminən 30 %-i milli azlıqlar idi: 7 erməni daşnak, daha 7 erməni,
7 rus, 13 bolşevik. Burada həmçinin yəhudi, alman, polyak, ləzgi,
tat və gürcülər də var idi. Azərbaycanlıların vətən xaini kimi
tanıdığı 26 Bakı kommissarına gəlincə isə onlardan yalnız ikisi—
Əzizbəyov və Vəzirov azərbaycanlı idilər.
Sovet kitabları həmçinin 1920-ci ildə Qırmızı Ordunun
Azərbaycanı işğal etdiyi zaman Azərbaycan Demokratik
Respublikasının süqutu barədə də yalan məlumatlar verir. Onlar
yazırlar ki, Bakı fəhlələri üsyan qaldıraraq, ruslardan onlara yardım
etməyi xahiş etmişlər. Bunun nəticəsində Müsavat höküməti onların
qardaşı olan Böyük Rus Xalqının yardımı ilə Azərbaycan
bolşevikləri tərəfindən süquta uğradılmışdır. Əslində Azərbaycan
Bolşevikləri Moskvaya hərbi yardım üçün məktub göndərməyə
hazırlaşanda rus qoşunlərı artıq Bakıda idilər.
Bu məktubla onlar yalnız
onu göstərmək istəyirdilər ki,
Azərbaycan hökuməti əcnəbilər tərəfindən deyil, Azərbaycan xalqı
tərəfindən süquta uğradılmışdır. Azərbaycan Parlamenti bolşeviklər
tərəfindən artıq aprel ayının 27-də işğal olunmuşdu. Məktub isə
65
Moskvaya aprel ayının 29-da göndərilmişdi. Sovet tarixçiləri bu
faktı gizlətməyə çalışırdılar.
Bu faktı da nəzərə almaq lazımdır ki, Azərbaycan ordusu
yalnız 40 min əsgərə malik idi və silah cəhətdən çatışmazlıq möv-
cud idi. Rusiyanın isə Azərbaycana yüz minlərlə əsgər göndərmək
imkanı var idi.
Buna baxmayaraq, Mehmandarov (1856-1931) və
Şıxlinski (1863-1943) kimi azərbaycanlı generallar Rusiyadan
qorxmurdular. Onlar Rusiyaya qarşı vuruşmağa hazır idilər. Lakin
Azərbaycan Parlamenti Türkiyənin xahişini yerinə yetirərək mü-
qavimət göstərməməyi qərara aldı və Azərbaycan ordusu hö-
kümətin qərarını yerinə yetirmək məcburiyyətində qaldı.
Indiki müstəqillik şəraitində, Azərbaycan ordusunun bolşe-
viklərə müqavimət göstərməməsinin səbəblərini analiz etmək olar.
Əlsində,
Azərbaycan höküməti bilirdi ki, onların kiçik ordusu nə-
həng Qırmızı Ordunun işğalının qarşısını ala bilməyəcək. Həm də,
Azərbaycanın ən yaxın müttəfiqi olan Türkiyə Qafqazı Rusiyanın
təsir dairəsinə daxil etmişdi. Türk dövlətinin lideri Atatürk Avropa
ölkələri ilə mübarizədə Rusiyanın yardımına ehtiyac duyurdu. Öz
növbəsində Rusiya Türkiyəyə silahalarla yardım etməyə söz
vermişdi. Bunun nəticəsi olaraq Türkiyə Azərbaycan
Respublikasına Rusiyaya qarşı mübarizədə yardım etməkdən imtina
etdi. Bundan əlavə türklər Azərbaycandan xahiş etmişdilər ki,
Qırmızı Orduya müqavimət göstərməsinlər,
çünki bu ordu türk
xalqına yardıma gəlirdi. Məhz bu şərtlər daxilində Müsavat
höküməti Azərbaycanda qırğının qarşısını almaq üçün öz
hakimiyyətini təslim verməyə razı oldu.
Sovet tarixçiləri Müsavat Parlamentinin hakimiyyəti bolşe-
viklərə verəcəyi təqdirdə irəli sürdüyü tələblər haqqında da heç vaxt
danışmırdılar. Parlamentin irəli sürdüyü şərtlər isə aşağıdakılar idi:
(1) Rus ordusu Bakıya daxil olmadan birbaşa Türkiyəyə, Atatürkə
yardım
etməyə gedəcəkdir, (2) Azərbaycanın müstəqilliyi və ərazi
bütövlüyü qorunub saxlanılacaq, (3)Azərbaycan ordusu
buraxılmayacaq, (4) bütün siyasi partiyaların azad siyasi
fəaliyyətinə imkan veriləcək, (5) əvvəlki dövlət rəsmilər
günahlandırılmayacaq və işçilər işlərindən azad olunmayacaq və (6)
Azərbaycanın siyasi sisteminin quruluşu demokratik yolla yenidən
seçiləcək Ali Qanunverici Orqan tərəfindən müəyyən olunacaq.
Təbii olaraq, bolşe-viklər verdikləri sözlərin
heç birisinin üstündə
durmadılar.
66
KOMMUNİST RƏHBƏRLƏRİ. Sovet dövründə tarixçilər
Kirov, Şaumyan və Əzizbəyov kimi kommunist rəhbərlərini tərən-
nüm edirdilər. 1953-cü ildə Stalinin ölümündən sonra şəxsiyyətə
pərəstiş ləğv olundu. Stalin dövründə Azərbaycan Kommunist
Dostları ilə paylaş: