P1 akut koroner sendromlarda enflamatuar etiyoloji Sedat Koçak*, Ali Dur

BULGULAR:2010-
2011 yılları içinde acil servisimize THC alımı idrarda tespit edilmiş 6’ı 
(%54,4) erkek olmak üzere toplam 11 hasta 
başvurmuştur. Hastaların yaşları 17-42 arasında 
değişmekte  olup  ortalama  yaş  24±7’dir.Hastaların  vital  bulgularını  gösteren  tablo  aşağıda 
mevcuttur. GKS ortalama 14,7±0,9 (min 3 – max 15). 
Tablo: Vital bulgular 
 
Min 
Max 
Mean 
Standart Sapma 
Sistolik kan 
basıncı 
       110 
         146   
       120,1 
      11,2 
Diastolik kan 
basıncı 
        47 
          88 
         69,1 
       10 
Solunum sayısı         15 
          22 
        19,3 
       2,4 
Nabız 
       74 
        100 
        85,7 
       9,7 
 
Hastaların  8’i  (%72,7) bekar olup,  3’ü (%27,3) evlidir. 6 (%54,5) hasta lise mezunu, 4 
(%36,4) hasta üniversite mezunu, 1(%9,1) hasta ilk
öğretim mezunu. Hastalardan 6’ı (%54,5) 
çalışmakta,  2  (%18,2)  hasta  işsiz,  2  (%18,2)  hasta  öğrenci,  1  (%9,1)  hasta  ev 
hanımıdır.Hastalarda tespit edilen THC kullanımı ile birlikte asıl başvuru şekilleri 3 (%27,3) 
hastada  antidepresan  aşırı  alımı,  5  (%45,5)  hastada  analjezik  aşırı  alımı,  1  (%9,1)  hastada 
organofosfat  zehirlenmesi,  4  (%36,4)  hastada  parasetamol  aşırı  alımı  ve  2  (%18,2)  hastada 
antibiyotik aşırı alımı tespit edildi. 2 (%18,2) hastada birlikte alkol alımı mevcuttu.10 (%90,9) 
hasta Erzurum il sınırları içinden gelmiş iken, 1 (%9,1) hasta Erzurum dışından başvurmuştur. 
9 (%81,8) hasta il merkezinde ikamet ederken, 1 (%9,1) hasta ilçede, 1 (%9,1) hasta köyde 
ikamet  etmektedir.En  sık  THC  alımı  ilkbaharda  6  hasta  (%54,5)  olup,  sonbaharda  4  hasta 
(%36
,4) ve kışın 1 hasta (%9,1) başvurmuştur. Yaz mevsiminde hiç başvuru yoktur. 
SONUÇ:
THC kullanımı hasta ve yakınları tarafından bildirilmemekte olup idrarda toksikoloji 
panelinde alım olduğunu görmekteyiz. İlaç intoksikasyonu ile başvuran hastalarda THC veya 
diğer ilaç düzeylerinin bakılmasının rutin olarak yapılmasını önermekteyiz. 
Anahtar sözcük:,Esrar,intoksikasyon, gizleme 
122

İletişim bilgisi: Doç. Dr.Mücahit EMET  
                           
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp A.D-Erzurum 
Tlf: 0442 3166303-1463 
                             E- mail: [e-mail] 
 
123

P94- 
HEREDİTER ANJİOÖDEM 
Mehmet ÇIKMAN
1
,  Behiç Volkan BOZ
1
, 
Hilmi  DEMİRİN
2
, Hakan TURAN
3
, Ayhan 
SARITAŞ
1
, Zeynep Gökcan ÇAKIR
4
 
1
 
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp AD, Düzce, TÜRKİYE 
2
 
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya AD, Düzce, TÜRKİYE 
3
 
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dermatoloji AD, Düzce, TÜRKİYE 
4
 
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp AD, Erzurum, TÜRKİYE 
 
Giriş:  Herediter anjioödem,  tekrarlayan  anjiodödem  ataklarıyla  seyreden  kalıtsal  bir 
hastalıktır. Ödem plazmanın  postkapiller  venüllerden  derinin  dermal  tabakalarının  arasına 
sızması sonucu gelişir. Bu sızıntı temel olarak C1 inhibitör adı verilen bir proteinin eksikliği 
veya yetersiz işlev görmesinden kaynaklanmaktadır. 
Olgu: 
20  Yaşında  erkek hasta yüzünde  ve  bacaklarında  şişlik  oluşması  şikayeti  ile  acil 
servisimize  başvurdu.  Hastanın  anamnezinde  daha  önce  de  ara  ara  yüzünde,  ellerinde ve 
bacaklarında  ödem  oluştuğu  ve  bu  şikayetler  ile  kardiyoloji  ve  nefroloji  polikliniklerine 
başvurduğu,  ancak  nedenin  bulunamadığı  öğrenildi.  Hastanın  kardeşinin ellerinde de  daha 
hafif  olmakla birlikte ara ara öd
em oluştuğu öğrenildi. Hastanın  vital  bulgular; TA: 120/75 
mmHg, Nb: 68/dk, SS: 10/dk, 
Ateş: 36.7
0
C. 
Hastanın yapılan fizik muayenesinde; dudaklarda 
daha belirgin olmak üzere yüzde,  orofarenks
te  ve  bacaklarda  ödem  olduğu  görüldü. 
Bacaklardaki ödemin sağ bacakta daha belirgin olduğu dikkati çekti. Hastanın tüm nabızları 
rahat alınabiliyordu. Hastanın vücudunun hiçbir yerinde ürtikeryal lezyona rastlanmadı. Karın 
ağrısı  (-), defans (-), rebound (-) idi. Herediter  anjioödem  düşünülen  hastadan  hemogram, 
böbrek  fonksiyon  testler,  karaciğer  fonksiyon  testleri,  Albümin,  C1 inhibitör düzeyi ve C1 
fonksiyon düzeyi testleri istendi. Tetkiklerden sadece  C1 inhibitör düzeyi ve fonksiyonu 
düşük  olarak ölçüldü. Diğer  parametreler  normal  sınırlarda  idi.  Acil  serviste  taze  donmuş 
plazma verilen ve serum fizyolojik ile hidrasyona başlanan hasta herediter anjioödem tanısı 
ile dermatoloji servisine yatırıldı. 
Sonuç:  Acil  servislere 
şişlik  şikayeti  ile  başvuran  özellikle aile öyküsü veren hastalarda 
otozomal dominant kalıtım ile geçen herediter anjioödem her zaman akla gelmeli ve hastalar 
bu açıdan da değerlendirilmelidir. 
 
 
Sorumlu Yazar 
Yrd. Doç. Dr. Ayhan SARITAŞ 
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi 
Acil Tıp AD-DÜZCE 
Tel: [phone] 
e-mail: [e-mail] 
 
124

P95- KENEDEN KORKMALI MIYIZ? 
Dr. Emine Doğan, Doç. Dr. A. Sadık Girişgin 
Amasya Sabuncuoğlu Şerafeddin Devlet Hastanesi Acil Kliniği, Amasya 
Konya Ü. Meram Tıp Fak. Acil Tıp A.B.D. 
Giriş: Ülkemizde son yıllarda Kırım Kongo kanamalı ateşi, daha önce tamamen sağlıklı olan 
kişilerde, yüksek mortalitesi nedeni ile dikkat çekmektedir.   
Amaç: 
Bölgemizde kene ile temas şikayeti ile başvuran hastalarda, Kırım Kongo Kanamalı 
Ateşi (KKKA) gelişme riski ve mortalite oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.  
Gereç – Yöntem: 01.01.2010 – 
31.12.2010 tarihleri arasında acil servisimize başvuran, kene 
ile temas hikayesi olan olgular retrospektif olarak incelendi. 
Bulgular:  Amasya Devlet Hastanesi Acil Serv
isine 2010 yılında yapılan başvuruların  %1’i   
( 3018) kene ile temas şikayeti oluşturmaktadır. En çok başvuru haziran ayındadır. Elde edilen 
veriler  değerlendirildiğinde,  kene  ile  temas  sonrası  virüsle  enfekte  olma  ihtimali  %  1  , 
mortalite % 0,2 iken fat
alite oranı %17,64 olarak tespit edilmiştir. 
Sonuç: 
Özelliklede  endemik  bölgelerde  yaşayan  halkın  paniğini  yansıtma  açısından  acil 
başvuruları önemli bir kriterdir.  
 
İletişim Bilgisi: Doç. Dr. A. Sadık Girişgin 
Konya Ü. Meram Tıp Fak. Acil Tıp A.B.D. 
 
 
 
 
 
125

P96- KONTRAST MADDE 
AKÖZ A., 
BAYRAMOĞLU A., AKGÖL GÜR S.T, SEVİL H., TEKİN E.,  
GÖKCANÇAKIRZ. 
*Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp A.D-Erzurum 
GİRİŞ: Kontrast maddeler, organ ve dokuların içerisine ya da çevresine verilerek,bu organ ve 
dokuların  görünür  hale  gelmesini  sağlayan  maddelerdir.Genellikle  doğrudan  damar  ya  da 
eklem  içine  uygulanan  ya  da  ağızdan  alınan  ilaçlardır.  Kontrast maddeler radyolüsen ve 
radyoopak olarak ayrılır, ağırlıklı olarak radyoopak olanlar kullanılır. Radyoopak olanlar da 
ağır metal tuzları ve organik iyot bileşikleri içerenler olarak ikiye ayrılır.Kontras maddelerin 
%90’
ı iyot içerir. İdeal kontrast madde, osmolaritesi düşük,radyoopasitesi(İyot/partikül oranı) 
yüksek olan
dır. Yan etkilerin büyük kısmından yüksek osmolalite sorumlu iken, iyonik yapı  
ve molekülün direkt toksik etkisi 
de diğer  nedenlerdir.  Yan etki görülme oranı %5-8, çoğu 
önemsiz  minör  reaksiyonlardır.%1-2  yaşamsal  riski  olmayan  ancak  tedavi  gerektiren 
reaksiyonlardır.  Ölüm  oranı  1/130.000’den  azdır, yan etki riskini en aza indirmek için risk 
faktörlerini saptamak önemlidir.Kontrast 
maddelerin  damar  dışına  çıkması  lokal  ağrıya  ve  ödeme  neden  olur  fakat  genellikle  sekel 
bırakmadan düzelir. Yüksek osmolaritelikontrast maddeler cilt altına geçerse cilt nekrozu ve 
ülserasyonlargörülebilir,hatta doku 
nekrozu  gelişebilir. Tromboflebit ve venöztromboz 
seyrektir. 
VAKA: 40 
yaşında bayan hasta araç içi trafik kazası ile servisimize getirildi. Hastanın genel 
durumu  orta,  şuur  açık,  oryante  ve  koopere  idi.  Hastanın  vitalleristabildi.  Muayenesinde 
batında  yaygın  hassasiyet  mevcut,  defans  ve  rebaunt  yoktu.  Hastayı  değerlendiren  genel 
cerrahi kosultanıkontraslı tüm batın tomografisi istedi. Hasta tomografiden geldiğinde sol ön 
kolda ağrı tarifledi. Yapılan fizik muayenesinde sol ön kolda yaygın ödem, hafif hiperemi ve 
palpasyonla hassasiyet mevcuttu. Çekilen direk grafidefraktür tespit edilemedi. Tüm ön kol ve 
elde  yaygın  kontras  maddeye  ait  görüntü  mevcuttu.  Hastanın  kolu  atele  alındı,  elevasyona 
alındı,  analjezik  tedavi  uygulandı.  Hasta  sekiz  saatlik  takip  sonrası  rahatladı,  önerilerle 
externe edildi. 
SONUÇ:Ci
ltaltınakontrast maddenin kaçışının önlenmesi için, mümkün olduğu kadar el  ve 
ayak sırtından enjeksiyon yapılmamalı, branül (anjioket) kullanılmalı. Hasta Damar yolu açık 
126

gelmiş  ise,  serum  fizyolojik  ile  damar  yolu  açıklığı  kontrol edilmeli.  Turnike enjeksiyon 
sırasında çözülmeli.   Ciltaltına kaçış saptandığında enjeksiyon durdurulmalıdır.  
Anahtar sözcük: Kontrast madde, lokal reaksiyon, müdahale 
İletişim Bilgileri: Doç. Dr. Zeynep GÖKCAN ÇAKIR  
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp A.D-Erzurum 
Tlf: 0442 3166303-1463 
E- mail: [e-mail] 
 
127

P97- 
KRONİK BÖBREK YETMEZLİKLİ BİR OLGUDA GABAPENTİN 
TOKSİSİTESİ 
 
Z.D DÜNDAR¹, R.KÖYLܹ, N.B. AKILLI¹, B.CANDER², 
¹
KONYA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ ACİL TIP KLİNİĞİ 
²
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ MERAM TIP FAKÜLTESİ ACİL TIP ABD 
Giriş-Amaç: 
Gabapentin nöropatik a
ğrı tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir ajandır ve neredeyse 
tamamı böbrekten atılır. Bu yüzden kronik böbrek yetmezliği olan vakalarda tedavi dozları 
bile ciddi toksisiteye sebep olabilir. 
Burada kronik böbrek yetmezliği olan bir hastada gelişen 
gabapentin toksisitesisi 
olgusu sunulacaktır. 
Olgu sunumu: 
23  yaşındaki  erkek  hasta  bulantı,  kusma  ve  şuur  kaybı  şikâyetiyle  acil servise getirildi. 
Hastanın hikâyesinde, 10 yıldır diyalize bağımlı böbrek yetmezliği hastası olduğu, haftada 3 
gün diyalize girdi
ği  ve  en  son  2  gün  önce  diyalize  girdikten  sonra  bulantı,  kusma 
şikâyetlerinin  başladığı,  şuur kaybı gelişmesi üzerine acil  servise getirildiği öğrenildi. Fizik 
muayenesinde hastanın şuuru kapalı, ateşi: 36.4°C, nabzı: 73/dak, arteryel tansiyonu: 140/70 
mm
Hg,  solunum  sayısı:  25/dak  ve  Glascow  koma  skalası  8  idi. Pupilleri izokorikti, 4 
ekstremitesi  hareketliydi,  patolojik  refleks  ve  ense  sertliği  tespit  edilmedi.  Hastanın  kan 
tetkiklerinde  glikoz: 102 mg/dl, üre: 120mg/dl,  kreatinin:  6,2  mg/dl, Na: 138 mEq/l, K 4,5 
mEq/I, beyaz küre 
sayısı  12800  idi.  Beyin  bilgisayarlı  tomografi  ve difüzyon manyetik 
rezonans görüntülemesinde  akut patoloji tespit edilmedi. Lateralizasyon bulgusu tespit 
edilmeyen  hastanın  hikâyesi  intoksikasyon  etkenleri  üzerine  derinleştirildi.  Hastanın 
nöropatik  ağrı  nedeniyle  300  mg/gün  gabapentin  kullandığı  öğrenildi.  Hasta  kronik  böbrek 
yetmezliği  zemininde  gabapentin  toksisitesi  olarak  kabul  edildi.  Aspirasyon  riski  açısında 
entübe edilen 
hasta yoğun bakıma yatırılarak hemodiyalize alındı ve destek tedavisi başlandı. 
3 gün üst üste 
diyalize alınan  hastanın şuuru 36. saatte açıldı. Genel durumu düzelen hasta 
yatışının 3. gününde servise alındı, 10. gününde şifa ile taburcu edildi. 
Sonuç: 
Kronik  böbrek  yetmezliği  hastalarında  analjezik  olarak  gabapentin  kullanımının  oldukça 
yaygın olduğu ve şuur kaybı nedeniyle acil serviste değerlendirilen bu hastalarda gabapentin 
toksisitesinin de şuur kaybına yol açalabileceği unutulmamalıdır. 
 
İletişim Bilgisi: Prof. Dr. Başar CANDER 
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ MERAM TIP FAKÜLTESİ ACİL TIP ABD-KONYA 
 
128

P98- 
HİPOKALSEMİYE BAĞLI BURUN KANAMASI OLGUSU 
Atıf  BAYRAMOĞLU,  Ayhan  AKÖZ,  Sultan  Tuna  Akgöl  GÜR,  Ahmet  ERGİN, 
Murat Saritemur, Şahin ASLAN 
GİRİŞ:  
Hipokalsemi    klinikte yatan ve 
acil  servise  başvuran  hastalarda  sık  karşılaşılan  bir 
elektrolit  bozukluğudur. Etyolojide  multiple  kan  transfüzyonları  ile  dolaşıma  geçen  sitratın 
rolünü tartışmak istedik. 
VAKA:  
Altmış  yedi  yaşında  bayan  hasta,  aort  yetmezliği  nedeniyle 5 gün önce Hastanemiz 
Kalp Damar Cerrahisi K
liniğinde    kapak  replasmanı  uygulanan  hastaya  tinzaparin 0,5 ml 
20000  ıu/ml  1x1  reçete  edilerek  taburcu  edilmiş.  Ancak  yanlışlıkla  2  gün  süre  ile  2x1 
kullanması  sonucu  durdurulamayan  burun  kanaması  şikayetiyle  acil  servisimize  başvurdu. 
Hastanın  daha  önceden  burun  kanaması  olmamış.  Acil  servisimizde  yapılan muayenesinde, 
genel  durumu  orta,  şuuru  açık,  vital  bulguları  stabildi.  Cilt  ve  konjoktivaları  soluk 
görünümde,  s
ızıntı  şeklinde epistaksisi  mevcuttu. Chovastek bilateral pozitifti. Diğer sistem 
muayeneleri 
doğaldı. Laboratuar incelemesinde; WBC: 7,4x10
3
/µL, Hb: 8.4 g/dl, Hct: 26.3, 
Platelet: 155 000/µL, PT: 17.1 sn, PT: %57, PT INR:1,6, aPTT: 37,6 sn, Ca:4,7 mg/dl, p:3,4 
mg/dl, alb:2,9 g/dl idi. 
Düzeltilmiş Ca:5,6 mg/dl, 25 OH D vitamini 10,67 ng/mL PTH:40,4 
pg/mL olarak tespit edildi. 
Anamnezinde  geçirilmiş  tiroid  cerrahisi  yoktu.  Anamnez 
derinleştirildiğinde hastaya   6 ünite  eritrosit  süspansiyonu  verildiği  ;  hipokalsemisinin 
nedeninin banka kanında bulunan sitratın kalsiyumu bağlayıcı etkisi olduğu anlaşıldı. Hastaya 
2 ampul Kalsiyum 
glukonat  bolus  olacak  şekilde  15  dakikada  uygulandı.  Gözlem  sonrası 
hasta taburcu edildi. 
SONUÇ:  
Hipokalsemi ciddi kardiak aritmiler 
oluşturabilir. Acil servislerde replasmanına hemen 
ba
şlanması  gerekir.  Kesin tedavisi için etyolojisinin  aydınlatılması  gerekir.  Çoğu  zaman 
etyolojiyi  aydınlatacak  bir  operasyon  öyküsü,  kronik  böbrek  yetmezliği  mevcutken  bazen 
bunlar  olmadığında  etyolojiyi    aydınlatmak  zor olacaktır.  Bu gibi durumlarda multiple kan 
transfüzyonu  uygulanmış  hastalarda  kan  ile  beraber  dolaşıma  verilen  sitratın  kalsiyumu 
bağlayıcı etkisi ile hipokalsemi meydana gelebileceği akılda tutulmalıdır.  
 
Sorumlu yazar: 
Dr. Atıf BAYRAMOĞLU 
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi  
Acil Tıp AD 
 
[e-mail]
 
05327767418 
129

P99- 
İLACA BAĞLI EPİLEPTİK KONVULZYON: 
 
Atıf BAYRAMOĞLU, Ayhan AKÖZ,  Sultan Tuna Akgöl GÜR, Mustafa UZKESER, 
Zeynep Gökcan ÇAKIR 
Atatürk 
Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp AD 
GİRİŞ VE AMAÇ: 
 
4-
aminokinolon  türevi  olan  klorokin  sıtma  sağaltımında  kullanılan ana ilaçlardan 
biridir. 
Kandaki terapötik ilaç düzeyine alımını takiben 2-3 saat içinde ulaşırken, karaciğer ve 
böbrekler yoluyla vücuttan yavaş atılır. Vücuttaki yarılanma ömrü dört gündür. Sıtma tedavisi 
yanı sıra SLE ve Romatoid artrit gibi otoimmun hastalıkların sağaltımında kullanılmaktadır. 
Biz burada hidroksikinolona bağlı gelişen bir konviülzyon vakasını tartışmayı amaçladık. 
VAKA: 
Onsekiz yaşında bayan hasta, Epileptik atak şikayeti ile İl dışından Acil Servisimize 
sevkedilmiş.  Anamnezinde  yaklaşık  1  ay  önce  başağrısı,  saç  dökülmesi  ve  tüm  vücut 
eklemlerinde  ağrı  şikayetleri  ile  merkezimiz  Nefroloji  bölümüne  başvurduğu  ifade  edildi. 
Hastanın  nefrolojide  yapılan  değerlendirmesi  sonucu  SLE  tanısı  konmuş  ve  tedavisi 
düzenlenerek  kontrole  çağırılmış.  Hastanın  fizik  muayenesinde  vital  bulguları  olağandı, 
dilinde kesi 
(konvulzyon  esnasında  ısırmaya  bağlı  olarak)  dışında  anormal  fizik  muayene 
bulgusu yoktu. Nörolojik muayenesinde GKS 12 olarak (E
3M5V4) olarak değerlendirildi. 
Hastanın çekilen beyin tomografisinde konvulzyona sebep olabilecek bir lezyon tespit 
edilmedi.  Bu  arada  hastanın  1  ay  önce  başlanan  tedavisinde  Plaquenil  tablet  olduğu  ve 
hastanın  bir  aydır  bunu  kullandığı  tespit  edildi.  Hastanın  yapılan  nöroloji  ve  dahiliye 
konsultasyonu  sonucu  konvulzyonun  SLE’ye  yada  Plaquenil  tablete  bağlı  olabileceği 
düşünüldü. Hasta takip maksadı ile Nöroloji kliniğine yatırıldı ve plaquenil tablet tedaviden 
çıkartıldı. Gözlem süresince başka atak geçirmeyen hastanın epileptik atağı plaquenil tablette 
bulunan  hidroksiklorokin  sülfata  bağlandı  ve  tedavisinin  yeniden  planlanması  için  nefroloji 
polikliniğine yönlendirilerek taburcu edildi. 
SONUÇ: 
Yeni başlanan tedavilerden sonra görülen konvulzyonlarda bu durumun başlanan ilaca 
bağlı olabileceği düşünülerek hastanın bu açıdan değerlendirilmesi gerekir. 
 
Sorumlu yazar: 
Dr. Atıf BAYRAMOĞLU 
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi  
Acil Tıp AD 
[e-mail]
 
05327767418 
130

P100- 
ERZURUM İL SINIRLARI DIŞINDAN GÖNDERİLEN SUİCİD GİRİŞİMİ 
HASTALARININ ÖZELLİKLERİ 
Atıf BAYRAMOĞLU, Sultan Tuna Akgöl GÜR, Mustafa UZKESER, Ayhan AKÖZ, Murat 
SARITEMUR, Zeynep Gokcan ÇAKIR 
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp AD 
 
GİRİŞ VE AMAÇ: 
Son  üç  yılda  Erzurum  İl  sınırları  dışından  Acil  Servisimize  sevkedilen167 suicid 
girişim vakası incelenmiştir. 
BULGULAR: 
 
Bunların  112’si    (%67.1)  kadındır.  İlaç  içme  sebebi  ile  nedeniyle  sevkedilen  141 
hastanın (%84.4) içtiği  ilaca göre dağılımı  şöyledir: Hastaların 39’u (%23.4 ) organofosfat, 
41’i (%24.6) antidepresan, 29’u (%17.4) analjezik, 8’i (%4.8) salisilat, 21’i (%12.6) 
parasetamol, 5’i (%3) antihipertansif, 15’i (%9) antibiotik ve 98’i (%58.7) birden fazla ilaç 
alımı. 
İlaç  içme dışında sevk edilen diğer hastalar şunlardır: 7 vaka (%4.2) ilaç  içmeye ek 
olarak yüzeyel kesi, 6 vaka (%3.6) yüksekten atlama, 4 vaka (%2.4) ateşli silah yaralanması, 3 
vaka (%1.8) ası, 3 vaka (%1.8) delici kesici alet yaralanması, 2 vaka (%1.2) koroziv madde 
içme ve 1 vak
a yüzeyel vücut kesisine ek olarak doğalgaz zehirlenmesi. 
H
astaların  30’unda  (%18)  daha  önceden  intihar  girişimi  öyküsü,  44’ünde  (%26.3) 
daha  önceden  psikotik  hastalık  öyküsü  mevcuttur.  Hastaların  ailelerinde  intihar  girişimi  ve 
psikotik öykü gözl
enme  sıklığı  sırasıyla;  13  (%7.8)  ve  15  (%9)  dur.  Hastaların  136’sının 
(%81.4) acil servise ve diğer servislere yatışı yapılmış, 20 vaka (%12) taburcu edilmiş, 7 vaka 
(%4.2) yatışı kabul etmemiş, 1 vaka (%0.6) kendi isteği ile acili terk etmiş, 3 hasta (%1.8) ex 
olmuştur. 
Girişimden acil servise başvuruya kadar geçen süre ortalama 6:34 +/-  3:34 (min. 0.3, 
max 22:25) dir. 
Hastanemizdeki 
hasta  başı  maliyet 1694.6  +/-  5506,4 (min. 0, max.63.469) Türk 
lirasıdır. 
SONUÇ
: İlaç zehirlenmesi olarak acil servisimize en sık organofosfat ve antidepresan 
zehirlenm
eleridir.    Başvuru  süresinin  yaklaşık  6,5  saat  olması  sebebi  ile  zehirlenme 
hastalarının primer ve sekonder bakı ve girişimleri yapıldıktan sonra sevk edilmeleri uygun 
olacaktır. 
 
Sorumlu yazar: 
Dr. Atıf BAYRAMOĞLU 
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi 
Acil Tıp AD 
[e-mail]
 
05327767418 
 
131

P101- 
ÜNİVERSİTE HASTANEMİZDE AORT DİSEKSİYONU TECRÜBELERİMİZ 
Bilir Ozlem* Ersunan Gokhan* Kalkan Asim *  Yeniocak Selman** 
Yiğit Yahya* 
 
*       
Rize Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı,  Rize, Türkiye 
 
**    Haseki Eğitim Araştırma Hastanesi Acil Servis, İstanbul, Türkiye 
 
Sorumlu Yazar: 
Dr. Asim KALKAN 
Rize Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı,  
53020 Rize / Türkiye 
Telephone 
: +90. 464 217 0366 
Fax 
 
: +09. 464 217 0367 
Email   
: 
[e-mail]
 
Word count    : 250 
 
GİRİŞ-AMAÇ:  
Aort  diseksiyonu,  tanı  konulmadığında  ya  da  tanıdaki  gecikme  halinde  yüksek  mortaliteye 
sahip kardiyovasküler acil durumlardan biridir. Geniş bir semptom yelpazesine sahiptir.  Son 
yıllardaki  teknolojik  gelişmelerle  tanı  sıklığında  artış  görülmektedir.  Bu  çalışmada,  acil 
kliniğine farklı semptomlarla başvuran ve aort diseksiyonu tanısı alan hastaların demografik 
özellikleri, başvuru şikayetleri, fizik muayene ve radyolojik özelliklerinin retrospektif olarak 
değerlendirilmesi amaçlandı.    
 
YÖNTEM:  
Rize  Üniversitesi  Tıp  Fakültesi  Acil  Kliniğine  Ocak  2009  –  Aralık  2011  tarihleri  arasında 
başvuran  ve  aort  diseksiyonu  tanısı  alan  hastaların,  hastane  kayıtları  retrospektif olarak 
tarandı. 
 
 
 
132

BULGULAR:  
Çalışmaya toplam 48 hasta (17 kadın ve 31 erkek) dahil edildi. Yaş ortalaması 70.18 ± 11.33 
(yaş aralığı  44-87)  idi. Başvuru şikayetleri  sıklık sırasına göre göğüs ağrısı (n=13, %27.1), 
karın  ağrısı  (n=12,  %25),  göğüs-sırt  ağrısı  (n=6,  %12.5),  karın-sırt  ağrısı  (n=5,  %10.4)  ve 
bilinç kaybı (n=4, %8.3) idi. Hastaların fizik muayene bulguları değerlendirildiğinde, sağ-sol 
üst ekstremite arasında TA farkı %18.8 (n=9), sağ-sol üst ekstremite arasında nabız farkının 
% 14.6 (n=7) ve alt-
üst ekstremite arasında nabız farkının %27.1 (n=13) olduğu tespit edildi. 
Diseksiyon tiplerine bakıldığında ise en fazla De Bakey tip III (n=30, %62.5) ve Standfort tip 
B  (n=31,  %64.6)  mevcuttu.  Hastaların  %25’i  opere  edilmiş  ve  bunlardan  sadece  %14,6’sı 
operasyon  sonrasında  hayatını  devam  ettirebilmiştir.  Hastaların  %37,6’sı  hastanede  farklı 
ünitelerde hayatını kaybetmiştir.