Necronomicon kara Dünyanın Kitabı H. G. Ginger alti

Cadıların Tanrıçası
WICCA adı verilen kültün şimdiki yeniden canlanışı, orijinal niyette
olduğu gibi, bu telürik, okült gücün çekip çıkarılması ve kendi yararları
ve insanlığın yararı için kullanılması adına kadim gizli toplulukların
tezahürüdür. Dairesel dans yoluyla Güç Konisi’nin yükseltilişi,
olasılıkla, ‘Leviathan’ın Uyandırılması’nda sonuca ulaşan en basit yön-
temdir ve Gnostik Hıristiyanlar için tanıdık olan yuvarlak danslar ve
geçmişte, her yıl Chartres’te yapılanlardan başka, Ortadoğu’nun Der-
vişleri ve Afrika’nın Piton Dansçıları gibi farklı topluluklar tarafından
da kullanılmıştır.
Bugünün cadıları, telürik gücün eril unsurunun önemini bilirken,
daha yüce onuru genellikle, Tanrıça olarak kişiselleştirilen Dişil
İlke’ye vermeyi tercih etmektedir. Tanrıça’ya da bütün dünyada ve pek
çok isim altında tapılmış bile olsa o hala özünde aynı Tanrıça’dır.
TIAMAT’ın bir dişi olduğu kuşku götürmez ve Çinlilerin de Sümer-
liler gibi eril ve dişil olarak iki ejderha akımı algılamış olmaları araştır-
macılara daha karmaşık bir resim verir. Simyacıların Yeşil Ejder’i ve
Kızıl Ejder’i de ünlü Çin sembolü yin-yang’ta tezahür edildiği gibi,
bizim algıladığımız kozmosu da içine alan pozitif ve negatif enerjilerle
bu yolla özdeşleştirilmiştir.
Peki ya Sümerliler arasında tek dişil tezahüre sahip gezegensel ilah
INANNA ne olacak? NECRONOMICON’da çağrılmış ve ölümü yenen
ile özdeşleştirilmiştir, çünkü yeraltına inmiş ve Abyss’in Tanrıçası, kız
kardeşi Kraliçe ERESHKİGAL’i (olasılıkla TIAMAT’ın bir başka is-
midir) yenmiştir. Bu mit ile Hıristiyanlığın Hz. İsa’nın ölümü ve dirilişi
kavramı arasında pek çok paralellik vardır. Mit içindeki çarmıha ger-
ilme (INANNA ceset olarak kazığa geçirilmiştir), Sümer’in Hadesi’nde
geçirilen üç gün ve sonundaki diriliş Sümer mitolojisinin -bu mitin
kozmik ve sonsuz doğasını da çok güzel biçimde resmettiği üzere-

---

Hıristiyan dinini üç bin yıl gibi bir zaman öncesinden nasıl
öngördüğüne dair göze çarpan örneklerdir.
Böylelikle, Cadıların Tanrıçası’nın iki ayrı biçimi vardır: majik
ritüellerde uyandırılan Ejder benzeri telürik güç, yani Kadim ve ölüm-
den sonra ve enkarnasyonlar arasında ‘Sümer diyarı’ olarak ad-
landırılan yerde ikamet etmek zorunda olan takipçilerine dirilişin ve
gençleşmenin vaadini getiren, Ölümü Yenen, Yaşlı Tanrıça.
22/284

---