|
Nizamidə azərbaycançılıq
Dastanı düzərkən fikrim açıqdı
Söz səlis olsa da yol dolaşıqdı.
İskəndər haqqında heç bir əsərdə
Məlumat görmədim yığcam bir yerdə
Sözlərlə dolmuşdur xəzinə içi
Ancaq hər nüsxə bir dağınıq inci
Hər köhnə nüsxədən əsas alaraq
Onu öz şeirimlə bəzədim ancaq
Ən qədim tarixi əsərlərdən mən
Yəhudi, nəsrani, pəhləvilərdən
Ən incə sözləri əlimə saldım
Qabığı ataraq məğzini aldım.
Müxtəlif dillərdən yığdım çox sözlər
Bunlardan düzüldü yazdığım əsər.
İ, I, 2004, 54.
Nizami özü «İskəndəmamə»ni yazarkən Firdovsinin
yazdığına münasibətini də bildirir. Şeir dili ilə belə deyilir:
Köhnə söz ustası o Tuslu şair
Söz gəlinlərini bəzədi bir-biri.
Düzdü dastanlara çox inci, gövhər,
Yenə də qaldı çox bakirə sözlər.
Yazsaydı tarixdə bütün olanı,
Çox uzun sürərdi onun dastanı.
Sevmədiklərinə etmədi hörmət
Bəyəndiklərinə göstərdi rəğbət.
Dostlara o paydan ayırdı bir az
Halvanı təklikdə yemək yaramaz.
Nizami bu sapa düzərkən gövhər,
Qələmdən silindi qələm görənlər.
Hansı bir incini keçirdi ələ
Onları çəkdi öz söz çəkisiylə
Uğurla ucaltdı «Şərəfnamə»ni
Köhnəni bununla eylədi yeni.
İ, I, 2004, 42-43.
31
| 
