Mübariz Yusifov
116
maqla əks mənalı
doğru sözünün kökü düzəlir.
Üz kökünə
d əlavə etməklə
düz(ül),
s əlavə etməklə
süz(ül),
b əlavə etməklə
büz(ül),
ay(aq) kökünə
d əlavə etməklə
day(aq),
uy kökünə
d əlavə etməklə
duy(uq),
duy(ğu),
duy(um);
öy(un)
mək kökünə
s əlavə etməklə
söy(mək);
an(rı) kökünə
y əlavə
etməklə
yan (böyür),
yan(akı),
ad kökünə
y əlavə etməklə
yad
(özgə),
yad(xatırlamaq)
yad(ırğa) kimi monosullablar düzəlir.
Azərbaycan dilində fonetik söz yaradıcılığının izlərini sax la-
yan nümunələr çoxdur. Müqayisə yolu ilə belə sözlərin araşdırıl-
ması dillərarası genetik oxşarlıqların müəyyənləş dirilməsi baxı-
mından maraqlıdır.
Kök daxilindəki sait dəyişmələri ilə
yeni sözlərin yaranması
Kökdaxili sait dəyişməsi ilə yeni kök sözlərin yaranması fo-
netik söz yaradıcılığının səciyyəvi əlamətlərindən biridir.
Söz köklərinin daxilində
a-ı səslərinin dəyişməsi ilə
sarıq
(sarımaq) sözündən
sırıq (yorğan və döşəyin içəridən tikilməsi),
yarıq sözündən
yırtıq,
qay-qıy köklərindən
qayçı, qıyıq, qap-qıp
köklərindən
qapaq-qınıq, çağ-çığ köklərindən
çağır-çığır; a-o
səslərinin
dəyişməsi ilə bağ-boğ köklərindən
bağlamaq-boğ-
maq,
qap-qop köklərindən
qapı, qapalı, qopuq, o-ö səslərinin
dəyişməsi ilə
boy-böy köklərindən
böylu (hündür),
böyük,
o-u
səslərinin dəyişməsi ilə boy-buy köklərindən
boyun-buynuz,
ə-ü səslərinin dəyişməsi ilə
kəs-küs köklərindən kəsilmək (ara
vermək, fasilə vermək),
küsmək, təp-tüp köklərindən
təpə-tüp
(mərkəz),
ə-ü səslərinin dəyişməsi ilə
dəl-dil köklərindən
də-
lik-dilik, dilim, u-ö səslərinin dəyişməsi ilə
çux-çök köklərindən
çuxur-çökək, ı-i sələrinin dəyişməsi ilə
cız-ciz köklərindən
cı-
Linqvistik tipologiya
117
zıq-cizik, e-i saitlərinin dəyişməsi ilə bel-bil köklərindən
bel-
ləmək-bilək, e-ü səslərinin dəyişməsi ilə
yer-yür köklərindən
yerimək-yüyürmək, i-ü səslərinin keçidi ilə
bit-büt köklərindən
bitkin-bütün, bütöv, u-y səslərinin keçidi ilə
tut-tüt köklərindən
tutuşmaq (yanmaq)-
tütün kimi sözlər yaranmışdır.
Kök sonundakı samit dəyişmələri ilə
yeni sözlərin yaranması
Sözun əvvəlində və ortasında səs dəyişməsi ilə yaranan kök-
lərdə və onların derivatlarında ümumi məna anlayışı saxlandığı
kimi sonuncu səsin dəyişməsi nəticəsində yaranan köklərdə və
onların derivatlarında da məna ümumiliyi müşahidə edilir.
Bu xüsusiyyəti aşağıdakı kimi səs dəyişmələri əsasında ya-
ranan kök morfemlərdə və onların əsasında formalaşan sözlərdə
müşahidə etmək mümkündür:
Kök sonunda
x-ğ səslərinin dəyişməsi
sıx-sığ, yıx-yığ, box-
boğ kök morfemlərdə müşahidə edilir.
Sıx-sığ köklərində ümumi məna anlayışı sıxılmaq, yığılmaq
kimi məna çalarlıqlarında özünü göstərir. Həmin anlayışlara aid
müvafiq mənaları bu köklərin əsasında yaranan,
sıxmaq, sıxıl-
maq, sıxlaşmaq, sıxdırmaq, sığışmaq, sığamaq sığdırmaq, sığal-
lamaq kimi sözlərdə də görmək mümkündür.
Yıx-yığ köklərində isə ümumi mənalılıq yerə yıxmaq və top-
lamaq kimi çalarlıqlardan ibarətdir. Bu cür məna çalarlıqları hə-
min köklərin əsasında yaranmış
yıxılmaq, yıxdırmaq, yığışmaq,
yığdırmaq kimi sözlərdə müşahidə edilir.
Box-boğ köklərində isə
boğmaq, sıxmaq, sıxıb bağlamaq
kimi məna xüsusiyyətləri ifadə olunur.
Box kökü öz məna
müstəqilliyini saxlamasa da, onun əsasında düzələn
boxça sözü