35. Aleksandr Düma «Qafqaz səfəri» kitabında yazır: «Ermənilər əmin
olmuĢlar ki, doğru söz deməyin axırı ölümə gətirib çıxarır. Nəticədə öz fikir, niyyət
və duyğularını gizli saxlayan hiyləgər və kələkbaz adamlara çevrilmiĢlər. Dünən
onlara hayan olan, kömək edən bir adam bu gün gözdən, etibardan düĢəndə ona
kömək etdikdə boyunlarının vurulacağından qorxub nankora çevrilirlər»;
Yenə orada - «Ermənilər xain, hiyləgər, həm də qorxaq millətdilər»;
Yenə orada - «Ləzgilər ġilda kəndinə basqın edərkən kəndin baĢçısı
Dadayevin evinə soxulurlar. Bu adamın Yefrem Sukyazov adında bir erməni katibi
varmıĢ. DöyüĢün Ģiddətli yerində o, xilas olmaq arzusu ilə özünü ölülüyə vurub
yerə yıxılır. Ləzgilərdən biri ona iliĢir və onun sol qolunu kəsir. Erməni
qorxusundan cınqırını belə çıxarmır. Ləzgi çölə çıxarkən səhvini baĢa düĢür, sol əli
kəsdiyi üçün xəcalət çəkir. Qayıdıb onun sağ qolunu da kəsir»;
