C virus hepatitinin müalicəsi üzrə klinik protokol
Yüklə 233,31 Kb.
|
|
ARTIM FAKTORLARI
Ribavirinlə terapiya fonunda hemoqlobin səviyyəsi orta hesabla 2-3 q/dl-dək azalır ki, bu da yorğunluq və təngnəfəsliklə özünü büruzə verir. Ribavirinlə terapiya fonunda yaranmış anemiyanın korreksiyası variantlarına ribavirinin dozasının azaldılması, ribavirin qəbulunun dayandırılması və/və ya eritropoetin artım faktorunun təyin edilməsi daxildir. Anemiyanın korreksiyası məqsədilə ribavirin dozasının aşağı salınması DVC-nin əldə olunması göstəricilərinin aşağı düşməsinə səbəb ola bilər. Lakin ribavirin dozasının ≤ 20% aşağı salınmasının DVC-nin əldə olunmasına təsiri məlum deyil. Beləliklə, xüsusən terapiyanın ilk 12 həftəsində, ribavirinin hədəf dozasının ≥ 80%-ini qəbul etmək lazımdır. Ribavirin qəbulunun erkən dayandırılması DVC əldə olunmasının sübut edilmiş azalmasına səbəb olur. Eritropoetinlə terapiya ribavirinin lazımı dozasını saxlamağa imkan verir və müalicə fonunda yaranmış anemiyası olan pasiyentlərin həyat keyfiyyətini yaxşılaşdırır. Eritropoetin terapiyası İİV və ya qaraciyər transplantasiyasından sonra immunosupressantların tətbiqi nəticəsində iliyin zəifləməsi baş vermiş pasiyentlər üçün daha effektli ola bilər. Eritropoetin təyini zamanı alfa-epopoetinin başlanğıc dozası 40000 vahid d/a həftədə 1 dəfə (60000 vahidə qədər, d/a, həftədə 1 dəfə) və ya alfa-darbopoetin 200 mkq d/a 2 həftədə 1 dəfə (300 mkq-dək, d/a, həftədə 1 dəfə). Hb səviyyəsi və hematokritə nəzarəti hər 2-4 həftədən bir aparmaq lazımdır.
Yüklə 233,31 Kb. Dostları ilə paylaş:
|