Şagirdlər bu tapşırıq üzərində işləməklə həm frazeoloji birləşmələrin mənasına bələd olur, həm onların hansı məqamda işləndiyini dərk edir, həm də onları əlaqələndirib bir mətn daxilində işlətməyi öyrənirlər.
Qrup işləri təqdim olunub müzakirə edildi.
Mətnlərin məzmunu belə idi:
I qrup
Anası Elçinə tapşırdı ki , qonşu kənddə yaşayan nənəsinə baş çəksin. Elçin anasının sözünə qulaq asıb, dərsdən sonra kəndə getmək qərarına gəldi. O, dabanına tüpürüb yola düşdü. Yol gedə-gedə bir şeyi başa düşdü ki, böyüklərə qayğı lazımdır.
II qrup
Həyətimizdə qoca bir kişi yaşayırdı. Onun nə arvadı, nə də uşaqları var idi. Qonşular ona əl tutur, uşaqlar onun işlərini görürdülər, evini silib-süpürür, zibillərini atır, qonşular isə xörək bişirir, paltarlarını yuyub-ütüləyirdilər. Hər dəfə biz dəridən-qabıqdan cıxırdıq ki, qoca baba bizdən razı qalsın. O da bizə dil-ağız edir, bizim yaxşı uşaqlar olduğumuzu deyirdi. Valideynlərimiz də bizi tərifləyir və deyirdilər ki, hər hansı bir adamın pis gününə göz yummaq olmaz.
III qrup
Sabir və Əhliman eyni məktəbdə, eyni sinifdə oxuyurlar. Onlar bu gün dərsdən çıxıb evə gedəndə gördülər ki, bir oğlan küçədən keçən qoca bir qadını itələyib özü avtobusa birinci minmək istədi. Sabir tez onun qolundan tutub qadının yolundan kənara çəkdi. Əhliman da onlara yaxınlaşdı. 2 dostu görən oğlanın qorxudan gözləri kəlləsinə çıxdı. Əhliman dedi:
- Heç utanmırsan? Özün də məktəblisən. Qoca qadına kömək etməkdənsə, onu itələyirsən.
