Baş silsilə zonası. Baş silsilə zonası şimal-qərb istiqamətində Terek çayından Belaya çayına kimi uzanır və şimaldan Pşekiş-Tırnauz qırılması, cənubdan isə baş Qafqaz üstəgəlməsi ilə hüdudlanır. Baş silsilə zonasının şərq və qərb sərhədləri isə şərti olaraq, kristallik nüvənin Alp çökmə örtüyünün altına kəskin endiyi sahə hesab olunur. Baş silsilənin Yurayaqədər bünövrəsinin quruluşunda aşağıdakı komplekslər iştirak edir:
Bünövrə kompleksi- yüksək dərəcədə metamorfizmə məruz qalmış, Hersin qranitoidləri ilə yarılmış Kembriyəqədər çöküntülərdən ibarətdir. Bünövrə kompleksi şaquli kəsilişdə əvvəl qeyd etdiyimiz zonalarda olduğu kimi Femik və Sial qatlarına ayrılır. Femikqatı əsasən Buulqen seriyasının amfibolitli və biolitli qneyslərindən ibarətdir. Baş silsilə zonasının cənub ətrafı boyunca çıxışları vardır. bu qat üçün Paleozoy anatektik qranitlərinin və metasamotik qranitləşmənin zəif yayılması səciyyəvi xarakter daşıyır. Müxtəlif rayonlarda Femik qatının süxurlarında qırışıqlıq eyni deyildir. Sialqatı Kembriyəqədər yaşlı Maker dəstəsinin silsilərlə və qələvilərlə zəngin mikalı şistlərini və qneyslərini, Hersin qranitoidlərini örtür.
Evgeosinklinal kompleks- müxtəlif dərəcədə metamorfizmə məruz qalmış, orta Paleozoy yaşlı vulkanogen çökmə süxürlardan təşkil olunmuşdur. Hersin geosinklinal kompleksi baş silsilə zonasında Laba seriyasını, zəif metamorfizmə məruz qalmış orta Paleozoy effuzivlərini örtür. Belaya çayının yuxarılarında və Böyuk Laba çayının sol qollarında Hersin kompleksi üçün, ümumiyyətlə, sinklinal quruluş səciyyəvidir. Lakin Laba seriyasının ayrı-ayrı horizontlarında qırışıqlıq qeyri-bərabərdir.
Gec Hersin orogen kompleksi- metamorfizmə məruz qalmamış, üst Paleozoy yaşlı, əsasən terrigen çöküntülərindən ibarətdir. Hersin orogen kompleksinin qırışıqları braxiformalı olub, konsedimentasion xarakter daşıyır. Bunula belə, bir sıra sahələrdə (Xuko silsiləsi və s.) qondarma Alp qırılma qırışıqları ilə əlaqədar strukturlar da qeyd olunur. şimali Osetiyada üst Paleozoy (əsasən perm) çöküntüləri Mezazoy kompleksi ilə birlikdə dislokasiyaya məruz qalaraq, xətti qırışıqlar əmələ gətirir.
Baş silsilə zonasının müasir struktur planı əsasən dik yatıma malik iki qırılma sistemi ilə müəyən olunur. Bu qırılmalardan biri en istiqamətli olub 2700-2750, digəri isə (şimali-qərb) 295-3050 azimutla uzanır. Baş silsilə zonasının en istiqamətdə uzanan ən böyük qırılması, Pşekiş-Tırnauz qırılmasına paralel uzanan Marux-Hacıbəy qırılması hesab olunur.