Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi kollegiyasının 20 noyabr 2009-cu il tarixli



Yüklə 1,73 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/2
tarix25.01.2017
ölçüsü1,73 Mb.
#6385
1   2

Katatonik  şizofreniya (F20.2) - minimum 2 həftə müddətində 

bir və ya daha çox katatonik əlamətlərin (stupor, psixomotor 

oyanıqlıq, qəribə pozada donmaq, neqativizm, rigidlik, 

mumabənzər plasatiklik, göstərişlərə qeyri-şüuri itaət etmək) 

olması ilə səciyyələnir. 

 

Diferensasiya edilməmiş  şizofreniya (F20.3) - yuxarıda 



sadalanan formaların meyarlarını 

aşkar etmək üçün 

simptomatika kifayət qədər deyil və ya iki və daha artıq 

formalara uyğun meyarlar üzə çıxır. 

 

Postşizofrenik depressiya (F20.4) - Son 12 ay müddətində 



şizofreniyanın ümumi meyarları aşkar olunmalı idi, lakin hazırda 

onlara rast gəlinmir. G1 (2) a), b),c) və ya d) meyarında qeyd 

olunan vəziyyətlərdən biri saxlanmalıdır. Heç olmasa yüngül 

depressiv epizodun (F32.0) meyarlarına uyğun gəlmək üçün 

depressiv  əlamətlər kifayət qədər davamlı, ifadəli və  rəngarəng 

olmalıdır. 

 

Qalıq  şizofreniya (F20.5) -  şizofreniyanın ümumi meyarları 



keçmişdə  hər-hansı bir müddət aşkar olunmalı idi, lakin onlara 

hazırda rast gəlinmir. Əvvəl gələn 12 ay müddətində minimum 4 

“neqativ”  əlamət olmalıdır (psixomotor tormozlanma və ya 

hipoaktivlik, emosional kütlük, təşəbbüs göstərməkdə passivlik 

və çatışmamazlıq, həcm və  məzmunca nitqin kasadlığı, üzün 

qeyri adekvat mimik ifadəsi, göz kontaktı, səsin və ya pozanın 

modulyasiyası ilə  təyin olunan qeyri-verbal ünsiyyət kasadlığı, 

sosial adaptasiyanın və özünə qulluq etməyin aşağı  səviyyəyə 

düşməsi. 

 



Sadə şizofreniya (F20.6) - hər üç əlamətin-autizasiya, “neqativ” 

əlamətlərin tədricən meydana gəlməsi və  dərinləşməsi, sosial, 

təlim və ya peşə adaptasiyasının aydın şəkildə aşağı enməsi, bir 

ildən az olmayaraq müddətə yavaş-yavaş proqressiv surətdə 

inkişaf etməsi. Bu zaman klinik hadisə heç vaxt şizofreniyanın 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 13

və ya digər psixotik pozuntunun istənilən digər tipinə uyğun 

gəlməməlidir.  

Gediş tipi  

Şizofrenik pozuntuların gedişində xeyli müxtəlifliyi nəzərə 

alaraq, beş  işarədən istifadə etməklə gediş tipini dəqiqləşdirmək 

məqsədəuyğun ola bilər. Gediş  minimum bir il müddətində 

müşahidə olunduqdan sonra kodlaşdırılmalıdır. 

F20x0 fasiləsiz (bütün müşahidə dövrü ərzində psixotik 

simptomatikada remissiya yoxdur) 

F20x1 epizodik artan qüsurlu (psixotik epizod arasındakı 

fasilələrdə “neqativ” simptomatikanın proqredient inkişaf etməsi) 

F20x2 epizodik stabil qüsurlu (psixotik epizod arasındakı 

fasilələrdə davamlı, lakin qeyri-proqredient simptomatika) 

F20x3 epizodik remittent (qayıdan) (psixotik epizodlar arasında 

tam və ya faktik tam remissiyalar) 

F20x4 natamam remissiya  

F20x5 tam remissiya 

F20x8 digər gediş tipi 

F20x9 gediş təyin edilməmişdir, müşahidə dövrü olduqca qısadır 

Diferensial diaqnostika 

Cədvəl № 1. Şizofreniyanın diferensial diaqnostikası 

Pozuntu 

Şizofreniyanın 

meyarları 

Digər əlamətləri 

Vəziyyətin 

davamlılığı 

Şizofreniya Bəli 

Xeyr 

> 1 ay 


Şizotipik pozuntu 

Xeyr 


Davranış, təfəkkür 

və emosiya 

pozuntuları, 

proqredient gediş və 

neqativ 

əlamətlər 

olmadan 

> 2 il 


Sayıqlama 

pozuntusu 

Ayrı-ayrı 

meyarlar 

Monotematik 

sayıqlama, 

hallüsinasiya və 

neqativ  əlamətlərin 

olmaması 

 

> 3 ay 



Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 14

Kəskin 


şizofreniyayabən-

zər psixotik 

pozuntu 

Bəli Kəskin başlanğıc 



< 1 ay 

Şizoaffektiv 

pozuntu 

Bəli 


İfadə olunmasına 

görə 


şizofrenik 

əlamətlərə  bərabər 

maniakal və ya 

depressiv 

əlamətlərin eyni 

vaxtda olması 

> 2 həftə 

Pasiyentlərin aşkar edilməsi və müayinəsi 

1.

 



Belə ki, ilk dəfə şizofreniya əlamətləri aşkar olunan pasiyentlərin 

əksəriyyəti çox vaxt ilkin səhiyyə sistemi həkimlərinə müraciət 

edirlər. Ona görə ilkin səhiyyə sistemi mütəxəssisləri 

şizofreniyaya  şübhə olan və ya ilk dəfə  şizofreniya diaqnozu 

qoyulmuş bütün xəstələri həkim psixiatrın müayinəsinə 

göndərməlidirlər [D]

2.

 

İlkin səhiyyə sistemi həkimləri pasiyentlərin qeyri-adi mülahizə 



və şikayətləri, qəribə davranış, qeyri-adekvat əhval-ruhiyyə kimi 

əlamətlərinə diqqət yetirməlidirlər. Belə  xəstələrin müayinə 

planına psixiatrın konsultasiyası da daxil olmalıdır [D]

3.

 



İlkin səhiyyə sistemi həkimləri xəstələrdə  şizofreniyanın kəskin 

psixotik əlamətlərini aşkar etdikdə, bu xəstələri təcili psixiatriya 

müəssisələrinə göndərməlidirlər. Həkim psixiatr tərəfindən 

yardım göstərmək mümkün olmadığı müstəsna hallarda, ilkin 

səhiyyə sistemi həkimi kəskin vəziyyəti aradan götürmək üçün 

atipik antipsixotiklər təyin edərək,  ən qısa müddətə 

ixtisaslaşdırılmış yardımla yararlanma imkanını  təmin etməlidir 

[C].  

4. Müalicə başlanana qədər pasiyentdə  aşağıdakı müayinələri 

aparmaq lazımdır [D]

 

Əsas göstəricilər – arterial təzyiq, nəbz, hərarət, bədən kütləsi 



indeksi 

 

Qanın genişləndirilmiş analizi, qanda qlükozanın, lipidlərin 



(xolesterin, lipoproteidlər, triqliseridlər) və  prolaktinin 

miqdarı 


Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 15

 

Qaraciyərin, böyrəklərin, qalxanvari vəzinin funksiyasının 



müayinəsi 

 

Nevroloji müayinə, EKQ, flüoroqrafik müayinə, oftalmoloji 



müayinə (40 yaşdan yuxarı  şəxslər üçün), hədd-buluğa 

çatmış qadınlarda hamiləliyə görə müayinə 

 

Sifilis, hepatit C, İİV, vərəm testi, narkotiklərin və alkoqolun 



istifadəsinə görə test. 

Şizofreniya xəstəliyinin müalicəsi 

1.

 



Şizofreniya diaqnozu olan xəstələr AR-nın konstitusiyası ilə 

təminat verilən bütün hüquqlara malikdirlər.  Şizofreniyalı 

xəstələrin müalicəsi AR-nın “Psixiatriya yardımı haqqında” 

qanunu və digər qanunverici aktları ilə  tənzim olunur. 

Müəssisənin müdriyyəti və tibbi personal müalicə  və yardım 

göstərmə prosesində  şizofreniyalı  xəstələrin hüquqlarına riayət 

olunmasına görə məsuliyyət daşıyırlar. 

2.

 



Pasiyentlər və onların ailə üzvləri, adətən kifayət qədər 

məlumata malik olmurlar və çox vaxt özlərinə qarşı və xəstəliyin 

proqnozu haqqında neqativ hisslər keçirirlər. Buna görə  də, 

həkimlər aydın və başa düşülən formada onlara şizofreniya və 

yardım göstərmə prosesində ailənin pozitiv rolu haqqında 

məlumatlar verməlidirlər. Müalicənin bütün mərhələlərində 

həkimlər terapevtik optimizm və etibar atmosferini saxlamaqla, 

pasiyentlər və onların ailə üzvləri ilə qarşılıqlı  əməkdaşlıq 

əlaqələrini inkişaf etdirməlidirlər [D] 

Şizofreniyanın ilk epizodunun müalicəsi 

U

Affektiv əlamətləri olmayan şizofreniyanın  

U

ilk epizodunun müalicəsi 

1.

 



İlk dəfə diaqnozu qoyulmuş  şizofreniyanın müalicəsinə imkan 

daxilində tez başlamaq lazımdır. Müalicənin gecikməsi ifadə 

olunmuş distreslə  əlaqədardır və ictimai-təhlükəli fəaliyyət 

riskini artırır. Eyni zamanda ilk epizodun müalicəsinin tez 

başlanması 90% pasiyentlərin vəziyyətinin yaxşılaşmasına 

gətirib çıxarır [B]

2.

 

Şizofreniyanın ilk epizodundan əvvəl uzun müddət qeyri-



psixotik  əlamətlərin olması  və prodromal dövrdə adaptasiyanın 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 16

tədricən pisləşməsi ola bilər. Şizofreniyanın ilk epizodunun son 

dərəcə yüksək riskdə başlanmasına aşağıdakılar aiddir [A]

 

gənc yaş-14-35 yaş 



 

əvvəlki aylar ərzində pasiyentin hisslərinin və davranışının 

dəyişməsi 

 

kifayət qədər ifadə olunmayan və ya diaqnoz qoyulması üçün 



uzunmüddətli subklinik pozitiv əlamətlər 

 

yaxın qohumlarda psixotik və ya şizotipik pozuntular 



 

son zamanlar sosial fəaliyyətin davamlı azalması 

3.

 

İlk epizodun müalicəsini stasionardan kənarda aparmaq lazımdır, 



bu psixiatriya xəstəxanalarında müalicəyə görə qorxu və yanlış 

fikir hissini keçirən pasiyentlər və onların ailə üzvlərinin 

psixoloji travma və təşvişini azaldır. Stasionar yardım özünə və 

ətrafdakılara zərər yetirmə riski olan, həmcinin ailədə  və ya 

icmada göstərilən yardımın səviyyəsi kifayət etməyən 

pasiyentlər üçün lazımdır [C]

4.

 

İlk dəfə psixotrop dərman vasitələri qəbul edən pasiyentlərə 



farmakoloji müalicə çox ehtiyatla təyin edilməlidir.  Əgər 

xəstənin vəziyyəti imkan verirsə, ilk 24-48 saat ərzində 

antipsixotiklər təyin etməmək olar. Lakin bu zaman  təşviş  və 

yuxu pozuntusunu aradan qaldırmaq üçün benzodiazepinlər təyin 

edərək müşahidə etmək məsləhət görülür (C)

5.

 



Atipik antipsixotiklər  şizofreniyanın müalicəsi ücün birinci 

seçim dərman vasitələridir, belə ki, onlar daha yaxşı tolerantlığa 

və gecikmiş diskineziyanın inkişaf etməsinin aşağı riskinə 

malikdirlər. Azərbaycanda qeydiyyatdan keçmiş atipik 

antipsixotiklər olanzepin, risperidon, sertindol, ziprazidondur 

[B]. Klozapin də atipik antipsixotikdir, lakin o, ikinci seçim  

dərman vasitələrinə aiddir [A].  

6.

 

Şizofreniyanın ilk epizodu olan xəstələrə antipsixotiklərin kiçik 



dozalarını, 7 gün müddətində başlanğıc müalicə dozasına 

(olanzapin üçün - 10 mg, risperidon üçün - 2 mq, sertindol üçün - 

8mq., ziprazidon üçün - 80 mq.), qədər artıraraq və üç həftə 

ərzində saxlayaraq təyin etmək lazımdır [C]

7.

 

Əgər effekt kifayət qədər deyilsə, sonrakı 4 həftə  ərzində, 



tədricən, göstərilən dərman vasitələrinin dozasını orta terapevtik 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 17

dozaya çatdırmaq lazımdır (risperidon – 4 mq, olanzapin - 20 

mq, sertindol - 16 mq., ziprazidon - 160 mq,) [C]  

8.

 



Əgər atipik antipsixotikin qəbulu ilə  əlaqədar çəkinin artması, 

karbohidrat mübadiləsinin pozulması  və cinsi disfunksiya baş 

verirsə, digər atipik və ya ənənəvi anipsixotiklərin təyin 

edilməsini nəzərdən keçirmək lazımdır [D]

9.

 

Əgər terapevtik reaksiya kifayət deyilsə, səbəbini 



müəyyənləşdirin [D]

 

Dərman vasitəsinin kifayət etməyən dozası - əlavə  təsirlər 



olmadıqda artırıla bilər  

 

Kifayət qədər olmayan meyllilik - imtina etmənin səbəblərini 



müzakirə edərək,  doza və müalicə rejimi variantlarını təklif 

edin 


 

Zəif həssaslıq olarsa - digər atipik antipsixotikə keçin və 6-8 

həftə müşahidə edin. 

10.


 

Kifayət qədər həssaslıq, meyllilik olmayan və ya intihar riski 

yüksək olan hallarda klozapinə (klozapinin başlanğıc dozası 12,5 

mq/gün) keçin və   ya uzunmüddətli təsir göstərən (prolong – 

risperidon - CONSTA) inyeksiya şəklində atipik antipsixotikin 

təyin edilməsinin mümkünlüyünü nəzərdən keçirin [A].  

11.

 

Əgər həssaslıq  əldə olunubsa, 12 ay müddətində terapiyanı 



davam etdirmək və sonra 2-4 ay ərzində  dərmanın qəbulu 

kəsilənə qədər  tədricən dozanı azaltmaq lazımdır. Təqribən 20% 

pasiyentlərdə şizofreniyanın ilk epizodunun müalicəsindən sonra 

tam remissiya əldə etmək mümkün olmur, belə pasiyentlər daha 

uzun müddət 

ərzində 


dəstəkverici terapiyanı davam 

etdirməlidirlər [B]

12.

 

İlk epizodun müalicəsi qurtardıqdan sonra müntəzəm olaraq 



pasiyentin psixi sağlamlığının monitorinqini (intihar etmə  və 

digər ictimai-təhlükəli fəaliyyət riskini qiymətləndirmək daxil 

olmaqla) aparmaq lazımdır.  Şizofreniyanın ilk epizodunu 

keçirmiş  əksəriyyət pasiyentlər xəstəliyin birinci ili ərzində 

psixiatr mütəxəssislər tərəfindən müntəzəm müşahidə olunmalı 

və onların psixi sağlamlıq problemi tam həll olunmayana qədər 

ilkin yardım sisteminə göndərilməməlidirlər [D]

13.


 

Psixososial müdaxilələr müalicənin əvvəlində böyük əhəmiyyətə 

malikdirlər. Belə ki, onlar davamlı  və münasib yardım üçün 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 18

şərait yaradırlar, xəstəliyin ikincili nəticələrinin qarşısını alırlar 

və sağalmağa kömək edirlər.  İlk epizoddan sonra remissiya 

vəziyyətində pasiyentlərin psixoloji, sosial, ailə  tələbatlarının 

ödənilməsi diqqət mərkəzində olmalıdır [A].  

U

Şizoaffektiv tipin ilk epizodunun müalicəsi 

1.

 

Şizoaffektiv pozuntunun ilk epizodunun maniakal tipi zamanı 



müalicəni  əhval-ruhiyyə stabilizatorlarından (litium, valproat, 

lamotricin, karbomazepin) birini əlavə etməklə atipik 

antipsixotikin kiçik dozaları ilə başlamaq lazımdır  [C]

Sedasiyaya zərurət olduqda benzodiazepin sıra trankvilizatoru 

(diazepam) əlavə etmək lazımdır [B]

2.

 



Şizoaffektiv pozuntunun ilk epizodunun depressiv tipi zamanı 

SİUSİ  əlavə etməklə stimuledici təsirinə malik atipik 

antipsixotikin (risperidon) kiçik dozalarını  təyin etmək lazımdır 

[A].  Əgər müalicəyə qarşı  zəif reaksiya olursa, digər 

neyroleptikə keçmək, və  əgər depressiya davam edərsə, SİUSİ 

ilə  əvəz edin, effektiv olmayan hallarda isə trisiklik 

antidepressanta keçmək lazımdır  [B].  İntihar riski yüksək olan 

xəstələrdə, antidepressantlarla müalicəyə baxmayaraq klozapinin 

erkən təyin edilməsi nəzərdən keçirilməlidir [C].  

3.

 

Əgər yaxşılaşma əldə olunubsa, terapiyanı 12 ay ərzində davam 



etdirərək, sonra 2-4 ay müddətində  tədricən dozanı azaldaraq 

müalicəni kəsmək lazımdır. Bu zaman konsultant qismində 

həkim psixiatrın mütləq iştirakı ilə ilkin yardım sistemində 

müşahidəni davam etdirmək zəruridir [D]

4.

 

Əgər ailədə Bipolyar Affektiv pozuntusu olan xəstələr varsa, 



dəstəkverici terapiya qismində əhval-ruhiyyə stabilizatoru və/və 

ya SİUSİ  saxlamaq lazımdır [C].  

U

Kəskinləşmə mərhələsində şizofreniyanın müalicəsi 

1.

 



Şizofreniyanın kəskin epizodunun müalicəsində məqsəd psixotik 

əlamətlərin ağırlığının azaldılması, özünə  və ya ətrafdakılara 

zərər yetirmə riskinin aradan götürülməsi, öz davranışına görə 

nəzarətin yaxşılaşdırılması, yüksək səviyyədə funksional 

adaptasiyanın  əldə olunması, terapevtik münasibətlərin 

qurulması, uzunmüddətli perspektivdə müalicə  tədbirlərinin 

müəyyən edilməsidir [B].  

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 19

2.

 



Şizofreniyanın kəskin epizodunun müalicəsi ambulator şəraitdə 

aparıla bilər, psixiatriya xəstəxanasına/şöbəsinə hospitalizasiyanı 

isə son  tədbir kimi digər müalicə üsulları  səmərə vermədikdə, 

nəzərdən keçirmək lazımdır  [A]. Hospitalizasiya minimum 

mümkün olan qısa müddətə həyata keçirilməlidir [A]. Stasionar 

müalicəyə ehtiyac ötdükdə isə  xəstə  təxirə salınmadan 

stasionardan çıxarılmalıdır  [A]. Kəskin epizodun müalicəsi 

adətən 4-8 həftədən çox olmur [B]

3.

 

Antipsixotik vasitənin seçilməsi həkim, pasiyent və onun ailə 



üzvləri (qanuni nümayəndələri) ilə birgə terapevtik effekt və 

təhlükəsizlik baxımından əsaslandırılaraq  həyata keçirilməlidir. 

Kəskin epizodun terapiyası zamanı kliniki amillərlə yanaşı 

pasiyentin psixoloji və sosial tələbatları, həmçinin antipsixotik 

dərman vasitələrinin tətbiqinin  əvvəlki  təcrübəsi nəzərə  

alınmalıdır [A]

4.

 

AA başlanğıc terapevtik dozada tədricən orta terapevtik dozaya 



qədər artırmaqla (3-4 gündə 1 dəfə) təyin edilə bilər. AA-in 

dozasını əlavə təsirlərin inkişaf etmə  mümkünlüyü ilə əlaqədar 

olaraq sürətlə artırmaqdan çəkinmək lazımdır, hansılar ki, sonra 

xəstənin müalicəyə olan meylliliyinə mənfi təsir edə  bilər [D].  

5.

 

Əgər keçmişdə pasiyentdə müəyyən  ƏN-dən yaxşı effekt qeyd 



edilibsə, təkrar kəskinləşmə zamanı eyni dərman vasitəsi təyin 

oluna bilər. Kəskin epizodun müalicəsində ənənəvi neyroleptikin 

dozası gündə 300-dən 1000 mq-a qədər xlorpromazin ekvivalenti 

arasında dəyişir  [C]. Dərman vasitəsi altı  həftədən az olmayan 

müddətə  təyin edilməlidir.  Əgər dərman vasitəsi göstərilən 

dozadan az və ya çox təyin edilirsə, onda bunun səbəbləri 

əsaslandırılmalı və sənədləşdirilməlidir. 

6.

 



Minimum effektli dozanı  təyin etməyə çalışmaq lazımdır. 

Neyroleptikləri sürətlə yüksək dozaya qədər artırmaq lazım deyil 

(yəni neyroleptik yüklənmədən çəkinmək lazımdır). Həkimlər 

daimi olaraq dərmanlara qarşı  həssaslığın monitorinqini 

aparmalıdırlar. Monitorinq, xüsusilə, dərmanın dozası  və  təyini 

dəyişdikdə vacibdir. Adekvat dozada təyin edilmiş  dərman 

vasitəsinin effektivliyi 2-4 həftə  ərzində qiymətləndirilə bilər 

[C]

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 20

7.

 



Kəskin epizodun müalicəsi zamanı  əgər yanaşı  əlavə  təsirlər 

olmadan yaxşı effekt varsa, ənənəvi neyroleptikdən oral atipik 

antipsixotikə keçmək məsləhət görülmür. Ənənəvi 

neyroleptiklər, vəziyyətlərinin yaxşılaşmasına baxmayaraq, bir 

çox  əlavə  təsirlər qeyd olunan pasiyentlərdə AA ilə  əvəz 

olunmalıdırlar [B]

8.

 

Atipik və ya ənənəvi antipsixotik dərman vasitələri, bir dərman 



vasitəsindən digər dərman vasitəsinə keçdikdə, qısa müddət 

istisna olmaqla, eyni zamanda təyin edilməməlidirlər [D]

9.

 

Kəskin epizodun müalicəsi digər dərman vasitələrinin təyin 



edilməsini tələb edə bilər. Antidepressantlar yanaşı depressiya 

olduğu zaman təyin edilir. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, bəzi 

antidepressantlar vəziyyəti kəskinləşdirə bilirlər. 

Benzodiazepinlər təşviş  və  həyəcan  əlamətlərinin müalicəsində 

təyin edilirlər, belə ki, antipsixotiklərin sadalanan əlamətlərə 

təsirinin başlanması üçün vaxt tələb olunur. Əhval-ruhiyyə 

stabilizatorları aqressiv davranışı olan xəstələrə  təyin edilə bilər 

[C]

10.


 

Kəskin mərhələdə  psixososial müdaxilələr aydın və ardıcıl əlaqə 

vasitəsilə  qıcıqlandırıcı  və stress amillərinin təsirlərinin 

azaldılmasına, təhlükəsiz  ətraf mühitin yaradılmasına, xəstəyə 

irəli sürülən tələblərin azaldılmasına, ailə üzvlərinə  dəstək və 

məsləhət verilməsinə yönəldilməlidir [A]

U

Oyanma vəziyyətində təcili sedasiya (TS) 

1.

 



Əksəriyyət pasiyentlərdə  təcili sedasiyaya ehtiyac yoxdur və o, 

xəstəni daha yüngül  üsullarla sakitləşdirmək mümkün olmayan, 

müstəsna hallarda tətbiq edilməlidir. Yadda saxlamaq lazımdır 

ki, TS pasiyentlərə neqativ psixoloji təsir göstərə bilər. TS-dən 

sonra pasiyentə öz vəziyyətini müzakirə etmək imkanı verilməli 

və ona TS aparılması qərarının səbəbləri izah olunmalıdır [C]

2.

 

Tibbi personal, xüsusilə hospitalizasiya zamanı, kəskin vəziyyət 



dövründə oyanma və/və ya aqressiv davranış ehtimalını artıran 

otaqda çox miqdarda adamlar, məhdud sahə, personalın uzun 

müddət gözləməsi, pasiyent və personal arasında qarşılıqlı 

anlaşılmazlıq, xəstənin qeyri-adekvat aparılması kimi xarici 

amillərin təsirini müəyyənləşdirməyi və minimuma endirməyi 

bacarmalıdır [C] .    

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 21

3.

 



Təcili sedasiyada məqsəd psixi vəziyyətin müalicəsi deyil, özünə 

və  ətrafdakılara zərər yetirmə riskinin azaldılmasıdır. 

Sedasiyanın  ən  əlverişli effekti tormozlanma olmadan oyanma 

və aqressiyanı aradan götürməkdir. Bu isə, pasiyentə sonrakı 

müayinə  və müalicədə  iştirak etməyə imkan verir. İdeal halda 

sedasiya üçün tətbiq edilən vasitələr təsirlərinin tez başlamasına 

və cüzi mənfi effektlərə malik olmalıdırlar [C]

4.

 



Pasiyent dərman qəbul etməyə razılaşdıqda, oral antipsixotik 

dərman vasitələrinə üstünlük verilməlidir. Təcili sedasiyaya 

möhtac olan pasiyentin oral dərman vasitələrinin qəbul 

olunmasından imtina etməsi zamanı ona əzələdaxili dərmanı 

inyeksiya formasında vermək lazımdır. Dərman vasitəsinin 

venadaxili yeritmə üsulu müstəsna hallarda aparılır [C]

5.

 

TS üçün birinci seçim dərman vasitəsi 5-10 mq. tablet 



formasında olan olanzepindir, hansını ki, 5-10 mq. dozada 

diazepamın oral qəbulu ilə birgə  təyin etmək olar. İnyeksiya 

zərurəti olduqda 5 mq haloperidol və ya 5 mq. diazepam 

inyeksiya etmək lazımdır.  Əhəmiyyətli dərəcədə oyanma 

olduqda eyni zamanda haloperidolun və diazepamın 

inyeksiyasını  təyin  etmək olar.  Əgər gözlənilən effekti əldə 

etmək mümkün olmursa, 50-100 mq. dozada zuklopentiksol asetat 

inyeksiyasını təyin etmək lazımdır [C].  

6.

 

TS sonra ilk saat ərzində  həyati vacib göstəricilərin (nəbz, 



tənəffüs tezliyi, A/T) daimi monitorinqini aparmaq zəruridir, 

sonra monitorinq hər ½ saatdan bir həyata keçirilir [C]

7.

 

Dərmanların  əlavə  təsirlərinin  əlamətləri huşun itirilməsi, 



həddindən artıq tormozlanma, əlaqəyə girmənin itirilməsi, klinik 

mənzərənin kəskin dəyişməsidir. Təcili sedasiya üçün 

neyroleptiklərin tətbiqi nəticəsində meydana gələn əlavə təsirlər 

zamanı  əzələ daxilinə 2-4 mq biperiden tətbiq etmək lazımdır, 

trankvilizatorların tətbiqi nəticəsində yaranan əlavə  təsirlər 

zamanı isə 1-2 mq flumanezil tətbiq etmək məsləhət görülür [B]

8.

 

Lazım olan hallarda təsbit (hərəkətin məhdudlaşdırılması) 



edilmənin tətbiqi əsaslandırılmalı, sənədləşdirilməli və minimum 

qısa müddətə  həyata keçirilməlidir.  Əgər pasiyent təsbit 

(fiksasiya) olunubsa, təcili sedasiyanı  tənəffüsün dayanmasının 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 22

mümkün olması ilə  əlaqədar olaraq çox ehtiyatla tətbiq etmək 

lazımdır [A]

9.

 



Psixiatriya müəssisələri həyati vacib funksiyaların saxlanması 

üçün lazımi avadanlığa, həmçinin sedativ vasitələrin  əlavə 

təsirlərini aradan götürən dərman vasitələrinə malik olmalıdırlar. 

Bundan  əlavə psixiatriya müəssisələrinin personalına təcili 

sedasiya üsulları təlim olunmalıdır. Buna aşağıdakılar aiddir: 

 

Neyroleptik və benzodiazepinlərin  əlavə  təsirləri və onları  



aradan götürmək daxil olmaqla, təcili sedasiya ilə bağlı riski 

qiymətləndirməyi bacarmaq 

 

Bu dərman vasitələrinin ürək-damar və respirator funksiyaya 



təsirini və bu funksiyaların (nəbz, AT, tənəffüs) 

monitorinqini həyata keçirməyi bilmək 

 

Ürək-damar və respirator funksiyalar pozulduqda ilk yardım 



göstərməyi bacarmaq. 

U

Sabitəşmə (stabilləşmə) mərhələsində şizofreniyanın müalicəsi 

1.

 

Sabitləşmə (stabilləşmə) mərhələsində 



şizofreniyanın 

müalicəsində  məqsəd kəskinləşmənin inkişaf etmə ehtimalını 

azaltmaq, pasiyentin cəmiyyətdəki həyata uyğunlaşmasına 

yardım etmək, qalıq simptomatikanı aradan götürmək, 

remissiyanı dərinləşdirməkdir [C]

2.

 



Əgər pasiyentdə  kəskin epizod dövründə müəyyən dərman 

vasitələrinin qəbulu zamanı yaxşılaşma qeyd edilirsə  və  əlavə 

təsirlər olmursa, elə bu dərman vasitələrini eyni dozada minimum 6 

ay müddətinə qəbulunu davam etdirmək məsləhət görülür [D]

3.

 

Klinik təcrübədə  əgər pasiyent qəbul edilən  ənənəvi 



neyroleptikdən  əlavə  təsirlər olmadan yaxşı terapevtik effekt 

alırsa, yeni oral AA təyin edilməsi məsləhət görülmür. Əgər 

pasiyentdə terapevtik effektin olmasına baxmayaraq, ƏN qəbulu 

ilə əlaqədar əlavə təsirlər qeyd edilirsə, yeni oral AA təyin etmək 

lazımdır [D]

4.

 



Bir sıra hallarda kəskin epizodun qısamüddətli müalicəsi üçün 

seçilmiş dərman vasitələri sabitləşmə (stabilləşmə) mərhələsində 

effektli və təhlükəsiz vasitə kimi uyğun gəlməyə bilər. Buna görə 

tətbiq edilən dərman vasitələrinin dozalarını  xəstənin hazırkı 

vəziyyətinə və tələblərinə uyğunlaşdırmaq lazımdır [D]

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 23

5.

 



Nəzərə almaq lazımdır ki, ardıcıl doza rejimi əvəzinə 

dozalanmanın sıçrayışla dəyişdirilməsi, həmçinin dərman 

vasitəsinin dozasının vaxtından  əvvəl azaldılması  vəziyyətin 

kəskinləşmə riski ilə əlaqədardır [D].  

6.

 

Əlavə effektlərin (xüsusilə gecikmiş diskineziya əlamətlərinin) 



daimi monitorinqini həyata keçirmək, həmçinin xəstənin müalicə 

rejiminə riayət etmə meylliliyini izləmək lazımdır. Xəstələr 

dərman vasitələrinin qəbul rejiminə riayət etmədikdə, səbəbi 

müəyyən edib və aradan götürərək, daha münasib müalicə rejimi 

seçmək lazımdır [A]

7.

 



Ekstrapiramid  əlamətlərin korreksiyasında istifadə olunan 

antiparkinsonizm və digər vasitələr antipsixotik dərman 

vasitələrinin əlavə təsirlərini aradan götürmək üçün qısamüddətli 

təyin edilmə halları müstəsna olmaqla, terapevtik vasitə kimi 

tətbiq edilməməlidirlər. Bu dərman vasitələrinin uzun müddət 

təyin edilməsindən çəkinmək lazımdır [B]

8.

 

Sabitləşmə  mərhələsində pasiyentin vəziyyəti psixososial 



tədbirlər spektrini genişləndirməyə imkan verir. Bunlara 

pasiyentin xəstəlik haqqında məlumatlandırılmasının artırılması, 

müalicəyə meylliliyin formalaşdırılması, ailə müdaxilələri, 

uzunmüddətli yardım proqramının işlənib hazırlanması aiddir [C]

U

Müalicəyə rezistentliyin (davamlılığın) aradan qaldırılması 

1.

 



Bəzi xəstələrdə düzgün seçilmiş terapiyaya baxmayaraq, 

müalicəyə rezistentlik (davamlılıq) qeyd oluna bilər. Bu hallarda 

həkimlər pessimizmə (bədbinliyə) qapılmamalıdırlar, çünki belə 

pasiyentlərdə bir qədər gec başlamasına baxmayaraq, remissiya 

nadir hadisə deyil. Terapevtik rezistentliyin səbəbləri çox vaxt 

müalicə rejiminə riayət olunmama, dərmanların  əlavə  təsirləri, 

dərman vasitələrinin qarşılıqlı  təsirləri, psixoaktiv maddələrdən 

istifadə və sosial əhatədə axtarmaq lazımdır. [C]

2.

 

Əgər adekvat terapevtik dozada, pasiyentə  əlavə  təsirlər 



göstərməyən iki ardıcıl təyin edilmiş  dərman vasitəsi (heç olmasa 

biri AA olan) minimum 6 həftə müddətində gözlənilən klinik 

effekti vermirlərsə, o hallarda terapevtik rezistentlik təyin edilir [C]

3.

 



Qəbul edilən antipsixotik dərman vasitəsinin kifayət qədər effekt 

göstərməməsi ilə  əlaqədar terapevtik rezistentlik hallarında onu 

başlanğıc doza 50 mq/gün olmaqla, tədricən dozanı 300 mq/günə 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 24

qədər artırmaqla klozapin ilə əvəz etmək lazımdır. Kifayət qədər 

terapevtik effekt olmadıqda, klozapini digər antipsixotik 

vasitələrlə birgə  təyin etmək olar. İkinci dərman vasitəsinin 

seçilməsi konkret pasiyent üçün onun böyük effektivliyi və daha 

yaxşı tolerantlığı (digər dərman vasitələrinə nisbətən) ilə 

müəyyən edilir [C]

4.

 



Əgər müalicəyə rezistentlik (dözümlülük), xəstənin dərmanların 

qəbul rejiminə əməl etməsinə kifayət qədər meylli olmaması ilə 

əlaqədardırsa uzunmüddətli təsir göstərən (prolonq – reperidon 

CONSTA) antipsixotik dərman vasitəsinin təyin edilmə 

mümkünlüyünü nəzərdən keçirmək lazımdır. Uzunmüddətli təsir 

göstərən (prolonq) dərman vasitələri standart dozalarda və vaxt 

intervallarına əməl edilməklə təyin olunmalıdırlar. Onların təyini 

zamanı, dərman vasitəsinin  əzələdaxili inyeksiyasının yerinə 

yetirilməsi üçün nəzərdə tutulan müalicə müəssisəsinə müntəzəm 

gəlişlər və ya tibbi personalın evə getməsi kimi təşkilati 

proseduralar dəqiq müəyyən edilməlidir [C]

5.

 



Terapevtik rezistentliyi olan xəstələrdə pozitiv effekti müalicəyə 

koqnitiv-davranış terapiyasını (KDT) əlavə etməklə  əldə etmək 

olar  [B]. Bundan başqa ailə müdaxilələri və normal həyat 

şəraitinin saxlanması müalicəyə rezistentliyi (dözümlülüyü) olan 

xəstələr üçün çox vacibdir. Belə ki, onlar cəmiyyətdə  təcrid 

olunma riskinə malikdir, ailələri isə müalicə nəticəsində gözlənilən 

effektin olmaması ilə əlaqədar ruhdan düşə bilərlər [D]

U

Remissiya dövründə müalicə  

1.

 

Remissiya dövründə terapiyanın məqsədləri sabit psixi vəziyyəti 



saxlamaq, təkrar kəskinləşmələrin qarşısını almaq, maksimum 

imkan dərəcəsində  cəmiyyətdə tam dəyərli həyata qayıtmaq, 

produktiv fəaliyyət qabiliyyətini inkişaf etdirmək və ya bərpa 

etmək, həyat keyfiyyətini yaxşılaşdırmaqdır [C]

2.

 

Şizofreniyanın müalicəsi zamanı remissiya mərhələsində 



antipsixotik dərman vasitələri dəstəkverici terapiya 

əvəzedilməzdir.  Şizofreniyalı  xəstələrə psixososial tədbirlər 

apardıqda dəstəkverici terapiyanın tətbiqi vacibdir. Vəziyyəti və 

dəstəkverici terapiyanın tolerantlığını qiymətləndirmək 

məqsədilə, remissiya dövründə  xəstələrin müayinəsi 3 ayda bir 

dəfədən az olmayaraq aparılmalıdır [D]. Bu zaman klinik effekt, 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 25

dərmanların  əlavə  təsirləri və müalicə alanların qənaətbəxş 

olması sənədləşdirilməlidir.  

3.

 



Remissiya dövründə  dəstəkverici terapiya məqsədilə  dərman 

vasitələrinin dozasını  təyin etdikdə, o faktı  nəzərə almaq 

lazımdır ki, residivin qarşısını almaq üçün minimum və lazımi 

dozanı müəyyən edən etibarlı üsullar mövcud deyil. Remissiya 

dövründə AA əlavə  təsirlər törətməyən, standart terapevtik 

dozada təyin edilməlidirlər.  Əlavə  təsirlər olmadıqda AA 

dozasının azaldılması  təkrar kəskinləşmə riskinə görə  məsləhət 

görülmür [C]

4.

 

ƏN remissiya dövründə kiçik dozalarda təyin edilə bilər, çünki 



yüksək dozanın üstünlüyü haqqında dəlil yoxdur və bundan 

başqa yüksək dozalar  xəstələr tərəfindən daha pis tolerantlığa 

malikdirlər. Kiçik dozada ƏN təyin edilməsi müalicəyə yüksək 

meylliliyə  səbəb olur və  xəstələrin funksional adaptasiyasını 

yaxşılaşdırır [D]

5.

 



Şizofreniyalı  xəstələrin dəstəkverici (dəstəkləyici) terapiyanın 

qəbulunu nə vaxt dayandırmasını qabaqcadan dəqiq göstərən 

üsul (metod) mövcud deyil. Vəziyyətin kəskinləşməsinin və 

kəskin epizodun təkrar inkişaf etməsinin yüksək riskini nəzərə 

alaraq, iki və daha çox epizod keçirmiş  xəstələrdə  dəstəkləyici 

terapiyanı adətən 2 ildən az olmayan müddətə  təyin etmək 

lazımdır. Antipsixotik dərman vasitəsinin qəbulunun kəsilməsi 

mümkün ola biləcək kəskinləşmə  əlamətlərinin daimi 

monitorinqini həyata keçirməklə, tədricən 2-4 ay ərzində 

aparılmalıdır. Dəstəkləyici terapiyanı dayandırdıqdan 

(kəsdikdən) sonra xəstənin vəziyyətinin monitorinqi minimum 2 

il davam etdirilməlidir [D]

6.

 

Remissiya vəziyyətində  xəstələrin müalicəsinə  cəmiyyətdə 



maksimum mümkün ictimailəşmə  və muxtariyyətin nail 

olunmasına yönəldilmiş reabilitasiya və psixososial tədbirlərin 

aparılması daxil edilməlidir. Tibb müəssisələrinin və sosial 

yardım xidmətinin  əməkdaşları funksional adaptasiyanın 

qiymətləndirilməsini aparmalı  və  şizofreniyalı  xəstələrdə onun 

artmasına kömək etməlidirlər [D]

7.

 

Hətta stabil remissiya vəziyyətində olduqda belə  şizofreniyalı 



xəstələr işə düzəlmə məsələlərində xeyli çətinliklərlə qarşılaşırlar 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 26

və uzun müddət işsiz qalırlar. Əmək qabiliyyətini bərpa etmək və 

işə düzəlmək istəyən  şizofreniyalı  xəstələr arasında sosial və 

əmək reabilitasiyası proqramları aparılmalıdır [A]

U

Şizofreniya zamanı psixososial müdaxilələr 

 



Ailə müdaxilələri [A] 

Ailə  şizofreniyalı  xəstəyə yardım göstərən çox böyük vasitədir. 

Lakin eyni zamanda ailə üzvləri öz yaxınlarının xəstəliyinin neqativ 

psixoloji və sosial nəticələrini hiss edirlər. Ailə müdaxilələrinə 

xəstəyə yardım göstərilməsində ailə ilə  əməkdaşlığın inkişaf 

etdirilməsi, xəstəlik və müalicə haqqında məlumat verilməsi, ailənin 

digər üzvlərində emosional distressin azaldılması, pozitiv ailə 

atmosferinin saxlanması, xəstəlik ilə əlaqədar müəyyən problemlərin 

həll edilməsi, pasiyent barəsində real istiqamətin inkişaf etdirilməsi 

daxildir. Ailə müdaxilələri mümkün qədər tez başlanmalıdır və 

müalicənin bütün mərhələlərində aparmalıdır. Onlara ailə üzvləri 

üçün xüsusi çap və video materialların yayılması da daxil 

edilməlidir. Xəstələrin ailə üzvlərini istehlakçılar təşkilatlarına cəlb 

etmək lazımdır. 

 

Məlumatlandırmanın artırılması [A] 



Pasiyentlərin xəstəlik və müalicə metodları haqqında bilik 

səviyyəsinin yüksəldilməsi kəskinləşmələrin miqdarını azaldır. Bu, 

müalicəyə meylliliyin yaxşılaşdırılması, pasiyentlərin göstərilən 

yardımdan qənaətbəxşliliyinin və  kəskinləşmələrin erkən  əlamətləri 

haqqında məlumatlandırılmasının artırılması hesabına baş verir. 

Kəskinləşmə  və sabitləşmə  mərhələlərində  məlumatlandırmanın 

artırılması daha dəqiq məsələlər üzərində toplana bilir. Lakin 

pasiyentlər sağaldıqca müxtəlif problemlərin həll edilməsi, stress 

vəziyyətlərinin (situasiyalarının) tənzimlənməsi, psixi sağlamlıq 

məsələləri üzrə pasiyentin maariflənməsinin artırılması ilə  əlaqədar 

daha geniş mövzulara toxunulur. 

 



Koqnitiv-davranış terapiyası (KDT) [B] 

Şizofreniya zamanı KDT məqsədi müalicəyə rezistent (davamlı) 

əlamətlərin, həmçinin xəstəliyin emosional, koqnitiv və davranışla 

bağlı  nəticələrinin aradan qaldırılmasıdır. Standart farmakoloji 

müalicə ilə birgə KDT remissiyanın başlamasını sürətləndirir. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 27

Şizofreniya zamanı KDT-nın daha effektli vasitələrinə  çətinlikləri 

aradan qaldırmaq üzrə strategiyanın inkişaf etdirilməsi, xəstəliyin 

əlamətlərinin başa düşülən  şəkildə izah edilməsi, real məqsədlərin 

qoyulması, ağrılı  tərəflərin dəyişdirilməsi, yeni davranış 

formalarının mənimsənilməsi aiddir. Adətən  şizofreniya zamanı 

KDT həftədə 1 dəfə olmaqla, 20 fərdi psixoterapevtik sessiyadan 

ibarətdir, lakin qalıq təzahürlərin olması hallarında, əlavə görüşlərin 

keçirilməsi zərurəti yarana bilər. KDT, xüsusilə, komorbid (yanaşı) 

pozuntusu olan və güclü emosional distress keçirən  şizofreniyalı 

xəstələrə göstərişdir. 

 



Sosial qabiliyyətlərin inkişaf etdirilməsi [A] 

Şizofreniyalı  xəstələrə sosial qabiliyyətlərin öyrədilməsi, 

xüsusilə, xəstəlik gənc və yeniyetmə yaşlarında başladıqda 

gələcəkdə vacib sosial qabiliyyətlərin inkişaf etməsi üçün əngəl 

törətmir. Bundan başqa xəstəliyi uzun müddət davam edən xəstələr 

sosial qabiliyyətlərini itirə bilər. 

Şizofreniyalı 

xəstələrə 

kommunikasiya (əlaqə) qabiliyyətlərinin inkişaf etdirilməsi,  şəxslər 

arası əlaqələrin saxlanması, özünəxidmət (özünə qulluq) və müstəqil 

yaşamaq imkanlarının yaxşılaşdırılmasına aid olan xüsusi təlimlərin 

aparılması lazımdır. Sosial qabiliyyətin öyrədilməsi müəyyən  

əlamətə  və ya xəstənin tələblərinə uyğunlaşdırılmalıdır ki, onların 

cəmiyyətdə yaşamasını yüngülləşdirə bilsin.  

 

Əmək terapiyası [A] 



Əmək terapiyası insanın fundamental əmək hüququna əsaslanır. 

O, 2 komponentdən ibarətdir: peşə  təhsili və  xəstələrin 

məşğulluğunun dəstəklənməsi.  Əmək terapiyası pasiyentlərin sosial 

fəaliyyətini yaxşılaşdırır, xəstəliyə görə  əlilliyi və  xərcləri azaldır, 

həmçinin xəstəliyin gedişinin pisləşmə riskini azaldır. Xəstələrin 

peşə  təlimi ilə  əmək terapiyası sahəsində xüsusi hazırlanmış 

mütəxəssislər məşğul olmalıdırlar.  Şizofreniyalı  xəstələrin 

imkanlarına  uyğun  iş tapmaq arzuları  dəstəklənməli və onlar işə 

düzəltmə agentliklərinə göndərilməlidirlər.  Şizofreniyalı  xəstələrin 

işə düzəldilməsi onların peşə  tələbatlarına uyğun və yüksək 

təhlükəsizlik texnikası  tələblərinə malik olan xüsusi iş yerlərinin 

yaradılmasını tələb edir. 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır

 28

 



Keyz menecment [A] 

Keyz menecment - fərdi  əsasda istehlakçıya xidmətlərin təşkili 

və koordinasiyasından (əlaqələndirilməsindən) ibarət sosial iş 

metodudur. Bu metod konkret (müəyyən) pasiyent üçün vacib və 

arzu olunan yardım və  dəstək növlərindən yararlanmaq imkanını 

təmin etməklə planlaşdırılmış  nəticələrə nail olmağa yönəlmişdir. 

Fərdi menecment prosesində sosial işçi aşağıdakı  məsələləri həll 

edir: 1) istehlakçı ilə uzun müddətli  əlaqənin dəstəklənməsi 

(saxlanması); 2) istehlakçının tələblərinin və istəklərinin 

qiymətləndirilməsi; 3) müştərək fəaliyyətin planlaşdırılması; 4) 

istehlakçının tibbi və sosial müəssisələr ilə əlaqələrinin qurulması və 

koordinasiyası; 5) qəbul edilən xidmətlərin monitorinqi; 6) 

istehlakçının maraqlarının müdafiəsi; 7) Assertiv yardım [A] 

Assertiv yardım - ağır sosial dezadaptasiyalı və bununla əlaqədar 

adi psixiatriya müəssisələrində yardım almaq imkanından məhrum 

olan böyük pasiyentlərə intensiv və kompleks yardımdır. Assertiv 

yardım tərkibinə psixiatr, tibb bacıları, sosial işçilər, narkoloqlar, 

psixoloqlar, reabilitasiya sahəsində mütəxəssislər daxil olan 

multidissiplinar briqada tərəfindən həyata keçirilir. Bu mütəxəssislər 

belə pasiyentlərin olması ehtimal edilən evdə, küçədə, vağzalda və 

digər yerlərdə bilavasitə  işləyirlər. Pasiyentlər ilə uzunmüddətli 

əlaqəni saxlamaqla və onların tibbi və sosial problemlərinin həllinə 

kömək etməklə, mütəxəssislər xroniki psixi xəstəliyin sərsərilik, 

qanunla problemlər, alkoqol və narkotiklərin qəbulu, tez-tez 

hospitalizasiyalar və müalicə rejiminə riayət etməmə kimi neqativ 

nəticələrinin profilaktikasını həyata keçirirlər. 

U

Şizofreniyalı xəstələrə yardım göstərən müəssisələr 

1.

 



İlkin tibbi yardım müəssisələri 

Rayon poliklinikaları 

şizofreniyalı 

xəstələrə yardım 

göstərilməsində vacib rol oynaya bilər. Bu müəssisələrdə  işləyən 

həkimlər çox vaxt birinci dəfə  şizofreniya  əlamətləri aşkar olunan 

pasiyentlərin ilk dəfə müraciət etdikləri mütəxəssislər olurlar. İlkin 

səhiyyə sistemi həkimləri psixoz əlamətlərini aşkar etməyi, məsləhət 

xidmətlərini və belə  xəstələri müayinə  və müalicə üçün 

mütəxəssislərə göndərmək daxil olmaqla, ilk yardım göstərməyi 

bacarmalıdırlar.  

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 29

Eyni zamanda, sahə terapevtləri və ailə  həkimləri xəstələri 

remissiya dövründə onların təbii  əhatəsində daha çox müşahidə 

etmək imkanına malikdirlər, ona görə  də onlar psixi sağlamlıq 

sahəsindəki mütəxəssislərlə yanaşı  şizofreniyalı  xəstələrə yardım 

göstərilməsində  iştirak etməlidirlər.  İlkin səhiyyə sistemi həkimləri 

bilməlidir: 

 



 AR “Psixiatriya yardımı” Qanunu ilə  təminat verilmiş  xəstəlik 

haqqında məlumatın məxfiliyinə riayət etməklə, xidmət etdikləri 

sahədə yaşayan  şizofreniya tutmaları olan xəstələr haqqında 

məlumatlı olmaq 

 

 Xəstələrin ixtisaslaşdırılmış yardım sistemində müalicəsi 



qurtardıqdan sonra fiziki və psixi vəziyyətinin monitorinqini 

həyata keçirmək 

 

Endokrin pozuntulara görə (diabet, hiperprolaktinemiya) 



şizofreniyalı  xəstələrin müayinəsini aparmaq; ürək-damar 

xəstəliklərinin risk amillərini (AT, lipid göstəriciləri) aşkar 

etmək; qəbul edilən dəstəkləyici terapiyanın  əlavə  təsirini və 

dərmanların qarşılıqlı  əlaqəsini, alkoqol və/və ya narkotiklərin 

sui-istifadə edilməsini. 

 



Şizofreniyalı  xəstələrin ixtisaslaşdırılmış tibbi yardım sisteminə 

təkrar göndərilməsi aşağıdakı hallarda həyata keçirilir: 

 

Psixi vəziyyətin kəskinləşməsi 



 

Terapiya rejiminə riayət olunmaması 

 

Müalicəyə qarşı mənfi reaksiyanın olması 



 

Psixoaktiv maddələrdən istifadə edilməsi 

 

Özünə  və  ətrafdakılara zərər yetirmə riskinin meydana 



gəlməsi 

 

Əlavə müayinənin və ya mütəxəssisin məsləhətinin zəruri 



olması.  

2.

 



Ambulator psixiatriya müəssisələri 

Ambulator yardıma ixtisaslaşdırılmış psixiatrik ambulator 

müəssisələrdə  və rayon poliklinikalarının psixiatriya kabinetlərində 

göstərilən yardım aiddir. Ambulator yardımın üstünlüyü yaşayış 

yerinə görə pasiyentlərə xidmət göstərmə imkanının olmasıdır. 

Ambulator yardımın vacib komponenti pasiyentin konkret 

tələbatlarından asılı olaraq cəlb oluna bilən və  tərkibinə  həkim 

psixiatr, psixiatriya tibb bacıları, psixoloq, sosial işçilər,  əmək 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 30

terapiyası, reabilitasiya sahəsi üzrə mütəxəssislər və digər 

mütəxəssislər daxil olan multidistiplinar briqada tərəfindən həyata 

keçirilən kompleks yanaşmadır. Ambulator psixiatriya müəssisələri, 

həmçinin şizofreniyanın ilk epizodu olan xəstələr üçün təyin olunan 

erkən müdaxilə proqramını  həyata keçirirlər. Bu isə yeni başlayan 

xəstəliyin neqativ nəticələrini xeyli azaltmaq və  şizofreniyalı 

xəstələrin hospitalizasiyasının qarşısını almaq imkanını yaradır. 

Ambulator psixiatriya müəssisələri ixtisaslaşdırılmış yardım 

sistemində 

şizofreniyalı 

xəstələrin qeydiyyatının dinamik 

müşahidəsini və stasionar psixiatriya müəssisələrinə göndərilməsini 

həyata keçirirlər. 

3.

 

Stasionar psixiatriya müəssisələri 



Alternativ müalicə formalarının olmasına baxmayaraq, 

şizofreniyalı  xəstələrin müəyyən hissəsinin stasionar müalicəsi 

almaq zərurəti var. Hospitalizasiya göstərişlərə yüksək intihar riski, 

ictimai təhlükəli davranış, psixoaktiv maddələrin istifadə edilməsi 

daxil olmaqla  komorbid (yanaşı) xəstəliklər, həmçinin bəzi növ 

ekspertizaların aparılması  zərurəti aiddir. Stasionar müalicə 

ixtisaslaşdırılmış psixiatriya müəssisələrində  və ya çoxprofilli 

xəstəxanaların psixiatriya şöbələrində aparılır. Pasiyentlər və onların 

ailə üzvləri psixiatriya müəssisələrinə hospitalizasiya zərurətinin 

olması ilə  əlaqədar olaraq güclü emosional disstres keçirə bilərlər. 

Ona görə  də stasionar yardım daha  məhdud  şəraitdə  və  xəstənin 

psixotik vəziyyətdən çıxması üçün lazım olan minimum qısa 

müddətə göstərilməlidir. 

4.

 



Gündüz stasionarları 

Gündüz stasionarları ambulator şəraitdə müalicə çətinləşdikdə və 

reabilitasiya tədbirlərinin aparılması  zərurəti olduğu hallarda 

xəstələrin hospitalizasiyasının alternatividir. Sübut olunmuşdur ki, 

gündüz stasionarında müalicə alan pasiyentlərdə yaxşılaşma 

hospitalizasiya olunmuş pasiyentərə nisbətən daha sürətlə olur. 

Bundan başqa, ambulator yardımdan fərqli olaraq, xəstələrin hər gün 

mütəxəssislərlə  təmasda olması  nəzərdə tutulan gündüz 

stasionarlarında müalicə pasiyentlərin vəziyyətini daha yaxşı nəzarət 

etməyə imkan verir. 

5.

 

Təcili yardımın psixiatriya briqadaları 



Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 31

Təcili yardımın psixiatriya briqadaları böhran hallarda  təcili 

müayinə, müdaxilə edirlər və sonrakı yardımın göstərilməsi üçün 

xəstəni müvafiq psixiatriya müəssisələrinə göndərilməsini / 

daşınmasını həyata keçirirlər. İdeal halda, təcili yardımın psixiatriya 

briqadası  tərəfindən göstərilən xidmət  şizofreniyalı  xəstələrin 

hospitalizasiyasının qarşısını almalıdır. 

6.

 



Mənzil ilə təmin etmə üzrə sosial xidmətlər 

Mənzil ilə  təmin etmə üzrə sosial xidmətlər qohumluq sosial 

əlaqələri itirmiş və/və ya mənzil problemləri olan xəstələrə yardımın 

vacib komponentidir. Bu növ yardıma özünəxidmət (özünəqulluq) 

vərdişlərini itirmiş  və daimi qulluğa ehtiyacı olan xəstələrin 

uzunmüddətli hospitalizasiyası üçün nəzərdə tutulan müəssisələr 

(əlillər evi, internatlar, şəfqət evləri) aiddir.  Stasionardan çıxan lakin 

cəmiyyətdə müstəqil yaşamaq qabiliyyətlərini bərpa etməyən 

xəstələrin müvəqqəti yaşamasını təmin edən “yarıyolda evlər” (kiçik 

yataqxanalar)  adlanan mənzillər digər növə aiddir. Üçüncü növ - 

nəzarət olunan mənzillərdir. Burada xəstələrə müstəqil yaşamaq və 

məişət problemlərinin həllinə kömək edən sosial xidmətlər  

göstərməklə, onları mənzil sahəsi ilə təmin etmək  nəzərdə tutulur. 

7.

 



Reabilitasiya mərkəzləri 

Əmək və sosial reabilitasiya sahəsində xidmətlər göstərən icma 

müəssisələrdir. Bu müəssisələr pasiyentin müəyyən tələbatlarına 

ünvanlanmış müxtəlif proqramları  həyata keçirirlər. Göstərilən 

proqramlara həyat qabiliyyətlərinin təlimi,  əmək terapiyası, 

artterapiya, peşə  təlimi, qarşılıqlı yardım qrupları, pasiyentlərin 

asudə vaxtının təşkili aid ola bilər. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 32

Ədəbiyyat:  

1.

 



American Psychiatric Association. Practice guideline for the 

treatment of patients with schizophrenia, Second Edition 

Washington DC 2000, 2004 

2.

 



Canadian Psychiatric Association Clinical practice Guidelines on 

treatment of schizophrenia. The Canadian Journal of Psychiatry vol. 

50, supplement 1, 2005 

3.

 



National Institute for Health and Clinical Excellence: Clinical 

Guideline (updated): Schizophrenia: core interventions in the 

treatment and management of schizophrenia in primary and 

secondary care March 2009 

4.

 

Royal Australian and New Zealand College of Psychiatrists: 



Clinical Practice Guidelines for the treatment of schizophrenia and 

related disorders. Australian and New Zealand Journal of 

Psychiatry 2005, 39:1-30 

5.

 



Royal College of Psychiatrists Consensus statement on high-dose 

antipsychotic medication, Council Report CR138, May 2006 

6.

 

Scottish Intercollegiate Guidelines Network. Psychosocial 



interventions in the management of schizophrenia. National 

Clinical Guideline, SIGN Publication No 30, October 1998  

7.

 

Shader R.I. Manual Psychiatric Therapeutics, Little, Brown and Co 



Boston, New York, Toronto, London 1994 

8.

 



World Health Organization International Classification of Mental 

and Behavioral Disorders: Clinical Descriptions and Diagnostic 

Guidelines, ICD -10 1992 Geneva  

9.

 



World Psychiatric Association Series Evidence and Experience in 

Psychiatry vol.1 Schizophrenia. Ed. by  M. Maj, N. Sartorius, 1999, 

Wiley, Chichester: 

10.


 

World Federation of Societies of Biological Psychiatry (WFSBP) 

Guidelines for Biological Treatment of Schizophrenia, Part 1: 

Acute treatment of schizophrenia, The World Journal of Biological 

Psychiatry, 2005; 6(3): 132-191 

11.


 

World Federation of Societies of Biological Psychiatry (WFSBP) 

Guidelines for Biological Treatment of Schizophrenia, Part 2: 

Long-term treatment of schizophrenia, The World Journal of 

Biological Psychiatry, 2006; 7(1): 5_/40 

12.


 

N.Ə.  Əliyev, F.İ. Məmmədova, M.Z. Sultanov Əsas Psixiatrik 

Reytinq (Psixometrik) Cədvəllərinin Toplumu Bakı, 2009 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 33

Əlavə 1  

POZİTİV VƏ NEQATİV SİNDROMLAR CƏDVƏLİ 

(PANSS) 

Xəstənin Adı _____________________________ 

Amb. Kartasının / xəstəlik tarixinin №_________ 

 

Müalicədən 



qabaq 

1-ci təkrar 

müayinə 

2-ci təkrar 

müayinə 

ƏLAMƏTLƏR 

Tarix_________ Tarix_________ Tarix_________ 



POZİTİV SİMPTOMLAR CƏDVƏLİ (P) 

1. Sayıqlama 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

2. Təfəkkürün 



pozuntuları 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

3. Hallüsinator davranış 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

4. Oyanıq hal  



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

5. Özünüböyütmə  



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

6. Şübhələnmə/təqib 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

7. Düşmənçilik  



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

Produktiv əlamətlərin 

ağırlığının 

qiymətləndirməsi 

 

 



 

NEQATİV SİMPTOMLAR CƏDVƏLİ (N) 

1. Affektin kütlənməsi  0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

2. Emosional aralaşma 0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

3. Zəif (təmas) 

0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

4. Passiv/apatik sosial 

aralaşma 

0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

5. Mücərrədləşdirmə 

pozuntuları 

0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

6. Nitqin spontanlığı 

və səlisliyin 

çatışmamazlığı 

0  1  2  3  4  5  6 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

7. Təfəkkürün 

stereotipiyası  

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

Neqativ əlamətlərin 

ağırlığının 

qiymətləndirməsi 

 

 



 

Kompozit İndeksi 

pozitiv əlamətlər – (minus) neqativ əlamətlər 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır



 34

 

ÜMUMİ PSİXOPATOLOGİYA CƏDVƏLİ (G) 

1. Somatik 

narahatçılıq 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

2. Təşviş 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

3. Günah hissi 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

4. Gərginlik  



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

5. Manerlik və poza 



almaq 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

6. Depressiya 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

7. Motor 



fəaliyyətinin 

ləngiməsi 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

8. Əməkdaşlığa 



qapalılıq 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

9. Fikirlərin qeyri-adi 



məzmunu 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

10. Bələdliyin 



pozulması  

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

11. Diqqətin 



pozulması 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

12. Qavramanın və 



tənqidin pozulması  

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

13. İradə pozuntuları 



0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

14. İmpulsiv davranış 



(Təcavüzkarlıq) 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

15. Psixi təəssüratlara 



qapanma  

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

16. Aktiv sosial 



uzaqlaşma 

0  1  2  3  4  5  6

 

0  1  2  3  4  5  6



 

0  1  2  3  4  5  6

 

Digər psixi 

pozuntuların 

ağırlığının 

qiymətləndirməsi 

 

 



 

 

Əlamətlərin ağırlığı 6 ballı cədvəllə qiymətləndirilir.  



Yoxdur – 0, Cüzi ifadə olunmuş – 1, Yüngül  – 2, Orta – 3,  

Əhəmiyyətli dərəcədə ifadə olunmuş – 4, Ağır – 5,  

Kəskin dərəcədə ifadə olunmuş – 6 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 35

Əlavə 2

 

Şizofreniyanın müalicəsində istifadə edilən  

antipsixotik dərman vasitələri 

Dərman 

vasitəsinin adı 

Buraxılış 

forması 

Başlanğıc 

doza 

(mq/gün) 

Adi doza 

(mq/gün) 

Dəstəkedici 

doza 

(mq/gün) 

Atipik antipsixotik vasitələr 

Risperidone  

(RİSPOLEPT, 

RİSPERDAL 

KONSTA) 

Tablet 2 mq, 

Flakonda   

30 ml daxilə 

qəbul edilən 

məhlul        

1 mg/ml,  

Ampul 


(prolonq    

25 mq/2 ml) 

1-2 mq 

3-6 mq 


3-6 mq 

Olanzapine  

(ROKSİZAPİN) 

Tablet 5 mg, 

10 mq  

5-10 mq 


5-20 mq 

10-20 mq 

Ziprasidone 

(ZELDOKS) 

Kapsul 40 mq, 

60 mq, 80 mq 

40 mq 

80-160 


mq 

80-160    

mq 

Paliperidone  



(İNVEQA) 

Tablet 6 mq  3-6 mq 

6 mq 

6 mq 


Clozapine  

(LEPONEKS,  

AZALEPTİN) 

Tablet 25 mq, 

100 mq  

12,5-25 


mq 

200-450 


mq 

200- 600 

mq 

Sertindole  



(SERDOLEKT) 

Tablet 4 mq,   

12 mq, 16 mq 

4-8 mq 


16 -20 mq  12 mq 

Ənənəvi neyroleptik dərman vasitələri 

Chlorpromazine  

(AMİNAZİN) 

 

Tablet 5 mg,   



50 mq, 100 mq, 

Ampul       

50 mq/2 ml  

50-100 


mq 

300-1000 

mq 

300-600  



mq 

Levomepromazine  

(TİZERSİN) 

Tablet 25 mq, 

Ampul          

25 mq/ml  

25-50   

mq 


75-150 

mq 


50-75       

mq 


Trifluoperazine  

(STELAZİN, 

TRİFTAZİN) 

Tablet 5 mq   5-10 mq 

15-50 mq  5-10 mq 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 36

Fluphenazine 

deconoate  

(MODİTEN 

DEPO) 

Ampul 


(prolonq    

25 mg/ml) 

0,4-10 mq  10-20 mq  2,5-15 mq 

Haloperidol  

(HALOPERİDOL, 

HALOPERİDOL 

FORTE, 

HALOPERİDOL 



DEKANOAT) 

Tablet 1,5 mq, 

Ampula 5 

mq/ml  


Tablet 5 mq  

Ampul 


(prolonq)    

50 mq/ml  

1-10 mq 

5-20 mq 


5-10 mq 

Periciazine  

(NEULEPTİL) 

Kapsula    

10 mq  

Daxilə qəbul 



edilən məhlul 

4% 125 ml 

flakon 

5 mq 


20-30 mq  10-20 mq 

Flupentixol  

(FLUANKSOL  

FLUANKSOL 

DEPO) 

Tablet      



0,5 mq, 5 mq, 

Ampul 


(prolonq)   

20 mq/ml 

2-10 mq 

10-20 mq  3-15 mq 

Zuclopenthixol  

(KLOPİKSOL 

KLOPİKSOL-

AKUFAZ 


KLOPİKSOL 

DEPO) 


Tablet 2 mq, 

10 mq  


Ampul 

(prolonq)  

50 mq/ml 

Ampul 


(prolonq) 

200 mq/ml  

2-5 mq 

20-50 mq  2-25 mq 



Chlorprothixene  

(TRUKSAL) 

Tablet 25 mq, 

50 mq  


25 mq 

50-150 


mq 

25-75      

mq 

 

 

 

 

 

 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 37

Əlavə 3 

Antipsixotik dərman vasitələrinin əlavə təsirləri  

Əlavə təsir Təsvir edilməsi Müdaxilə 

Antihistamin təsir (H

B

1

B

 

reseptorlarının 

blokadası) 

Həddindən artıq 

tormozlanma, 

yuxuculluq, koqnitiv 

funksiyaların 

pisləşməsi 

Dərman vasitəsinin 

dozasının azaldılması 

Digər vasitələrlə əvəz 

edilməsi 



Antiadrenergik təsir 

B

1

B

-adrenoreseptorların 

blokadası) 

Ortostatik hipotoniya 

Birdən ayağa 

qalxmadan çəkinmək, 

AT monitorinqi, ağır 

hallarda noradrenalin 



Ekstrapiramid 

pozuntular 

Kəskin distoniya 

Ənsə, ağız, saya 

əzələlərin və gövdə 

əzələlərinin spazması 

Diphenhydramine 

(dimedrol) 25-50 mq 

Biperiden 2-4 mq ə/d 

Akatiziya 

Hövsələsizlik, daimi 

yerimə  

Propranolol 20-80 mq 

Diazepam 5 mq ə/d 

Parkinsonizm 

Hipokineziya, əzələ 

tonusunun artması, 

sakitlik tremoru 

Trihexyphenidil 2-6 

mq/gün 


Tardiv (gecikmiş) 

diskineziya 

Dil və üz 

hiperkinezləri, boyun 

və gövdə 

hiperkinezləri, 

ətrafların 

xoreyayabənzər 

hiperkinezləri 

ƏN kəsmək və AA 

keçmək  


Kardiotoksik təsir 

QT intervalının 

uzanması,  

səyrici mədəcik 

aritmiyası, 

piruent taxikardiya 

Digər dərman 

vasitəsilə əvəz etmək 

Kalium vasitələrini 

təyin etmək 



M-xolinoblokadaedici 

təsir 

Ağızda quruluq, 

sidiyin ləngiməsi, 

bağırsaq atoniyası, 

qlaukomanın 

kəskinləşməsi 

Digər dərman 

vasitəsilə əvəz etmək 

 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır

 38

Leykopeniya və 

aqranulositoz 

Leykositlərin ümumi 

miqdarının 

3000/mm


P

3

P



-dən aşağı 

və neytrofillərin isə 

1500/mm

P

3



P

-dən aşağı 

düşməsi, kəskin 

faringit, naməlum 

mənşəli qızdırma, 

miokarditlər, 

kardiomiopatiya 

Klozapinin qəbulu 

zamanı 

leykoformulanın 



monitorinqi 

Leykositlərin miqdarı 

azaldıqda vasitənin 

dərhal kəsilməsi və 

antibiotikoterapiya 

Çəki artımı və 

piylənmə 

İştahanın yüksəlməsi, 

bədən kütləsinin 

artması, daha çox AA 

qəbulu ilə əlaqədardır 

Pəhriz, müalicə bədən 

tərbiyəsi, 

normotimiklər və/və ya 

antidepressantlarla 

kombinasiya 



Qlükoza mübadiləsinin 

pozulması 

Hiperqlikemiya, I tip 

diabetin kəskinləşməsi, 

II tip diabetin əmələ 

gəlməsi, diabetik 

ketoasidoz  

Digər dərman 

vasitəsilə əvəz etmək 



Piy mübadiləsinin 

pozulması  

Lipidlərin miqdarının 

artması 

Digər dərman 

vasitəsilə əvəz etmək, 

pəhriz 


Endokrin pozuntular 

Praliktinin 

səviyyəsinin artması 

Cinsi disfunksiya 

Menstruasiya 

(aybaşı) tsiklinin 

pozulması, qalaktoreya 

Digər dərman 

vasitəsilə əvəz etmək 

Cinsi aktivliyin 

monitorinqi 

Neyroleptik disforiya 

Ədavət, müalicədən 

imtina etmək, intihar 

davranışları 

AA ilə terapiyaya 

keçmək 


Bədxassəli neyroleptik 

sindrom 

Əzələlərin rigidliyi, 

taxikardiya, 

hipertermiya, 

düşüncənin 

pozulması, 

kreatinkinazanın 

səviyyəsinin 

yüksəlməsi 

Təcili antipsixotik 

dərman vasitələrini  

kəsmək. Dantrolene 

2,5 mq/kq təyin etmək 

Bromkriptine, 

Amantadine 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır


 39

Əlavə 4 

T

Müalicə alqoritmi 



 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır

Document Outline

  • Shizofreniya.jpg
  • 31 Sizofreniya A52.pdf

Yüklə 1,73 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin