Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

((qöntürmək . köndürmək. qolğırmaq. qalatmaq. xalatmaq). könləmək. könülləmək. istəmək. soramaq. sordamaq. sordırmaq. tələb, təqaza edmək. (qoldamaq.

könüllənmək . ürəyi qızmaq. düşünüb tutunmaq.

könüşmək . köynüşmək. küynüşmək. 1. rahatlanmaq. dinclik duyunmaq. - belə bizə gələndə eygilənin, köynüşün, rahat olun. 1.küyənişmək. sevinişmək. şadlanmaq. zövq almaq. şovqulanmaq. 1. qoynuşmaq. girişmək. verilmək. vurulmaq. məftun olmaq. - birbirinə könüşüb geddilər. 1. qınışmaq. qıynışmaq. birbirinə, nərsiyə sıxnışmaq, nərsənin qınıa girmək.
- neylirəm işə könüşmür: könül vermir.

könüşmək . sevişmək. birbirin sevmək. birbirinə könül vermək.

köpcəmək . püggəmək. börüemək. şişmək. şişilmək (işinmək). pilənmək. süflənmək. poflanmaq.

köpcük . hörgüc. (kuhan).

köpəz . 1.kövəz. içi kov, boş. 1.pambığ.
- köpəz tovar köpəz dəli. köpəz boğa. pəhləvan pəmbə.

köpəzlik . qopazlıq. na sipaslıq. na şükürlük. qədir bilməzlik.

köprü . kövrü. burnun dikə sümüyü.

köpüşmək . yumaşmaq. tikmək.

köpüt . 1.çox pis. vəxim. 1. şişik. - köpüt söz: yekə, ağır söz.

kösəşmək . köksəşmək. könülləmək. istəmək. arzılamaq.

kösgük . kösgük. (< çök. köç). 1.qorxudub köçürən, qaçıran. köquşquq. (quş qovan). qorxuluq. abağı. qopağı. qomacı. mətərsək. 1. gözlük. ağıgözdən, pisgözdən, bəd nəzərdən qonunma üçün işlənən nərsə. - uşağın kösgüyü itib.
- alın arslan tutar, gücün kösgük tutmaz.

köstək . çöztək. çözgüt. göztək. gözgüt. göz göz, baca baca tikələrin birbirinə keçirilməsindən toxunan bağ. zəncir.

köşünmək . köçünmək. keşinmək. keçinmək. 1. qaçıb gizlənmək. qaçınmaq. - borclu borcludan köşünür. 1. yer dəğişmək. bir yerdən bir yerə gedinmək. - kölgədən günə köşündü.

köşürmək_ka . <> keçirmək. köçürmək. örtmək. qapatmaq. gizləmək

kul (fırans) . cold (ingilis).

kullanım . işlənim. məsrəf.

kur muş . < kov siçan. dağ siçanı. köstəbək. yer altda kövül, yolağlarda yaşayan siçan türü.

külək . < kükrək.

küləmək . quylamaq

külü soyuğ . könlü soyuğ: könüldən sevməyən.

küp yaraq . coşun. qalxan. zireh.

küpən . kipən. (< küpləmək. kipləmək.). nərsənin durumun bərkitmə üçün alt, ilk qatına, təməlinə salınan, qoyulan nərsə. 1. kilim. qalın gecim. geycim. 1. qalın. kəbin. cehiz.1.

küpük . (qopuq: şişk). iki qat parçanın arasına qırxım, pambıq qoyaraq tikilmiş olan.

kür . gur. gür. güc. gürbət. gürmət. gurmat. gurbat. iyid. ürəkli. bağırlı. bağlavan. pəhləvan. - kür ər: iyid kişi. - kür ol, küpür (məğrur) yox. - kür olsa kişi, küplükdür işi. - kim kür olsa, küpür olur.

kürəc . kürəc. küləc. kompiresör.

kürəmək . qaçmaq.

kürəmək_ka . qaçmaq. yeri eşmək

kürəşmək . daşası dolmaq. - göllər çaylar kürəşdi.

kürgək . kürək. (< sürgək).

kürk . qocuq.

kürmək . kürmək. hürmək.

kürüggə göyə tükürük, topsa üzdə düşürak. (sağur göyə sağuruq, topla üzdə yoğuruq (göyə tüpürsən, ondan yoğurun, onun yoğrulmuşun üzündə yığarsan).

kürüləmək . kürükləmək. kürəkləmək. küləkləmək. küləkimək. yeli, havanı qoğmaq. - tüpən qarı kürülədi: gur yel qarı süpütləyib qaldırdı.

küsürmək . küsürümək. köstəkləmək. keşənləmək. kəşənləmək. (? tusamaq. tüsərmək. tutdurmaq).
küsrük tüşək: (< küsür düşük: kütrük düşük. kütük düşük. ip kimi köçürən, bağlayan, tutan arac). bıxov tıxov. zənci o bənd.

küt . küt. kit. çətin. buruşuq. burnaş. daltuq. dartuq. quyqar. çalbağ (dərhəm bərhəm) - kütdüğün: kütsoru: çözülməsi çətin düğüm.

kütünmək . kükünmək. kütəgünmək. kehəlmək. kehimək. tutmaz, durmazlığa gəlmək. - əl ayağım yeriməkdən kütünmuş (boşalmış. bükülmüş. çalınmış).

küvrə . küvrə. küvər. çürümüş gövdədən qalan qalıntı.

küyüc . küyüc. gurnağuz. gurağuz. gurnac. gurçanağ. çağçanağ. (səs çanağı). alpağuz (alpaz. (alp: uca) ). çalçanağ.(savqac. sözçü. ispiker. e'lan edən.) bülənd qu.

q . kırtık. kirtik

q . qazıratlamaq. qazralamaq. qazraşlamaq.((qazavatlamaq: sındırıtlamaq. qırıstlamaq. qırıntılamaq. qıyıntılamaq. qıynıtlamaq. gircikləmək. gizirləmək. qırcıqlamaq. qırqımlamaq. qığqımlamaq. tökrütləmək. çöpürləmək. aşqallamaq. gövüdləmək. göyüdləmək. : qazuratmaq. qazuratlamaq. qazuratdan çıxarmaq. aşqaldan, sipirdən, süpürdən, zibildən arıtlamaq. arçamaq. arçılamaq.

q . o değildən: elə bil o deyir. bilməzlənərək. üstələnməyərək.

q . savır. sürür.

qab . məhfəzə.

qab . yer ölçüsü.

qabab . - kabab olmaq: qabrulmaq. qavrulmaq.

qabaq gələn . - qabağ gələn: qabağa gələn: yolğunan. yolğuşan. raslanan. ucralan. tuşlanan. - qabağ gələn birinə sordu.

qabaq . aln. alın. - daş qabağıma dəğdi.

qabaqardan . qabağardan. qalayçı. qəleyçi.

qabaqçıl . yenilikçi. öncü. önən. (önğən). önçü. öngür. öğən. oğuncu. qoğuncu. uyançı. üyənçi. cilovçu. cilovdar. tutaqçı. kösəmən. köçəmən. aparıcı. aparan. sürücü. avanqard. pişkisvət.

qabaqlıq . alna bağlanan quşaq. ləçək. alınçək.

qabala . 1. geyimləri şax, bərk, durumlu saxlamaq üçün içlərinə qoyulan dəmirdən ağacdan qəmə, mil, tikə. 1. takoz. yekə, ağac çivi.

qabala . qəbələ. istikana oxşar alma çeşiti.

qabalağlamaq . qabalağlamaq. cücərmək. gövərmək. göğərmək. göyərmək. - tuxum qabalağlayır, sonra yığılır qola, bir qarış qol sürür çiçəkləyir.

qabalaq . qabalağ. cücərti.

qabalmaq . qapalmaq. qamalmaq. qavalmaq. tutulmaq. - qamuğ (qapuğ. tamam) ölkə pozuqluğla (fəsadla) qamaldı.

qabar . yoğun qarqı, qamış.

qabarcığ . hubab.

qabartın . yoğun. kök. pota.

qabartma . abartma. bərcəstə. bərcəsdə. qoyma. qopma. (# oyma).

qabayoğurt . yalançı batur, pəhləvan. ləpəçi. lapaçı. pəhləvan pəmbə. pəhləvan pənbə.

qabbağ . ğəbğəb.

qabcaq . qovcaq. qovşaq. neçə nərsənin çatışan yeri.

qabı . (q <> y. yapı). qablıq. örtük.- ayağqabı. -

qabiliyyət . sığım. sığa. sındal. qapsam. yarar. yaral. yarqa. yarqal. fərə. bacarıq. başarıq. başarıqlıq. bacarıqlıq. törgən. törgənlik. törəkən. törəkənlik. osmanlıq. ötmənlik. ötəmənlik.
((qabiliyyətsiz: sığasız. sındalsız. qapsamsız. yararsız. yaralsız. yarqasız. yarqalsız. yaramaz. kolavan. qolaybanı. qurata. yarqamaz. fərəməz. fərəsiz. bacarıqsız. başarıqsız. bacarıqsız. törgəsiz. törəksiz.
((qabiliyyətli: sığalı. sındallı. qapsamlı. yararlı. yarallı. yarqalı. yarqallı. fərəli. çaçur. iti. sivir. bacarıqlı. başarıqlı. törgən. törəkən. osman. ötmən. ötəmən. küpərimli. güpərimli. kipərimli. güpərim. göyçək.
((qabiliyyətsiz: qapsamsız. oysanasız. ovsanasız. osanasız.

qabılmaq . qapılmaq. qamılmaq. musadirə olmaq. - malının üçdən biri qapıldı.

qabırqa . dama sərilən saxsı tikələri.

qabırqalamaq . qapırqalamaq. çatını, damı döşəmək üçün kirişləmək, ağaclamaq, taxdalamaq.

qabırqası qalın oldu, qaynanası qayın (qıyın) oldu. .

qabqarıq . 1. bağlı. qutu. bəsdə. bəstə. 1. qutulama. qaplama. bəsdə bətlik 1. qablaşdırılmış, qutuclaşdırılmış, qutcutulmuş, qutulanmış, küpdərilmiş, bəstə bətlik (bəsdə bəndlik. ), olunmuş nərsələr. - qabqarıqları gətirin aravaya yığın.

qabqarıqlamaq . qabqarlamaq. qabqarmaq. qablamaq. qablatmaq. 1. bağlı yapmaq. paketləmək. qablaşdırmaq. qutulamaq. qutucumaq. bəsdələmək. bəstələmək. 1. üz çəkmək. - yeni qablanmış yatağ qoşuları, yorqan döşək.

qablama . çalkeçit. salkeçit. ərkək maya. ərkək dişi.

qablamaqazan . qaplamaqazan. qapaqlı böyük qazan.

qablanıtmaq . qaplanıtmaq. korsulamaq. korsulatmaq. üzü üsdə yıxmaq.

qablanmaq . qaplanmaq. qapaqlanmaq. güpmək. küpmək. korsulmaq. üzü üsdə yıxılmaq.

qablıq . iğnə sancılan köpcək, yastıqca.

qablıq . qavlıq. (kavır). nərsəni qoruyan qab, örtük.

qac . <> ac. - qısqac: qasac. - sıxqac: sıxac.

qacalamaq . qabcalamaq. qaba qoymaq

qacınmaq . qacışmaq. qacığmaq. acınmaq. acışmaq. acığmaq. qağuşmaq. (qoğruşmaq). qızışmaq. hirslənmək. (qacım. qaşım. qıcın. qıycın > xəşm).

qaç qat . neçə qat.

qaça . qayça. qaçça. qaçal. qaza. iti, çapıq qaçma, qoşma. fərar.

qaçac . 1. işdən qaçan. götü boş. 1.qorxaq. (# qoşac. qoçağ: irgit. cəsur).

qaçac .bir yerdə aralıq işlərin görən işçi.

qaçalamaq . qayçalamaq. qaççalamaq. qaçalamaq. qazalamaq. iti, çapıq qaçmaq, qoşmaq. fərar edmək.
- qaçalatmaq:

qaçamaq . 1. arada sırada. - qaçamaq bir siqara çəkir. 1. sığıncaq. sığınaq. kürnüc. küsnüc. yapınca. qapınca. günəlgə. daldalanc. daldalancaq. duldalanc. duldalancaq. könəlgə. çönəlgə. dönəlgə. daldalancaq. daldalanacaq. qoruncaq. qoza. kovza. kovaz. qorlam. qorlan. qorunaq. qoltuq. duruğ. məlcə'. pənahqah. - yağı yağır bir könəlgə tapaq.
- qorunaqlı: qoruyucu netəliyi olan.

qaçamaq . 1. gizli yol. (zir zəmini). 1. qaçmaq yolu.

qaçamaq . qaçamıq. 1. arasıra (arada sırada. ), hərdən bir yapılıb xoşlanmıyan, bəğənilməyən iş. - qaçamaq bir siqara çəkir. 1. qaçılacaq, sığınacaq yer. sığınaq. qorunaq. könəlgə. çönəlgə. dönəlgə. daldalancaq. daldalanacaq. sığınaq. məlcə'. 1. qaçına. qaçınıq. qoruncaq. qoza. kovza. kovaz. qorlam. qorlan. barınaq. barnaq. tənəkə. yapınca. qapınca. kürnüc. küsnüc. qoltuq. sınğır. singir. duruğ. pənahqah. 1. qaçına. qaçınıq. küməs. nin. 1. çöldə, yol olan ağıl, yamlıq, düşərgə. 1. dal qapı. gizli qapı. 1. qaşamıq. pəkməzlə (doşabla. ), unla yapılan yemək.
- qaçamaq yapmaq: 1. ər arvaddan biri, o birini aldatmaq. 1. gözdən qaçaraq, gizlicə nərsəni yapınmaq.

qaçamıq . qaçaqçı. gizli iş yapan, işləyən.

qaçan qurtuldu, duran tutuldu.

qaçan . gəzən. keçən. ötəçi. səyyah

qaçanı tutur, qalanı (duranı) qoğur (vurur). qaçanı tutur, duranı vurur.

qaçıq . 1. qaşıq. balaxana. 1. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. qoruq. qort. qorma. qoltuq. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. küsənc. xəlvət yer. 1. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. daldalıq. özbaşlıq > özbaşıq. təklənmə yeri. qapalıq. qoruq. qort. qorma. qoltuq. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. xəlvətqah. 1. daldalıq. dalı həyət. 1. ucqar. uzqar. 1. qaçı. bir yanı qırıq, qaçmış, çarpılmış, sınıq. yarçıq. yarşıq. yarıq. çarpıq. çarşıq. - qaçıq saxsı, istəkan. 1. hörgüsü, ilməyi qaçmış, çözülmüş, açılmış. - qaçıq, köhnə köynəklərin dəğəri çox düşükdür. - qaçıq qablar. - on boşqabdan ikisi qaçıqdı. 1. başdan qaçıq. başsız. dəlişman. dəlisim. 1. qaçı. sapa. sapıq. sapız. çaşıq. cayıq. çaşmış. yavıq. azqın. azmış. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. kovan. çarpıq. çalpıq. çərpik. azıq. münhərif. - qaçıq öz: uyqaz (uyqun olmayan). ortamdan asılı olaraq, ağacın öz ortasından əğrik oluşması. 1. qaçı. sapıq. sapız. çaşıq. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. qısır. qıs. suç. pozac. qırıq. kovan. qaym. qayış. züvüş. züvmə. sürüş. sürüşmə. yanılma. yanılış. bələş. bulaş. bunaş. xəta. 1. qaçrıq. qaçırıq. birdən başlayan, tutan tufan, güclü yel. fırtına. bora. boran. bura. buran. dalqat. dalqaş. dalqum. 1. qızdırbas. qısdırbas. tələsik. çalbasıq. çalbaşıq. qoparıq. qoparaq. qoğraq. qoğaraq. qıvraq. qıvırcan. qıvırqan. ivəcik. iztirari. - bir az, bir çıpıt para qırağ qoyub, qaçıq durum üçün saxla. 1. qaçqın. qaçağıc. qaçağan. fərari. 7. oynaq. əkləm. qoşuq. qoşuc. qoşuc. qoşuntu. qatqı. zəmimə. əlavə. - qaçıqlı qazetə: hərçağın zəmiməsi olan güncə, jurnal, ruznamə. - qazetənin bu sayı qaçıqsızdır. - bu kitabın qaçığı harda. 1. qaçıntı. qaçaq. qaşaq. süzüntü. sızıntı. sızıt. süzüt. süzmə. sızma. 1. geçik. çəkit. çəqət. çərqət. uzun çərqət çeşiti. (1. ənsədə saçların altından keçirib, təpədə düğünlənən çərqətin durumu. 1. çənənin altından keçirib, təpədə düğünlənən çərqətin durumu. 1. qulaqların üstündən başı sarıb gəlib alında düğünlənən çərqətin durumu.

qaçıq . qaçaq. fərari.

qaçıqlıq . tutunmazlıq. ələ gəlməzlik.

qaçınmaq . yük altdan qaçmaq. sıvışmaq.

qaçır . dik cızğı, xətt. (yasır: yassı cızğı, xətt).

qaçırma . 1. qaçırılmış olan. qaçaq. 1. əldən qoyma. bıraxma. itirmə. yararlanamama. 1. çaşma. dəlirmə. alqınma. 1. kırıxma. çaşma. yanılma. - ağız qaçırmaları. - çap qaçırması. 1. (?) kinyə. - qaçırmalı sözlər, baxılar. - qaçırmadan doğrusun, düzün söyləmək. - qaçırmaları heç bəğənmirəm. 1. gizli keçirmə. gümrük vermədən keçirmə. - qaçırma mal ucuz çıxır. 1. buyuq. buruq. pas. pas vermə. - bizim işi bu ona, o buna qaçırır. - qaçıra qaçıra işimizi burda saçlayıblar. 1. nərsədən geri yaxud iləri düşüb ayrılma. bir işi çağında yapamama. nərsiyə yetişəməmə. - davamın sıraqın (novbətin). qaçırdım. - arabanı qaçırdım. - tireni qaçırdıq. - girişdə elə güclü yedik ki, şam yeməyin qaçırdıq. - ələ düşəni, havada ki quş üçün qaçırma. - gənc gözəlliyin qaçırdıq: ondan yararlanamadıq. 1. gizlətmə. saxlatma. göstərməmə. - öz bacısın məndən qaçırır. - özünü bilmirəm nə sanır ki, hamıdan belə qaçırır. 1. bara qoyma. - genə nə qaçırdın, ona toxundun. 1. kırıxmaqdan, bacarıqsızlıqdan bir qaçığa, üzüyə, zərərə yol vermə. - pıçağı qaçırıb, əlimi kəsdim. 1. özün saxlayamayıb, batırma. - tumamanına qaçırdı. 1. sızdırma. suzdürmə. - çaxmaq qaz qaçırır. - lülə su qaçırır. 1. sovama. savama. sovğama. savğama. sovayış. savayış. sovğayış. savğayış. xərcləmə. sərf edmə. - cibindəki paranı artığına qaçırma. 1. yasadışı çalışma. qara çalışma. - uyuşdurucu, qondarı (qondarma. düzməcə). ürünlər qaçırmaq. 1. gizlicə aşırma, götürmə, aparma. çalma. çalırlama. oğurlama. - mıncıq olsa qaçılır, noğul olsa saçılır. (mıncıq: dəğərli daş, nərsə). 1. güclə yanında götürmə. - qız qaçırma 1. qoğma. sındırma. - yarşıqların (rəqiblərin). qaçırdı.
- keçilərin qaçırma: başını oynatma. çıldırma.
- ölçüyü, sınırı qıyratı qaçırma, aşma: artığına gedmə. - doyirəm yemirəm, yeməyə oturubda qaçırıram. - içgini qaçırma. - çoxda bil, artığına qaçırma. - çox bilsəndə, danışığıvı qaçırma.

qaçırmaq . qoğurmaq. qoğalamaq.

qaçış . qaçma. fərar.



qaçıt . fərar. fərari.

qaçlı . qaçalı. neçəli. 1. kaçınçı. neçənci. hançı sayıdan. sayısı kaç. neçə nümrəli. - kaçlı qarandaş istirsiz. - kaçlı qatta otururusuz. 1. bir olayın hançı çağda, ildə olmasını bəlirtmək üçün işlənir. - (kaçlı: neçə yaşlı. neçə illi. - kaçlısız: yaşız neçədir. hançı il doğumusuz. - kaçlılar gələnməzlər: neçə yaşlılar. - kaçlılardan söz gedir. - bu uşağ kaçlı: hançı il doğumudur. - kaçlı qızdır: neçə yaşlı qızdır. - kaçlı kişiydi: neçə yaşlı kişiydi. - kaçlısındadır: kaçlıdır: kaçındadır: neçəsindədir. - kaçlızda ev qurdunuz. - kaçlı kaçlı kaçlı). - kaçlı
- kaçlı qat: kaç qatlı. - mən otuz yaşlıyım, sən kaçlısın.

qaçlıq . kaçlıq. kaçalıq. 1. neçəlik. nə ölçüdə, dərcədə, oranda, qıyratda. sayıda. sanada. nümrədə. şumarədə. - kaçalıq paket istərsiz. kaçalıq başmaq geyirsiz. - kaçlıq içgidir. 1. neçəlik. nə dəğərdə, ağırda, qanada, dəğişdə, qiymətdə, bahalıqda olmaqlıq. - kaçalıq paltar istirsiz. - kaçlığın bilməm, yalnız çox iyidir. 1. qaçmalıq. qıvıq. qıvrıq. tezlik. irlik. erlik. təlsik. tələsik. qızdırbas. qısdırbas. ivəlik. evlik. qoparıq. qoparaq. qoğraq. qoğaraq. qıvraq. ürjans. forilik.

qaçmağa qoymaz, gerinməyə (geri çönməyə) bıraxır.

qaçmaq . - azlığı, aclığı qaçmamaq: qanıqmamaq. doymamaq. - çox işdim, yanıqlığım qaçmadı.

qaçrışmaq . qoğruşmaq. birbirin qaçırtmaq, qoğdurmaq. - gün tün gscə gündüz qaçruşar.

qaçsa sağış sevnəlim . kədər gedsə sevinirim.

qaçtın . güclə qaçırılmış olan

qadağa . keşik. çəkiş. yasaq. mən' olmuş.

qadağatmaq . qondağatmaq. qondurtmaq. oturtmaq.

qadamaq . qalamaq.

qadır . qasıq. qasaq. qasqıq. qatıq. rasa. - bu il qadır qış düşdü.

qafasın qapmaq

qağquğ . qağ quğ. qaz ötməsi.

qahr edmək . örsüləmək.

qaj . qac. tarlada şırımlar arasında qalmış çiğ topraq.

qaq . kitlik. sıxlıq. çətinlik. - qaq görüb kərkin (çadır) yığdı (yüdü).

qaq . qax. uzun, dar olan. - qaqburun: uzun, incə burun.

qaqa . ağabəy.

qaqa . qağa. 1. böyük qardaş. 1. sütqadaş. 1. (cocuq dilində). yumurta. 1. (cocuq dilində). yemiş. yeməli.

qaqac . 1. (cocuq dilində). qaqaş. pis. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. kötü. çök. çöküc. düşüc. alçaq. xıx. yeyiləz. yenməz. 1. kəsinə əkinin (kəsilmiş, biçilmiş əkinin). yerdə qalan kökləri. - oçul yavaş qaç, ayaqlarıva qaqac batar. 1. soğuqdan donmuş yaş bez. 1. qantırıq. qıntırıq. qanqız. qınqız. arıq. quru. qazıl. qazul. düşük. köfəki. kövəki. quranqaz. zayıf. 1. ağacqaqan. ağacdələn. 1. əzib, oğub, yoğurub, bükərək qurudulan gül, göy. 1. murabba.

qaqağu . qaqağu. qaqalu. taqağu. qaqalı, dimdik heyvanlara verilən ad. makiyan.

qaqal . qağal. qabıqlı cəviz.

qaqalanc olmaq . qaqalanmaq. qaqşılmaq. qaqşınmaq. qaqırlanmaq. qaqıtlanmaq. bir kimsə, nərsə xor göröümək. xorlanmaq. korlanmaq. alçatınmaq. pislənmək. kötülənmək. danlanmaq. qınanmaq.
((işlənməli qaqşınma. qaqşılıq. qaqşınış. qaqınış. qaqınıc. qaqırlınış. qaqrınış. qaqrınıc. qaqıtlanc. qaqıclamaq.
qaqalanc: qaqlanc. qaqalınc. qaqalış. qaqışınc. qaqşınc. qaqırlanc. qaqırınc. qaqrınc. qaqıtlanc. qaqıtınc. qaqtınc. 1. tərsəniş. çarpınış. çalpınış. tərs yanıt, sapağ, sapığ. tərs cəvab. tərsinə gediş. qarşı gəlmə. qarşınış. öcətlik. öcütlük. öcəşlik. öcüşlük. çəlişlik. muxalifət. ziddilik. 1. iliştiri. nəqd. tənqid. 1. qayğınc. qayğış. üzünc. üznüş. acınış. dərdiniş. tutunc. məlallanış. kədərləniş.
((qaqlamaq: qaqalamaq. 1. itmək. itələmək. təpmək. soxuşturmaq. sarsıtmaq. 1. sürəkli çəkiştirmək. sıx sıx, qıs qıs, qıy qıy çəkmək, dartmaq. 1. yermək. yergitmək. arxadan çəkişdirmək. qeybət, qiybət edmək. 1. dal ba dal, üst üstə çırpmaq, vurmaq, itmək, təpmək. - tikicilərin. dərzilərin barmaq ucları, qaqlamaqdan. dəlik deşik olmuş. 1. aldatmaq. pozuq, çorman, korman, pis mal satmaq. soxmaq, utdurmaq, basmaq, itmək, təpmək, qazıqlamaq. 1. (qaqıya. xıxa). batırmaq. bulamaq. bələmək. 1. (cocuq dilində). ən edmək. pisləmək. sıçmaq. sışmaq. 1. bir kimsəni, nərsəni xor görmək. xorlamaq. korlamaq. çorlamaq. alçatmaq. pisləmək. kötüləmək. danlamaq. qınamaq. gülgüləmək. dürtgüləmək. dürtgütmək. 1. toyuq yumurtlarkən qıt qıt edməsi. qaqanlamaq. qıqqıldamaq. 1. qapını çalmaq. döğmək. 1. çalqamaq. - yayıq qaqalamaq: tuluğ. nehrə döğmək. 1. bir konuda çox danışmaq, çox söz edmək.

qaqan . kəkən. qıraş. qıraç. qırac. qırıç. qıraşlıq. qıraçlıq. qıraclıq. qıraştıq. qıraçtıq. qıractıq. qırçallıq. qırçıllıq. qırqıra. daşlıq, qayalıq yer. oylum.

qaqan . qağan. haçan. - qağan gəldi.

qaqanışmaq . gəgənişmək. oyuşlamaq. oyquşlamaq. soxsunuşmaq. birbirin qorxutmaq, təhdidləmək.

qaqanq . kağanğ. kavanğ. kağalama, otalağlama işi.

qaqanlamaq . kağanlamaq. otalağlamaq. yabançı otlardan ayıqlamaq.

qaqar . qarqa. ağac çivi, mıx.

qaqat . qağat. qağda. qındır. qocabaşı. qocabaş. kətgüdə. kətxuda.

qaqatmaq . 1. danlamaq. gülgüləmək. 1. gücləmək. qısdırmaq. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq.

qaqcurtmaq . qaqcırtmaq. çaqcurtmaq. çaqcırtmaq.

qaqı . qaqay. böyük qardaş. dadaş.

qaqıc . qaqmıc. qaqa. qaqac.

qaqıl . kağıl. (< kav). bağ (ip) eşmədə işlənən yumşaq, əsnək söğüt qolu, dalı. - yaşlı savı qoyulmaz, kağıl bağı yozulmaz: yaşlılıların sözün sayılmasa olmaz (saymasan yaşamın güc keçər), söğüt dalından eşilən ip çətin çözülər.

qaqılıq . qağılıq. yumurta sarısı.

qaqınsamaq . qağınsamaq. sayınsızmaq. payınsamaq. narınsamaq. xor görmək. kiçimsəmək. önəm verməmək.

qaqır . - qağır qağır, yavaş yavaş danışmaq.

qaqır . qağır. qığır. 1. axar suların qayırdığı, sürüb gətirdiyi daş çanqıl, irili incəli qum. 1. qayır. bu daş çanqıl, qumdan oluşan ada.

qaqırmaq . qağırmaq. boğuq boğuq boğazdan səs çıxarmaq.

qaqırtaq . qaqırdaq. qığırdaq. 1. qaqır qaqır, qaqqıldaq səsi çıxaran. 1. çözürdək. çözürük. çözgürük. küsürük. əritilmiş iç, quyruq yağından arda qalan quru, qoğruq öznə, maddə. 1. sərt olmayan, yumşaq, əsnək, dayanıqlı olaraq bükülgən, damarsız toxu. ğuzruf. 1. göğüs boşluğun içərən qabırqa gəmikləri.

qaqırtlaq . qığırtlaq. qəgirtlək. qəmirtlək. 1. qırtlaq gəmiyi. qırqıra. 1. gəvmiş, arıq olan.

qaqırtlamaq . qaxlamaq. qabartlamaq. qabatlamaq. çəkirdəkli yemişi aralayıb, çərdəyin çıxardaraq qurutmaq.

qaqıs . qağıs. çatırığ. payız düşən şaxda. - bu il qağıs bağlara ilişdirdi.

qaqış qoğuş . qaqış sovuş. qaqış soxuş. xarlama sözü. təhqir e'tinasızlıq. (ifadə təkəbbür).