Bir protsessorsiz arxitektura uchun u minimal shaklda amalga oshiriladi.
Misol sifatida Windows ko‘p oynali interfeysi.
Avtomatik tizimlar bir vaqtning o‘zida ko‘plab hodisalarni qayta ishlashi
kerak bo‘lgan vazifalar mavjud. Boshqa hollarda,
qayta ishlash quvvatiga
bo‘lgan ehtiyoj bitta protsessor resurslaridan oshadi. Bu holatlarning har
birida muammoni hal qilish uchun bir nechta kompyuterlardan foydalanish
yoki ko‘p protsessorli kompyuterda ko‘p
vazifalarni bajarish tabiiy
jarayondir. Jarayon (boshqaruv oqimi) - bu tizimdagi asosiy harakat birligi.
Har bir dasturda kamida bitta nazorat oqimi bor,
parallel tizimda bunday
oqimlar ko‘p: ba'zilari qisqa muddatli, boshqalari esa butun tizim davomida
yashaydi. Haqiqiy parallelizmga faqat ko‘p protsessorli tizimlarda erishiladi
va bitta protsessorli tizimlar vaqtni taqsimlash algoritmlari orqali
parallellikni simulyatsiya qiladi.
Bu "apparat"
farqidan tashqari, biz resurs talablari nuqtai nazaridan
"og‘ir" va "yengil" parallellikni ajratamiz. "Og‘ir"
jarayonlar boshqalardan
mustaqil ravishda operatsion tizim tomonidan boshqariladi va ular uchun
alohida himoyalangan manzillar maydoni ajratiladi.
Ko‘pgina zamonaviy operatsion tizimlar parallellikni to‘g‘ridan-to‘g‘ri
qo‘llab-quvvatlaydi va bu holat obyektga yo‘naltirilgan
tizimlarda
parallellikni ta'minlash qobiliyati uchun juda foydali. Masalan, Zamonaviy
Windows tizimlari ko‘p funksiyali; ular shuningdek jarayonlarni yaratish va
boshqarish uchun dasturiy interfeyslarni ham ta'minlaydilar.
Butunlilik – obyektlarning o‘z holatini saqlab qolish va ma'lum sinfga
mansubligi.
