NƏSİman yaqublu

Yüklə 0,96 Mb. səhifə 14/14 tarix 26.02.2017 ölçüsü 0,96 Mb. #9865

Əhmədov Sərvinaz Muxtar qızı

1900

Qeyd: 6 nəfərin isə şəxsiyyəti müəyyən edilməyib. Həmin şəxs­lər müxtəlif rayonlardan gəlib Xocalıda çalışan azər­bay­canlılar idi.

QƏBRİNİZ NURLA DOLSUN, XOCALILAR!

Qəbriniz nurla dolsun, xocalılar! Bu dünyanın bir xoş gününü görmədən dünyadan köçdünüz. Yeriniz behiştlik olsun! Allah sizin qalan övladlarınızı öz kölgəsi altına alıb kafirlərin, şeytanların qəddarlığından qorusun! Sizin faciənizə, ağrılarınıza həsr etdiyim bu kitabı müqəddəs "Qu­ranla" başladım. O böyük Allahın bu çətin işdə kö­mə­yinə sığındım. Bu ağır işdə məni darda qoymadığına görə o uca tanrıya mərhəmət və şəfa diləyirəm! Və onun hökmü, gü­cü ilə yazdığım bu kitabı müqəddəs "Quran"ın sonuncu ayə­si ilə də bitirirəm:

"Bismillahir rəhmanir rəhim!

[Ya peyğəmbər!] De ki: Pənah aparıram insanların Rəbbinə;

İnsanların ixtiyar sahibinə;

İnsanların tanrısına;

Vəsvəsə verən [Allahın adı çəkiləndə isə qorxusundan] qaçıb gizlənən şeytanın şərindən;

O şeytan ki, insanların ürəklərinə vəsvəsə salır;

O şeytan ki, cinlərdən də olur, insanlardan da!"

AYRILAQ, XOCALILAR!

N

eçə gündür ki, qaranlıq otaqda bədbəxt in­san taleləri ilə üz-üzə dayanmışam. Neçə müd­dətdir ki, Xocalı faciəsinin qara ağrısın­da əzablar çəkirəm. Ətrafım, hər yanım təklik, tən­halıq havasına bürünüb. İnsanların qəm dəftərini açıb vərəqlədikcə içərimə ağır dərd selləri axıb dolur. Göz yaşlarımın acılığından qəlbim parçalanır. Neçə müddətdir qaranlıq otağımda sizin bədbəxt taleləri köçürürəm ağ kağıza. Amma daha dözə bilmirəm. Bu işgəncəli ağrılardan ayrılıb işıqlı havaya çıxmaq istəyirəm. İstəyirəm ki, azacıq da olsa günəşin isti şəfəqlərini udum. Bəlkə günəş şəfəqləri dərdimə məlhəm olsun.

Qapını açıb astaca çölə çıxıram. Elə pilləkəndəcə səni görürəm. Soyuq daşın üstündə oturub ağlayırsan. Ağlama balaca, ağlama! Sən o qanlı faciədə sağ qalan yeganə Xocalı uşaqlarındansan. Sən təsadüfən sağ qalmısan. Səni öldürülən atanın, ananın, istəkli qardaşının, bacının ruhu, bir də ucalardan uca bildiyimiz Tanrı qoruyub saxlayıb! Bilirsənmi niyə? Çünki sən yaşamalı, nəslini, kökünü yer üzündən silinib getməyə qoymamalısan. Sən o evin çırağını yenidən gedib yandırmalısan. Yurdun ocağını söndürməməlisən. Hansı çətinliklər içində qalsan da, içəridən sınmamalı, böyüməli, böyüməlisən! Böyüməlisən, balaca! Sən qisasını erməni deyilən o murdar varlıqdan almalı, onu yer üzündən silib atmalısan! Doğmalarının qanını yerdə qoymamalı, qisasını almalısan! Bu sənin borcundur, müqəddəs borcun, balaca! Sən o qanlı faciənin şahidi kimi gördüklərini yer üzünün bütün xeyirxah insan­la­rına danışmalı, onları erməni vəhşiliyinə inandırmalısan! Sən yaşamalısan, balaca, yaşamalısan!

Sən böyüyəndə igid həmyerlilərinin - Əlifin, Tofiqin, onlarca başqalarının igidliyi haqqında eşidəcək, içərini qürur, iftixar hissi ilə dolduracaqsan! Biləcəksən ki, onlar sə­nin yolunda, müqəddəs ana torpağın uğrunda canlarını qurban verdilər. Onların adını əbədiləşdirməli, sevgili Vətə­nimizin, doğma Xocalının hər yerində ucadan söy­lə­mə­lisən. Sən hələ çox işlər görməlisən, balaca!

Hə, daha bəsdir, ağlama! Göz yaşlarını sil, gəl birlikdə çıxaq o günəşli havaya. Günəşin parlaq şəfəqləri altında dayanaq. Mənim də halım pisdir, balaca, çox pisdir. İnan ki, neçə müddətdir tənha və qaranlıqda oturub yazdığım bu ağrılar­dan ürəyim tamam üzülüb. Sıxılıram, balaca, sıxı­lıram sənin kimi. Amma ağrıların əlində əsir olmamalıyıq. Ba­şımıza açılan bu faciəyə dözməliyik. Gəl, indi günəşli havaya çıxaq, balaca! O günəş adi günəşlərdən deyil! O günəş azadlıq və istiqlal günəşidir! Neçə illərdir ki, o günəşin nurlu üzünü qara buludlar örtub, görünməz edib. Neçə illərdir ki, o qara buludları günəşin üzündən qovuruq. Bu qanlı savaşda minlərlə adamımız şəhid olub. Canını Vətən yolunda tapşırıb. Elə əslində sənin atan da, anan da, bütün həlak olan həmyerlilərin - xocalılar da o istiqlal gü­nə­şinin parlamağı yolunda həlak oldular. Onları Və­tə­ni­miz, xalqımız heç zaman unutmayacaq! Vətən dediyimiz o sev­gili torpaq onların məzarından başlayır.

Gəl, indi yurdumuzun başı üzərində parlayan günəşə doğ­ru gedək! Və içərimizi ağrılar doğraya-doğraya ucadan, lap ucadan bu sözləri deyək:

- Parla ey istiqlal günəşi! Parla! Parla ki, sənin yolunda şə­hid düşənlərin ruhu şad olsun!

5 - 20 iyul, 1992.

ХОДЖАЛЫ
Х

оджалы является одним из древних по­селений человека на территории Азербай­джан­ской Республики, его городским и районным центром. Го­род Ходжалы расположен, в основном, на гористой мест­ности, на Карабахской цепи гор Малого Кавказа вдоль трассы Баку-Шуша.

Ходжалинский район основан 26 ноября 1991 года. Пло­щадь составляла 0,97 тыс.кв. км, население 24417 чело­век (вместе с армянами). Район состоял из 1 города, 2 поселков и 52 сел. Центром является город Ходжалы. Территория района была оккупирована Армянской Республикой в 1991-1992 гг.

Город Ходжалы, население которого насчитывает более 7000 человек, является историческим местом проживания азербайджанских тюрков. Богатый историческими памятниками, Ходжалы является одним из центров Ходжалинско-Гядабекской археологической культуры XIV-VII веков до нашей эры. Здесь найдены исторические памятники позднего бронзового и железного века – курганы, некрополи и каменные гробницы. Здесь также были расположены архитектурные памятники – усыпальницы и мавзолеи. Во время археологических раскопок были найдены разного рода украшения из камня, бронзы и предметы бытового обихода, сделанные из глины. Среди собранных археологических образцов имеется агатовый жемчуг, внутри которого выгравировано имя ассирийского царя Ададнерария (807-788 гг. до н.э.).

В ночь с 25 на 26 февраля 1992 года армянские вооруженные формирования при поддержке военного состава 366-го мотострелкового полка Российской Федерации, дислоцированного в городе Ханкенди (Степанакерт), совершили атаку на город Ходжалы на бронетехнике. Начиная с вечера 25 февраля, город подвергся артиллерийскому обстрелу из орудий и тяжелой бронетехники. Сравнявшие город с землей, армянские вооруженные формирования и военнослужа­щие мотострелкового полка с невиданной жестокостью расправились с мирным населением.

Во время трагедии было убито более 613 человек жителей Ходжалы, включая 106 женщин, 63 ребенка и 70 лиц пожилого возраста.

полностью были уничтожены 8 семей;

у 27 семей выжил только один член семьи;

56 человек были убиты с особой жестокостью;

25 детей потеряли обоих родителей;

130 детей потеряли одного из родителей;

230 семей остались без главы семьи;

изувечено 487 человек;

76 из которых – несовершеннолетние;

1275 человек было взято в плен;

1165 человек освобождено из плена;

150 человек пропали без вести.

Жители Ходжалы, ставшие вынужденными пересе­лен­цами и временно нашедшие приют в 48 районах Азер­бай­джана, ждут справедливого решения Нагор­но-Карабахского конфликта Армении с Азербайджаном, восста­новления территориальной целостности Респуб­ли­ки. Они обращаются к мировой общественности, странам ми­ра и международным организациям с призывами за­щиты правды и справедливости, содействия заслу­жен­ному наказанию организаторов и исполнителей Ход­жа­лин­ского геноцида, самой страшной трагедии XX века.

Более миллиона человек стали беженцами и вынуж­ден­ными переселенцами в результате захватнической по­литики Армении. Они проживают в тяжелых условиях – в па­латочных городках, сборных домах, грузовых вагонах и мес­тах, негодных для проживания.

Постановления Совета безопасности ООН, свя­зан­ные с оккупацией Арменией территорий Азер­бай­джан­ской Республики, за №822, 853, 874, 884 до сих пор ос­таются невыполненными. Армянская Республика игно­ри­рует решения и постановления международных орга­ни­зац­ий.

Все мы являемся жителями одной планеты, и мы должны вместе и решительно защищать наш общий дом от тех, кто угрожает ей кровопролитием и смертью. Ве­рим, что во имя счастливого будущего народов, всту­пив­ших в XXI век, во имя торжества высоких человеческих цен­ностей миролюбивая мировая общественность, страны мира и международные организации выступят в поддержку восстановления справедливости.

KHOJALI
K

hojali is one of the most ancient settlements of the Republic of Azerbaijan and centre of city and region. Khojali city –locates on the Baku-Shusha highway, Garabagh range of Lesser Caucasus Mountains, mainly in the upland territory.

Khojali region is established on November 26, 1991. Its area is 0.97 thousand km2 and population is 24417(together with armenians). There is one city, two settlements and fifty two villages. And its capital is Khojali city. The territory of region is occupied by Republic of Armenia in 1991-1992.

Khojali city, having population of more than 7000, was settlement of Azerbaijani Turkish. Khojali, rich in historical monuments, was one of the centers of Khojali –Gadabay archeological culture has been traced to XIV-VII century. Historical monuments such as burial mound, necropolis, stone box gravesbelonging to the Last Bronze age and Iron age are found there. As well as architectural monuments –sepulcher and mausoleum locates there. During the archeological excavations different type stone, bronze, decorative things and home things made from clay were discovered. Within the collected archeological samples there were agate buds where the name of Adadnerari, tsar of Assyria (807-788th years BC.)

At night from 25 to 26 February, 1992 Armenian military unions attacked to Khojali by means of military staff in armored technique of 366thmotorized infantry of Russian Federation located in Khankandi (Stepanakert). From February 25, night the city was fired by cannons and heavy armored techniques severely. Armenian armed forces destroyed the city and soldiers of motorized infantry punished the peaceful people sternly.

At the same night Khojali residents more than 613 were killed:

106 of them were women, 63 were children and 70 were old men.

8 families were killed completely.

only one member of 27 families had been alive;

56 people were poignantly killed;

25 children were lost both of the parents;

130 children were lost one of the parents;

230 families were lost the head of the family;

487 people were disabled:

76 people of them were underage people:

1275 people had been captivated;

1165 people were liberated of hostage;

150 people had been missing;

The residents of Khojali who became forced refugee and tooktemporary refuge in 48 regions of Azerbaijanlook forward the fair solution of Armenia-Azerbaijan Nagorno-Garabagh conflict and renewal of the territorial integrity of our Republic. They call the world public, world states and international organizations to raise their voice for the renewal of justice and equity, punish the organizers and founders decently.

About one million people who underwent the expansionist policy of the Republic of Armenia became refugees and IDPs. They lived in tent settlements, pre-fabricated houses, goods wagons and other places where residence was not a favour.

The resolutions No 822, 853, 874 and 884 of UNO Safety Board which adopted related to the occupation of AzerbaijanRepublic by the army of Armenia are not implemented yet. ArmenianRepublic does not ignore the decisions and resolutions of the international organizations.

We are residents of one planet and we must struggle together and decidedly against the persons who menaced our common house with death and blood. We believe that, peaceful world public, world states and international organizations will support the renewal of justice for happy life of the people who took a step to XXI century and for triumph of high humane values.

Yüklə 0,96 Mb.

Dostları ilə paylaş: