Namangan davlat universiteti pedagogika va psixologiya kafedrasi umumiy psixologiya

Gender o‘xshashlik
Xar vaqt va madaniyatlarda insonlarning tarqalgapn klassifikatsisi odamlarning erkak va ayollarga bo‘lininshi V.A.Geodakyan teoriyasiga ko‘ra evolyusion nuqtai nazariyasiga ko‘ra, jinslarning defferensiatsiyasi ularning mutaxasisligi bilan bog‘liq va ularning maqsadi, yashash joyiga moslashish va tirik qolish xisoblanadi. Jinsiy demorfizm ayollar va erkaklar orasidagi psixologik farqlarda aniqlanadi. Shunday qilib erkaklarda analitik ong yaxshi rivojlangan, ayollarda esa-intuitiv, shakliy va xissiy. Ayol stress xolatida unng sabablariga bog‘lanadi, erkak esa ulardan uzoqlashadi, boshqa muamollarga bog‘lanadi.
Ayol va erkaklar o‘zining ximoya mexanizmlari bilan farqlanadi, Erkaklar ko‘rinishga moil, ayollar-inkorga.
Oxirgi kunlarda ilmiy adabiyotlarda bir necha marta jinsiy va gender xususiyatlarni, jinsiy va gender o‘xshashlikni farqlashlik, zarurlik masalalari qo‘yilgan. “Psixologlar gender terminini ishlatishnilozim topishadi. Va shu bilan ayollar va erkaklar o‘rtasidagi farqni, madaniyat orqali ifodalashnishidir. “Jins” so‘zi aniq biologik so‘zi bilan bog‘liq”. Gender o‘z nuqtai nazariyasidan insonning sotsial, psixologik o‘rnini ko‘rsatadi, maskulinnost va femininnost nuqtai nazaridan.
Ikki ko‘rsatkich- maskulinlik va feminlik 4 ta gender o‘xshashligini tashkil etadi:

1. Maskulinlik.

   
   

2. Feminlik.

   
   

3. Androgen.

   
   

4. Nodifferensial.

   
   

Adabiyotlarda ular, maskulinlik va femininlik komplekslari odamning adaptatsiyasi bilan bog‘liq, qarama qarshi ma’lumotlar bor. Psixologik sog‘lom shaxs, erkaklarni fikriga ko‘ra aniq ifodalangan maskulin xarakteristikalariga ega bo‘lishi shart. Ayollarga esa psixologik adaptapsion shaxs femininlik deb xisoblanadi.

Bir qator tadqiqotlar natijasi androgen ruhiy salomatligiga ekvivalent emas, lekin salbiy mardlik erkaklar da va ayollarda ham g‘am belgilari bilan bog‘liq ekanligini ko‘rsatdi. Psixopatolog erkaklar va ayollarda erkaklik ko‘rsatkichi kamligi bilan bog‘liq, va nazokat faqat erkaklar o‘rtasida qayg‘uning bir sifatidir.
Bilish mumkinki erkaklik va ayollikning barcha kombinatsiyaları uchun, erkaklar va ayollarning ruhi bir ongli sifatida integratsiya qilinib, bu xususiyatlar birikmasi o‘zgartirilishi mumkin, biologik jins xususiyatlariga tegishli va, behush belgilari, va inson hayotining turli davrlaridada birlashtirish turiga va individual moslashish bilan munosabatlar sifatida ozgarishi mumkin.
Taxminlarga ko‘ra, o‘sayotgan yoshda, kuchli farq tendensiyasi kuzatiladi, ya’ni erkaklik va nazokatlilik xususiyatlari o‘smirlar idrokida o‘zlari va qarama-qarshi jinsdagi shaxs haqida buyuk farq, bir xil jinsdagi shaxs rasmida va ta’rifida kuzatilgan bo‘lishi kerak.
Bizga ma’lum bo‘lgan bugungi natijalar, faqat o‘smirlar uchun ma’lum bir namuna sifatida, chegaradan chiqmaydigan psixik va somatik o‘sishdir. Asosan bu kichik guruhda erkaklik va ayollik hususiyatlarini differensiyalashuvi va ularning qisman integrallashuvi kuzatiladi. Bu taxminlar o‘smirlarda ko‘rmoqchi bo‘lgan "Konvertatsiya" hususiyaning yo‘qolishini kechikishiga asoslangandir.
Muayyan empirik tadqiqotda ko‘rsatilishicha balog‘at yoshidagi qizlarda adaptiv rivojlantirish, o‘z vaqtida nafaqat gormonal va tana o‘zgarishlari bilan, balki boshqa jins bilan konstruktiv munosabatlarni rivojlantirish bilan bog‘liq. O‘smirlarning rivojlanish bosqichiga mos ravishda keyingi integratsiya xususiyatlari, qarama-qarshi biologik jins elementlari bilan erkaksiz va nazokatlilikni farqlash differensiysi aniqlangan.
O‘g‘il bolalardan farqli o‘laroq qizlarning ko‘pchiligi uchun, ayol nazokatli ko‘rinadi va erkak tasviri ko‘proq erkak sifatida ko‘riladi, biroq ayol jinsida bu hususiyatlar ko‘proq kuzatiladi.
Aftidan, bu jismoniy va ruhiy o‘zgarishlar tajribasi boshqa odamning bilim tajribasi bilan ko‘proq tahlil etilishi lozimdir. Bu xususiyat har bir yoshda normal va adaptiv rivojlantirish uchun xarakterli bo‘lgan namuna qismi uchun xarakterlidir.
Qachon ota-ona o‘rtasida jinsiy kechikishlar yoki munosabatlarda muammolar kuzatilsa qizlar o‘sish qatlamida sekinlashuv kuzatiladi (ya’ni, bir beqaror nazorat xatti bilan birlashganda salbiy hissiyotlar kelib chiqishi. Har qanday holatda ham, qizlar va ayollar bu ikki guruh uchun tipik defeminizatsiya masculizasiya ko‘rsatkichi bilan bog‘liqdir.
Aytish mumkinki, qiz bolaning jinsiy o‘zgarish vaqtidagi to‘g‘ri rivojlanish yo‘li uch faza orqali kechadi; birinchisi - erkaklik va nazokatlilik xususiyatlarida Men obrazining differensiyalashuvi, ikkinchi bosqichi - giperdifferensiallashuv, uchinchi bosqichi – ularning Men shaklida integratsiyalashuvi.
Balog‘at davri davomida o‘g‘il bolaning adaptiv rivojlanishi ham bir xil omillar bilan belgilanadi. Faqat qizlar guruhida, vs o‘g‘il bolalarda ham o‘zlari va qiz / ayol idrok kam farqli haqidagi fikrlar ham erkaksiz va nazokatli xususiyatlar kontrastini kuzatiladi. Shu bilan birga, bu holda jinsiy va ruhiy kechikishlarda rivojlanish buzilgan bo‘ladi.
O‘g‘il bolalar uchun ayolni erkaklarga xos xususiyatlarga moyil qilinishi kuzatiladi. Bu hodisani tushuntirish maqsadida, bu hodisa jamiyatning maskulinlashuvr oqibati va erkaklar va ayollar o‘rtasida jinsi rollarning aralashuvi, deb taklif qilindi. Qo‘shimcha o‘rganishlar uchun, yosh erkaklar (17-18 yosh) guruhida bir sinov "Inson-rasm" usuli yordamida o‘tkazildi. Bu yigit rasm sezilarli darajada o‘zgarar ekan. Ayollar har bir tasvir tanlangan klasterlari eril ko‘proq ayol xususiyatlarini o‘z ichiga oladi. Bu ayollar, o‘smir o‘g‘il gipermaskulizm, degan xulosalagan edi, balki juda ko‘p ijtimoiy bir ruhiy hodisalar va bola rivojlanishining o‘ziga xos jihatlari kabi hisoblanadi. Tashqi ko‘rinishiga ko‘ra, quyidagi tarzda amalga oshiriladi ob’yekt, aniqlash bir plastik o‘zgarishi bilan bog‘liq ayollar erkaklarga xos xususiyatlar huquq va imkoniyatlarini kengaytirish: ona bilan aniqlash - uning otasi bilan aniqlash - onasi va otasi bilan aniqlash orqali olib boriladi.
O‘g‘il bolaning adaptatsiya yo‘li, ayolnikidan farqli o‘laroq, gipermaskulinlashuv bilan aniqlanadi: Birinchi holatda – erkak tuzilishi, qismanayol tuzilishi, ikkinchi holatda – ayol.
O‘zini o‘zi anglash, axloq, ma’naviyat, taraqqiyot, dinamika va shaxsga oid tushunchalar to‘g‘risidagi qarashlar tashkil etadi. Mazkur tushunchalar o‘zaro ierarxik tuzilmaga ega bo‘lib, biri ikkinchisini taqozo etadi va o‘ziga xos muayyan tizimni vujudga keltiradi.
Psixologiya fanida axloqiy o‘zini o‘zi anglash ruhiy jarayon, hodisa, voqelik, xususiyat sifatida alohida o‘rganilmaganligi tufayli uni tahlil qilish o‘zini o‘zi anglash, axloq, milliy xarakter, ma’naviyat, qadriyat kategoriyalari bilan bevosita bog‘liq ravishda amalga oshiriladi.
Axloqiy o‘zini o‘zi anglash «o‘zini o‘zi anglash» ning xususiy (alohida) ko‘rinishi, jabhasi bo‘lganligi tufayli uning ruhiy tuzilishi, tabiati, o‘ziga xosligi, tarkib topishi, rivojlanishi va takomillashuvi, ob’yektiv, sub’yektiv, ichki hamda tashqi shart-sharoitlari, eng avvalo, o‘zini o‘zi anglash jarayonining ichki xususiyatlariga ko‘p jihatdan bog‘liq.
Hozirgi zamon psixologiya fanida o‘zini o‘zi anglashning tabiatini tushuntirishda, talqin qilishda ikki xil qarash, yondashish mavjud bo‘lib, ular bir-biridan keskin darajada tafovutlanib turadi. Birinchi yondashishga qaraganda, o‘zini o‘zi anglash-bu o‘z yo‘nalishini o‘zgartirgan ongning aynan o‘zidir, xuddi shu bois u inson ongining maxsus ko‘rinishi demakdir. Ushbu talqin sobiq sovet psixologiyasida keng tarqalgan nazariya bo‘lib L.S.Vigotskiy, A.N.Leont’yev, E.V.SHoroxova, I.I.CHesnakova, V.V.Stolin va ularning shogirdlari tomonidan ilmiy amaliy jihatdan tadqiq qilib kelinmoqda.
Bu sohadagi ikkinchi mulohaza S.L.Rubinshteynning ilmiy ishlarida o‘z ifodasini topgan bo‘lib, keyingi davrlarda uning shogirdi K.A.Abulxanova-Slavskaya tomonidan o‘tkazilgan izlanishlarda izchil ravishda rivojlantirilmoqda. Uning fikriga binoan, ong va o‘zini o‘zi anglash jismoniy real hamda yuridik shaxsga taalluqli xususiyatlardan iborat bo‘lib, ular uning hayoti va faoliyatini vosita yoki «qurol» sifatida ta’minlab turuvchi ruhiy jarayondir. Bizningcha, ikkinchi yondashish o‘zini o‘zi anglashning tabiati yuzasidan to‘g‘ri (adektiv) ma’lumot berish imkoniyatiga ega, binobarin, metodologik nuqtai nazardan uni ilmiy-nazariy va amaliy-tatbiqiy jihatdan tadqiqot qilish yuksak ko‘rsatkichlar berish mumkin.
Yuqoridagi o‘zini o‘zi anglashning ruhiy tabiati haqidagi ikki xil munosabatning mavjudligi- uning paydo bo‘lishi sabablarini, yo‘nalish ob’yektini, tadqiqot predmetini turlicha yoritilishga olib keladi. Birinchi yondashashga ko‘ra, o‘zini o‘zi anglashni vujudga kelishining bosh sababi-inson bilan jamiyat o‘rtasidagi munosabatning o‘zaro nomutanosibligidir. Inson muayyan jamiyatda, mikro va mize muhitda yashar ekan, u xuddi shu muhitda (makro, mikro, mize) mavjud bo‘lgan qonun-qoidalarga va tartib-intizomga bo‘ysunishga hamda shular asosida, ularning negizida o‘z xulq-atvori, munosabatlarini idora qilishga, boshqarishga majburdir. O‘z xulq-atvorini va munosabatlarini o‘zi idora qilish jarayoni (uquvi) esa, ularni yuzaga keltiruvchi ehtiyojlarni, xohish istaklarni, motiv va mayllarni, maqsad va qiziqishlarni (imitatsiya, identifikatsiya, refleksiya bosqichlari kechishini) boshqarishdan iboratdir. Bunday ko‘rinishdagi, tuzilishdagi, mazmundagi anglash va uni idora qilish psixologik nuqtai nazardan ehtiyojning individual ongdagi ifodasini hamda ular o‘rtasidagi bo‘ladigan munosabatlarni tartibga solishni taqozo etadi. Uning paydo bo‘lishining bosh sababi ham, yo‘nalish ob’yekti ham ongdir, ya’ni u ongning ichki barqarorligi natijasida yuzaga keladi va barqarorlikni (ichki muvofiqlikni) shakllantirish uchun xizmat qiladi.
Shu narsani ta’kidlash o‘rinliki, birinchi yondashishning namoyandalari talqinida ongning ichki beqarorligini vujudga keltiruvchi elementar (tarkiblar, ruhiy tuzilma qismlari) yuzasidan oladigan ma’lumotlarga qaratadi. Bunday ma’lumotlar inson tomonidan o‘zlashtirilgandan keyin bir xil mazmunga ega bo‘lmaganliklari tufayli o‘zaro qarama-qarshilikka uchraydi, ularning o‘zaro mutanosibligini ta’minlash uchun inson ijtimoiy ongiga murojaat qiladi va shu yo‘l orqali ma’nolar o‘rtasidagi ziddiyatni bartaraf etadi. Xuddi shu boisdan ham L.S.Vigotskiyning shaxsiy fikricha, o‘zini o‘zi anglash turli xil ma’nolar o‘rtasida birlikni (umumiylikni) vujudga keltirish jarayoni sifatida va o‘zlashtirilgan ong tariqasida namoyon bo‘ladi.
A.N.Leont’yev talqiniga qaraganda, individual (yakka shaxsga oid) ongdagi mohiyat bilan mazmun o‘rtasidagi ziddiyat o‘zini o‘zi anglashning sababchisidir. A.N.Leont’yevning shogirdi V,V.Stolinning uqtirishicha, o‘zini o‘zi anglashning asosida (negizida) «menlik» ning mazmunlari o‘rtasidagi ziddiyat yotadi.
B.G.Anan’yev izlanishlarida aks etishicha, o‘zini o‘zi anglashning paydo bo‘lishi omili- odamning individual xosiyati, faoliyat sub’yektliligi shaxslilik xususiyatlarining tarkib topishidagi notekislik va geteroxronlikdir. Uning mulohazasiga ko‘ra, o‘zini o‘zi anglash ana shu uchala xususiyatni o‘zaro muvofiqlashtiradi va xuddi shu tariqa ongning individualligini ta’minlab turadi.
Amalga oshirilgan psixologik tahlildan ko‘rinib turibdiki, birinchi yondashuvda o‘zini o‘zi anglash xulq-atvorni va munosabatlarni belgilovchi hamda idora qiluvchi mustaqil sub’yektga aylanadi, natijada real inson tadqiqot markazidan uzoqlashadi, uning o‘rnini ong va o‘zini o‘zi angldash egallaydi. Bizningcha, o‘zini o‘zi anglashni bu tarzda tushunish (va tushuntirish) uning psixologik tabiatini atroflicha, to‘liq yoritishga imkon bermaydi va nazariy jihatdan noto‘g‘ri (noadekvat) xulosa chiqarishga, shoshilinch qaror qabul qilishga olib keladi.
Ikkinchi yo‘nalishning asoschisi S.L.Rubinshteynning tadqiqotlariga asoslanib, biz o‘zini o‘zi anglash muammosini tadqiq etishga asosiy diqqat-e’tiborni, eng avvalo, uning sub’yektiga, ya’ni insonga-shaxsga qaratish maqsadga muvofiq, deb hisolaymiz. Ushbu fikrni boshqacha so‘z bilan ifodalaganda, o‘zini o‘zi anglashni shakllantirishning manbai ong va undagi ziddiyat bo‘lmasdan, balki insonning tarkib topishi va rivojlanishi sanaladi. Ruhiy faoliyatning maxsus holdagi (vaziyatdagi) ob’yektiv shart-sharoitlar sifatida odamlarning hayoti, umumiy yashash sharoiti deb yozadi S.L.Rubinshteyn, - aks ettirish faoliyatining sharti haqida gap ketganda, odamning turlicha namoyon bo‘lishining, umumiy shartlari ichidan xuddi mana shu in’ikos etish faoliyatining maxsus shartini ajratib olishimiz zarur bo‘ladi. O‘zini o‘zi anglashning paydo bo‘lishini ta’minlovchi maxsus shartni aniqlash uning sub’yekti to‘g‘risidagi muammoni hal qilishni, muayyan yo‘l-yo‘riqlar va oqilona usullarga asoslanuvchi echimni talab qiladi.
Jahon psixologiyasi fanida to‘plangan ma’lumotlardan ma’lumki, inson (shaxs) o‘zini o‘zi anglashi uchun xuddi shu o‘zini o‘zi anglash xususiyatining (jarayonining) sub’yekti bo‘lishi muqarrar.
E.G‘.G‘oziev o‘z-o‘zini anglashning quyidagi tarkibiy qismlarga ajratish maqsadga muvofiqdir:
1) o‘tmishdagi “Men” (“O‘zlik”);
2) hozirgi “Men” (“o‘zlik”);
3) bo‘lg‘usi “Men” (“o‘zlik”);
4) ideal “Men” (“o‘zlik”);
5) dinamik “Men” (“o‘zlik”).
O‘z-o‘zini anglash jarayoni milliy o‘zligini anglash bilan uzviy bog‘liq bo‘lib, muayyan vaqt, muddat o‘tishini, ya’ni ma’lum davrni taqozo etadi, lekin u ham evolyusion, ham revolyusion yo‘l ta’sirida amalga oshishi mumkin. O‘z-o‘zini anglash borliq va jamiyatni in’ikos etishning yuqori bosqichi sanalib, pirovard natija sifatida yuzaga keladi, insonning donishmandligini namoyish qiladi. O‘z-o‘zini anglash besh tarkibdan iborat bo‘lib, u o‘ta murakkab jarayon hisoblanib, uning tarkiblari birin-ketin anglashinish imkoniyatiga ega emas. Chunki insonda o‘zining hayoti va faoliyati yutuqlari, nuqsonlarini, xulq-atvor ko‘nikmalarini, aql-idrok darajalarini, ichki imkoniyat zaxiralarini, qadriyat hamda ma’naviyat ko‘rsatkichlarini oqilona baholash qurbi etishmaydi. Shaxsda tanqid va o‘z-o‘zini tanqid, baholash va o‘z-o‘zini baholash, tekshirish va o‘z-o‘zini tekshirish, nazorat qilish va o‘z-o‘zini nazorat qilish, boshqarish va o‘z-o‘zini boshqarish, takomillashtirish va o‘z-o‘zini takomillashtirish, rivojlantirish va o‘z-o‘zini rivojlantirish mutanosibligi maqsadga javob bera olmaydi. Individual va ijtimoiy ongni tobora rivojlanib borishi mazkur mutanosiblikni amalga oshirishni ta’minlaydi, bu esa muayyan muddatni talab qiladi.
Inson o‘z-o‘zini anglash jarayonida ko‘pincha reallikdan boshlaydi, hozirgi va favquloddagi holatni tahlil qiladi, shaxsiy imkoniyati bilan taqqoslaydi, ma’lum mezon yoki namuna, ibrat tanlab, unga tenglashishga intiladi. Keyinchalik esa kelajak, istiqbol rejalari uni qiziqtiradi, o‘zining nimalarga qodirligi yuzasidan mulohaza yuritadi va bu borada muayyan qaror qabul qilishga erishadi, lekin uning ongliligi yoki oqilliligiga shubhalanadi. Uni bir necha marta tahlil qilish, qiyoslash, unga o‘zgartirishlar kiritish, yangilash orqali bo‘lg‘usi “Men” iga aniqlik kiritadi va faollik mexanizmiga aylantiradi.
O‘z-o‘zini anglashning navbatdagi bosqichida shaxs o‘tmishini tahlil qiladi, undagi qusurli va ibratli jihatlarni o‘zaro qiyoslab ustuvorlikni topishga intiladi, bu borada ayrim siljishlarga erishadi. Ijtimoiy hayotdan u o‘ziga ideal bo‘luvchi shaxsni tanlaydi va undagi ijobiy xislatlar, xususiyatlar va ko‘rinishlarni, ko‘rsatkichlarni o‘zida mujassamlashtira boradi. Shaxs o‘z-o‘zini anglash davomida dinamik harakatsiz hech bir narsani ro‘yobga chiqara olmasligiga iqror bo‘ladi, natijada uzluksiz harakatlar asta-sekin, birdaniga, tavakkaliga amalga oshirish lozimligini tushunib etadi. Dinamik holatni baholash, tekshirish, nazorat qilish, boshqarish natijasida dinamik “Men” shakllana boshlaydi. O‘z-o‘zini anglashning besh tarkibiy qismi bir tekis insonning ma’naviy dunyosiga aylansa, demakki, unda mukammallik, barkamollik darajasi vujudga kelganligidan dalolatdir.
O‘z-o‘zini anglash shaxsning fazilatiga aylanishi uchun muayyan davr, vaqt, muddat talab qiladi, shuning uchun o‘quvchilar, talabalar va respublikamizning boshqa fuqarolari bilan dasturiy tadbir-choralar o‘tkazish orqali ko‘zlangan maqsadga erishish mumkin.
«Men» - obrazi asosida ham bir shaxsda o‘z-o‘ziga nisbatan baholar tizimi shakllanadiki, bu tizim ham obrazga mos tarzda har xil bo‘lishi mumkin. O‘z-o‘ziga nisbatan baho turli sifatlar va shaxsning orttirilgan tajribasi, shu tajriba asosida yotgan yutuqlariga bog‘liq holda turlicha bo‘lishi mumkin. YA’ni, ayni biror ish, yutuq yuzasidan ortib ketsa, boshqasi ta’sirida - aksincha, pastlab ketishi mumkin. Bu baho aslida shaxsga boshqalarning real munosabatlariga bog‘liq bo‘lsa-da, aslida u shaxs ongi tizimidagi mezonlarga, YA’ni, uning o‘zi sub’yektiv tarzda shu munosabatlarni qanchalik qadrlashiga bog‘liq tarzda shakllanadi. Masalan, maktabda bir fan o‘qituvchisining bolaga nisbatan ijobiy munosabati, doimiy maktovlari uning o‘z-o‘ziga bahosini oshirsa, boshqa bir o‘qituvchining salbiy munosabati ham bu bahoni pastlatmasligi mumkin. YA’ni, bu baho ko‘proq shaxsning o‘ziga bog‘liq bo‘lib, u sub’yektiv xarakterga egadir.
O‘z-o‘ziga baho nafaqat haqiqatga yaqin (adekvat), to‘g‘ri bo‘lishi, balki u o‘ta past yoki yuqori ham bo‘lishi mumkin.
O‘z-o‘ziga bahoning past bo‘lishi ko‘pincha atrofdagilarning shaxsga nisbatan qo‘yayotgan talablarining o‘ta ortiqligi, ularni uddalay olmaslik, turli xil e’tirozlarning doimiy tarzda bildirilishi, ishda, o‘qishda va muomala jarayonidagi muvaffaqiyatsizliklar oqibatida hosil bo‘lishi mumkin. Bunday o‘smir yoki katta odam ham, doimo tushkunlik holatiga tushib qolishi, atrofdagilardan chetrokda yurishga harakat qilishi, o‘zining kuchi va qobiliyatlariga ishonchsizlik qayfiyatida bo‘lishi bilan ajralib turadi va bora-bora shaxsda qator salbiy sifatlar va hatti-harakatlarning paydo bo‘lishiga olib keladi. Hattoki, bunday holat suitsidal harakatlar, Ya’ni o‘z joniga qasd qilish, real borligidan «qochishga» intilish psixologiyasini ham keltirib chiqarishi mumkin.
O‘z-o‘ziga baho o‘ta yuqori ham shaxs xulq-atvoriga yaxshi ta’sir ko‘rsatmaydi. Chunki, u ham shaxs yutuqlari yoki undagi sifatlarning boshqalar tomonidan sunhiy tarzda bo‘rttirilishi, noo‘rin maqtovlar, turli qiyinchiliklarni chetlab o‘tishga intilish tufayli shakllanadi. Ana shunday sharoitda paydo bo‘ladigan psixologik holat «noadekvatlilik effekti» deb atalib, uning oqibatida shaxs hattoki, mag‘lubiyatga uchraganda yoki o‘zida nochorlik, o‘quvsizliklarni sezganda ham buning sababini o‘zgalarda deb biladi va shunga o‘zini ishontiradi ham (masalan, «halaqit berdi-da», «falonchi bo‘lmaganida» kabi bahonalar ko‘payadi). Ya’ni, nimaiki bo‘lmasin, aybdor o‘zi emas, atrofdagilar, sharoit, taqdir aybdor. Bundaylar haqida bora-bora odamlar «oyog‘i erdan o‘zilgan», «manmansiragan», «dimog‘dor» kabi sifatlar bilan gapira boshlaydilar. Demak, o‘z-o‘ziga baho realistiq, adekvat, to‘g‘ri bo‘lishi kerak.
Realistik baho shaxsni o‘rab turganlar - ota-ona, yaqin qarindoshlar, pedagog va murabbiylar, qo‘ni-qo‘shni va yaqinlarning o‘rinli va asosli baholari, real samimiy munosabatlari mahsuli bo‘lib, shaxs ushbu munosabatlarni ilk yoshligidanoq xolis qabul qilishga, o‘z vaqtida kerak bo‘lsa to‘g‘rilashga o‘rgatilgan bo‘ladi. Bunda shaxs uchun etalon, ibratli hisoblangan insonlar guruhi - referent guruhning roli katta bo‘ladi. Chunki biz kundalik hayotda hammaning fikri va bahosiga quloq solavermaymiz, biz uchun shunday insonlar mavjudki, ularning hattoki, oddiygina tanbehlari, maslahatlari, hattoki, maktab turib bergan tanbehlari ham katta ahamiyatga ega. Bunday referent guruh real mavjud bo‘lishi (masalan, ota-ona, o‘qituvchi, ustoz, yaqin do‘stlar), yoki noreal, xayoliy (kitob kaxramonlari, sevimli aktyorlar, ideal) bo‘lishi mumkin. Shuning uchun yoshlar tarbiyasida yoki real jamoadagi odamlarga maqsadga muvofiq ta’sir yoki tazyiq ko‘rsatish kerak bo‘lsa, ularning etalon, referent guruhini aniqlash katta tarbiyaviy ahamiyatga ega bo‘ladi.
Shunday qilib, o‘z-o‘ziga baho sof ijtimoiy hodisa bo‘lib, uning mazmuni va mohiyati shaxsni o‘rab turgan jamiyat normalariga, shu jamiyatda qabul qilingan va ehzozlanadigan qadriyatlarga bog‘liq bo‘ladi. Keng ma’nodagi yirik ijtimoiy jamoalar etalon rolini o‘ynashi oqibatida shakllanadigan o‘z-o‘ziga baho - o‘z-o‘zini baholashning yuksak darajasi hisoblanadi. Masalan, mustaqillik sharoitida mamlakatimiz yoshlari ongiga milliy qadriyatlarimiz, vatanparvarlik, adolat va mustaqillik mafkurasiga sadoqat hislarining tarbiyalanishi, tabiiy, har bir yosh avlodda o‘zligini anglash, o‘zi mansub bo‘lgan halq va millat mahnaviyatini kadrlash hislarini tarbiyalamoqda. Bu esa, o‘sha yuksak o‘z-o‘zini anglashning poydevori va muhim shakllantiruvchi mexanizmidir.