Microsoft Word tarixi muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
382
Islom dini yangi boshlanishida xotinlar ham o‘rganish uchun jamoat namoziga chiqishar 
edi. Bomdod namozida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uzun suralardan qiroat qilar 
edilar. Bolalik xotinlar ham emizik bolalarini yo‘rgab qo‘yib namozga turishur edi. Bir 
kuni bomdod namozida bir bolaning yig‘lagan tovushini eshitganlarida, bolani ayab shu 
kungi qiroatni ikki «Qul a’uzu» surasi bilan tugatdilar. 
Vahiy kelishdan ilgari yoshliklarida Abdulloh degan kishidan tuya sotib olgan edilar. 
O‘rtalarida bir ish bo‘lib: 
— Ey Muhammad, shu joyda to‘xtab turgil, men hozir kelaman, — deb ketganicha, 
esidan chiqib ketib, uch kungacha kelmay qoldi. So‘ngra esiga tushib kelib qarasa, 
Rasululloh va’dalarini saqlab, uch kundan beri shu joyda kutib turgan ekanlar. 
Yana Rasulullohning odatlaridan biri uzoq-yaqindan kelgan elchilarga o‘zlari ham xizmat 
qilar edilar. Agar sahobalar:  
— Yo Rasulalloh, xizmatga biz yetarlikmiz, — desalar, Rasululloh: 
— Bular bizdan borgan kishilarni ko‘p hurmat qilgan ekanlar. Shu qilgan yaxshiliklarini 
qaytarmoqchi bo‘lib, bularga o‘zim xizmat qilgim keldi, — der edilar. 
G‘azot safarlarining birida bir sahoba turib: 
— Yo Rasulalloh, mol so‘yish menim ustimga bo‘lsin, yana biri osh pishirish menga 
bo‘lsin, — dedi. 
Anda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: 
— O‘tin terish menga bo‘lsin, — dedilar. 
Yana Rasululloh takabburchilikdan bek qattiq saqlanib, hech bir ishda xalqdan 
boshqacha ko‘rinishni, o‘ltirish-turishda alohida bo‘lishni yoqtirmas edilar. Tavozelari 
nihoyatiga yetgan edi. Qurbonlik qilgan qo‘y terisidan bir po‘stak qilib, uylariga solgan 
edilar. Ziyoratga kelgan odamning tagiga uni to‘shab, o‘zlari qoq yerda o‘ltirar edilar. 
Bir kuni Jabroil alayhissalom vahiy keltirib: 
— Ey Muhammad, agar xohlar ekansiz, Xudo sizni ham payg‘ambar, ham podshoh qilur, 
— dedi. 
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam podshohlikni xohlamay, payg‘ambar bo‘lib, Xudoga 
qulchilik qilishni ixtiyor qildilar. Rasulullohning yonboshlab yotib yoki oyoq cho‘zib o‘ltirib 
taom yeganlarini hech kim ko‘rmagan edi. 
— Men ham Xudoning qulidurman. Qul xo‘jasi oldida qandoq o‘ltirsa, qanday taom yesa, 
men ham shundoq taom yeydurman, — der edilar. 
Rasululloh dunyo molini yig‘madilar, unga hech ko‘ngil qo‘ymadilar, kunda o‘tgan 
ovqatga qanoat qildilar. Makka shahri olingandan so‘ngra Quraysh qabilasi itoatga keldi. 
Butun Arabistonga Islom dini tarqaldi. Muhojirlar har tarafdan g‘animat mol olib 
Madinaga keltirdilar. Bu mollarni qandoq qilsalar, ixtiyor o‘zlarida edi. Shunday bo‘lsa 
ham yuz minglab kelgan tillo tangalardan birortasini olib saqlamadilar. Ularning 
hammasini muhtojlarga tarqatib, o‘zlari esa faqir oilalar qatorida kun kechirar edilar. 
Eng oxirgi «Hajjatul vado»ga borganlarida butun Arabistondan kelgan xalq Arafotga 
yig‘ilgan edi. Shundagi mingan tuyalarining to‘qimi jabdug‘i bilan to‘rt tangacha ham 
turmas edi. Rasululloh boylikdan faqirlikni ortiq ko‘rib: «Faqirligimga quvonib 
maqtanurman» dedilar. 
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam. 
— Nasorolar Iso alayhissalomni haddan osha maqtashib, oxiri u zotni banda deyishmay, 
Xudo edi, Xudoning o‘g‘li edi, deyishib haq yo‘ldan adashdilar. Balki meni Allohning quli, 
uning payg‘ambari denglar,— deb ummatlariga o‘rgatdilar.  
Abu Hurayra aytdi: «Bir kuni Rasululloh bilan Madina bozoriga chiqib, ko‘ynaklik bo‘z 
olmoqchi bo‘ldik.  
Anda Rasululloh tarozibonga qarab: 

---

Tarixi Muhammadiy. Alixonto’ra Sog’uniy