148
Nağ
ıl
edirlər ki, bir şeyx bir mağarada yurd salm
ış, qap
ıs
ın
ı
camaat
ın üzünə bağlam
ışd
ı.
Şer
Dünyada
tək xilas olar dünyadan
Qap
ın
ı üzünə bağlay
ıb qalan.
Qənaətin bərəkətindən nə şahl
ıq şövkətinin əhəmiyyəti və nə
varl
ılar
ın dövlətinin qiyməti onun nəzərində deyildi:
Şer
Yolçuluğu kim öyrənsə dünyada,
Ölənədək hər yetənə əl açar.
Hərisliyi
at bir yana şahlıq et,
Tamahs
ız
ın baş
ı daim ucalar.
O tərəfdəki hökmdarlardan biri xəbər göndərdi ki, «mömin
adamlar
ın kəraməti xatirinə xahiş edirik ki,
bizimlə duz-çörək
kəsməyə raz
ıl
ıq versin».
Şeyx raz
ıl
ıq verdi, çünki rəvayətə görə peyğəmbər deyibdir ki,
dəvəti qəbul edərlər, çağ
ır
ılan yerə gedərlər.
Sabah
ı gün şeyxin hal
ından
xəbər tutmaq üçün şah onun
ziyarətinə getdi. Şeyx dərhal yerindən s
ıçray
ıb onu qucaqlad
ı,
təşəkkür etdi, şah
ı mədh
etməyə başladı.
Şah getdikdən sonra müridlərdən biri ürək edib şeyxdən soruşdu:
– Bu gün şaha göstərdiyiniz bu hörmət adətinizə düz gəlmirdi, indiyə
qədər
belə etdiyinizi görməmişdik, səbəbi nə idi? Dedi:
– Eşitməmisinizmi deyiblər:
Beyt
Kimin süfrəsində bir loxma yesən,
Kərəkdir durasan xidmətində sən.
Lətifə
149
Mümkündür ki, ömür boyu qulaqlar,
Eşitməsin ]ənk nəğməsi, ney və tar.
Göz
bacarsa seyr etməsin çəməni,
Görməsin bir laləni, yasəməni.
Pərqü bal
ınc olmasa da bir zaman,
Daş üstündə yatar yuxusuz insan.
Qucmaq
üçün tapılmasa yar əgər,
Özünü də qucaqlayar bu əllər.
Lakin qar
ın, səbr etməz ac qalanda,
«Yox» sözünü başa düşməz bir an da.