Yağlı bitkilərin istifadəsi. Zülalın zəngin mənbəyi günəbaxan
toxumundan alınan jımıxdır. Yağlı bitkilərin jımıxı xüsusi unun
hazırlanmasında və ya zülalllı məhsulların hazırlanmasında məs-
ləhət görülür ki, bunun da tərkibində zülalın miqdarı 70-90%-ə
qədər yüksəlir.
Günəbaxan jımıxının zülallarında lizin, histidin və xeyli artıq
miqdarda arginin vardır. Onlar insanın mədə-bağırsağı tərəfindən
yaxşı mənimsənilir.
Günəbaxan zülalı tərkibinə görə dənlilərin zülal tərkibinə ya-
xın olduğundan, günəbaxan ununun və ya onun zülal məhsulla-
rının əlavə edilməsi çörəkdə zülalın ümumi miqdarının artmasına
səbəb olur.
Qida zülalının perspektiv mənbəyindən biri də pambıq bitki-
sinin jımıxıdır. Ancaq onun istifadəsi tərkibində qidaya yaramayan
qossipolun olmasına görə məhdudlaşır. O, əvvəlcədən kənar olun-
malıdır.
Tədqiqatlar göstərmişdir ki, pambıqdan alınan zülal konsen-
tratının 15% əlavə edilməsi buğda çörəyinin qida dəyərini 37,5%
artırır.
Yağlı bitkilərin jımıxının çox böyük olmayan (5%) dozaları-
nın əlavəsi ilə çörəyin keyfiyyəti pisləşmir, ancaq dozanın artırıl-
ması nəticəsində çörəyin yumşaq hissəsi tündləşir. Buna görə də
xüsusi təyinatlı çörəyə bu zənginləşdiricilərin artıq dozası o zaman
83
vurula bilər ki, çörəyin yumşaq hissəsinin qaralması onun keyfiy-
yətinin müəyyən edilməsində rol oynamasın.
