|
www.vivo-book.com
55
– Ġlahi, mənim düĢdüyüm bu vəziyyətə görə içində
mənə qarĢı azacıq da olsa Ģəfqət duymursanmı?
– Özünü eĢĢək kimi aparmısan. Sən, adətən həmiĢə
özünü eĢĢək kimi aparırsan.
– “Adətən həmiĢə” deyəndə, nəyi nəzərdə tutursan?
– Sən, sadəcə, yaramaz əyyaĢsan, – Lidiya dedi. – Ġsti
duĢ qəbul elə.
Lidiya dəstəyi asdı.
Mən isə gedib çarpayıma uzandım. Çox qəĢəng motel
otağı olsa da, elə bil nəsə çatmırdı. Əgər duĢa girsəm,
məndən pis adam yoxdur. Televizoru qoĢmaq haqqında
düĢündüm.
Nəhayət, yuxuya getdim…
Kimsə qapını döyürdü. Kandarda məni hava limanına
aparmaqdan ötrü iki gülərüzlü kollecli oğlan hazır
dayanmıĢdı. Ayaqqabılarımı geyinmək üçün çarpayının
kənarına oturdum.
– UçuĢdan öncə hava limanının barında bir-iki qədəh
girlətmək üçün bizim vaxtımız olacaqmı? – deyə mən
onlardan soruĢdum.
| 
