16 iyun 1870ci ildə təsdiq olunmuş və ilkin olaraq Rusiyanın mərkəzi quberniyalarında tətbiq
1878ci ildə yalnız Bakıda tətbiq edildi.Burada yerli əhəmiyyətli məsələlər əsasən təsərrüfat
əhəmiyyətli məsələlərin həll olunduğu şəhər dumalarının seçki əsasında təşkilini nəzərdə
tuturdu.4 il müddətinə seçilməsi nəzrdə tutulan dumaların icraiyyə orqanının-şəhər
upravasının yaradılması müəyyən olundu.Həm dumaya həm də şəhər upravasına müvəkillər
tərəfindən seçilən və qubernator və ya daxili işlər naziri tərəfindən təsdiq edilən şəhər başçısı
1870-ci il Şəhər əsasnaməsində müəyyən edilən seçki sisteminə əsasən yalnız yaşayış yeri
üzrə qeydiyyata malik olan və şəhər xəzinəsinə vergi ödəyən 25 yaşına çatmış kişi cinsindən
olan şəxslər şəhər dumasına üzv seçilə bilərdilər.Məhkum olunmuş,istintaq altında
olan,vəzifədən çıxarılmış,dini rütbədən məhrum edilmiş şəxslər seçki hüququna malik
deyildilər.Qadınlar və 25 yaşı tamam olmayan gənclər əmlak senzinə mali olduğu təqdirdə
onlar səsvermədə iştirak etmək hüquqlarını vəkalətnamə əsasında qohumalrına,qəyyum və
Şəhər özünüidarəsinin işində xəzinəyə ödənilən töyçü və vergilərin miqdarı ilə müəyyən
edilən iştirakçılıq bütün seçicilərin üç kateqoriyaya bölünməsi vasitəsilə həyata keçirildiki,hər
bir kateqoriyadan olan seçicilərə şəhər özünüidarəsi üzvlərinin –müvəkillərinin üçdə bir
hissəsini seçmək hüququ verilirdi..Birinci kateqoriyada adətən çoxlu vergi ödəyən bir neçə
nəfər ikinci kateqoriyada orta miqdarda vergi ödəyən yüzlərlə seçici ,üçüncü kateqoriyada
isə az vergi ödəyən minlərlə seçici daxil idi. Əsasnamədə iri sənayeçilər və tacirlər üçün
imtiyazlar müəyyən edilməklə yanaşı,milli hüquq bərabərsizliyi əks etdirilmişdi. 11 iyun
1892-ci il tarixdə yeni”Şəhər Əsasnaməsi” qəbul edildi. Burada əvvəlki qanunla müqayisədə
müəyyən məhdudiyyətlər nəzərdə tutulmuşdu.Bu məhdudiyyətlər nəzərdə tutulmuşdu.Bu
məhdudiyyətlər seçicilərin sayının xeyli azaldılması,kirayənişinlərə seçki hüququnun
verilməsi haqqında tələblərin nəzərə alınmaması,yüksək əmlak senzinin müəyyən
edilməsi,milli bərabərsizliyi daha da möhkəmləndirən bir sıra məsələlərin qanunvericilikdə
Azərbaycan şəhərlərində məntəqə seçki sisteminin tətbiq edilməməsi,qubernatorun
özünüidarə orqanlarının fəaliyyətinə müdaxilə etməsinin qanuniləşdirilməsi və s. kimi
məsələlərdə öz əksini tapmışdı duma rəhbərliyinin o cümlədən bələdiyə rəisinin,habelə
şəhər idarəsi üzvlərinin və şəhər katibliyinin seçilməsi qubernatorun rəyindən asılı idi.Şəhər
əsasnaməsinin 119-cu maddəsində həmin vəzifəyə seçilən şəxslərin qubernator tərəfindən
təsdiq edilmədiyi və ya seçkilərin səsə qoyulmaması şərti ilə ikinci dəfə seçki keçirilməli
olduğu qeyd edilirdi.Seçkilərin yenə də baş tutmadığı və ya yeni seçilən şəxslərin qubernator
tərəfindən yenə də təsdiq edilmədiyi halda,həmin vəzifələrin qubernatorun təyin etdiyi
şəxslərin tutmalı olduğu müəyyən edilirdi.Yeni əsasnamə seçicilərin kateqoriyaya
bölünməsinin ləğvini nəzərdə tuturdu.1892ci il şəhəR islahatında Bakı şəhəriy6lə yanaşı
Gəncə Lənkəran Nuxa Qubada və digər şəhərlərdə həyata keç-di.Şəhər dumaları deyil ictimai
idarə orqanları yaradılmışdı. Burada şəhər duması əvəzinə 12-15 nəfərdən ibarət şəhər
müvəkilləri məclisi təsis edildi.Şəhər ictimai idarəsinin hüquqları dumadan məhdud idi.Şəhər
özünü idarəetmənin fəaliyyəti ilə bağlı məsələr icbarı qərarlar çıxarmaq planları dəyışdirmək
abadlaşdırma işləri aparmaq,şəhər əmlakını kapitalları idarə etmək , daşınmaz əmlakın zəbt
edilməsi iə bağlı qəara verilməsi şəhər üçün vergi və töycü qoymaq əhalinin su ilə təchiz
olunması və s. aiddir.