Amid Səlimoğlu “Ruhilər”
Yüklə 1,85 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Amid Səlimoğlu Bəyaz Dəhliz
43 – Oldu, həkim. İki gün sonra görüşərik. – Zakir ayağa qalxıb Sabirə baxdı. – Dur, gedək. – Sağ olun, həkim. – Sabir də ayağa qalxdı. İkisi də dəhlizə çıxıb pilləkənlərə yaxınlaşdılar. Birinci mərtəbəyə enib xəstəxananın həyətinə çıxdılar. – Gedək, evə. İki gün vaxtım qalıb. Heç olmasa, evdəkiləri doyunca görərəm. – Elə deyirsən, elə bil ölürsən. İki-üç həftəlik gedirsən də. – Əlini Sabirin qoluna toxunduraraq gülməyə başladı. – Yenə də. Birdən-ikiyə o qədər uzaq olmamışıq bir-birimizdən. – Necə deyirsən, elə də olsun. Mən bizimkiləri gətirərəm sizə. Sən də evdəkilərdən narahat olmazsan. Mən də elə sizdə qalaram. – Çox sağ ol. – Borcumuzdur. Təki bu iş alınsın. Qalanı boş şeydir. – Zakir dedi. – Gedək. Xəstəxananın həyətindən küçəyə çıxaraq Zakirin avtomobilinə yaxınlaşdılar. Avtomobilə mindikdən sonra oradan uzaqlaşaraq evin yolunu tutdular. Amid Səlimoğlu Bəyaz Dəhliz 44 *** – Sabir hardadır? – Zakirlə gediblər. Birazdan gələrlər. Yasəmən çay süzüb Pakizə xalanın qabağına qoydu. – Sağ ol. – Pakizə xala çaydan bir qurtum alıb dedi. – Ana, yemək hazır deyil? – Mətbəxə girən Rüfət soruşdu. – Gözlə. Hazır olanda deyəcəm. – Yasəmən Rüfətə baxaraq öz otağına getməyini istədi. Rüfət anasının nə demək istədiyini başa düşüb mətbəxdən çıxdı. – MaşaAllah, necə də ağıllı uşaqdır. Hər şeyi başa düşür. – Başımıza oyun açır. Bütün günü bir yerdə durmaq bilmir. – Qazı yandırıb qazanı odun üstünə qoydu. – Uşaqdır. Elə olsa yaxşıdır. Böyüyəndə diribaş olacaq. – İnşaAllah. – Yasəmən gülərək dedi. Sonra söhbəti dəyişdirərək soruşdu. – Ayan necədir? Öyrəşə bilib? – Hə. – Pakizə xala elə bunu gözləyirmiş kimi danışmağa başladı. – Çox yaxşıdır. Qaynanası ilə ana- bala kimidilər. Əri də ona gözüm üstə qaşım var Amid Səlimoğlu Bəyaz Dəhliz 45 demir. – Süni şəkildə güldü. – İşləməsini də istəmir, deyir elə evdə otur. Mən sənin üçün hər şeyi edəcəm. Çox yaxşı oğlandır. – Nə gözəl. – Yasəmənə elə gəlirdi ki, Pakizə xala bunları bilə-bilə danışır, onu incitmək istəyir. Ancaq ürəyinə salmamaq üçün fikirlərini dağıtmağa çalışırdı. – Allah həmişə mehriban eləsin. Əsas bir- birlərini başa düşsünlər, qalan bütün problemlər düzələr. – Elədir. – Pakizə xala qısaca dedi. Yasəmən yeməyi qızdırmaqda, Pakizə xala da öz çayını içməkdə idi. Bir neçə dəqiqə keçsə də heç biri kəlmə söz danışmamışdı. Ancaq Pakizə xala dözə bilməyib yenidən soruşdu: – Sabirin işləri necədir? İş tapa bilməyib hələ? Yasəmən bir qədər düşündükdən sonra ona tərəf dönərək masaya yaxınlaşıb stula əyləşdi. – Tapıb. Elə onu danışmaq üçün getmişdi. – Hə? Nə işidir ki, elə. – Pakizə xala maraqla soruşdu. – Tikinti şirkətindədir. Dəqiq bilmirəm. Ancaq, deyəsən başqa şəhərə göndərəcəklər. – Həə? Onda maaşı da çox olar. Yaşadığın yerdə uzağa göndərəndə maaşı çox verirlər. – Gözlərini bərələdərək dedi. – Bizim uşaqlar demişdi. Mən də onlardan eşitmişəm. |