64
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
UOT: 617.7-089:616.379-008.64
İbrahimov S.N., Hüseynov O.A., Haqverdiyev F.T., Balayeva R.N., Məhərrəmov E.M.
ŞƏKƏRLİ DİABETİ OLAN XƏSTƏLƏRDƏ OFTALMOLOJİ CƏRRAHİ
ƏMƏLİYYATLAR ZAMANI ANESTEZİOLOJİ TƏMİNAT (KLİNİK HAL)
Akad. Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzi, Bakı şəh., Azərbaycan
Açar sözlər: anesteziya, şəkərli diabet
Beynəlxalq Diabet Federasiyasının son məlumatına görə şəkərli diabetdən (ŞD) əziyyət çəkən insanların
sayı 400 milyondur [1]. Qeyd etmək lazımdır ki, “ŞD xəstəliyinə tutulmuş şəxslərə dövlət qayğısı haqqında”
Azərbaycan Respublikasının Qanununun tətbiq edilməsi barədə” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 2004-cü
il 12 fevral tarixli, 32 nömrəli Fərmanına əsasən Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin 2005-ci il 7 iyun
tarixli, 101 nömrəli qərarı ilə 2006-2010-cu illəri əhatə edən “ŞD üzrə Dövlət Proqramı” qəbul edilmişdir. 2003-
cü ilin dekabrında adıçəkilən qanun qəbul ediləndə ölkədə nəzarətdə olan ŞD xəstələrinin sayı 30 min nəfərdən
bir az artıq idisə, 2013 ildə Dövlət Statistika Komitəsindən APA-ya verilən məlümatına görə müalicə-profilaktika
müəssisələrində qeydiyyatda olan ŞD xəstələrinin sayı 177 474 olmuşdur. Bunu nəzərə alaraq, 2011-2015-ci
illəri əhatə edən bu Dövlət Proqramında profilaktik tədbirlərə xüsusi yer verilmiş, əsas diqqət xəstələrə göstərilən
tibbi yardımın daha da təkmilləşdirilməsinə və xəstəlik nəticəsində yaranan fəsadların qarşısının alınmasına
yönəlmişdir.
Yuxarıda qeyd edilənləri nəzərə alaraq ŞD-in fəsadlaşmalarından biri olan oftalmoloji ağırlaşmalar zamanı
cərrahi əməliyyatlar aparılarkən predoperasion, perioperasion və postoperasion dövrdə xəstələrin ümumi
vəziyyətlərinin anestezioloq tərəfindən düzgün qiymətləndirilməsinin və lazımı tədbirlərin aparılmasının çox
böyük əhəmiyyəti vardır [2].
Onu da diqqətə çatdırmaq lazımdır ki, bir qrup müəlliflər praktik cəhətdən ŞD xəstəliyi üçün cərrahi və
anestezioloji riskin olmamasını qeyd etsələr də [3], digərləri isə əksinə perioperasion və postoperasion dövrdə
hiperqlikemiya, hiperlipidemiya və hiperfibrinogenemiya nəticəsində tromboemboliyadan, komadan ehtiyatlanaraq
təxirəsalınmaz hallarda həyati göstərişlə qabaqlayıcı tədbirləri nəzərə alaraq, yerinə yetirilməsini tövsiyə edirlər
[4].
Belə xəstələrdə əlavə anestezioloji risk kimi ortostatik hipotoniya, aritmiya, arterial hipertoniya qeyd edilir
və vegetativ neyropatiya nəticəsində mədə möhtəviyyatının evakuasiyasının çətinləşməsi ilə əlaqədar olaraq
premedikasiyada H
2
-blokatorlardan istifadəsi labüddir [2].
ŞD təsnifatına görə aşağıdakı qruplara bölünür: 1) I tip ŞD (β-hüceyrələrin destruksiyası və insulinin çatışmazlığı
ilə xarakterizə edilir); 2) II tip ŞD (insulin rezistentliyi nəticəsində baş verən insulinin sekresiyasının defekti
ilə xarakterizə edilir); 3) Başqa səbəblərdən – məsələn, β-hüceyrələrin funksiyasının genetik defekti, insulinin
təsirinin genetik defekti, pankreasın ekzokrin funksiyasının pozulması ilə nəticələnən xəstəliklər (sistik fibroz),
dərmanların və ya kimyəvi maddələrin təsiri ilə (QİÇS və ya orqan transplantasiyasından sonra aparılan müalicə)
– baş verən diabet; 4) Hestasion ŞD (HŞD) hamiləlik zamanı diaqnostika edilir [5].
ŞD periferik qan dövranının pozulması səbəbindən görmə orqanında diabetik retinopatiya, diabetik katarakta,
ikincili qlaukoma kimi fəsadlar yarada bilər. Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatının məlumatına görə diabetik
retinopatiya dünya əhalisində qeyd olunan korluğunun əsas səbəblərindən biridir. Bununla oftalmoloji klinikalara
müraciət edən ŞD xəstələrin sayının coxluğu izah olunur [5, 6].
Frisch A. və başqalarının fikrincə, cərrahi əməliyyata məruz qalmış ŞD xəstələrində letallıq digərlərinə nisbətən
50% daha çoxdur [7].
İlk öncə onu qeyd etmək lazımdır ki, predoperasion dövrdə cərrahi əməliyyat olunmuş xəstələrdə venoz qan
plazmasında olan şəkərin miqdarı ilə yanaşı digər göstəricilər də (hemoqlobində şəkərin miqdarı (qlikolizəolunmuş
hemoqlobin) (HbA
1c
), arterial təzyiq (A/T), elektrokardioqramma (EKQ), diurez, su-duz müvazinəti (SDM),
qələvi-turşu müvazinəti (QTM), K
+
, Na
+
, kreatinin, koaquloqramma və s.) yoxlanılmalıdır [3, 8].
Mübahisə doğuran məqamlardan biri də, xəstələrdə cərrahi əməliyyat öncəsi venoz qan plazmasında şəkər
göstəricisinin yol verilən ən yüksək həddidir. Məsələn, Taxçidi X.P. və digər müəlliflər qeyd edirlər ki, xəstələrdə
anesteziyaönü dövrdə bu göstərici 8 mmol/l olmalıdır [9]. Mışkin K.İ. başqaları və onu da qeyd edirlər ki, cərrahi
əməliyyatdan əvvəlki dövrdə əgər xəstə venoz qanda olan şəkərin miqdarını qida pəhrizi hesabına saxlaya
bilirsə, 100-200 ml/saat hesabı ilə 5%-li qlükoza az miqdar xüsusi çədvələ əsasən insulinlə birlikdə venadaxilinə
vurulmalıdır. Bu qrup xəstələr əvvəllər per oral hipoqlikemik dərman maddələri almışdırsa əməliyyatdan bir
65
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
neçə gün əvvəl insulinə keçmələri mütləqdir [10]. Bununla əlaqədar olaraq onu da qeyd etmək lazımdır ki, son
illər Akademik Z.Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzində planlı və ya təxirəsalınmaz surətdə hazırlanan
xəstələrin plazmasında şəkərin miqdarı 9 mmol/l qeyd edildikdə cərrahi əməliyyat ücün müsbət rəy verilir [11].
Bir qrup müəlliflər perioperasion dövrdə risk yaradan əsas ağırlaşmalara aşağıdakıları aid edirlər: metabolik
dekompensasiyanın inkişafı nəticəsində dekompensasiya olunmuş ketoasidoz, yara və sistem infeksiyası,
miokardın infarktı, ürək çatışmazlığı, tromboemboliya, arterial hipotoniya, böyrək çatışmazlığı, mədənin və
bağırsaqların atoniyası, aspirasiya, ürək bulanma və qusma, sidik kisəsinin atoniyası, hemoftalm, hipoqlikemiya
[6]. ŞD olan xəstələrə anestezioloqun qərar qəbul etməsi isə qeyd edilən faktorlardan asılıdır: ŞD tipi, əvvəllər
aparılan müalicələr, kompensasiya dərəcəsi, yanaşı gedən xəstəliklər (ŞD ağırlaşmaları), ağrısızlaşdırmanın növü
(yerli anesteziya və ya ümumi narkoz); zamanına görə əməliyyatın aparılması şərti (urgent və ya planlı); [3].
Mankovskiya B.N. və başqaları qeyd edirlər ki, təxirəsalınmaz hallarda ŞD olan xəstələrdə oftalmoloji cərrahi
əməliyyatların (orbitotomiya, enukleasiya, göz qapaqlarının və konyunktivanın yenitörəmələrinin götürülməsi
və plastikası, ekzenterasiya) aparılması American Association of
Anaesthetists
(ASA) şkalasi üzrə risk dərəcəsı
daha yüksəkdir. ŞD olan bu qrup xəstələr üçün əks-göstəriş ketoasidotik və ya hiperosmolyar koma, ağır dərəcəli
hipoqlikemiya olub, əməliyyatönü dövrdə ümumi vəziyyətlərinin stabilləşdirilməsi tələb edir. Bu müəlliflər onu da
qeyd edirlər ki, perioperasion dövrdə qlikemiyanın optimal səviyyəsi 6-10 mmol/l olub, hətta 4-12 mmol/l qədər
dəyişilə bilər [4].
Müəlliflərdən bir qrupu planlı cərrahi əməliyyatlar zamanı aşağıda qeyd olunan göstəricilərə əsaslanaraq, riskin
müəyyən qədər az olmasını müşahidə etmişlər: (norma HbA
1c
4,0–6,0%) 8-9% az; şəkərin plazmada miqdarının
normal və ya normaya yaxın olması (normada 5,6-6,1 mmol/l); uzunmüddətli ŞD zamanı və bu xəstəliyin ağır
formasında qlikemiya 8,8-10,0 mmol/l; sidikdə asetonun olmaması [3].
Hal-hazırki dövrdə çoxkomponentli anesteziya üsulları, hipoqlikemiya simptomlarının təyin edilməsinə
çətinlik yaradıb, anesteziya zamanı oyanıqlıq, qıcolma və koma kimi ağırlaşmaların təzahürlərini müəyyən etməyə
çətinlik yaradır. Ümumi anesteziya zamanı hipoqlikemiyaya cavab olaraq ürək qan-damarı tərəfindən katexolamin
reaksiyası hipertoniya və taxikardiya şəklində özünü göstərir ki, bunu da ağrısızlaşdırmanın qeyri-adekvatlığı ilə
differensasiya etmək çox çətin olur [2].
ŞD zamanı cərrahi əməliyyata məruz qalmış xəstələrdə istifadə olunan bir qrup anestezioloji dərman maddələri
metabolik proseslərin pisləşməsinə gətirib çıxara bilər: inhalyasion anestetiklər; barbituratlar (heksenal, natrium
tiopental); ketamin (ketalar, kalipsol); vazopressorlar (mezaton) və simpatomimetiklər (efedrin hidroxlorid);
plazmanı əvəzedici kolloidlər (poliqlukin, reopoliqlukin, Ringer-laktat) [3]. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki,
müasir dövrdə digər qrup müəlliflər Ringerin köçürülməsində heç bir təhlükə görmürlər [7]. Hal-hazırda klinik
anesteziologiyada 6 inhalyasion anestetikdən (azot oksidi (N
2
O), ftorotan (halotan, narkotan, fluotan), izofluran
(foran), enfluranı (etran), sevofluran (sevoran), desfluran (suprane)) istifadə edilir və N
2
O istisna olmaqla, hər
biri plazmada şəkərin miqdarını kəskin şəkildə yüksəldir. [12]. Barbituratlar hüceyrələrdə insulinin miqdarını
artıraraq [13], ketamin mədəaltı vəzinin funksiyasını yüksəldib, eyni zamanda toxumaların insulinə olan tələbatını
artırır [14]. Cərrahi müdaxilə zamanı vazopressorlardan və simpatomimetiklərdən istifadə edildikdə, ŞD zamanı
yanaşı müşahidə olunan mikroangiopatiya daha da kəskinləşib, xəstənin vəziyyətnii bir qədər də ağırlaşır [12].
ŞD xəstələrdə cərrahi əməliyyatlar zamanı istifadə olunan yerli anesteziyaedici dərman maddələri (lidokain,
norapin və s.), N
2
O, narkotik analgetiklər (promedol, fentanil), droperidol, sedativ dərman maddələri (relanium,
diazepam, seduksen), natrium oksibutirat, diprivan (rekofol, propofol, profol) və orta təsir müddətli qeyri-
depolyarizəedici miorelaksantlar (esmeron) daha təhlükəsizdir. Infuzion terapiya zamanı isə jelatinoldan istifadə
edilməsinə üstünlük verilir [3, 9, 15]. Ümumiyyətlə, uzunmüddət istifadə edilən anestezioloji dərman maddələri,
hipoqlikemiyanı yaradan kontrinsulyar hormonları mobilizə edib, bu mexanizmi zəiflədir [2]. Bununla əlaqədar
olaraq anesteziya zamanı insulin daha uzunmüddətli olub, onun cüzi artıq vurulması da hipoqlikemiyanın əmələ
gəlməsinə səbəb olur.
ŞD olan xəstələrdə daha çox üstünlüyü qısa və orta müddətli az travmatık cərrahi əməliyyatlara verib, yerli
anestetikdən, lazım olduqda isə neyroleptanesteziya ilə potensiallaşdırılaraq, uzunmüddətli travmatik cərrahi
əməliyyat zamanı xəstə endotraxeal boru (EB) və ya laringeal maska (LM) ilə intubasiya olunmaqla, onlarda
yarımqapalı konturlu ağ ciyər süni tənəffüs aparatından (AST) istifadə edilib, orta təsir müddətinə malik olan
qeyri-depolyarizəedici miorelaksant (esmeron) və çoxkomponentli balanslaşdırılmış (ÇKB) (diprivan, fentanil,
N
2
O) anesteziya üsuluna üstünlük verilməlidir. Qeyd etmək lazımdır ki, ŞD olan xəstələrdə anestezioloqun əsas
vəzifələrindən biri əməliyyatın gedişatı zamanı plazmada şəkəri optimal səviyyədə saxlamaqdan ibarət olub,
qlikemiyanın göstəricilərini individual seçməlidir. Cərrahi əməliyyat zamanı xəstədə hipoqlikemik vəziyyətin
olması hiperqlikemik vəziyyətdən daha qorxuludur. Adətən, pəhrizlə və per oral şəkərsalıcı dərman maddələri
istifadə edən pasiyentlər, cərrahi əməliyyatları daha yaxşı keçirdirlər [3].
Bakumova P.A. və başqaları. qeyd edirlər ki, 3 saatdan az olan cərrahi müdaxilələr zamanı ilk 4-6 saat ərzində
66
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
xəstələrə postoperasion dövrdə qlikemiyanın səviyyəsini nəzərə alaraq qısa təsirli insulinləri (QTİ) (actrapid,
xumulin, insuman rapid) təyin etmək lazımdır (məsələn: plazmada şəkər 11,1-13,9 mmol/l olduqda birdəfəlik
insulinin miqdarı 4 vahid, 13,9-16,6 mmol/l olduqda isə 6 vahid olmalıdır). Sonrakı günlərdə insulinin miqdarı
predoperasion həcmdə olub, pəhriz saxlanılmalıdır və xəstə qida qəbul edə bilmirsə gündə iki dəfə 5%-200,0
qlukoza+4-6 vahid QTİ v/d vurulmalıdır [3].
Vasilyeva E.O. və başqaları qeyd edirlər: 1) ilk 3 gün ərzində hər 3-5 saatdan bir plazmada şəkərin səviyyəsi
təyin olunmalıdır; 2) plazmada şəkərin miqdarı müəyyən edilərkən sxem üzrə insulin vurulmalıdır (6 mmol/l
qədər iynə vurulmur; 7-9 mmol/l - 2 vahid novorapid; 10-11 mmol/l – 4 vahid novorapid; 12-13 mmol/l – 6 vahid
novorapid; 14 mmol/l və ondan yüksək olduqda 8 vahid novorapid); 3) xəstəyə v/d olaraq ilk birinci gündə saat
13.00, 18.00, 24.00 və qalan 2 gündə saat 06.00, 18.00 aşağıdakı qatışıq köçürülməlidir: 5% - 400,0 qlukoza + insulin
8 vahid + 4% -20,0 kalium xlorid; 4) hər gün keton cisimcikləri, K
+
, Na
+
, sidikdə şəkərin miqdarı səhər və axşam
yoxlanlmalıdır; 5) sidikdə aseton olduqda izotonik məhlul köçürülüb, endokrinoloq xəbərdar edilməlidir [2]. Bir
qrup müəlliflər onu da qeyd edirlər ki, xəstələrin regenerativ proseslərinin zəifləməsi ilə əlaqədar məqsədəuyğun
olar ki, mikrosirkulyasiyanı stimulyasiyaedicilər və immunomodulyatorlar təyin olunsun.
1) Xəstə H.E. Xəstəlik tarixi:1450, 20.02.2015 ildə : OS orbitanın limfoması diaqnozu ilə Akademik Z.Əliyeva
adına Milli Oftalmologiya Mərkəzində daxil olmuşdur. 16.02.2015 – qlukoza zərdabda 15,0 mmol/l, 23.02.2015
- 7,5 mmol/l, EKQ Sinus taxikardiyası. Miokardın diffuz dəyişikliyi. Arxa divarda qan dövranının zəifləməsi.
Xəstəyə OS – lateral orbitotomiya cərrahi əməliyyatı aparılmışdır. Əməliyyat zamanı dəqiqəlik ürək vurğularının
sayı 88, A/T 135/80 mm Hg, venoz qanda şəkərin miqdarı 7,1 mmol/l olmuşdur (Şəkil 1).
2) Xəstə X.Ş. Xəstəlik tarixi:1160, 20.02.2015 ildə ON – Proliferativ diabetik retinopatiya: OD - hemotalm
sonrakı bulanması diaqnozu ilə Akademik Z.Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzində daxil olmuşdur.
01.12.2014 – qlukoza zərdabda 17,2 mmol/l, HbA
1c
9,5%, 11.02.2015 – qlükoza zərdabda 8,8 mmol/l, 23.02.2015
- 7,5 mmol/l, EKQ Sinus taxikardiyası. Miokardın diffuz dəyişikliyi. Arxa divarda qan dövranının zəifləməsi.
Xəstəyə 23.02.2015 tarixdə OD – Arxa vitrektomiya+qaz tamponadası cərrahi əməliyyatı aparılmışdır. Əməliyyat
zamanı dəqiqəlik ürək vurğularının sayı 88, A/T 135/80 mm Hg, venoz qanda şəkərin miqdarı 7,1 mmol/l olmuşdur.
Beləliklə, sonda o nəticəyə gəlmək olar ki, ŞD-ə məruz qalmış xəstələrin planlı oftalmoloji cərrahi əməliyyatları
zamanın predoperasion, perioperasion və postoperasion dövrdə anestezioloji təminat, bu xəstəliyin tip I və ya II
tip olmasından, kompensasiya və ya dekompensasiyada olmasından, seçilmiş anesteziya üsulundan və s. asılıdır.
Karbohidrat mübadiləsinin pozulması nəticəsində xəstələrin cərrahi əməliyyatları zamanı adaptiv mexanizm
kimi simpatik sinir sisteminin və katabolik (stressor) hormonların – adrenalinin, noradrenalinınin, kortizolun,
qlukaqonun, somatotropinin sekresiyasının artması, yuxarıda qeyd edilən dəyişikliklərin bir qədər də dərinləşməsinə
Şək. 1. Xəstənin predoperasion (a) və postoperasion
görünüşü (b), törəmənin kompyutor tomoqrafik
görünüşü (c)
a)
b)
c)
67
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
səbəb olur. Bu stress hormonlarının təsiri nəticəsində periferik toxumaların insulinə olan həssaslığı azalıb,
qaraciyərdə qlukoneogenez və qlukogenolizi aktivləşdirərək, lipoliz və zülal katabolizmini stimulyasiya edir.
ŞD-li xəstələrdə planlı olaraq oftalmoloji cərrahi xəstələrdə planlı olaraq cərrahi əməliyyatönü dövrdə venoz
qanın plazmasında şəkərin miqdarı 8-9 mmol/l olduqda, 1-2 gün əvvəldən xəstəxanada nəzarət altında qalmalıdırlar.
İntraoperasion dövrdə bu qrup xəstələrin venoz qanında şəkərin miqdarı 6-10 mmol/l olub, neyroleptanesteziya
ilə potensiallaşdırılmış yerli anesteziyadan istifadəsi tövsiyə edilir. Postoperasion dövrün ilk saatlarında isə venoz
qanda şəkərin miqdarı hər 4-6 saatdan bir ölçülərək nəzarət altında saxlanılmalıdır və predoperasion dövrün
göstəricələrinə yaxın olmalıdır.
Lakin böyük həcmli cərrahi əməliyyatlar (orbitotomiya, enukleasiya, göz qapaqlarının və konyunktivanın
yenitörəmələri götürülməsi və plastikası, ekzenterasiya) zamanı isə ŞD olan xəstələrin predoperasion dövrdə
aparılan hazırlıq, kiçik həcmli cərrahi əməliyyatdan fərqli olaraq bu xəstələr per oral hipoqlikemik dərman
maddələrindən istifadə etmişdilərsə, əməliyyatdan bir neçə gün əvvəl insulinə keçmələri mütləqdir. Bu xəstələrə
təxirəsalınmaz oftalmoloji cərrahi əməliyyatları aparılarkən intraoperasion dövrdə ketoasidotik və ya hiperosmolyar
koma, ağır dərəcəli hipoqlikemiyanın qarşısını almaq üçün uzunmüddətli travmatik cərrahi əməliyyat zamanı
xəstə endotraxeal boru və ya laringeal maska ilə intubasiya olunmaqla, onlarda yarımqapalı konturlu ağ ciyər
süni tənəffüs aparatından istifadə edilib, orta təsir müddətinə malik olan qeyri-depolyarizəedici miorelaksant və
çoxkomponentli balanslaşdırılmış anesteziya üsuluna üstünlük verilməlidir. İntraoperasion dövrdə isə qlikemiyanın
optimal səviyyəsi 6-10 mmol/l olub, hətta 4-12 mmol/l qədər dəyişilə bilər. Postoperasion dövrün ilk 3 günü
ərzində hər 3-5 saatdan bir plazmada şəkərin səviyyəsi təyin olunub, 7-9 mmol/l - 2 vahid novorapid; 10-11 mmol/l
– 4 vahid novorapid; 12-13 mmol/l – 6 vahid novorapid; 14 mmol/l və ondan yüksək olduqda 8 vahid novorapid
vurulmalıdır.
Sonda onu da qeyd etmək lazımdır ki, ŞD-i olan xəstələrin xəstəxanada olduğu müddət ərzində pəhriz saxlaması,
onların xəstəlikləri barədə məlumatlandırılması vacibdir.
ƏDƏBİYYAT
1.
Məmmədov C., Mirzəzadə V. ŞD (tip 2) xəstəliyinin diaqnostika və müalicəsi üzrə klinik protokol. Bakı:
Tərəqqi MMC, 2009, 36 s.
2.
Васильева Е.О., Назаров И.П. Анестезия и интенсивная терапия при патологии эндокринной
системы: методические рекомендации для ИПО. Красноярск: КрасГМУ, 2011, 42 с.
3.
Бакумова П.А., Левина М.В. Периоперационное ведение больных сахарным диабетом,
Лекарственный вестник, 2012, т.6, №6(46), с.39-48.
4.
Маньковский Б.Н., Фомин П.Д. Сахарный диабет и хирургические вмешательства, Здоров’я
Украïни, 2013, №2(12) с.28-30.
5.
Дедова И. И., Мельниченко Г. А. Эндокринология. Национальное руководство. Краткое издание,
М.: ГЭОТАР-Медиа, 2013, c.253-321.
6.
Дедовa И.И., Шестакова М.В. Маленьков Т.М. Сахарный диабет: ретинопатия, нефропатия, М:
Медицина, 2001, 176 с.
7.
Frisch A., Chandra P., Smiley D. et al. Prevalence and clinical outcome of hyperglycemia in the
perioperative period in noncardiac surgery // Diabetes Care, 2010, v.33(8), p.1783-1788.
8.
Неймарк М.И., Калинин А.П. Периоперационный период в эндокринной хирургии: Рукво для
врачей. М.: Медицина, 2003, 336 с.
9.
Тахчиди Х.П., Сачнова С.Н., Мясниковой В.В. и др. Анестезия в офтальмологии, М.: Медицинское
информационное агентство, 2007, 552 с.
10. Мышкин К.И., Дубошина Т.Б., Шубин А.Г. Сахарный диабет и анестезиология // Анестезиология
и реаниматология, 1989, №1, c.54-60.
11.
Qasımov E.E., İbrahimov S.N., Həsənov E.E. Oftalmologiyada muasir anesteziya usulları: tədris-
metodik vəsait. Bakı, 2010, 96 səh.
12. Кубынин А. Н., Волчков В. А., Боровских Н. А. Ингаляционная анестезия: к вопросам истории и
механизма действия, Вестник анестезиологии и реаниматологии 2010, т.7, №6, с.50-57.
13. Недашковского Э.В. Освежающий курс лекций: Актуальные проблемы анестезиологии и реани-
матологии, Архангельск: Высшая школа, 2002, 340 с.
14. Hirota K., Lambert D.G. Ketamine: new uses for an old drug? // Br. J. Anaesth., 2011, v.107, p.123-129.
15. Короткоручка А.А. Диприван: современный внутривенный анестетик, Киев: Книга плюс, 2000,
194 с.
68
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
Ибрагимов С.Н., Гусейнов О.А., Ахвердиев Ф.Т., Балаева Р.Н., Магеррамов Э.М.
АНЕСТЕЗИОЛОГИЧИСКОЕ ОБЕСБЕЧЕНИЕ БОЛЬНЫХ С САХАРНЫМ
ДИАБЕТОМ ПРИ ОФТАЛЬМОЛОГИЧЕСКИХ ХИРУРГИЧЕСКИХ
ВМЕШАТЕЛЬСТВАХ (КЛИНИЧЕСКИЙ СЛУЧАЙ)
Национальный Центр Офтальмологии имени акад. Зарифы Алиевой, г.Баку
Ключевые слова: анестезия, сахарный диабет
РЕЗЮМЕ
Пациенты, страдающие сахарным диабетом при подготовке к офтальмологическим операциям, в случае
определения глюкозы в венозной крови 8-9 ммоль/л, должны находиться под наблюдением в течение 1-2
дней до операции. Рекомендуется применять метод нейролептанестезии с потенцированной местной
анестезией, если в периоперационном периоде уровень глюкозы в венозной крови составлял 6-10 ммоль/л.
В постоперационном периоде уровень глюкозы в венозной крови должен определяться каждые 4-6 часов
и должен быть близок по значению к показателям предоперационного периода.
Однако, при обширных оперативных вмешательствах (орбитотомия, энуклеация, удаление
новообразований век и конъюнктивы, эвисцерация, экзентерация) пациентам с сахарным диабетом
в предоперационном периоде, в отличии от пациентов, подвергшихся малым и кратковременным
офтальмологическим хирургическим вмешательствам, назначение инсулина обязательно. Этим пациентам
рекомендуется использовать быстродействующий, недеполяризующий миорелаксант, многокомпонентную
сбалансированную анестезию с управляемым дыханием с целью предупреждения развития в
периоперационном периоде кетоацидотической или гиперосмолярной комы. В периоперационном периоде
уровень гликемии может варьировать в приделах 6-10 ммоль/л или даже 4-12 ммоль/л. В постоперационном
периоде в течение первых 3 дней каждые 3-5 часов надо измерять уровень глюкозы в крови и в случае
повышения его до 7-9 ммоль/л – 2 ЕД новорапида, до 10-11 ммоль/л – 4 ЕД новорапида, до 12-13 ммоль/л
– 6 ЕД новорапида, до 14 ммоль/л и выше – 8 ЕД новорапида необходимо ввести пациенту.
Рекомендуется информировать и разъяснять пациентам с сахарным диабетом о характере их заболевания
и необходимости соблюдать диету.
Ibragimov S.N., Guseynov O.A., Hagverdiyev F.T., Balayeva R.N., Magerramov E.M.
ANESTHESIA FOR PATIENTS WITH DIABETES MELLITUS IN OPHTHALMIC
SURGICAL INTERVENTION (CLINICAL CASE)
National Centre of Ophthalmology named after acad. Zarifa Aliyeva, Baku, Azerbaijan
Key words: anesthesia, diabetes mellitus
SUMMARY
In the preparation of patients with diabetes to ophthalmic surgery in the case of determination of glucose in
venous blood of 8-9 mmol / l, should be kept under observation for 1-2 days before surgery. In the perioperative
period in this group the level of glucose in venous blood was 6.10 mmol /l and the method of neuroleptanesthesia
with potentiated local anesthesia is recomended. In the postoperative period the glucose level in the venous blood
should be determined every 4-6 hours and should be close in meaning to the indicators in the preoperative period.
However, in the major surgeries (orbitotomy, enucleation, removal of tumors of eyelids and conjunctiva,
evisceration, exenteration) to the diabetic patients in the preoperative period compare with the in contrast to
patients undergoing small and short-term ophthalmic surgical interventions insulin appointment is necessary.
This group of patients is recommended to use a high-speed, non-depolarizing muscle relaxant, multicomponent
balanced anesthesia with controlled breathing in order to prevent the development of perioperative ketoacidotic
69
2015/2 (18)
KLİNİK MÜŞAHİDƏLƏR
hyperosmolar coma. In the postoperative period during first 3 days every 3-5 hours it is necessary to control the
level of glucose in blood and in the case of increase up to 7-9 mmol/l – 2 units of novorapid, up to 10-11 mmol/l –
4 units of novorapid, up 12-13 mmol/l – 6 units of novorapid, up to 14 mmol/l and higher – 8 units of novoropid
must be introduced to the patient.
It should be noted that it is necessary to inform and explain to the with diabetes patient about the nature of their
disease and the need to follow a diet.
Korrespondensiya üçün:
İbrahimov Samir Nadir oğlu, akad. Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzinin əməliyyat blokunun
həkim-anestezioloqu
Hüseynov Oqtay Aydın oğlu, akad. Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzinin endokrinoloqu
Haqverdiyev Fərxan Tağı oğlu, akad. Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzinin əməliyyat blokunun
anestezioloq-reanimatoloqu
Balayeva Ruhəngiz Niyazi qızı, akademik Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzinin
oftalmoonkologiya şöbəsinin kiçik elmi işçisi
Məhərrəmov Elçin Musa oğlu, akad. Zərifə Əliyeva adına Milli Oftalmologiya Mərkəzinin əməliyyat blokunun
anestezioloq-reanimatoloqu
Ünvan: AZ 1114, Bakı şəh., Cavadxan küç., 32/15
Tel.: (+99412) 569-09-07;
E-mail:
administrator@eye.az
;
www.eye.az
Dostları ilə paylaş: |