qara atlılar, güneydə isə qızılı (kürən) atlılar sıralanmıĢdı. Göründüyü ki-
mi, artıq ilk hun çağına aid bu bəlgə türk boylarının batıdan doğuya get-
məsi tarixini Urmu teorisinə uyğun olaraq çox geri çəkir.
Eyni rəng türk və monqol dillərində müxtəlif cəhətləri bildirdiyi
kimi, yön bildirən sözlərin də cəhət anlamının bu dillər üzrə fərqlənməsi
35
bir daha göstərir ki, Urmu teoriyasının təsbit etdiyi kimi monqol və türk
etnoslarının əlaqəsi genetik yox, sonrakı olaydır:
75
arxa
ön
sağ
sol
Monqol:
=quzey
=güney
=batı
=doğu
Türk:
=batı
=doğu
=güney
=quzey
Prototürklərin ilkin Atayurdunun Azərbaycan və Güney-Doğu Ana-
dolu olduğunu nəzərə alsaq, aydın olar ki, doğuya gedən türk boylarının
doğu sözündə «ön», geri sözündə isə «batı» çaları onların batıdan doğuya
miqrasiyasını göstərir:
Prototürklərin ilkin
Atayurdu probleminə düz-
gün yanaĢan və bu yurdun
Güney-Doğu Anadolu ol-
duğunu, türklərin buradan
batı, doğu, quzey yönlərə
miqrasiyası ilə türk dilləri-
nin üç bölümə ayrılmasını
m.
ö. II minildən öncə baĢ
verdiyini söyləyən F. La-
tıpov yazır ki, hindavropa
xalqlarının dilində güney
anlamlı sözün «ön» çaları ilə bu xalqların güneyə miqrasiyasını müəyən
edirlərsə, eyni üsulla türk boylarının da doğu sözündə «ön», geri sözündə
«batı» çaları türklərin batıdan doğuya miqrasiyasını göstərir.
76
Atayurdda qalan Azərbaycan türklərinin dilində isə doğu türk dillə-
rindən fərqli olaraq doğu//ön, batı//arxa (geri), quzey//sol, güney//sağ söz-
lərində sinonimlik (eĢanlam) yaranmamıĢdır. Atayurdun yerli sakinlərinə
həmin eĢanlamlar gərək olmamıĢdır, cünki onlar buradan getməmiĢlər.
Göytürk yazılarında da yön bildirən irəli,
bəri,
geri,
yuxarı sözləri
uyğun olaraq, cəhət bildirən doğu (gündoğan), batı (günbatan), güney
75
Жуковская, 1988, 157.
76
Латыпов, 1991, 106-107.
36
(günorta), quzey (gecəortası) sözləri ilə qoĢa iĢlənir. Bunu Kültigin abidə-
sindəki bu mətndə aydın görmək olur:
:ürgli:aLHit:ıDGTK:dis:itügd:nmBS uB :iNDuB irlgb:zGozuqT
:URGRIy:AhIQsTB:nük:uRGiRuq:URHısoTRo:nük:ürgrib:aKSGoT:nÜk
:NDuB:aC:rörök:aHm:puq:NDB:ikrÇi:aJ:uRHisuTRu:nüt
[Tokuz-Oğuz bəgləri, budunı! Bu sabımın edgüti esid, katığdı tıñla:
ilgerü - kün toğusıka, birgerü - kün ortusıñaru, kuriğaru - kün batıskıña,
yırğaru - tün ortusıñaru anda içreki budun kop maña körür (anc)a budun].
77
«Doqquz-Oğuz bəyləri, xalqı! Bu sözümü yaxşı eşit, qatı dinlə: İrəli -
gündoğana, bəri - günortaya, geri - günbatana, yuxarı - gecəortasına qə-
dərki xalqların hamısı mənə itaət edir»
Nə üçün azər dilində yön bildirən sağ-sol, arxa-irəli sözləri doğu
türklərdə olduğu kimi cəhət bildirən termin anlamında iĢlənmir? Məncə,
bu suala cavabı doğuya gedən türk boylarının qədim miqrasiya olayında
axtarmaq
lazımdır,
çünki arxanı batı, önü doğu, sağı güney, solu isə quzey
sayanlar batıdan doğu yöndə böyük köçün yaĢamını dadmıĢ və bu olayı
nəsillərin yaddaĢ saxlancına sızdırıb, günümüzə qədər dilində yaĢadan
doğu türk boylardır. Ön Asiyadan Altaya gedən boylar bu yolu beĢ-on
ilə deyil, yüzillər boyunca nəsilləri dəyiĢə-dəyiĢə getmiĢlər. Protoazər
boylarısa kiçik lokal
yerdəyiĢmələr istisna olmaqla, yurdlarından uzaq
ellərə
getmədiyindən dilində istiqamət bildirən sözlərdə əlavə cəhət anlamı
yaranmamıĢdır. Beləliklə, boya-cəhət və yön-cəhət sözləri aydın göstərir
ki, Altay nəzəriyəsi
yanlıĢdır,
çünki
prototürklər
Azərbaycana
doğudan
gəlməmiĢlər, əksinə, onlar Güney-Doğu Anadolu və Azərbaycandan doğu-
ya getmiĢ və çox sonralar bəzi türk boyları Atayurda qayıtmıĢlar, bu isə
Urmu nəzəriyəsinin baxıĢıdır.
Göründüyü kimi, türk etnosunun kosmonimiya ilə bağlı çoxçeĢidli
inamları və bunu dilində əks etdirən deyimləri vardır. Türklər YaranıĢ
və Samanyolu mifi, yön
=
cəhət, boya
=
cəhət görüĢü və deyimi, dünya
ağacı, dünyanın vertikal-horizontal bölgüləri, zaman ölçüləri, 12 añlı
təqvimi ilə Ön Asiyanın ən qədim xalqlarından biridir. Türk etnosunun
kosmoqonik və astroloji görüĢləri geniĢ tədqiq olunmasa da, türk dillərində
77
Orkun, 1994, 23.
37
bu sahəyə aid çoxlu arxaizmlərin varlığı aydın göstərir ki, türklərdə kos-
monimiya uzun və zəngin inkiĢaf yolu keçmiĢdir.
Çox
vaxt ölkələrarası savaĢ,
çoxsaylı miqrasiyalar,
dövlətin
dağılması, ərazinin parçalanması və yeni
dövlətlərin əvvəlki durumdan fərqli sınırlar içində
yaranması
nəticəsində
etnik coğrafiya
ilə siyasi coğ-
rafiya üst-üstə düĢmür. Bu səbəbdən, Azərbaycanın
coğrafi durumu daha mürəkkəbdir, çünki prototürk
dövrü
baĢa çatanda protoazər boyları mərkəzi Urmu gölü olmaqla böyük
bir regiona yayılmıĢ, burada zaman-zaman müxtəlif ərazili, müxtəlif etnik
tərkibli dövlətlər qurulub-dağılmıĢ, siyasi coğrafiya vaxtaĢırı dəyiĢmiĢ,
etnik coğrafiya isə nisbətən stabil qalmıĢdır.
Etnik demoqrafiyanın coğrafiyası fonunda siyasi-inzibati durumu
öyrənmək üçün Ġslamöncəsi durumdan baĢlayıb qədimə getmək, bir sıra
çoğrafi anlamlara aydınlıq gətirmək lazım gəlir. Nəzərə alınmalıdır ki,
bugün tarix-coğrafiya elmində, həm də rəsmi sənədlərdə iĢlənən bir çox
ölkə adı ilkin məna tutumunu çoxdan itirib. Məsələn, qədim bars adlı
türk boyunun adından qalmıĢ Pars (Fars) bölgə və körfəz adı sonralar
burada dövlət
quran
Əhəmənilər çağından baĢlayaraq keçən əsrin ortala-
rına qədər bu dövlətin bəzən böyüyən, bəzən kiçilən əsas ərazisinin adı
kimi rəsmi sənədlərdə
iĢlənmiĢdir.Yalnız
1935-də
Pers
Ģahı baĢqa
dövlət-
lərə müraciət etdi ki,
dövlətin
və
ölkənin adı Persia deyil, İran kimi tanın-
sın. Əslində,
Ġran (Aryan) adı qədimdə Əfqanıstanın quzeyi Heratda kiçik
bir bölgə adı idi. Persia və Ġran kimi Ermən coğrafi adında da etnik deyil,
siyasi-inzibati sınırlanma vardır.
78
Belə ki, Van gölünün quzeyində Dəclə-
nin
yuxarı axarında
qədim subar
türklərindən qalma ermən boyunun
yaĢa-
dığı kiçik bir bölgə Ərməniyə
/
Armeniya adlanırdı,
sonralar
bu bölgəyə
yerləĢən haylar da Ərməndə yaĢayan xristian anlamında ərməni adlandı.
Mada dövlətindən baĢlamıĢ Xilafətə qədər Ərmən bölgəsinin adı Pers,
Ərsaq, Sasani, Roma, Bizans, Ərəb dövlətlərinin tabeliyində caniĢinliyin
siyasi-inzibati ərazisi kimi gah böyüdü, gah da kiçildi. Bu coğrafi sınırların
ilkin
Ərməndə sonralar məskunlaĢan hay etnosuna qətiyən
dəxli yoxdur.
Dağlıq
Qarabağ
və
Güney Qafqaz kimi coğrafi adların dünya medi-
asında Naqornıy Karabax, Zakavkazye kimi rusca deyiminin də islaha
78
Suriya, ərəb və fars qaynaqları etnik və siyasi coğrafiyadan fərqli olaraq, qriqoryan
kilisə birliyi anlamında Ərməniyə sınırlarını çox geniĢ biçimdə verirdi, çünki ərmən adı
«xristian» anlamında xristian türkləri, hay və bəzi qafqazdilli xalqları da bildirirdi.
Coğrafi durum
38
ehtiyacı
vardır,
çünki zaman keçdikcə
belə
yanlıĢ terminlər dərin kök
salır,
sonra onu dəyiĢmək çətinləĢir. Necə ki, son iki əsrdə iki ayrı-ayrı dövlə-
tin tərkibində olub
,
ikiyə bölünmüĢ həm Güney
,
həm də Quzey Azərbay-
canın
daxilində
yaranmıĢ siyasi-inzibati bölgələrə
aid bir-birini təkrar
edən
və indi dəyiĢdirilməsi çətinləĢən terminologiya yaranmıĢdır.
79
Azərbay-
canın qədim etnik
coğrafiyası
bugünkü siyasi və inzibati bölgülərdən
fərqli olaraq 9 coğrafi cəhət üzrə belə bölünür:
YanlıĢ
advermə cəhət bildirən digər terminlərdə də görünür.
Lakin
coğrafi terminologiyada dolaĢıqlıq yaranmasın deyə,
Ġslamaqədərki azər
türklərinin
etnik
demoqrafiyasını əks etdirən bu bölgüdən
yalnız müəyyən
məqamlarda istifadə edəcəyik.
Belə terminoloji dolaĢıqlığı
aradan
qaldır-
maq tarixi-coğrafiya ilə məĢğul olan alimlərin iĢidir, ancaq mövzumuzla
bağlı yeri gəldikcə, müəyyən ekskurslar etmək lazım gəlir.
80
Adətən,
yeni dövlətlər
yarananda iki
dövlət arasındakı sınır
daha çox
təbii coğrafi obyektlərlə sınırlanır, çaylar və ya böyük dağ silsilələri belə
sərhəd bölgələrə düĢür. Siyasi-inzibati
qurumlar dəyiĢdikcə ölkə
və bölgə
adlarının coğrafi tutumu da dəyiĢir,
lakin toponimin məna tutumuna bəzən
landĢaft dəyiĢmələri də təsir
edir.
Geoloji dəyiĢmələrin coğrafi durumda
buraxdığı
izi əks
etdirən dildəki deyim, tarixi bəlgələr qiymətli qaynaqdır.
79
Məsələn, təkcə Qərbi Azərbaycan adı üç müxtəlif ərazinin adını bildirir: rəsmi
olaraq, güneydə Urmu gölünün batı yaxaları, quzeydə Gədəbəy-Qazax bölgələri, hətta
tarixən Ġrəvan mahalı deyilən indiki Ermənistan da son
illər
Qərbi
Azərbaycan
adlanır.
80
Tarixi-coğrafi baxımdan yuxarıda verdiyimiz cəhət bölgülərinin əhatə etdiyi bölgələri
sıralayıb, əhatə etdiyi əraziləri belə göstərmək olar: M - Mərkəzi Azərbaycan (b-2) Urmu
gölü hövzəsini təĢkil edir, Van-Urmu arası ilə üzü aĢağı uzanan keçmiĢ Qut dağları ilə
ortadan bölünür. Burada Qaradağ, Mərənd, Xoy, Maku, Hakkari, Ərbil, Təbriz, Urmu,
Marağa bölgələri vardır; Q - Quzey Azərbaycan (a-2) Qax, Zaqatala, Balakən, Borçalı,
Axıska, Ġrəvan, Ġqdır, Naxçıvan, Zəngəzur, Dağlıq Qarabağ, Yevlax, Tovuz-Qazax böl-
gələrini əhatə edir, Böyük və Kiçik Qafqaz sıradağları ölkənin içərilərinə doğru uzanır;
QD
- Quzey-Doğu Azərbaycan (a-3) AğdaĢ, ġəki, ġamaxı, Quba, Qusar, Xəzərboyu Dər-
bənd, Xaçmaz,
Xızı,
Bakı,
Neftçala,
Masallı
bölgələrini,
ġirvan və Mil-Muğan düzlərini
əhatə edir; QB - Quzey-Batı Azərbaycan (a-1) Doğu Anadolunun bir hissəsini əhatə edib,
Bayburt, Qars, Ərzurum, Bingöl bölgələrini içinə alır; B - Batı Azərbaycan (b-1) Van
gölünün güney-batı hövzəsini, Dəclə çayının yuxarı axarlarını, Diyarbakır, Bitlis, ġırnak,
Sincar ovası, Mosul bölgələrini əhatə edir; GB - Güney-Batı Azərbaycan (v-1) Ġkiçaya-
rasının orta bölgələrini, qədim Subar ölkəsinin aĢağı ərazilərini; G - Güney Azərbaycan
(v-2) keçmiĢ qut, lulu, turuk, kassi boylarının yayıldığı əraziləri, GirmanĢah, Kərkük,
Ərbil
bölgələrini; GD - Güney-Doğu Azərbaycan (v-3) Həmədan, Əraq, Qəzvin, Ġsfahan,
Gürqan bölgələrini içinə alır; D - Doğu Azərbaycan (b-3) Lənkəran, Astara, Ərdəbil,
Zəncan bölgələrini, Xəzərin güney-batı yaxalarını əhatə edir.
39
Belə
ki,
dənizlərin
qabarıb-çəkilməsi,
çayların məcrasını
dəyiĢməsi,
quru-
ması,
böyük
dəprəmin relyefdə yaratdığı dəyiĢmə olayları coğrafi duruma
və çevrəyə təsir etdiyi kimi, demoqrafik dəyiĢmələrə də səbəb olur.
81
Kür-Araz ovalığında bu çaylar vaxtaĢırı axarını dəyiĢmiĢ, bu olay
yeni toponimlərin yaranmasına səbəb olmuĢdur: Kür
axmazı (Kürdəmir),
Kür yeri,
Köhnə Araz yeri (Sabirabad), Kür çalası (ĠmiĢli), Kürçayı yeri
(AğdaĢ). Sabirabad bölgəsində Suqovuşan yeradı indiki qovuĢma yerin-
dən xeyli aralıdır.
82
Antik dövr qaynaqları Arazın Kürə qovuĢub Xəzərə
axması
və
ayrılıqda
Xəzərə
tökülməsi haqqında məlumat verir.
Göründüyü
kimi, Kür-Araz çaylarında axar dəyiĢməsi azər dilində əks olunmuĢdur,
bu isə o deməkdir ki, həmin olaylara tanıq (Ģahid) olub, onlara ad qoyan
protoazər boyları o çağlarda Kür-Araz ovalığında da yaĢayırdı.
LandĢaft özəlliyi, topoqrafik durum baxımından Azərbaycanın çox
hissəsi dağlıq bölgədir; bu ölkəni dilim-dilim hissələrə ayıran Böyük və
Kiçik Qafqazlar, Ərmən, Qut, Zaqros, Elburs, TalıĢ, Qaradağ və sair dağ
silsilələri bir çox dağlıq bölgədə yaylaq üçün gözəl alp çəmənlikləri,
dağə-
təyi
və
düzən yerlərdə isə su yaxaları çoxlu qıĢlaq yerləri üçün əlveriĢli
təbii Ģərait
yaratmıĢdır. Bu dağlarda
mineral sular,
müxtəlif metal yataqları,
bitki örtüyü, ormanlar vardır.
Azərbaycanı sular ölkəsi adlandırmaq olar,
çünki regionun ən böyük
çaylarından olan Kür-Araz, Dəclə-Fəratın yuxarı axarları, əsasən proto-
türklərin, sonralar protoazər türklərinin məskunlaĢdığı Anadolunun doğu
və güney-doğudakı dağlarından baĢlanır, indi də türk
torpaqlarından axır.
Bu böyük çayları, onların qollarını və
qədim
tarixi
qaynaqlarda
adı
keçən
dağ
adlarını
təhlil etməklə
ilkin
Atayurd probleminə doğru bir addım atmıĢ
oluruq.
Zəngin çeĢidli coğrafi durumu olan qədim Azərbaycandan çıxıb,
Avrasiya bozqırlarına, Qıpçaq çöllərinə üz tutan prototürk boyları əski
yurdun toponimlərini də özlərilə aparmıĢ,
məskunlaĢdığı bölgələrdə
81
Xəzər dənizi, Araz və Uzboy çayları ilə bağlı bəzi yanlıĢ yozumlar geoloji dəyiĢmələ-
rin
nəzərə
alınmaması
ilə
ortaya çıxmıĢdır. Xəzər m.ö.I minilin ortalarında batıda
Yevlaxa qədər,
Uzboy
boyunca
isə
xeyli
doğuya
uzanmıĢdı
(Муравьев,
1986,
235-247);
Uzboy çayı öncə Amu-dəryanın bir qolu idi, sonra Sultanuzidaq yaxınlığında axarını
güney-batı yönə dəyiĢib Qaraqumdan keçərək Xəzərə axırdı, daha sonralar isə qurumuĢ-
dur (Гумилев, 2001, 372); Asiya ilə Amerika qitəsini birləĢdirən quru zolaq buzlaqların
əriməsi ilə 15-12 minil əvvəl su altında qaldı. Beləliklə, «quru körpü» yerində Berinq
boğazı yarandı və sonrakı miqrasiyalar artıq qayıqlarla gerçəkləĢdi.
82
АОП, II, 1988, 186-187.
40
onlardan təkrar bəhrələnmiĢlər. Buradan gedən boylarda əski yurdda
cəhət bildirən rənglər
sistemi azacıq dəyiĢsə də,
ilkin məna tutumu çox
pozulmamıĢdır.
83
Belə
ki,
Azərbaycanda
coğrafi durumla bağlı güneyli boya qızıl,
qızılanlı, orta və batılı boya sarı, sarıcalı, ağca, ağ xəzər, quzeyli boya
qaralı, qara xəzər
deyildiyi
kimi,
ağ
qıpçaq-qara
qıpçaq,
ağ
tatar-qara
tatar,
ağ
hun-qara hun, ağ
noqay-qara
noqay, ağ
mañğıt-qara
mañğıt bölgüləri
rəng-cəhət gələnəyinin türk toplumu içində davam etdiyini göstərir.
84
Əlavə
cəhət
anlamı
daĢıyan yön bildirən sözlər sırasında arxa
(batı)
diqqəti
çəkir.Vaxtilə doğuya gedən boyların dilində Qıpçaq çölünün bir
hissəsini bildirən toponimə çevrilmiĢ Arka və Arka-yurd etnonim kimi də
iĢlənir: arka qırğız, arka qazax. Arka eli dağlı (taw
eli), aranlı (oy
eli),
güneyli
(oñ
arka)
və quzeyli (sol
arka) bölgülərinə ayrılır.
85
Saqa (skit)
boylarından danıĢan Herodot yazır ki, bunların batıda yaĢayanları
Άρταίη
Σκσθίη
(Arxa skitləri
)
adlanır.
86
Göründüyü kimi, hələ m.ö. V əsrdə yön bildirən arxa sözü «batı»
anlamında iĢlənirdi.Sonralar qazax,
qırğız,
özbək boyları
içində arxa
boyu, yəni batı türkləri fərqləndirilir. Bu baxımdan, Göy-türk dövlətini
quranlar da doğu türkləri kimi təsnif oluna bilər. Qədim türk boylarının
batı-doğu bölgüsünün əsasını keçmiĢ demoqrafik amillər təĢkil edirsə,
həmin bölgünün sonrakı anlamı dil faktorunu ön plana çəkir: batı türk
dilləri və doğu türk
dilləri
bölgüsü oğuz-qıpçaq bölgüsündən daha uy-
ğundur, çünki bu son bölgünün sınırları sonrakı miqrasiyalarda qaynayıb
qarıĢmıĢ dillərdə çətin ayrılır.
Qədim coğrafi durumdan danıĢarkən,
dilimizdə
yol,
cığır,
dolama,
gədik, aĢırım, keçid sözləri ilə ifadə olunan dağ keçidləri də nəzərə alın-
malıdır.
Azərbaycandan
təkcə
Quzey
Qafqaza aparan yollar üzərində
çoxlu
83
Bu durumdan danıĢan Ə.
Əsədov yazır: «Güman edilir ki, dünyada rəngə görə adver-
mə ərazilər üzrə deyil, istiqamətlər üzrə adlanmıĢdır. ġimalda olanlar qara, cənubdakı-
lar qırmızı, qərbdəki ağ, Ģərqdəki göy, mavi adlandırılıb. Bu, özünü hidronimlərdə də
göstərir» (Ясядов, 1986, 223).
84
Hətta Altay boyları daxilində belə bölgü önə çıxmıĢdır: qara almat-sarı almat, qara
todoş-sarı todoş, qara d´ağıraq-sarı d´ağıraq, qara irkit-sarı irkit, qara sayoñ-sarı-sayoñ,
qara toğus-sarı toğus (Баскаков, 1980, 205).
85
Кармышева Б.-Кармышева Дж., 1980, 108-113.
86
Трубачев, 1979.
41
keçidlər və gədiklər vardır.
87
Bu keçidlər sırasında müxtəlif
dönəmlərdə
«Kaspi qapısı»,
«Kaspi keçidi», «kuman qalası», «hun-sabir keçidi»,
«alan
qapısı» adlanmıĢ Dəryal (dar-yol) keçidi haqqında bəlgələr daha çoxdur.
88
Bu adlar aydın göstərir ki, ayrı-ayrı çağlarda bu keçid müxtəlif türk boy-
larının yurduna gedən yol üzərində olmuĢdur. Kaspi qapısı adlı baĢqa bir
keçid də Güney Azərbaycanda Elburus dağındadır. Bu keçid bəzi qaynaq-
larda sadəcə Geduk ( gədik) adlanır.
89
Bir bölgədən baĢqa bölgəyə keçid
yeri qədimdə qapı sözü ilə də verilmiĢdir.Ordubadda Qapıcıq dağının
adı, Dərbəndin
«Dəmir
-
Qapı»
adlanması
və
qədim qaynaqlarda Azaq
(Azov) dənizi ilə Pont
dənizi
(Qara
dəniz)
arasındakı keçidə Pantikapey
(Pont-Qapısı) adının verilməsi həmin gələnəyin izləridir.
Azərbaycanın qədim coğrafi durumu bu ölkəyə gələn
səyyahların əsərlərində təsvir olunduğu kimi, ölkəyə
girən düĢmən qoĢunlarının keçdiyi yer-yurd adları, zəbt
etdiyi
bölgə
və
kənd adları haqqında verilən bilgilər
də
qiymətli
qaynaqdır.
Yadelli
qoĢunların
keçdiyi
marĢrutu
izləməklə yolboyu düĢmən əsgərlərinin rast gəldiyi
dağ-dərə, axarsu, el-oba haqqında həm təsəvvür əldə olunur, həm də bu
məmləkətdə hansı xalqın yaĢadığı aydınlaĢır. Azərbaycanın qədim yolları,
yol üzərindəki yaĢayıĢ məskənləri, karvansaraylar, məntəqələr, bunların
arasındakı məsafələr yunan-latın və ərəb-fars tarixi-coğrafi ədəbiyatında
geniĢ
yer
tutur. Qədim
ticarət yolları, özəlliklə «Ġpək
yolu» türk yurdları-
nın coğrafi koordinatlarını öyrənmək üçün əvəzsiz qaynaqdır.
90
Bu yol
boyu iĢlək dil türkcə olmuĢdur.
Çindən Misir
və Ġstanbula uzanan
İpək yolu Xəzərin
quzey və güneyi ilə
87
Минорский, 1963,
32;
Ġbn Xordadbeh Qafqaz dağlarının keçid qapıları ( al-abvab) sı-
rasında Sul, Alan, ġabiran, Lazik, Barika, Samsaxi adlarını çəkir (Ибн Хордадбех,109).
88
Ġ. Miziyev Daryol keçidi haqqında Plini, Ptolemey, Tasit, Prokopi və baĢqa yazarların
verdiyi məlumatı geniĢ Ģərh etmiĢdir (Мизиев, 1986).
89
Акопян, 1987, 39.
90
«Ġpək
yolu»
üzərində
türk
dövlətlərinin
yaranıb-dağılmsı
səbəbləri,
ticarət yoluna
hansı dövlətin nəzarət etməsinin daĢıdığı
önəm haqqında sonrakı bitikdə bilgi verilə-
cəkdir. Ümumiyətlə, yol boyu çaparxanaları olan «Ġpək yolu» mövzusu türk tarixinin
ayrılmaz bölümüdür.
Təəssüf
ki,
bu mövzu yetərincə tədqiq olunmayıb.
Dostları ilə paylaş: |