Marketinq miopiya dəmiryolu nəqliyyatında Theodore Levittin yuxarıda adı keçən məqaləsində dəmiryolu haqqında gözəl bir dəyərləndirmə var: XX əsrin birinci yarısında dəmir yolları özlərini rəqibsiz, uğurun zirvəsində hesab edirdilər. Bu şirkətlərin miopiyaya tutulduğunu nədən anlaya bilərik? Dəmir yolu şirkətləri ancaq özlərini rəqib görürdülər. Onlar özlərini dəmiryolu seqmentində dərk edirdilər, əslində isə nəqliyyat sektorunda olduğunu unudurdular. İnsanlar yola çıxanda nəqliyyat barədə qərar verməli olur: öz maşını, avtobus, qatar yoxsa təyyarə ilə gedim? Hazırda hava nəqliyyatı o qədər inkişaf edib ki, təyyarəyə bilet qiymətləri bəzən qatarın bilet qiymətindən ucuz olur. Dəmir yolu şirkətləri öz səhvini gec anladılar: insanların tələbatına uyğun olaraq bir sıra yeniliklərə əl atdılar: sürətli, səssiz və yüksək komfortlu qatarlar buna bir misaldır.Amma yenə də, vaxtında özünə rəqib olaraq hava nəqliyyatını görsəydilər, daha çox inkişaf edə bilərdilər. Marketinq miopiya – Nokia misalı 30-dan çox yaşınız varsa telefon deyiləndə ağlınıza ilk olaraq Nokia gələcək. Mobil telefon seqmentində 2000-ci illərin şəksiz lideri olan Nokia 2007-ci ildə ilk dəfə böyük bir təhlükə ilə üzləşdi. Steve Jobs tərəfindən təqdim olunan ilk iPhone bazarda fırtına kimi əsdi. Jobsun “cibinizdəki kompüter” adlandırdığı iPhone smartfonunda sadəcə bir düymə və böyük ekran var idi. O gündən sonra Nokianın bir brend olaraq güclü olduğu 3 əsas cəhəti tədricən zəifləməyə başladı: innovasiya olaraq Apple şirkətinə, qiymət olaraq Çin istehsalçılarına, əməliyyat sistemi olaraq da Google-un Androidinə uduzdu. Nokianın strateji hədəfi daha çox insanın mobil telefondan istifadə etməsi idi. Bunun üçün onlar fərqli-fərqli modelləri ucuz qiymətə istehsal edirdilər. Amma əslində alıcıya lazım olan barədə düşünmürdülər. Beləliklə də, Nokia rəhbərliyinin marketinq miopiyası Nokia brendini ölümə məhkum etdi. Nokia brendinin yeni sahibi bu səhvlərdən müəyyən dərəcədə dərs çıxardıb, amma innovasiya olaraq hələ biz heç bir yeniliyini görməmişik.