2-rasm. YOn tomonga yiqilish Kurashda yon tomonga yiqilish tez-tez takrorlanib turadi, shu sababdan bu karakatlarga e’tiborni kuchaytirish lozim. Tikka turgan xolda, bir oyoqni oldinga quyib, tayanch oyoqni tizzadan egib, qo’l bilan gilamga urgan xolda yon tomonga yiqilishda qo’l gilamga gavdadan oldinroq urilishi shart.
YOn tomonga yiqilishda oxirgi xolatni urganish: ung tomon bilan gilamga yotiladi. Tizza buklangan xolda ung oyoq ko’krak tomon tortiladi, chap oyoq tizzadan buklanib ung boldir oldidan gilamga qo’yiladi, iyak ko’krakka siqilib, gavda oldinga buklanadi. CHap tizza iloji boricha yuqori ko’tariladi va ung tizza gilamga qo’yiladi.
O’ng qo’l buklanmagan xolda kaft gavdaga nisbatan 45—50 daraja pastga qaratib gilamga qo’yiladi va chap qo’l yuqori kutarilgan xolatda bo’ladi.
Xuddi shunday ketma-ketlikda va xolatda chap yonga ham shu mashq bajariladi.
Endi mana shu yon tomonlarga yiqilishni xar hil xolatlarda ham bajarilib ko’riladi va o’rganib takomillashtiriladi.
Tizzalari va qo’llariga tayanib turgan sherik ustidan oshib yon tomonga yiqilish: Tizza va qo’llariga tayanib turgan raqibni ung tomoniga borib, unga nisbatan orqa tomon bilan turiladi.
6-rasm.
2.Kurashchilarning uzoq, masofa — kurashchilar bir-birlarining bir yoki ikkala yenglaridan ushlab turishlari (7-rasm)
3. Kurashchilarning o’rta masofa - kurashchilar bir-birlarining yakgagini bir qo’llari bilan yaktakning gavda qismidan, ikkinchi qo’l bilan yengidan ushlab turishlari
(8-rasm).
8- rasm
4.Kurashchilarning yaqin masofasi - kurashchilar bir qo’l bilan gavdani yoka yoki yeng qismidan, ikkinchi qo’l bilan belbog’ning old yoki yon tomondan ushlab turgan xolatlari (9-rasm).
