Totbid dergisi 2012;11(1): 1-14 doi: 10. 5606/totbid dergisi. 2012. 01 Minimal invaziv osteosentez: Temel prensipleri, cerrahi planlama ve redüksiyon yöntemleri
Yüklə 0,58 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
TOTBİD Dergisi 12 basamak belirtisi) veya korteks çap farkına bakılarak değerlendirilebilir (Şekil 16a, b). Çok hassas olmayan bu tetkikler parçalı kırıklarda kullanılamaz. Tibia kırıklarından sonra rotasyonel deformite daha çok distal tibia kırıklarında görülür. Tibia yüze- yel bir kemik olduğu için tibia kırıklarında rotasyonel deformite kontrolü rahatlıkla klinik olarak yapılabilir. Diz fleksiyonda iken ayak bileği dorsifleksiyona geti- rilerek tibiadaki rotasyon değerlendirilir ve sağlam taraf ile karşılaştırılır (Şekil 17). [42]
Bunun için sağlam tarafın ölçümü ameliyattan önce yapılmalı veya sağ- lam taraf da steril olarak örtülmelidir. Ekstremite uzunluk farkı: Uzunluk farkı, çoğunlukla parçalı kırılarda kısalık şeklinde ortaya çıkar. Femurda uzunluk farkını değerlendirmek tibiadan daha zordur. Uzunluk farkının kontrolü için ameliyat öncesi sağlam tarafın ölçümü yapılır. Femur için anteriyor superiyor iliyak çentik-patella üst ucu arası mesafe, tibia için tibial tüberkül-medial malleol arası mesafe basit bir koter kablosu ile ölçülebilir. Uzunluk ölçümü metal metreler kullanılarak skopi ile de gerçekleştirilebilir. [41] Sonuç olarak, minimal invaziv plak osteosentezi tekniğinin geliştirilmesi ile açık redüksiyon uygulanan konvansiyel plak osteosentezi sonrası görülen ve kırık dolaşımının bozulmasına bağlı olan kaynamama, enfeksiyon gibi komplikasyonların oranı oldukça azal- mıştır. Özellikle son yıllarda kilitli plakların üretilmesi ile MİPO daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Minimal invaziv plak osteosentezi, kırık hattı açıl- madan kırığın indirekt olarak redükte edildiği ve per- kütan plaklama ile köprülendiği bir tekniktir. Ancak minimal invaziv kavramı cerrahi kesinin büyüklüğü ile ilişkili değildir. Asıl amaç, kırık bölgesindeki yumuşak
deformitesinde küçük trokanterin şekli küçülür. (c) İç rotasyon deformitesinde küçük trokanter belirginleşir. (a) (b)
(c) şekil 16. Basit kırıklarda rotasyonel deformitenin değer- lendirilmesi. (a) Kortikal basamak belirtisi. (b) Korteks çap farkı. [42]
(a) (b)
şekil 17. Sağlam tarafta tibiadaki rotasyonel deformitenin klinik olarak değerlendirilmesi. 13 Minimal invaziv osteosentez: Temel prensipleri, cerrahi planlama ve redüksiyon yöntemleri dokuya minimal ek hasar yaratarak osteosentezi ger- çekleştirmek olmalıdır. Bunun için indirekt redüksiyon teknikleri tercih edilmeli ve kemikte minimal “ayak izi” bırakan teknikler ve cerrahi aletler kullanılmalıdır. Minimal invaziv plak osteosentezi, plakların inter- nal bir atel olarak kullanılması sonucu esnek bir tespit sağlar. Bunun sonucunda kırık kal dokusu ile hızlı bir şekilde iyileşir. Esnek tespit için uzun bir plak ve aralıklı olarak uygulanmış az sayıda vida kullanılması gerekir. Plak olarak hem konvansiyonel, hem de kilitli plaklar kullanılabilir. Önemli olan uygun endikasyo- nun seçilmesi ve doğru tekniklerin uygulanmasıdır. Kilitli plakların periosteal dolaşımı bozmaması, açısal stabilitelerinin olması, kemiğe göre şekil verilmesi zorunluluğunun olmaması gibi özellikleri MİPO için avantaj sağlamaktadır. Tüm bu avantajlarına rağmen MİPO teknik ola- rak oldukça zordur. Özellikle kırığın indirekt olarak redükte edilmesi sırasında kısalık ve dizilim bozuklu- ğu gibi komplikasyonlarla karşılaşılabilir. Bu tekniği uygulayan cerrahların hem indirekt redüksiyon tek- niklerine, hem de elde edilen redüksiyonu kontrol etmeye yönelik yöntemlere hakim olması gerekir. Bu, hem başarılı bir sonuç elde edilmesini hem de cerrahi sırasında daha az skopi kullanılmasını sağla- yacaktır. Minimal invaziv plak osteosentezi tekniği halen gelişme halindedir. Son yıllarda MİPO sırasında hem indirekt redüksiyonu hem de plakları perkütan uygu- lamayı kolaylaştıran ve kemik dolaşımını daha az bozan çeşitli cerrahi aletler üretilmiştir. İleride MİPO için bilgisayar destekli cerrahi yöntemlerin geliştiril- mesi bu tekniğin daha kolay uygulanabilir olmasını sağlayacaktır. KaynaKlar 1. Miclau T, Martin RE. The evolution of modern plate osteosynthesis. Injury 1997;28 Suppl 1:A3-6. 2. Müller ME, Allgöwer M, Schneider R, Willenegger H. Manual of internal fixation. 3rd ed. Berlin: Springer-Verlag; 1991. 3. Perren SM, Russenberger M, Steinemann S, Müller ME, Allgöwer M. A dynamic compression plate. Acta Orthop Scand Suppl 1969;125:31-41. 4. Perren SM, Cordey J, Rahn BA, Gautier E, Schneider E. Early temporary porosis of bone induced by internal fixation implants. A reaction to necrosis, not to stress protection? Clin Orthop Relat Res 1988;139-51. 5. Perren SM, Klaue K, Pohler O, Predieri M, Steinemann S, Gautier E. The limited contact dynamic compression plate (LC-DCP). Arch Orthop Trauma Surg 1990;109:304-10. 6. Tepic S, Perren SM. The biomechanics of the PC-Fix internal fixator. Injury 1995;26(Suppl 2):5-10. 7. Kuentscher G. Intrmedullary surgical technique and its place in orthopaedic surgery. My present concept. J Bone Joint Surg [Am] 1965;47:809-18. 8. Ilizarov GA. Clinical application of the tension-stress effect for limb lengthening. Clin Orthop Relat Res 1990;8-26. 9. Perren SM. Physical and biological aspects of fracture healing with special reference to internal fixation. Clin Orthop Relat Res 1979;175-96. 10. Goodship AE, Kenwright J. The influence of induced micromovement upon the healing of experimental tibial fractures. J Bone Joint Surg [Br] 1985;67:650-5. 11. Khong KS, Kotlanka R, Ghista DN. Mechanobiology. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive. Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p. 8-21. 12. Perren SM. Evolution of the internal fixation of long bone fractures. The scientific basis of biological internal fixation: choosing a new balance between stability and biology. J Bone Joint Surg Br 2002;84:1093-110. 13. Perren SM, Boitzy A. Cellular differentiation and bone biomechanics during the consolidation of a fracture. Anat Clin 1978;1:13-28. 14. Blatter G, Weber BG. Wave plate osteosynthesis as a salvage procedure. Arch Orthop Trauma Surg 1990;109:330-3. 15. Kinast C, Bolhofner BR, Mast JW, Ganz R. Subtrochanteric fractures of the femur. Results of treatment with the 95 degrees condylar blade-plate. Clin Orthop Relat Res 1989;122-30. 16. Mast J, Jakob R, Ganz R. Planning and reduction technique in fracture surgery. Berlin: Springer-Verlag; 1989. 17. Perren SM. The concept of biological plating using the limited contact-dynamic compression plate (LC-DCP). Scientific background, design and application. Injury 1991;22 Suppl 1:1-41. 18. Gerber C, Mast JW, Ganz R. Biological internal fixation of fractures. Arch Orthop Trauma Surg 1990;109:295-303. 19. Bolhofner BR, Carmen B, Clifford P. The results of open reduction and Internal fixation of distal femur fractures using a biologic (indirect) reduction technique. J Orthop Trauma 1996;10:372-7. 20. Farouk O, Krettek C, Miclau T, Schandelmaier P, Tscherne H. Effects of percutaneous and conventional plating techniques on the blood supply to the femur. Arch Orthop Trauma Surg 1998;117:438-41. 21. Krettek C, Schandelmaier P, Miclau T, Tscherne H. Minimally invasive percutaneous plate osteosynthesis (MIPPO) using the DCS in proximal and distal femoral fractures. Injury 1997;28 Suppl 1:A20-30. 22. Helfet DL, Shonnard PY, Levine D, Borrelli J Jr. Minimally invasive plate osteosynthesis of distal fractures of the tibia. Injury 1997;28 Suppl 1:A42-7. 23. Borrelli J Jr, Prickett W, Song E, Becker D, Ricci W. Extraosseous blood supply of the tibia and the effects of different plating techniques: a human cadaveric study. J Orthop Trauma 2002;16:691-5. 24. Frigg R, Appenzeller A, Christensen R, Frenk A, Gilbert S, Schavan R. The development of the distal femur Less Invasive Stabilization System (LISS). Injury 2001;32 Suppl 3:SC24-31. 25. Goesling T, Frenk A, Appenzeller A, Garapati R, Marti A, Krettek C. LISS PLT: design, mechanical and biomechanical characteristics. Injury 2003;34 Suppl 1:A11-5. 26. Schütz M, Müller M, Krettek C, Höntzsch D, Regazzoni P, Ganz R, et al. Minimally invasive fracture stabilization
TOTBİD Dergisi 14 of distal femoral fractures with the LISS: a prospective multicenter study. Results of a clinical study with special emphasis on difficult cases. Injury 2001;32 Suppl 3:SC48-54. 27. Schandelmaier P, Partenheimer A, Koenemann B, Grün OA, Krettek C. Distal femoral fractures and LISS stabilization. Injury 2001;32 Suppl 3:SC55-63. 28. Schütz M, Kääb MJ, Haas N. Stabilization of proximal tibial fractures with the LIS-System: early clinical experience in Berlin. Injury 2003;34 Suppl 1:A30-5. 29. Stannard JP, Wilson TC, Volgas DA, Alonso JE. Fracture stabilization of proximal tibial fractures with the proximal tibial LISS: early experience in Birmingham, Alabama (USA). Injury 2003;34 Suppl 1:A36-42. 30. Frigg R. Development of the Locking Compression Plate. Injury 2003;34 Suppl 2:B6-10. 31. Stoffel K, Dieter U, Stachowiak G, Gächter A, Kuster MS. Biomechanical testing of the LCP-how can stability in locked internal fixators be controlled? Injury 2003;34 Suppl 2:B11-9. 32.
Bavonratanavech S. Instruments. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p. 22-31. 33. Leung FLK. Implants. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p. 32-45. 34. Siebenrock KA, Müller U, Ganz R. Indirect reduction with a condylar blade plate for osteosynthesis of subtrochanteric femoral fractures. Injury 1998;29 Suppl 3:C7-15. 35. Siegel J, Tornetta P 3rd, Borrelli J Jr, Kregor P, Ricci WM. Locked and minimally invasive plating. Instr Course Lect 2007;56:353-68. 36. Wagner M. General principles for the clinical use of the LCP. Injury 2003;34 Suppl 2:B31-42. 37. Tanaka T. Decision making and preoperative planning. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p. 78-99. 38. Krettek C, Schandelmaier P, Miclau T, Bertram R, Holmes W, Tscherne H. Transarticular joint reconstruction and indirect plate osteosynthesis for complex distal supracondylar femoral fractures. Injury 1997;28 Suppl 1:A31-41. 39. Gautier E, Sommer C. Guidelines for the clinical application of the LCP. Injury 2003;34 Suppl 2:B63-76. 40. Apivatthakakul T. Complications and solutions. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p.100-18. 41. Leung FKL, Chow SP. Reduction techniques. In: Tong GO, Bavonratanavech S, editors. AO manual of fracture manegement, minimally invasive Plate Osteosynthesis (MIPO). Stuttgart: Thieme; 2007. p. 66-77. 42. Krettek C, Miclau T, Grün O, Schandelmaier P, Tscherne H. Intraoperative control of axes, rotation and length in femoral and tibial fractures. Technical note. Injury 1998;29 Suppl 3:C29-39. Yüklə 0,58 Mb. Dostları ilə paylaş:
|