Sərraf şİruyə
Yüklə 3,2 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Susma, ürək… 13 Bu əsərləri oxumağa başlayan andan sona qədər şair sanki millətin yaxasından tutub silkələyir, ermənini erməni kimi tanımadığı üçün onu qınayır və daldığı qəflət yuxusundan oyatmaq istəyir, hamını əsil vətəndaş, əsil yurddaş olmağa səsləyir. Onun “Vətən sənə oğul dedi”, “Od oğlu od içində”, “Cəsurlar”, “Ölümdən sonrakı ömür”, “Ölümdən betər”, “75 yara” və ya “Dəmir Yelmar” kimi irihəcmli poemaları məhz bu qəbildəndir. Sərraf Şiruyənin bu əsərlərinin hər biri erməni separatizminin, erməni vəhşiliyinin Azərbaycan xalqının taleyində yaratdığı göynəmli ağrıların, qanlı izlərin və iyrənc məkrin real faktlarla ifadəsi, həmçinin Vətən, Torpaq uğrunda döyüşən, canlarını qurban verən oğul və qızlarımızın qəhrəmanlıq dastanıdır. Şiruyənin “Loğman dağı”, “Ana torpaq” və “Göyçə ya- man göynədi” poemaları onun nə qədər geniş poetik im- kanlara malik olduğunu təsdiqləyən əsərlərdəndir. Şiruyənin dastanlar müəllifi kimi qazandığı şöhrət şeir- lərinin ona gətirdiyi ad-sandan az deyil. Onun “Aşıq Nəcəf və Gülüstan” dastanı Dədə Ələsgərin şəyirdi Göyçənin Daşkənd kəndindən olan çox istedadlı saz-söz ustası Aşıq Nəcəfin sonu faciə ilə bitən həyatının qəmli hekayətidir. Qəddar və qansız ermənilər tərəfindən Aşıq Nəcəfin üç igid oğlunu gözləri qabağında çala qazıb diri-diri basdırmaları, özünün isə kürəyinə qaynar samovarı bağlayıb öldürmələri bu pak məhəbbət dastanının gözüyaşlı səhifələridir. Yazıqlar olsun ki, möhtəşəm bir söz zirvəsi olan Aşıq Nəcəfin ibrətamiz həyat və yaradıcılığı Azərbaycanda bar- maqla sayılası qədər az-az adama bəllidir. Şiruyə belə nadir şəxsiyyətləri üzə çıxaran, onların hə- yat yollarını öz qələmiylə örnəyə çevirməyi bacaran sənət- karlarımızdandır. |