1
İ.M.ABBASOV, R.F.SADIQOV
M E N E C M E N T
(Dərs vəsaiti)
Dərs vəsaiti Azərbaycan Respublikası
Təhsil Nazirinin 18.01.2013-cü il tarixli
54 saylı əmri ilə təsdiq edilmişdir.
Bakı-2013
2
Dərs vəsaiti Bakı Biznes Universitetinin 20 illik
yubileyinə bir töhfədir.
Elmi redaktor: İqtisad elmləri namizədi, dos. Z.M.Məmmədova
Redaktor: İqtisad elmləri namizədi, M. K. Məcidov
Rəyçilər: 1. i.e.n., dos. V.Ə.Kazımov
2. f.e.n., dos. K.Ş.Eyyubov
3. i.e.n., dos. Ə.İ.Əliyev
4. i.e.n., dos. O.A.Yusupova
“Menecment” (dərs vəsaiti) – Bakı Biznes Universitetinin nəşri,
2013. səh. 205.
Məzmunu açıqlamaq məqsədilə on bir fəslə və onun hər biri müəy-
yən paraqraflara bölünmüşdür.
Dərs vəsaitində menecmentin mahiyyəti açıqlanmış, idarəetmənin
tarixi və məktəblər haqqında məlumatlar verilmiş, menecerlərin funksiyala-
rından bəhs edilmişdir. Kitabda idarəetməyə elmi cəhətdən yanaşılmış,
müəssisələrin təşkilati quruluşu, idarəetmə üsulu və üslubu, menecmentin
prinsipləri, təsərrüfat subyektlərinin təşkilati – hüquqi formaları və onların
idarə olunması haqqında məlumatlar verilir. Menecmentə elmi yanaşma ida-
rəetmə fəaliyyətinə, idarəetmə prosesinə, onun funksiya, metod və prinsip-
lərinə elmi-nəzəri baxışların məcmusu kimi başa düşülür.
© İ.M.Abbasov, R.F.Sadıqov
© Bakı Biznes Universiteti 2013
3
GİRİŞ
Bazar münasibətləri şəraitində mikroiqtisadi sferada
qarşıda duran ən mühüm vəzifələrdən biri də müəssisələr
(təşkilatlar, birliklər) səviyyəsində menecmentin nəzəri və
metodoloji problemlərini araşdırmaq və həll etməkdir. Ha-
zırkı dövrdə kiçik və orta sahibkarlığın inkişafına dövlət
dəstəyi sayəsində respublikamızda yeni-yeni təsərrüfat sa-
hələri yaranmaqdadır. Lakin sahibkarlıq sahəsində nəzəri
biliklərə malik olmayan sahibkarlar və biznesmenlər təsər-
rüfatlarını idarə etmək bacarıqlarına malik olmurlar. Ali
təhsil müəssisələrində menecment, biznesin idarə edilmə-
si, marketinq, sənayenin təşkili və idarə olunması ixtisas-
ları üzrə kadr hazırlığı bu sahədə kadr problemlərinin ara-
dan qaldırılmasında böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu nöqte-
yi nəzərdən, menecment dərs vəsaiti yeni yaranan və fəa-
liyyətdə olan mövcud sahibkarlıq sahələrinin təşkili və
idarə edilməsinə dair nəzəri biliklər toplusunu özündə əks
etdirir.
“Menecment” fənni üzrə dərs vəsaiti Azərbaycan
Respublikası Təhsil Nazirliyinin mövcud dövlət standart-
larına, bakalavr hazırlığının məzmununa və səviyyəsinə
qoyulan tələblərə uyğun tərtib edilmişdir. Menecment fən-
lərarası elmi biliklər sahəsi kimi başa düşülür. Çünki elə
bir sahə yoxdur ki, orada idarəetməyə ehtiyac olmasın.
Məsələn maliyyə iqtisadiyyatın bir sahəsidir və onun me-
necmenti də vardır. Həmçinin istehsal, marketinq, inno-
vasiya, kommersiya, informasiya və s.
Menecment xalq təsərrüfatının, onun ayrı-ayrı sahə-
lərinin idarə edilməsinin əsasını təşkil edir. Menecment
4
çox məsuliyyətli bir fəaliyyətdir. Bu məqsədlə, idarəetmə-
nin təsirli və məqsədyönlü olması üçün idarə edən şəxslə-
rin bilik və bacarıqlara malik olması vacibdir.
Dərs vəsaitində menecmentin mahiyyəti açıqlanmış,
idarəetmənin tarixi və məktəbləri haqqında məlumatlar ve-
rilmiş, menecerlərin funksiyalarından bəhs edilmişdir. Ki-
tabda idarəetməyə elmi cəhətdən yanaşılmış, müəssisələ-
rin təşkilati-quruluşu, idarəetmə üsulu və üslubu, menec-
mentin prinsipləri, təsərrüfat subyektlərinin təşkilati–hü-
quqi formaları və onların idarə olunması haqqında məlu-
matlar verilir. Menecmentə elmi yanaşma idarəetmə fəa-
liyyətinə, idarəetmə prosesinə, onun funksiya, metod və
prinsiplərinə elmi-nəzəri baxışların məcmusu kimi başa
düşülür.
Dərs vəsaitində menecmentin alt sistemləri elmi cə-
hətdən şərh olunmuş, idarəetmə prosesinin həyata keçiril-
məsi texnologiyası izah edilmiş, bu zaman tələb olunan
idarəetmə vasitələri və alətlərinin təsviri verilmişdir.
5
FƏSİL I. MENECMENTİN MAHİYYƏTİ VƏ
METODOLOJİ ƏSASLARI
1.1. Menecmentin mahiyyəti
“Menecment” sözü ingilis dilindən götürülüb, məna-
sı idarəetmə, təşkiletmə deməkdir. Bazar münasibətlərinə
keçid şəraitinin qarşısında duran ən mühüm vəzifələrdən
biri də müəssisələr (təşkilatlar, birliklər) səviyyəsində me-
necmentin nəzəri və metodoloji problemlərini araşdırmaq
və həll etməkdir.
Menecment sözünü ilk dəfə amerikan biznesmeni
Q.Taun 1886-cı ildə mühəndis-mexaniklərin iclaslarından
birində işlətmiş, bundan sonra bu söz bir məfhum kimi
leksikonda istifadə olunmuşdur.
Menecmentin predmetini idarəetmə münasibətləri
təşkil edir. Menecmentin obyekti bazar münasibətləri şəra-
itində istehsal, ticarət, xidmət, nəqliyyat, tikinti və s. fə-
aliyyət sahələri ilə məşğul olan müəssisə və təşkilatlardır.
Menecmentin subyektləri dedikdə isə, idarə edən və idarə
olunan sistemlər başa düşülür.
Menecment fənlərarası elmi biliklər sahəsi kimi də
başa düşülür. Çünki elə bir sahə yoxdur ki, orada idarəet-
məyə ehtiyac olmasın. Məsələn maliyyə iqtisadiyyatın bir
sahəsidir və onun menecmenti də vardır. Həmçinin isteh-
sal, marketinq, innovasiya, kommersiya, informasiya və s.
Menecment bazar münasibətləri şəraitində idarəetmə
nəzəriyyəsi hesab edilir. Menecment və idarəetmə anlayış-
ları bir-birinə tam eyni olmayan sinonim kimi çıxış edir.
İdarəetmə insanların fəaliyyətini istiqamətləndirməklə və
onların davranışlarının əsaslarını yaratmaqla məqsədə nail
6
olmaq bacarığıdır. İdarəetmə anlayışı insan fəaliyyətinin
bütün sahələrinə aid edilə bilər. Baxmayaraq ki, menec-
ment idarəetmə mənasında işlədilir, bütün idarə edən şəxs-
lər menecerlər hesab edilmirlər. Məsələn hər hansı bir na-
zir idarə edən şəxsdir, lakin menecer hesab edilmir. Ailə
başçısı ailəni idarə edir, amma menecer sayılmır. İdarəet-
mənin formalarına nəzər salsaq, biz bunu açıq aydın görə-
rik. İdarəetmənin formaları aşağıdakılardır:
1.Canlı aləmin idarə edilməsi.
2.Cansız aləmin idarə edilməsi.
Canlı aləmin idarə edilməsi sosial idarəetmədən və
bioloji aləmin idarə edilməsindən ibarətdir.
Sosial idarəetmə öz növbəsində aşağıdakı kimi təs-
nifləşdirilir:
1. Cəmiyyətin idarə edilməsi.
2. Müəssisə və təşkilatlarda çalışan kollektivin idarə-
edilməsi.
3. Sosial qrupların idarə edilməsi.
4. Özünü idarəetmə.
Menecment anlayışı yalnız bazar mühiti şəraitində
fəaliyyət göstərən müəssisələrdə sosial-iqtisadi proses-
lərin, maliyyə–təsərrüfat sahələrinin idarə olunmasını əks
etdirir. Menecment məfhumunun məzmununu araşdırar-
kən aydın olur ki, o sərbəst peşəkar fəaliyyət növü olub,
təkcə sənaye firmalarının elmi–tədqiqat, layihə–konstruk-
tor işləri ilə deyil, həmçinin istehsal, texnoloji, təşkilati,
maliyyə, satış sahələrini, həm də bank, sığorta təşkilatları,
turizm agentliyi, mehmanxana, nəqliyyat kompaniyaları,
ümumiyyətlə, bazara sərbəst daxil olan iqtisadi subyekt
kimi bütün təsərrüfat vahidlərini əhatə edir.
7
Menecment daha az maddi, əmək və maliyyə ehti-
yatlarından istifadə edərək səmərəliliyi yüksəltmək və
mənfəəti artırmaq məqsədi ilə həyata keçirilən idarəetmə
fəaliyyəti ilə əlaqədar peşədir. Bu peşə idarəetmə fəaliy-
yəti ilə bağlı bütün funksiyaların, metodların, prinsiplərin,
strategiyaların və formaların məcmusudur. Başqa sözlə,
menecment bazar və bazar münasibətləri şəraitində idarə-
etmə deməkdir ki, o;
- qarşıya qoyulan məqsədə nail olmaq üçün işçiləri,
onların imkanlarını səfərbər etmiş olsun;
- tam təsərrüfat sərbəstliyi şəraitində keyfiyyətli
məhsul istehsalını təmin etsin;
- firmanı tələb və təklifə uyğunlaşan bazara və məh-
sul buraxılışına elə yönəltməlidir ki, nəticədə yüksək
mənfəət əldə etmiş olsun;
Menecment insanları və onların potensialını məqsəd-
yönlü formada səfərbər etməklə qarşıya qoyulan məqsədə
nail olunmasından ibarətdir. Deməli, menecment sahibkar-
lıq fəaliyyəti ilə məşğul olan təsərrüfat subyektlərində işçi-
lərin əməyini istiqamətləndirməklə və onların davranışlar-
ının əsaslarını yaratmaqla məqsədə nail olmaq bacarığıdır.
İdarəetmə özü bir sistemdir. Bu sistem üç səviyyə-
dən ibarətdir:
1. Ali səviyyə.
2. Orta səviyyə.
3. Aşağı səviyyə.
Hər üç səviyyədə idarəetmə fəaliyyəti menecment-
dir. Lakin təcrübədə, əsasən idarəetmənin orta səviyyəsin-
də çalışan şəxslər menecerlər hesab edilirlər. Yəni müəssi-
sənin direktorlarını, prezidentlərini, sədrlərini deyil, şöbə
8
müdirlərini, funksional icraçıları, hər hansı bir təşkilati
struktur vahidlərində çalışan mütəxəssisləri və ya məsul
şəxsləri menecerlər hesab edirlər.
İdarəetmə çox məsuliyyətli bir fəaliyyətdir. İdarəet-
mənin təsirli və məqsədəuyğun olması üçün idarə edən
şəxslərin bilik və bacarıqlara malik olması vacibdir.
İdarəetmənin məqsədi idarəetmə obyektinin gələcək-
də arzu olunan vəziyyətə gətirilməsidir. İdarəetmə məq-
sədyönlü fəaliyyət olduğundan fəaliyyət ali (baş) məqsə-
din qoyuluşu ilə başlayır. Ali məqsədə nail olmaq üçün isə
alt məqsədlər müəyyən olunur. Məsələn istehsal fəaliyyəti
ilə məşğul olmaqla gəlir əldə etmək üçün (bu ali məqsəd
hesab edilir) alt məqsədlərə aşağıdakıları aid etmək olar:
- maliyyə vəsaitlərinə malik olmaq;
- əsas və yardımçı sahələrdən ibarət bina və ya ob-
yektləri inşa etmək və ya icarəyə götürmək;
- avadanlıqları və texnologiyanı cəlb etmək;
- personalı cəlb etmək;
- fəaliyyətə başlamaq.
Menecment idarəçilik fəaliyyəti sistemi kimi idarəet-
mə prosesini, fəaliyyətin təşkilini, icraçılar arasında funk-
siyaların və məsuliyyətin bölüşdürülməsini, resursların
(material, texnika–texnologiya, kapital, informasiya, əmək
resursları) səmərəli seçimini və istifadəsini, çoxvariantlı
qərarların qəbul edilməsini, iş stilinin müəyyən edilməsini
və bütün bunlar üçün xüsusi idarəetmə strukturunun möv-
cudluğunu nəzərdə tutur.
Menecment–idarəetmənin sosial-iqtisadi mexanizmi-
nin üsul, prinsip və funksiyalarını tətbiq etməklə, material,
əmək və maliyyə ehtiyatlarından səmərəli istifadə etməklə
9
qarşıya qoyulan məqsədə nail olmaq üçün həyata keçirilən
peşəkar idarəetmə fəaliyyəti növüdür. Deməli, menecment–
bazar iqtisadiyyatı və rəqabət şəraitində idarəetmədir.
1.2. Menecerlər və onların vəzifələri
Menecment idarəetmədirsə, menecer idarə edən
şəxsdir. İdarə edicilər idarəetmə səviyyələrindən fərqli
olaraq idarəetmə funksiyalarının yerinə yetirilməsindəki
rolunun xüsusi çəkisinə görə fərqlənirlər.
Planlaşdırma
Təşkiletmə
İcra
Marketinq
Nəzarət
Cədvəldən göründüyü kimi ali səviyyəli rəhbərlərin
planlaşdırmada və nəzarətdə rolu daha yüksəkdir. Lakin
icraçılıqda isə yük daha çox orta və aşağı səviyyənin üzə-
rinə düşür.
Menecerlər üçün aşağıdakı keyfiyyətlər xarakterikdir:
1. Fiziki keyfiyyətlər.
2. Mənəvi keyfiyyətlər.
Fiziki keyfiyyətlər menecerin fiziki imkanları və on-
ların tətbiqi ilə əlaqədardır. Fiziki imkanlar dedikdə, me-
necerin güclü, çevik və sağlam olması, onların fiziki dav-
ranışları başa düşülür.
Mənəvi keyfiyyət aşağıdakılardan ibarətdir:
Ali
səviyyə
Orta
səviyyə
Aşağı
səviyyə
10
- xarakterik keyfiyyət;
- intellektual keyfiyyət;
- bacarıq keyfiyyətləri.
Xarakterik keyfiyyət menecerin xarakteri və tərbiyə-
si ilə əlaqədardır.
İntellektual keyfiyyətlərə isə menecerin təhsili, ixti-
sası, dünya görüşü, mədəniyyət səviyyəsi, ağlı, təfəkkürü,
təxəyyülü aiddir.
Bacarıq keyfiyyətləri isə aşağıdakılardan ibarətdir:
- istehsalı planlaşdırmaq və proqnozlar vermək;
- qərar qəbul etmək;
- istehsalı təşkil etmək;
- marketinq tədqiqatlarını aparmaq;
- ünsiyyət qurmağı bacarmaq, danışıqlar aparmaq;
- münaqişələri aradan qaldırmaq;
- riskləri, böhranlı vəziyyətləri idarə etmək;
- məhsulun satışını həyata keçirmək.
İdarəetmə keyfiyyətləri əsasən bacarıq keyfiyyətləri-
nə aiddir.
Praktikada menecerlər müəssisədə çalışan aşağıdakı
vəzifəli şəxslər hesab edilirlər:
1. Firmanın və onun ayrı-ayrı struktur vahidlərinin
və ya şöbələrin, bölmələrin rəhbərləri.
2. Ayrı-ayrı sahələrin funksional icraçıları. (Maliyyə
meneceri, satış meneceri, reklam meneceri, təchizat mene-
ceri və s.).
3. Nəzarətçilər və s.
Menecerlər hansı sahədə çalışmalarından asılı olma-
yaraq beş baza vəzifələri həyata keçirirlər:
1. Onlar məqsədləri müəyyənləşdirirlər. Məqsədlər
nəticəyə yönəlir və menecerlər tərəfindən onlara nail ol-
11
maq yolları müəyyən edilir. Bunun üçün qərarlar qəbul
edilib icraçılara çatdırılır.
2. Menecerlər informasiyalar əldə edir və idarəetmə-
də onlardan istifadə edirlər.
3. Menecerlər qərarlar qəbul edirlər.
4. Menecerlər təşkilatçıdırlar. Təşkiletməni idarəet-
mə fəaliyyətindən ayrılıqda təsəvvür etmək olmaz. Təşkil-
etmə özü də idarəçilik funksiyasıdır. Çünki təşkilatçılıq
fəaliyyəti dedikdə, bütün əmək və maddi-texniki resurs-
ların səfərbər edilməsi, onların istifadə olunması vəziy-
yətinə gətirilməsi başa düşülür. Bu isə yüksək idarəetmə
məharəti və nəzəri-təcrübi biliklər tələb edir.
5. Menecer motivasiya və kommunikasiyanı təmin
edir. O, bunları kadr məsələləri, əmək haqqı, mükafatlan-
dırma sahəsində qərarlar vasitəsi ilə həyata keçirir və bu
zaman tabeliyində olanlar, icraçılar və həmkarları ilə daim
əlaqə saxlayır.
1.3. İdarəetmənin tarixi
Hər bir elm kimi menecment də tarixi inkişaf yolu
keçmişdir. Bu tarixi inkişaf yolunda menecment anlayışını
ifadə edən məfhumlara diqqət yetirək:
Antik dövrdə “menecment” sözü işlənməsə də,
yunanca “adamları idarəetmə məharəti” qəribə də olsa,
müasir mənaya zidd olan “demoqoq” sözü ilə ifadə olu-
nurdu.
Sonra isə menecment despotiya və despotizm mə-
nasında işlənmişdir.
Pedaqoqikada təlimləndirmə, tərbiyələndirmə, təş-
kiletmə məharəti mənasında işlənmişdir.
12
Alman tarixçisi İ.Şaydın dediyi kimi, “menec-
ment” sözü italyanca “atların idarə edilməsini bacarmaq”
kimi başa düşülür.
İngiliscə isə ağıllı hərəkət etmə, uğurları tutma
mənasında işlənmişdir. Sonralar isə bu məfhum insanların
idarə edilməsi mənasında işlənmişdir.
İdarəetmə fərdi təsərrüfat sahələrinin idarə edilmə-
sindən tutmuş sənaye sahələrinin idarə edilməsinədək olan
uzun bir dövrü keçmişdir. Başqa sözlə desək idarəetmənin
inkişaf yolu aşağıdakı ardıcıllıqla getmişdir:
- mülkiyyət sahibi həm işçi olmuşdur;
- mülkiyyət sahibi həm də menecer olmuşdur;
- mülkiyyət sahibi təsərrüfatı idarə etmək üçün
muzdlu menecerlər dəvət etmişdir;
- müəssisədə ayrı-ayrı menecment formaları yaran-
mışdır (marketinq, maliyyə, istehsal, satış və s.).
İdarəetmənin tarixini dörd dövrə bölmək olar:
1.Qədim və orta əsrlər dövrü. İdarəetmənin tarixi
qədimdir. Ibtidai icma quruluşunda tayfalar və qəbilələr
rəhbərlər tərəfindən idarə olunurdu. Misir ehramlarının,
Babilistanın asma bağlarının, Çin səddinin inşaası onu
göstərir ki, həmin dövrdə idarəetmə mövcud olmuşdur.
Əks halda, həmin tikinti abidələri və nümunələri inşa olu-
na bilməzdi. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, qədim
dövrdə idarəetmə çox primitiv qaydada həyata keçirilirdi.
İctimai formasiyalar bir-birini əvəz etdikcə, idarəet-
mə də müəyyən qədər təkmilləşirdi. Məsələn quldarlıq
dövründə, daha sonra feodalizm dövründə təsərrüfat sahə-
lərinin inkişafı idarəetmənin nisbətən təkmilləşməsinə sə-
bəb olurdu. Bu nöqteyi nəzərdən, orta əsrlər dövründə ida-
rəetmə nisbətən inkişaf etməyə başladı. Ticarət münasibət-
13
lərinin inkişafı, torpaqların ayrı-ayrı adamların əlində
cəmləşməsi, yeni təsərrüfat sahələrinin yaranması və inki-
şafı idarəetmə əməyinin təkmilləşməsini tələb edirdi.
2. Sənayeləşmə dövrü. Sənayeləşmə dövrü sənaye
sahələrinin yaranması, xırda müəssisələrin iri müəssisələr-
də təmərküzləşməsi, kiçik əmək kollektivlərinin böyük he-
yətlərdə birləşməsi ilə əlaqədar idi. Bu dövr XVIII əsrin
axırlarından XIX əsrin axırlarınadək olan dövrü əhatə
edirdi. Sənayeləşmə dövründə idarəetmə sahəsində yeni
prinsiplər və metodlara ehtiyac yaranırdı. Bu cür prinsip
və metodlar mürəkkəb idarəetmə formalarını asanlaş-
dırmaq məqsədini güdürdü. Yaranan sənaye sahələri artıq
köhnə idarəetmə texnologiyası ilə idarə oluna bilmirdi.
Sənayeləşmə dövründə idarəetmə fəaliyyəti özünün
inkişafının yeni mərhələsinə qədəm qoyurdu. İri zavod və
fabriklərin rəhbərləri idarəetmə təcrübəsinə sahib olmaqla
fəaliyyətə yeniliklər gətirirdilər. Belə ki, rəhbərlər idarəet-
məni asanlaşdırmaq üçün idarəetmə strukturunu genişlən-
dirir, aşağı rəhbərlərin nəzarət fəaliyyətindən yararlanma-
ğa çalışırdılar.
3. Sistemləşmə dövrü. Bu dövr elmi idarəetmə döv-
rünün yaranması ilə əlaqədar olmuşdur. Sistemləşmə döv-
ründə idarəetmə bir elm kim sistemləşdi və onun funksiya-
ları, metodları, prinsipləri tədqiq olunmağa başladı. İdarə-
etməyə elmi yanaşma ilk dəfə 1911-ci ildə Fredrik Teylor
tərəfindən həyata keçirilmişdir. F.Teylor “İdarəetmənin
prinsipləri” kitabını yazmış və həmin vaxtdan idarəetmə
bir elm kimi tanınmışdır.
4. Müasir dövr. İdarəetmənin elmi məktəblərinin
müasir dövründə bu haqda ətraflı məlumat verilir.
14
1.4. İdarəetmənin elmi məktəbləri
İdarəetmənin bir elm kimi formalaşıb inkişaf etmə-
sində idarəetmə məktəblərinin böyük rolu olmuşdur. İda-
rəetmə məktəbləri bu sahədə nəzəri biliklərin formalaş-
masında, elmi məqalələrin və əsərlərin yazılmasında, elmi
təklif və tövsiyələrin verilməsində xüsusi rol oynamışdır.
Aşağıdakı idarəetmə məktəblərinin yaranıb, müəyyən tari-
xi dövrləri keçməsi idarəetmənin tarixində əlamətdar hadi-
sə kimi qiymətləndirilir:
1. Elmi idarəetmə məktəbi ( 1886–1920).
2. Klassik idarəetmə məktəbi ( 1920 – 1950).
3. İnsani münasibətlər məktəbi ( 1930 – 1950).
4. Müasir idarəetmə məktəbi (1950 – indiyədək).
Elmi idarəetmə məktəbi idarəetmə elminin yaradı-
cısı hesab edilir. Onun nümayəndələrindən Fredrik Uilson
Teylor, Henri Hant, Frenk Gilbert, Lillian Gilbert və baş-
qalarını göstərmək olar. Elmi idarəetmə məktəbi elmin
əsasını qoymaqla idarəetməyə dair yeni nəzəriyyələr, elmi
fikirlər və təkliflər irəli sürmüşlər:
1) İdarəetmə əməyi fiziki əməkdən ayrılmalıdır.
2) Əmək fəaliyyətində iş və vaxt normalarını tətbiq
etmək.
3) Təşkilatlarda işçiyə artıq iş üçün mükafat vermək.
4) Əl əməyi yüngülləşdirilməli, bundan ötrü yeni
texnoloji proseslər tətbiq olunmalıdır.
Bundan başqa elmi idarəetmə məktəbi işdə həvəslən-
dirmə sisteminin yaradılması fikrini də irəli sürmüşdür ki,
bu da istehsalın inkişafına və artım tempinə təsir amili kimi
dəyərləndirilmişdir. Bu cür təkliflərin və nəzəriyyənin ya-
ranması idarəetmənin elmi-nəzəri əsasını təşkil edirdi.
15
Klassik idarəetmə məktəbinin nümayəndələri ilk
dəfə olaraq idarəetmə elmini sistemləşdirmiş, onun funksi-
yalarını, prinsip və metodlarını tədqiq etmişdirlər. Onlar
sübut etmişlər ki, idarəetmə fəaliyyəti idarəetmənin həyata
keçirilməsindən irəli gələn funksiyaların məcmusundan
ibarət olub, müvafiq prinsiplərə əsaslanaraq müəyyən
üsullar və mexanizmlər əsasında həyata keçirilir. Anri Fa-
yol “İnzibati idarəetmə nəzəriyyəsi”nin yaradıcısıdır. O,
idarəetməni menecerin dünyagörüşü kimi qiymətləndirə-
rək, idarəetmənin əsas funksilyalarını irəli sürmüşdür. Hə-
min funksiyalar aşağıdakılardır:
- planlaşdırma;
- təşkiletmə;
- motivləşdirmə;
- marketinq;
- nəzarət;
Onlar idarəetmənin 3 üsulunu təklif edirdilər:
- iqtisadi üsul;
- inzibati üsul;
- sosial-psixoloji üsul.
Klassik idarəetmə məktəbinin təklif etdiyi rəhbərlik
üslubları isə aşağıdakılardır:
- avtokrat üslub;
- liberal üslub;
- demokratik üslub.
Anri Fayoldan fərqli olaraq Max Veber isə “Bürok-
ratik idarəetmə nəzəriyyəsinin” yaradıcısıdır. O, bürokra-
tik idarəetməyə qaydalar, təşkilati struktur, əmək bölgüsü,
karyera vəzifəsi kimi baxmışdır. Bununla bərabər, bürok-
ratik idarəetmənin mənfi cəhətlərini də qeyd etmişdir ki,
bunlar - sərt qaydalar və ləng qərarvermədir.
16
Dostları ilə paylaş: |